Η “ΑΓΙΑ” ΑΘΑΝΑΣΙΑ “ΜΙΛΟΥΣΕ” ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ ΚΑΙ ΚΥΚΛΟΦΟΡΟΥΣΕ ΜΕ ΜΕΡΣΕΝΤΕΣ

Η ιστορία της Αθανασίας Κρικέτου-Σάμαρη, που πέθανε τον Φεβρουάριο του 2020 (ο θάνατός της επήλθε στις 20/2, η κηδεία της έγινε δυο μέρες μετά, η είδηση,ωστόσο, κυκλοφόρησε στις 28/2) είναι λίγο πολύ γνωστή. Για μισό αιώνα άλλωστε η αυτοαποκαλούμενη και “Αγία” απασχόλησε την επικαιρότητα είτε γιατί “συνομιλούσε” μέσω μηνυμάτων με την Παναγία, είτε επειδή βρισκόταν συχνά-πυκνά στις αίθουσες των δικαστηρίων, κατηγορούμενη για απάτες.

Αγαπημένη “αγία” ενός ετερόκλητου πλήθους που ξεκινούσε από υπουργούς, πολιτευτές, ιερωμένους, επιφανείς δικηγόρους και έφτανε στις μάζες των φανατικών οπαδών της, αλλά και αγαπημένο θέμα δημοσιογραφικής έρευνας και εκπομπών όπως οι “Ρεπόρτερς” στη δεκαετία του ’80, όπου γιγαντώθηκε και η περιουσία της “Αγίας” ή της επιτηδείας αγύρτιδος, όπως την είχε αποκαλέσει σε επίσημη ανακοίνωσή της η Ιερά Σύνοδος το 1967.

Μια ιστορία που επιβεβαιώνει ότι οι άνθρωποι είναι ικανοί να πιστέψουν στο οτιδήποτε και στον οποιονδήποτε, αγνοώντας τη λογική, την επιστήμη και στο τέλος την πραγματικότητα. Ξεκίνησε το 1945, όταν η νεαρή βοσκοπούλα Αθανασία Σάμαρη είδε -όπως είπε- όραμα με την Παναγία, που εμφανίσθηκε μπροστά της μέσα από μια λάμψη.

Επειδή όμως ένας τσοπάνης δίπλα της βλαστήμησε, η Παναγία εξαφανίστηκε και άρχισε να επικοινωνεί με την νεαρή κοπέλλα στον ύπνο της. Για να πείσει μάλιστα τους συγχωριανούς της στη Μανωλάδα, έδειχνε τα σημάδια στο πάνω μέρος του στήθους της, ένα σταυρό και ένα μεγάλο Π (από το Παναγία). Λίγο αργότερα εμφάνιζε και γραπτά μηνύματα, για να πείσει τους συγχωριανούς της στην Μανωλάδα. Οι συγγενείς της, ωστόσο, ήξεραν ότι η Αθανασία πάσχει από δερματογραφία, ή δερμογραφισμό.

Η πάθηση υποδεικνύει μια ευαισθησία του δέρματος που λόγω ξυσμού ή τριβής παρουσιάζει πομφούς με ερυθρύματα. Το δέρμα, δηλαδή, στο σημείο που παρουσιάζεται το φαινόμενο, είναι ανυψωμένο και κόκκινο.

Μια “Αγία” εναντίον των κομμουνιστών

Η Αθανασία θα ήταν μια γραφική παρουσία στη Μανωλάδα, άντε στην Αμαλιάδα όπου την πήρε μαζί της ο θείος της Γιώργος Κίντος, αν δεν της έδινε σημασία και δεν την “νομιμοποιούσε” στο χριστεπώνυμο πλήθος, που άρχισε να συρρέει έξω από το σπίτι της νεαρής βοσκοπούλας, ο ίδιος ο Μητροπολίτης Ηλείας, Γερμανός. Μαζί και ο μοίραρχος της χωροφυλακής κι άλλοι εκπρόσωποι των επίσημων αρχών. Βρισκόμαστε, πλέον, στο 1948 και στον πόλεμο κατά των άθεων κομμουνιστών επιστρατεύονται … ιερά και όσια. Γιατί όχι και η Αθανασία;

