ΓΙΩΡΓΟΣ ΝΙΚΑΣ: ΕΦΕΡΕ ΤΑ WENDY’S ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, ΠΑΕΙ ΤΟΝ ΓΥΡΟ ΣΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ

Ήταν πίσω στο 1989 όταν η πρώτη σοβαρή προσπάθεια διεθνούς σήματος από την αγορά του burger έμπαινε στην ελληνική αγορά. Και για όσους έχουν μνήμη, όχι η εταιρεία αυτή δεν ήταν η McDonald’s, αλλά η Wendy’s. Την έφερνε στην Ελλάδα ο Γιώργος Νίκας, ο γιος του γνωστού αλλαντοποιού Παναγιώτη Νίκα (σ.σ. και οι δύο έχουν αποχωρήσει από τον συγκεκριμένο αντικείμενο εδώ και αρκετά χρόνια, έχοντας πουλήσει την «Νίκας» σε venture capital πολύ πριν ξεσπάσουν τα διατροφικά σκάνδαλα) και ήταν μαζί με τα Haagen Dazs – που επίσης είχε λανσάρει στην ελληνική αγορά – η ποιοτική απάντηση στον εγχώριο ανταγωνισμό.

Τα Wendy’s κατάφεραν να παραμείνουν στην Ελλάδα για πάνω από δέκα χρόνια φθάνοντας το 1997 να διαθέτουν περισσότερα από 10 καταστήματα, με ναυαρχίδες αυτό του Συντάγματος (στην Σταδίου εκεί που βρίσκεται σήμερα το Hermes) και το πολυόροφο της Ομόνοιας (στα Χαυτεία, στο πάλαι ποτέ φαρμακείο Μαρινόπουλου στην γωνία Πανεπιστημίου και Πατησίων), παρουσία σε πολλούς δήμους της Αθήνας (Κηφισιά, Γλυφάδα, Χαλάνδρι κ.α.), σε Θεσσαλονίκη και άλλες μεγάλες επαρχιακές πόλεις καθώς και σε τουριστικά σημεία.

Όλοι αναρωτιούνται γιατί έκλεισαν τα Wendy’s στην Ελλάδα, όταν διέθεταν φανατικό κοινό και οι ισολογισμοί εκείνης της εποχής έδειχναν ότι παρά το ακριβό της επένδυσης τα καταστήματα ήταν κερδοφόρα. Οι βασικές αιτίες είναι τρεις: Η πρώτη και σημαντικότερη είχε να κάνει με προβλήματα που προέκυψαν στην ανανέωση του συμβολαίου με όρους που θα ήταν πιο συμφέροντες για την ελληνική εταιρεία. Η συμφωνία αυτή δεν ήλθε και η Νίκας προχώρησε σταδιακά σε αποεπένδυση. Η δεύτερη είχε να κάνει με τις σχέσεις πατρός και υιού Νίκα. Ο κύριος Παναγιώτης δεν έβλεπε και με πολύ καλό μάτι την δυναμική των δύο αλυσίδων καθώς επιθυμούσε όλο αυτό να τελειώνει κάποια στιγμή και ο Γιώργος Νίκας να αρχίσει να ασχολείται με «σοβαρά πράγματα», δηλαδή την οικογενειακή αλλαντοβιομηχανία. Παράλληλα η Goody’s βρισκόταν στο απόγειο της εκείνη την εποχή, με πάνω από 100 καταστήματα, και η αλλαντοβιομηχανία Νίκας ήταν ένας από τους βασικούς της προμηθευτές. Κάπου εκεί ετίθετο θέμα «ασυμβίβαστου» καθώς δεν μπορούσε να είναι και προμηθευτής και ανταγωνιστής.

Και κάπως έτσι η Wendy’s άρχισε να παίρνει την κάτω βόλτα, με μαγαζιά που πλέον δεν συντηρούνταν και απαξιώνονταν, με προβλήματα σε σχέση με τους franchisee μέχρι που έκλεισε και το τελευταίο κατάστημα με την έλευση της νέας χιλιετίας. Η αλυσίδα φρόντισε να δωρίσει τον εξοπλισμό (καθίσματα, τραπέζια και σκεύη σε φιλανθρωπικά ιδρύματα).

Για τον Γιώργο Νίκα η τύχη τα έφερε να ασχοληθεί ξανά με τα εστιατόρια, μία δεκαετία και μετά, αυτή την φορά όχι αντιπροσωπεύοντας μία αμερικανική αλυσίδα στην Ελλάδα αλλά πηγαίνοντας, μέσα από μία αλυσίδα που θα δημιουργούσε ο ίδιος, την ελληνική γευστική κουλτούρα στην Αμερική. Τον γύρο, το σουβλάκι και ελληνικό γιαούρτι.

