HOUSE OF DRAGON: ΤΙ ΕΙΔΑΜΕ ΣΤΟ ΤΡΙΤΟ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ

Ήδη μιλήσαμε για το πώς η σειρά διαφέρει από το Game of Thrones ως προς το εύρος της ιστορίας που λέει, όμως σε αυτό το επεισόδιο αρχίζει έντονα να φαίνεται η συνέπεια και μιας άλλης σημαντικής απόφασης: Η έντονη χρήση χρονικών αλμάτων.

Είναι λογικό σε ένα σημείο, από τη στιγμή που εδώ η σειρά ακολουθεί λίγο ως πολύ μία συγκεκριμένη αφηγηματική γραμμή κι όχι πολλές που περιπλέκονται, πως τα συγκεκριμένα κενά στη δράση θα πρέπει να αντιμετωπιστούν με κάποιο τρόπο. Κανείς δε θέλει να δει ένα σερί επεισοδίων όπου τα πάντα είναι απλώς ειρηνικά στο παλάτι κι όλοι ζουν την καθημερινότητά τους.

Όμως το χρονικό άλμα ετών από το προηγούμενο επεισόδιο σε αυτό, σημαίνει πως ποτέ δεν βλέπουμε τι ακριβώς ακολουθεί ανάμεσα στη Ρενίρα και την Άλισεντ μετά την αποκάλυψη πως η δεύτερη θα παντρευτεί τελικά τον πατέρα της πρώτης. Αυτή η σχετικά σιωπηλή σχέση αγάπης παρά το κάθε τι απρόσμενο, είναι πολύ κοντά στην καρδιά της σειράς, το είδος της πολύπλοκης σχέσης όπου λιγοστά πράγματα εκφράζονται με λόγια, ελαφρώς περισσότερα με βλέμματα, και τα περισσότερα παραμένουν απλώς στην ατμόσφαιρα. Μοιάζει με αληθινή σχέση, εν ολίγοις.

Ίσως στην πορεία της σεζόν υπάρξουν πολλές ακόμα ευκαιρίες για να εμβαθύνουμε στο τι κρατά πάντοτε δεμένες αλλά και ταυτόχρονα απομακρυσμένες αυτές τις δύο κοπέλες, αλλά αυτή δεν είναι η στιγμή.

Προς το παρόν, βρισκόμαστε μερικά χρόνια αργότερα και τη στιγμή που ξαναπιάνουμε τη δράση υπάρχει ηρεμία που πρόκειται να διαταραχτεί σε δύο διαφορετικά μέτωπα.

(Ακολουθούν spoilers για το επεισόδιο.)

Στα Στέπστοουν βέβαια ηρεμία δεν το λες αυτό που συμβαίνει, αν μη τι άλλο οι συγκρούσεις στην περιοχή εντείνονται. Υπάρχει αν προτιμάτε μια κάποια γενικότερη στάση, ένα αδιέξοδο στο οποίο είναι άπαντες παγιδευμένοι. Ο Κόρλις ο Βελάριον κι ο Ντέιμον βρίσκονται σε πόλεμο με τον Crabfeeder δίχως τη στήριξη του Στέμματος, το οποίο κρατά μια ουδέτερη στάση– σε ευθεία αναλογία θα λέγαμε με τη σχέση του Ντέιμον με τον Βισέρις, σα να μη θέλουν να διαταραχθεί περαιτέρω αυτή η τεταμένη, από-απόσταση-ειρήνη τους.

Θα επανέλθουμε εδώ στο τέλος του επεισοδίου, αφού στο μεταξύ ο Βισέρις έχει περάσει το δικό του Αλληγορικό Απόγευμα στο παλάτι, φτάνοντας σε κάποιες αποφάσεις.

Εκεί λοιπόν έχουμε το δεύτερο μέτωπο. Ο Βισέρις σχεδιάζει ένα μεγάλο κυνήγι ώστε να γιορτάσει τα δεύτερα γενέθλια του γιου του με την Άλισεντ, Έγκον. (Η οποία στο μεταξύ είναι εκ νέου έγκυος.) Οι δυναμικές των σχέσεων κουβαλάνε το επεισόδιο, καθώς από τη μία έχουμε τη Ρενίρα να νιώθει κάπως απομακρυσμένη από τον πατέρα της ο οποίος ρίχνει όλη του την προσοχή στον μικρό, κι από την άλλη η Άλισεντ που βρίσκεται σε πολύ περίεργη θέση αυτή τη στιγμή σε σχέση με την φίλη της, εμφανώς στραβώνει όταν οι Λαίδεις(;) μειώνουν ανοιχτά τη διάδοχο θεωρώντας δεδομένο πως θα κερδίσουν πόντους με την νέα βασίλισσα– αλλά εκείνη δεν τσιμπάει, καθώς σε καμιά περίπτωση δεν έχει τέτοια συναισθήματα πικρίας και έχθρας απέναντι στη Ρενίρα.