Πρώτα, η επιβεβαίωση ότι “πράγματι μιλάει με την Παναγία” από τον σεβασμιώτατο μητροπολίτη ο οποίος, όπως έγραφε η εφημερίδα “Πατρίς” του Πύργου “μετά της Σάμαρη έμεινε περί τα δέκα λεπτά της ώρας, μεθ’ ο εξήλθεν του δωματίου κατασυγκινημένος, προφανώς εκ της αφηγήσεως των συνταρακτικών λεπτομερειών της εμφανίσεως της Θεοτόκου” κι ύστερα κάτι άλλο, πιο συνταρρακτικό, με βαθύτερο νόημα.

Ο Γερμανός εξηγεί στο πλήθος ότι “κατ’ επανάληψιν η Θεομήτωρ έχει εμφανισθεί εις ευσεβείς Χριστιανούς και παροτρύνει δι ευχών τους ανθρώπους εις μετάνοιαν”.

Η Αθανασία ηγείται της λιτανείας που ακολουθεί. Στην κεφαλή ο Μητροπολίτης, οι υπόλοιποι ιεράρχες της περιοχής, “ο Δήμαρχος, το Δημοτικό Συμβούλιον, Δικαστικοί, Ιατροί, Δικηγόροι και σύμπας ο λαός της πόλεως και των χωρίων… Με την εμφάνισιν της νεάνιδος νέα ρίγη ταράσσουν τους προσκυνητάς, οι οποίοι σταυροκοπούμενοι σχηματίζουν διάδρομον δια να διέλθη η ετυχής κόρη” μας πληροφορεί η καλή εφημερίδα

Καθώς η επίσημη εκκλησία ευλογεί και αποδέχεται τα “οράματα” της Αθανασίας, την “ευτυχή κόρη” επισκέπτεται και ο μοίραρχος της Χωροφυλακής Πύργου, Πούρνας. Μετά από μια εβδομάδα η Αθανασία πεθαίνει! Στο σπίτι της, συγκλονισμένοι φτάνουν πάλι οι παπάδες, ο μοίραρχος, που μπαίνουν μέσα. Έξω το πλήθος θρηνεί. Όχι για πολύ. Η Αθανασία θα … αναστηθεί και θα διηγηθεί ότι την είχε πάρει η Παναγία από το χέρι, την οδήγησε στα Καλάβρυτα όπου είδανε μαζί να εκτελούνται αντάρτες αιχμάλωτοι. Η Θεομήτωρ που αγαπάει όλο τον κόσμο, όχι όμως και τους κομμουνιστές λέει στην εκκολαπτόμενη “Αγία”: “Βλέπεις παιδί μου; Αυτά παθαίνουν όσοι δεν πιστεύουν”.

Αυτό, μάλιστα. Είναι θαύμα με τα όλα του. “Όταν επανήλθεν η ψυχή στο σώμα σείστηκαν τα θεμέλια του σπιτιού. Τότε η Παναγία εζήτησεν ένα ποτήρι νερό και αμέσως η μικρή κόρη είπε ότι της το εζήτησε η Παναγία. Και πράγματι το έφεραν και η Παναγία ήπιε το μισό. Ο κόσμος έβλεπε το ποτήρι ψηλά στον ουρανό και το νερό να λιγοστεύει χωρίς να χύνεται” περιγράφει χωρίς να καταλαβαίνει κανείς τι εννοεί η “Πατρίς”. Δεν έχει σημασία. Πιο κάτω είναι όλο το ζουμί: “Όταν συνήλθεν την ερώτησεν ο Διοικητής Πύργου και τότε εκείνη του ομολόγησε το μακελιό που γινόταν στα Καλάβρυτα. Και τις είπε ο Διοικητής: Όπως το λες είναι”

Ο εμφύλιος τελειώνει, η Αθανασία δεν είναι πια χρήσιμη, ο θόρυβος κοπάζει και η μικρή, που σιγά-σιγά μεγαλώνει, κάνει διάφορες δουλειές για να επιβιώσει. Το 1951 θα παντρευτεί τον Σπύρο Κρικέτο και θα μετακομίσει μαζί του στο Αιγάλεω. Εκεί όπου με την παρότρυνση ενός φίλου της, επιστρέφει δριμύτερη με τα μηνύματα της Παναγίας.

