Ο ΝΙΚΟΣ ΤΣΙΛΗΣ ΚΑΙ ΤΑ ΜΑΝΙΤΑΡΙΑ ΤΟΥ

Το Instagram του Νίκου Τσίλη είναι γεμάτο με εικόνες που οι περισσότεροι από εμάς σπάνια έχουμε την τύχη να αντικρίσουμε από κοντά. Κι αυτό γιατί έχει ως βάση του τις Πρέσπες και τα τελευταία έξι χρόνια ασχολείται με την καταγραφή άγριων μανιταριών και τρουφών, με αποτέλεσμα να περνάει τον περισσότερο χρόνο μέσα στα δάση, παρέα με τα δύο του σκυλιά που τον βοηθούν σε αυτό το περιπετειώδες κυνήγι. Αναζητά τα μανιτάρια του κάνοντας τακτικές επισκέψεις και μεγάλες βόλτες σε περιοχές της Μακεδονίας, της Ηπείρου και της Θεσσαλίας, στις οποίες βρίσκει ποικιλομορφία δασών. 

“Το ενδιαφέρον μου για τους μύκητες ξεκίνησε με το που επέστρεψα στις Πρέσπες μετά από σπουδές σε άλλο κλάδο, στη Σχολή καλών Τεχνών του ΑΠΘ. Από εκείνη τη στιγμή, η φύση άρχισε να παίζει έναν πολύ σημαντικό ρόλο στη ζωή μου. Ανακάλυψα τα μανιτάρια και σχεδόν ταυτόχρονα τις τρούφες και ο κόσμος τους με μάγεψε. Κάθε αρχή και δύσκολη λένε, έτσι και σε εμένα μου ήταν δύσκολο να ταυτοποιήσω τα είδη που έβρισκα καθώς δεν είχα συνοδοιπόρους παρόλο τον ενθουσιασμό μου. Διάβασμα και πάλι διάβασμα και στη συνέχεια γνωριμίες με άλλους «μουρλούς» για τα μανιτάρια και λίγο αργότερα ένωση με τους Μανιταρόφιλους Ελλάδας, που μέσα σε λίγο καιρό έγιναν η σημερινή μου οικογένεια”.

Τα είδη μανιταριών που συναντάει κανείς στον ελλαδικό χώρο, ξεπερνούν τις προσδοκίες, όπως λέει, χάρη στην πλούσια χλωρίδα του τόπου. Κορυφαία φαγώσιμα είδη, όπως οι βωλίτες, οι κανθαρέλες, τα καισαρικά και οι τρομπέτες κάνουν την εμφάνισή τους στα δάση κατά χιλιάδες. “Τα παραπάνω δεν ξεχωρίζουν μόνο για την πλούσια γεύση τους άλλα και για τη διατροφική τους αξία, βέβαια με το πρώτο να υπερτερεί του δεύτερου. Σε αυτά τα είδη συναντά κανείς γεύσεις και αρώματα που ποικίλουν, όπως για παράδειγμα ξηρών καρπών ή κρέατος στους βωλίτες και τα καισαρικά. Από την άλλη οι κανθαρέλες και οι τρομπέτες παρουσιάζονται με φρούτα όπως βερίκοκο και εσπεριδοειδή. Ταυτόχρονα συναντάμε και είδη τα οποία δεν έχουν γαστρονομικό ενδιαφέρον άλλα επιστημονικό. Ακόμα και σήμερα βρίσκουμε μανιτάρια για πρώτη φορά στην Ελλάδα και κάποιες φορες ανακαλύπτουμε και νέα είδη για τον πλανήτη”. 

Μανιτάρια και τρούφες μπορεί να συναντήσει κάποιος καθόλη τη διάρκεια του χρόνου, αρκεί να κινηθεί στη σωστή περιοχή. Για παράδειγμα, ο ερχομός της άνοιξης καλεί τους συλλέκτες να κινηθούν προς τη νότια Ελλάδα ενώ οι καλοκαιρινοί μήνες τείνουν να δίνουν μεγαλύτερες καρποφορίες στον βορρά. 

“Η κλιματική αλλαγή είναι άμεσα συνδεδεμένη με την καρποφορία των μανιταριών και των τρουφών. Η σωστή κατανομή των βροχών και οι σωστές θερμοκρασίες δίνουν τις μέγιστες ποσότητες. Εφόσον όμως τα τελευταία χρόνια έχουν «διαταραχθεί» οι εποχές, υπάρχει άμεσος αντίκτυπος σε όλη τη φύση και κατ’ επέκταση στα μανιτάρια. Παρόλα αυτά επειδή οι μύκητες είναι από τους αρχαιότερους οργανισμούς πάνω στον πλανήτη έχουν εξελίξει μηχανισμούς άμυνας πολύ πιο αποτελεσματικούς από αυτούς των θηλαστικών και των φυτών”. 

Φαίνεται ότι η παρέμβασή του ανθρώπου μπορεί να επηρεάσει τα μανιτάρια σε μικρό βαθμό σε σχέση με το σύνολο. Ο Νίκος Τσίλης μάς υπενθυμίζει ότι η γνώση είναι σύμμαχος για τη συνύπαρξη ανθρώπου και φύσης. Κάτι που επιτυγχάνεται με τη σωστή εκπαίδευση μέσω σεμιναρίων και προγραμμάτων που διοργανώνονται ανά διαστήματα είτε από συλλόγους Μανιταροφιλων και εκπαιδευτικά ιδρύματα είτε από ανθρώπους που έχουν κατάρτιση στον τομέα αυτό.