Ο Βισέρις επιμένει πως η κόρη του πρέπει να παντρευτεί για να προστατεύσει την βασιλική γραμμή, κάτι που μας οδηγεί σε δύο φανταστικές στιγμές. Μία, η εισαγωγή του Τζέισον Λάνιστερ, επειδή μην υπάρξει θλιμμένη ιστορίας διαδοχής χωρίς να τρυπώσει τη μουσούδα του κι ένας Λάνιστερ. (Η Ρενίρα φυσικά τον αγνοεί πλήρως.)

Η άλλη, μια απίθανη πρόταση κυρίως χάρη στον εντελώς φυσικό τρόπο με τον οποίο πέφτει στο τραπέζι, και συγκεκριμένα ο Ότο Χαϊτάουερ να προτείνει πως ίσως η Ρενίρα να έπρεπε να παντρευτεί τον Έγκον… για το καλό της βασιλικής γραμμής φυσικά! Εκεί μέσα, σε αυτή την εντελώς φυσικά δοσμένη ιδέα, βρίσκεται κάπως όλη η πεμπτουσία της σειράς. Και πού είμαστε ακόμα!

Σε κάθε περίπτωση πάντως, ο Ότο κάνει ό,τι μπορεί για να αρχίσει ο Βισέρις να νιώθει αμφιβολίες για την επιλογή της Ρενίρα ως διάδοχο. Του βάζει ψύλλους στα αυτιά, βάζει την Άλισεντ να τον πείσει πως ο διάδοχος πρέπει να είναι ο γιος τους. Σε αυτό το κλίμα πίεσης, αμφιβολίας και δολοπλοκιών παιγμένων με μισόλογα, ο Βισέρις βλέπει πάνω στο μεγάλο κυνήγι έναν οιωνό που τον πείθει πως δεν πρέπει να αλλάξει διάδοχο. Τον είχαμε για σοβαρό άνθρωπο!

Η ουσία είναι πως, όταν ο Ότο τον πιέζει να ονομάσει τον Έγκον διάδοχο, ο Βισέρις επιβεβαιώνει πως εκλεκτή παραμένει η Ρενίρα.

Κάτι που τον οδηγεί σε μια κίνηση που ολοκληρώνει και τον κύκλο του επεισοδίου, σε σχέση με το πολεμικό σκηνικό που αναφέραμε νωρίτερα. Ο Βισέρις αποφασίζει λοιπόν να στείλει βοήθεια στον Ντέιμον στα Στεπστόουνς, και τότε είναι που ο Ντέιμον ξεφεύγει τελείως διαβάζοντας το γράμμα. Υπάρχει αλήθεια πιο συγκεκριμένα αδερφική δυναμική από το «θέλω βοήθεια» «άσε με» «θέλω βοήθεια!!» «ουφ καλά έρχομαι» «όχι θα το κάνω ΜΟΝΟΣ ΜΟΥ»;

Έτσι, παρά τη δεινή κατάσταση του στρατού της συμμαχίας Ντέιμον-Κόρλις-ο-Βελάριον, η έλευση του Λένορ Βελάριον με τον δράκο του (πραγματικά είναι cheat αυτό όμως ε, δηλαδή τι κάνουμε τώρα εδώ) γέρνει την πλάστιγγα κι οι αντίπαλοι στρατιώτες αποδεκατίζονται. Την ώρα που ο Ντέιμον σκοτώνει εν τέλει τον Crabfeeder χρησιμοποιώντας το παλιό παιδικό κόλπο του «έλα έλα τελείωσε το παιχνίδι», μόνο για το παιχνίδι να συνεχιστεί τη στιγμή που το άλλο παιδάκι το περιμένει λιγότερο.

Τι θα σημάνει αυτή η εξέλιξη για τη σχέση των δύο αδερφών τώρα; Και πώς θα εξελιχθούν οι έντονες πιέσεις του Ότο Χαϊτάουερ να ασκήσει επιρροή στην επιλογή του διαδόχου;

Το επόμενο επεισόδιο, θα συζητηθεί. Ευτυχώς για αυτό, το μόνο χρονικό άλμα που θα απαιτηθεί, είναι 6 μέρες.

Το House of the Dragon προβάλλεται αποκλειστικά στην Ελλάδα κάθε Δευτέρα στο Vodafone TV.