Μετά από κάθε κυριακάτικη λειτουργία εμφανίζεται με τις επιθυμίες της Θεοτόκου, γραμμένες στο στήθος. Στο σπίτι της, χαμός. Κόσμος και κοσμάκης τρέχει, για να “σταυρωθεί” από την Αθανασία, τη γυναίκα που μιλάει με τη Μεγαλόχαρη. Της ζητάνε χάρες, δίνουν χρήματα, κοσμήματα και αρχίζει μια χρυσοφόρα επιχείρηση πάντα “με τις ευλογίες της Παναγίας”. Το χρήμα αρχίζει να ρέει, καθώς οι (ευκολο) πιστοί είναι διατεθειμένοι να δώσουν τα πάντα, ακόμη και το υστέρημα τους, αρκεί να εξασφαλίσουν την εύνοια της Μεγαλόχαρης. Ταυτόχρονα είναι ο στρατός της, αυτός που γεμίζει τις δικαστικές αίθουσες για να την υπερασπιστεί στην πρώτη καταγγελία σε βάρος της (1960).

“Βλακεία και όχι απάτη”

“Το Δικαστήριον επείσθη ότι πρόκειται περί ομαδικής βλακείας και όχι απάτης” δηλώνει ο πρόεδρος του Α τριμελούς πλημμελιοδικείου, αθωώνοντας την Κρικέτου και ανοίγοντας ουσιαστικά το δρόμο για την επέκταση και την ανάπτυξη της επιχείρησης.

Η αγράμματη βοσκοπούλα χωρίζει από τον σύζυγο της, μετακομίζει σε μεγαλύτερο σπίτι, αποκτάει μερσεντές και οδηγό, που αργότερα θα γίνει και ταμίας της του σωματείου-εταιρείας που ιδρύει. Είναι ο ίδιος φίλος που είχε διαβλέψει ότι τα οράματα και τα γραπτά μηνύματα της Παναγίας στο στήθος της Αθανασίας δεν ήταν παρά η κότα που γεννούσε τα χρυσά αυγά. Είναι η εποχή που θα αυτοχειροτονηθεί αγία και θα εφεύρει διάφορες πατέντες για να εισπράττει χρήματα.

Στο σπίτι της στην οδό Βαρδουσίων, που διαμορφώνεται σιγά-σιγά σε εκκλησία μαζεύονται καθημερινά εκατοντάδες ακόλουθοί της, με το σωματείο “Παναγία η Φανερωμένη” να κάνει κουμάντο γενικώς. Το καλοκαίρι του 1961 στέλνει προσκλήσεις σε αεροπαγίτες, βουλευτές, δημοσιογράφους, επιστήμονες και λοιπούς ενδιαφερόμενους, υποστηρίζοντας ότι στις 10 το πρωί της Κυριακής 6 Αυγούστου θα έκανε ανακοινώσεις αποκαλύπτοντας όσα της μετέφερε στον ύπνο της η θεία δύναμις.

Η επέμβαση της χωροφυλακής στέλνει την Κρικέτου στο τμήμα, όπου η “Αγία” ζητάει να μιλήσει μόνο με τους δημοσιογράφους. Δηλώνει ότι σύντομα θα αποκαλύψει που βρίσκεται στο Αιγάλεω η βρύση με το θαυματουργό νερό που θα πίνουν (φυσικά) μόνο όσοι πιστεύουν και υπόσχεται ίδρυση ορφανοτροφείου για τα καλά χριστιανόπουλα. Δεν θα φτιάξει ορφανοτροφείο, αλλά γηροκομείο, καθώς είναι πιο εύκολο να αποσπάσει περιουσίες, έστω και τις συντάξεις, από γέροντες και γερόντισσες.