Εδώ να ανοίξουμε μία μικρή παρένθεση και να πούμε ότι για την οικογένεια Νίκα η αγορά της Αμερικής δεν είναι άγνωστη. Στην δεκαετία του ’90 είχε δημιουργήσει, σε συνεργασία με τοπικό επιχειρηματία εργοστάσιο στο Μπρούκλιν το οποίο προμήθευε καντίνες της Νέας Υόρκης με λουκάνικα για hot dogs.

Η αρχή στα εστιατόρια έγινε το 2012 με την δημιουργία του πρώτου «GRK Fresh Greek» ενός μοντέρνου οβελιστηρίου, που ήθελε να μπει σφήνα στην αγορά των burgers και των tacos. Προχωράει με αργά βήματα, σχεδόν τέσσερα χρόνια μετά η αλυσίδα διαθέτει τρία εστιατόρια αυτό όμως δεν ήταν πρόβλημα το fastcasual.com να κατατάξει την αλυσίδα του Γιώργου Νίκα στην 39η θέση των 100 σημαντικότερων «movers and shakers» στην αγορά των εστιατορίων της ΗΠΑ για το 2015.

Σύμφωνα με όσα δήλωσε πρόσφατα στο
usbusinessexecutive.com o Γενικός Διευθυντής της αλυσίδας Κρις Πότερ, στα σκαριά είναι ένα ακόμη κατάστημα στο Λας Βέγκας καθώς και σε άλλες περιοχές της Νέας Υόρκης ενώ πιο δυναμική επέκταση αναμένεται τα επόμενα χρόνια μέσω του franchise, όχι μόνο στην Αμερική αλλά σε όλο τον κόσμο. Πληροφορίες μάλιστα από συνεργάτες της αλυσίδας θέλουν τα επόμενα βήματα να είναι στο Λονδίνο και το Ντουμπάι. Για τον λόγο αυτό, την ταχύτερη ανάπτυξη της GRK, ο Γιώργος Νίκας έχει μετακομίσει σχεδόν μόνιμα στην Νέα Υόρκη αναλαμβάνοντας ουσιαστικά προσωπικά την επιτυχία του εγχειρήματος.

Η αλυσίδα που έχει ως μότο της «Φρέσκες γεύσεις, αρχαία μυστικά» προσπαθεί να εκπαιδεύσει τους Αμερικανούς καταναλωτές στο «πιτόγυρο» και τις άλλες ελληνικές γεύσεις, μέσα από μία προσέγγιση πιο υγιεινής διατροφής. Τονίζει ότι ο γύρος δεν είναι τίποτα άλλο από καθαρό κρέας μαναρισμένο σε γιαούρτι – που έρχεται κάθε ημέρα από την Ελλάδα – παρθένο ελαιόλαδο και μυρωδικά.

Ενδεικτικό της πίστης που υπάρχει στην προσπάθεια για την επέκταση της «GRK Fresh Greek» είναι η δημιουργία εργοστασίου της «Μέγα Γύρος» στην Αμερική. Έχοντας μάθει από το πάθημα της ΦΑΓΕ όπου οι περισσότεροι Αμερικανοί την πρόφεραν «Φέιτζ» διαβάζοντας το «FAGE», φρόντισαν να αλλάξουν την διεθνή τους επωνυμία από «Mega Gyros» (σ.σ. τζάιρος) σε «Mega Yeeros». Το εργοστάσιο της Mega Yeeros στο Νιού Τζέρσεϊ που ξεκίνησε πριν από ένα ακριβώς χρόνο, έχει την δυνατότητα επεξεργασίας 10 χιλ. τόνων ημερησίως. Μέτοχοι στην παραγωγική εταιρεία είναι πέρα από τον Γιώργο Νίκα, ο Γιώργος Βάνης (σ.σ. παλιός οικονομικός διευθυντής της Νίκας και βασικός μέτοχος στα γλυκά Σαραντής), ο Τάκης Σολωμός και ο Νίκος Λούστας. Ο τελευταίος, ο οποίος θήτευσε και έμαθε την τέχνη δίπλα στον κ. Παναγιώτη Νίκα, είναι και αυτός που αποτελεί την «ψυχή» των παραγωγικών μονάδων τόσο στον Ασπρόπυργο, όπου είναι η έδρα της «Μέγα Γύρος» όσο και της Αμερικής. Είναι ο άνθρωπος που πήγε τους κανόνες υγιεινής και τα logistics, σε ένα προϊόν που δεν είχε και την καλύτερη φήμη σε αυτούς τους τομείς, στα ανώτερα επίπεδα και όπως δήλωσε πρόσφατα ο ίδιος δεν αποκλείεται μεσοπρόθεσμα να δημιουργηθεί και ένα τρίτο εργοστάσιο αυτή την φορά στο Ντουμπάι για να καλύψει τις ανάγκες της Μέσης Ανατολής.