Η περιουσία της Αθανασία αυγατίζει, καλά να’ ναι οι χριστιανοί που θεωρούν ότι η γυναίκα μιλάει με την Παναγία. Όταν άλλωστε τα βρίσκει σκούρα από Δικαστές ή δεσπότες, στέλνει μηνύματα μέσω της Θεοτόκου, η οποία γράφει (πάντα ανορθόγραφα) στο στήθος της ανάμεσα σε άλλα και αυτά τα ωραία:

• ΚΑΝΙΣ ΔΕΝ ΘΑ ΔΥΝΗΘΗ ΝΑ ΤΗΝ ΔΙΚΑΣΕΙ (στη δίκη του 1960)
• ΜΗΝ ΑΔΗΚΗΤΑΙ ΑΘΟΑ ΨΥΧΥ (πάλι το 1960)
• ΠΑΤΕΡΕΣ ΟΥΕ ΚΑΙ ΑΛΟΙΜΟΝΟΝ ΑΝ ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΕΤΕ ΤΗΝ ΑΓΙΑ (ένας Δεσπότης από την Κοζάνη αμφισβητεί την αγιοσύνη της)
• ΜΗ ΘΥΜΩΝΕΤΕ ΝΑ ΜΗ ΧΑΣΕΤΕ ΤΗΝ ΧΑΡΙΝ ΜΟΥ. ΟΠΟΙΟΣ ΕΡΓΑΖΕΤΑΙ ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΕΙ (το συγκεκριμένο μήνυμα απευθύνεται σε εργάτες που έσκαβαν θεμέλια για μια εκκλησία στο χωριό της και μένουν απλήρωτοι. Όταν τόλμησαν να ζητήσουν τα μεροκάματα, η … Παναγία απάντησε με αυστηρή παρατήρηση. Το όποιος εργάζεται απολαμβάνει, μοιάζει ανατριχιαστικά και με το η εργασία απελευθερώνει που καλωσόριζε τους μελλοθάνατους κρατούμενους στο Άουσβιτς)
• ΒΟΗΘΗΣΤΕ ΟΛΑ ΤΑ ΟΡΦΑΝΑ-Εκατόν οκάδας λάδι (για να … ξέρουμε και τι θα πάρουμε)
• ΣΩΤΗΡΗ ΔΩΣΕ ΤΟ ΚΤΗΜΑ ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΘΑΝΑΣΙΑΝ (εντολή στον αρχιμανδρίτη Ελευσίνας)

Στηρίζοντας την χούντα

Η δραστηριότητα της συνεχίζεται απρόσκοπτη, το πλήθος που την ακολουθεί μεγαλώνει, η Αθανασία εξουσιάζει χιλιάδες κόσμο. Η επίσημη εκκλησία θα αντιδράσει με μια απόφαση που παίρνει η Ιερά Σύνοδος το Νοέμβριο του 1967. Κατακεραυνώνει την Αθανασία και ουσιαστικά παραδίδει όλα τα στοιχεία εναντίον της στις αρχές:“Πρόκειται περί επιτηδείας αγύρτιδος. Χωρίς να έχει ουδεμίαν απολύτως πνευματικότητα παρουσιάζεται ως συνομιλούσα με την Παναγίαν και λαμβάνουσα αποκαλύψεις παρά του Θεού. Ψυχονευρωτική, με έκδηλον θρησκευτικόν παραλήρημα, αποκαλεί τον εαυτόν της “φως του κόσμου”. Κηρύσσει ότι “όσοι πιστεύουν εις αυτή θα συγχωρηθούν αι αμαρτίαι των”. Απειλεί δε τους μη πιστεύοντάς την, με κόλασιν και τα τοιαύτα. Παρουσιάζει έντονο δερμογραφισμόν, γνωστήν επιστημονικώς νόσον και εξαπατά και εκμεταλλεύεται το θρησκευτικόν συναίσθημα των απλοϊκών χριστιανών. Λυμαίνεται ολόκληρον την Αττικήν.

Συσσωρεύει άφθονα χρήματα και ζη πολυδάπανον ζωήν, μετά κύκλου τυφλών οπαδών της. Κατέστη ως εκ τούτου πέτρα σκανδάλου διά πάντα υγιώς σκεπτόμενον χριστιανόν. Προς περιφρούρησιν των χριστιανών εκ της αγύρτικης δράσεως της Αθανασίας Κρικέτου απεφάσισεν η Ιερά Σύνοδος να θέση υπ’ όψιν των αρμοδίων αρχών τον σχηματισθέντα φάκελον με την παράκληση όπως εφαρμοσθούν οι κείμενοι νόμοι και τεθώ ούτε τετέρμα εις την σκανδαλώδη δραστηριότητα της αγύρτιδος του Αιγάλεω”.

Προσκεκλημένη (!) των ομογενών της Νέας Υόρκης, η Παναγία παίρνει θέση στη βασιλοχουντική κόντρα, εμφανίζοντας στο στήθος της Αθανασίας το ξεκάθαρο μήνυμα: “ΕΛΛΑΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ- ΤΟ ΘΕΛΗΜΑ ΜΟΥ”.

Μόνο, που η Αγία δεν είναι τόσο … εύκολος αντίπαλος. Η χούντα που έχει, ήδη, προκύψει, της δίνει την ευκαιρία να κάνει γνωριμίες υψηλού επιπέδου. Θα γνωρίζει από κοντά τα πρωτοπαλίκαρα της δικτατορίας και όταν θα ξεσπάσει το αποτυχημένο κίνημα του Κωνσταντίνου, θα πάρει θέση.

Προσκεκλημένη (!) των ομογενών της Νέας Υόρκης, η Παναγία παίρνει θέση στη βασιλοχουντική κόντρα, εμφανίζοντας στο στήθος της Αθανασίας το ξεκάθαρο μήνυμα: “ΕΛΛΑΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ- ΤΟ ΘΕΛΗΜΑ ΜΟΥ”. Κάπως έτσι η σχέση της με την Αρχιεπισκοπή θα αρχίσει να ξεπαγώνει (αργότερα, το 1980 θα αποκατασταθεί πλήρως).

Οι μπίζνες εν τω μεταξύ συνεχίζονται. Το 1967 οι Δημήτρης Δημητρακόπουλος θέλει να δωρίσει, για τις ανάγκες του γηροκομείου (που λειτουργεί στην Μάντρα Αττικής) κατάστημα τροφίμων. Επειδή όμως το σωματείο δεν έχει δικαίωμα να διατηρεί τέτοια επιχείρηση, το μαγαζί γράφεται κανονικά και με το νόμο στο όνομα της “αδελφής Αθανασίας”.

Το 1970, πάλι μετά από καταγγελίες, το Πρωτοδικείο της Αθήνας αποφασίζει να διαλύσει το σωματείο, επεμβαίνουν ωστόσο πρωτοκλασάτοι χουνταίοι οι οποίο ανατρέπουν την απόφαση.

Η φωτογραφία με τον Λάσκαρη

Η πτώση της δικτατορίας βρίσκει την “Αγία” να συνεχίζει απρόσκοπτη τη δράση της. Οι πιστοί οπαδοί της, μάλιστα, είναι τώρα ακόμη πιο χρήσιμοι αφού εκτός των άλλων … ψηφίζουν κιόλας. Ο βουλευτής της ΝΔ και μετέπειτα υπουργός απασχόλησης, Κωνσταντίνος Λάσκαρης, το αντιλαμβάνεται πρώτος και μετατρέπεται σε προστάτη της Κρικέτου.

Είναι η περίοδος που με την ιδιότητα του Υπουργού καταθέτει τον περίφημο νόμο 330, περί “εργατικών οργανώσεων και συνδικαλιστικών ελευθεριών” που βρήκε σφοδρή αντίσταση από τα κόμματα της αντιπολίτευσης και τα συνδικάτα. Στην εισηγητική του έκθεση ο Κ.Λάσκαρης υπογραμμίζει ότι έχει καταργηθεί η “εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο” και μιλώντας στους δημοσιογράφους τονίζει ότι “δεν επιτρέψομεν την πάλη των τάξεων”.

Η πάλη των τάξεων απαγορεύεται από τον υπουργό, επιτρέπονται βέβαια, οι χειραψίες και τα χαμόγελα με την “Αγία” του Αιγάλεω. Η φωτογραφία που δημοσιεύει ο Ριζοσπάστης, μαζί με λίστα από τους “επώνυμους” φίλους της Κρικέτου, προκαλεί σάλο αλλά δείχνει και τη δύναμη της παραθρησκευτικής επιχείρησης που ξεκίνησε από ξεκάθαρο τσαρλατανισμό, αλλά έφτασε στο σημείο να είναι σχεδόν κράτος εν κράτει στην Δυτική Αττική.

Το 1977 στον ισολογισμό του σωματείου μπορεί κανείς να διαβάσει τον καταμερισμό εσόδων-εξόδων. Στα έσοδα, σημειώνεται το ποσό των 5.019.063 δραχμών από συντάξεις (δηλαδή τα χρήματα των τροφίμων του Γηροκομείου!) και 1.052.726 δρχ από δωρεές. Τα έξοδα ανέρχονται στο συντριπτικό ποσό των 1.000 δραχμών, για ψυχαγωγία και εκδρομές.

Η “Παναγία η Φανερωμένη”, με όλο τον σεβασμό θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και “Ματσωμένη”, καθώς στην περιουσία του ιδρύματος εμφανίζονται εργοστάσια, οικόπεδα, μαγαζιά, τυροκομεία, ζώα και κτήματα που αργότερα θα καλλιεργούνται (χωρίς αμοιβή, φυσικά) από πιστούς. Μόνο η Αθανασία είναι κάτοχος 46 ακινήτων.

Οι “Ρεπόρτερς” την βγάζουν στη σέντρα

Μια σειρά από εκπομπές των “Ρεπόρτερς” (Γιώργος Λιάνης, Κώστας Χαρδαβέλας, Γιάννης Δημαράς) στις αρχές της δεκαετίας του ’80, δημιουργούν μεγάλο θόρυβο για τις δραστηριότητες της. Αποκαλύπτεται το τεράστιο μέγεθος της περιουσίας της, ο τρόπος που λειτουργεί το γηροκομείο (χωρίς άδεια και με απάνθρωπες συνθήκες διαβίωσης), αμφισβητείται η όποια “αγιοσύνη” της, άσχετα αν η εκκλησία έχει αποκαταστήσει τις σχέσεις μαζί της και επιτρέπει στους ιεράρχες να τη συναντούν.

Δεν μοιάζει να φοβάται ακόμη κι όταν γίνεται επερώτηση στη βουλή από τέσσερις βουλευτές και επεμβαίνει ξανά η δικαιοσύνη. Ο εισαγγελέας Θεοφανόπουλος της ασκεί δίωξη για απάτη κατ’ εξακολούθηση σε βάρος 21 ατόμων και σε βαθμό κακουργήματος.

Η δίκη θα γίνει το 1986 και θα ακουστούν τρομερά πράγματα. Επιθεωρητής του ΙΚΑ θα καταθέσει ότι στο Γηροκομείο της Μάνδρας “πότιζαν με υπνωτικά τους γέρους και τις γριές που δεν μπορούσαν να κουνηθούν από τα κρεβάτια τους. Ηταν ακίνητοι και σκελετωμένοι και περίμεναν το θάνατο…”

Ο ανακριτής Δημήτρης Κυριτσάκης (μετέπειτα αντιεισαγγελέας του Αρείου Πάγου) στην έκθεση του σημείωνε ότι είχε δει “κατάκοιτους και ετοιμοθάνατους ασθενείς να τους δίνουν ψυχοφάρμακα και να μη τους αφήνουν να σηκωθούν από τα κρεβάτια τους. Οι γιατροί που είχαν επισκεφτεί το γηροκομείο στη Μάνδρα βρήκαν ηλικιωμένους με ανοιχτές πληγές να σαπίζουν στα δωμάτια, ενώ πολλοί από αυτούς έπασχαν από αγκυλώσεις και καταθλιπτικά συμπτώματα”

Ο εισαγγελέας του πενταμελούς εφετείου, Γιώργος Ζορμπάς, προτείνει την ενοχή της Κρικέτου και των δυο συνεργατών της, αποκαλώντας την Αθανασία “πρόσωπο σκοτεινό, που ισχυριζόταν ότι θεράπευε ασθενείς, ζώντας πλουσιοπάροχα με τις περιουσίες των άλλων, επιστρατεύοντας ψεύδη περί επικοινωνίας με το Θεό”.

Αθώωση από το πενταμελές εφετείο

Στις 12/3/1986, ωστόσο, το δικαστήριο με ψήφους 4-1 αποφασίζει την αθώωση της Αθανασίας, μέσα σε πανηγύρια από τους οπαδούς της που σε όλη τη διάρκεια της δίκης τραμπούκιζαν τους … εχθρούς της “Αγίας”. Η απάτη, κατά τους δικαστές, δεν αποδείχθηκε και η Αθανασία μπορούσε να υψώσει ένα ποτήρι νερό, πίνοντας όπως έγραφε και ο τίτλος της “Ελευθεροτυπίας” στην “υγειά της Δικαιοσύνης”.

Δεν πήγε μόνη της, άλλωστε στο δικαστήριο. Δυο ψυχίατροι κατέθεταν ότι τα συμπτώματα της δεν υποδεικνύουν δεματογραφισμό, αλλά ιδεοπλασία (η οποία επιστημονικά δεν εξηγείται) ενώ την υπεράσπισή της είχαν αναλάβει δυο διακεκριμένοι δικηγόροι. Ο καθηγητής Αλέξανδρος Κατσαντώνης και ο Γιάννης Παπαδογιαννάκης, αργότερα γενικός γραμματέας στο Υπουργείο Δικαιοσύνης στην τελευταία κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου. Η Αθανασία αποθεώνεται, μπαίνει σε μια λευκή μερσεντές “σαν σταρ του Χόλιγουντ και αποχωρεί” σύμφωνα με τις εφημερίδες.

Λέγεται ότι μια εποχή διέθετε ένα στόλο από ταξί και η συνολική περιουσία του ιδρύματος εκτιμάται σε δεκάδες εκατομμύρια ευρώ.

Είναι ελεύθερη, πλέον, να ασχοληθεί με την επιχείρηση της. Σιγά-σιγά σταματάει τα μηνύματα της Παναγίας (δεν της χρειάζονται, άλλωστε) κάνει διάφορες επενδύσεις, λέγεται ότι μια εποχή διέθετε ένα στόλο από ταξί και η συνολική περιουσία του ιδρύματος εκτιμάται σε δεκάδες εκατομμύρια ευρώ. Τα τελευταία χρόνια ταλαιπωρήθηκε από απανωτά εγκεφαλικά και τον Φεβρουάριο του 2020 άφησε την τελευταία της πνοή και πίσω της αμύθητο πλούτο.

Η … κανονική Αγία Αθανασία, που εορτάζεται στις 18 Απριλίου, έζησε στην Αίγινα τον 9ο αιώνα, παντρεύτηκε παρά τη θέλησή της δυο φορές (τον πρώτο σύζυγο τον σκότωσαν οι πειρατές). Πριν μονάσει, αποφάσισε να μοιράσει την περιουσία της στους φτωχούς. Ε, δεν “μιλούσε” και με την Παναγία.

Πηγές: Εφημερίδες Ριζοσπάστης, Ελευθεροτυπία, Μακεδονία, τηλεοπτική εκπομπή “οι ρεπόρτερς”