Η ΔΑΝΑΗ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ΝΑ ΔΙΚΑΙΩΘΕΙ ΓΙΑ ΤΗ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΠΟΥ ΔΕΧΤΗΚΕ ΣΤΗ ΝΕΑ ΣΜΥΡΝΗ

Διαβάζω την τελευταία σελίδα στο βιβλίο «Διήγημας» της Γιώτας Τεμπρίδου: «Δεν καταλαβαίνεις πως είναι να γυρνάει τα βράδια μόνη στο σπίτι και να κρατάει στη τσέπη σφιχτά για προστασία τα κλειδιά, δεν καταλαβαίνεις τη φρίκη του να ζεις σε καμπ, δεν καταλαβαίνεις πως είναι να σε υποτιμούν που δεν τους μοιάζεις».

Δεν καταλαβαίνεις. Αν δεν είσαι θηλυκότητα δε μπορείς να καταλάβεις το νυχτερινό τρόμο, το ότι μια απλή βόλτα στο πάρκο, μια συνηθισμένη μέρα στα μέσα μαζικής συγκοινωνίας, μια επιστροφή στο σπίτι, πράγματα εντελώς απλά, μπορεί να αποβούν επικίνδυνα. Δεν είναι ασφαλής ο δημόσιος χώρος για τις γυναίκες. Ούτε το σπίτι είναι πολλές φορές, ούτε ο δημόσιος χώρος. Γι’ αυτό μάθαμε να κρατάμε τα κλειδιά στο χέρι ή να τα σφίγγουμε στις τσέπες μας. Και μάλλον καμία δε θα ξέρει να σου απαντήσει πως το έμαθε. Είναι πρακτικές αυτόπροστασίας στο συγκείμενο του συλλογικού φόβου που μεταβιβάζονται από γενιά σε γενιά. Το έχεις δει να το κάνουν οι άλλες γυναίκες, μαθαίνεις να το κάνεις κι εσύ, χωρίς καν να χρειαστεί απαραίτητα να ρωτήσεις, γιατί σίγουρα έχουν υπάρξει βράδια που έχεις πανικοβληθεί καθώς αισθάνεσαι θρασείς βηματισμούς πίσω σου, έχεις λαχανιάσει, έχεις επιταχύνει, μπορεί και να έχεις τρέξει, έχεις κλειδαμπαρώσει μια εξώπορτα με χτυποκάρδι.

Όπως έκανε η Δανάη εκείνο το βράδυ: «Τρέμω στην ιδέα του τι θα είχε γίνει αν δεν είχα ήδη τα κλειδιά στο χέρι μου και δεν είχα κλείσει καλά την πόρτα» είχε γράψει στην πρώτη της ανάρτηση.

Η Δανάη χαιρετούσε μια φίλη της και αντιλήφθηκε πως ένας άνδρας την ακολουθούσε και συνέχισε να την ακολουθεί για 300 μέτρα, μέχρι η ίδια να καταφέρει να μπει γρήγορα σπίτι της. Είχε διαπιστώσει, όπως φάνηκε και μετά από τις κάμερες της πολυκατοικίας, ότι ο τύπος είχε τα γεννητικά του όργανα σε δημόσια θέα. Πρόκειται ξεκάθαρα για σεξουαλική επίθεση που θα τρομοκρατούσε οποιαδήποτε γυναίκα, με ιδιαίτερα στρεσσογόνο αποτύπωμα. Η έμφυλη βία δεν έχει επωδυνότητα μόνο τη στιγμή που συντελείται. Οι επιπτώσεις της έχουν διάρκεια και φαλκιδεύουν την ποιότητα ζωής. Τραυματικές εμπειρίες σαν αυτή της Δανάης έχουν πολλές γυναίκες και μάλλον σε καθημερινό επίπεδο, συχνά, όμως δε δημοσιοποιούνται είτε γιατί τα θύματα ντρέπονται, είτε γιατί πιστεύουν πως δε θα βρουν το δίκιο τους.

Η Δανάη αποφάσισε να μην το αφήσει να περάσει έτσι. Έκανε μια ανάρτηση περιγράφοντας το περιστατικό και στα λόγια της, στην αγωνία και το θυμό της, πολλές γυναίκες βρήκαν ψήγματα δικών τους ιστοριών και την πλαισίωσαν με αλληλεγγύη. Επιπλέον, η γνωστοποίηση του γεγονότος και το οπτικό υλικό που συγκέντρωσε, βοήθησαν στο να ταυτοποιηθει ο δράστης και να φανεί πως δεν ήταν η πρώτη φορά που έκανε κάτι παρόμοιο. Υπήρξαν τουλάχιστον άλλες τέσσερις αντίστοιχες μαρτυρίες. Δυστυχώς, όπως συνήθως συμβαίνει με παραβιαστικές – κακοποιητικές συμπεριφορές, ο δράστης δεν ανέλαβε την ευθύνη, ενώ ο πατέρας του δήλωνε ανερυθρίαστα στον τύπο ότι «το παιδί είναι τέλειο».

Έχουν περάσει δύο χρόνια από τότε. Η Δανάη προχώρησε όλες τις απαραίτητες νομικές ενέργειες και μετά από σειρά αναβολών με αίτημα του κατηγορούμενου, την Πέμπτη θα βρεθεί στη δικαστική αίθουσα, ζητώντας την απονομή δικαιοσύνης. Σ’ αυτό το πλαίσιο, λοιπόν, μοιράστηκε κάποιες σκέψεις μαζί μου.

“ΠΑΘΑΙΝΑ ΚΡΙΣΕΙΣ ΠΑΝΙΚΟΥ”

«Χρειάστηκε να πάω σε ψυχολόγο για να ξεπεράσω αυτό που συνέβη και δε νομίζω ακόμα ότι το έχω ξεπεράσει πλήρως. Πάθαινα κρίσεις πανικού, κοίταζα διαρκώς πίσω μου να δω αν με ακολουθεί κάποιος, γενικά ήταν πολύ άσχημο. Εγώ ήθελα από την πρώτη στιγμή να κάνω κάτι, γι’ αυτό πήγα στο αστυνομικό τμήμα να κάνω καταγγελία. Δε με δέχτηκαν. Μου είπαν ότι δε χρειάζεται να κάνω κάτι και κάπως γενικόλογα ότι θα το δουν. Χρειάστηκε να κάνω δημόσια ανάρτηση, η οποία έγινε viral για να με καλέσουν. Η στάση της αστυνομίας δηλαδή με οδήγησε στο να το δημοσιοποιήσω, δε μπορούσα να μείνω αδρανής. Επικοινώνησαν αμέσως μαζί μου άλλα κορίτσια που τον αναγνώρισαν καθώς είχαν περάσει τα ίδια. Κάποιες μάλιστα θα έρθουν ως μάρτυρες στο δικαστήριο. Επίσης, σε ξεχωριστή δίκη θα δικαστεί για απόπειρα βιασμού σε άλλη υπόθεση, όπου πάλι υπάρχει βίντεο. Προφανώς, προκύπτει ένα μοτίβο παραβιαστικότητας και κακοποιητικής συμπεριφοράς. Βέβαια, ο ίδιος όχι μόνο δεν έκανε οτιδήποτε για να αναλάβει την ευθύνη αλλά συνεχίζει να διατηρεί προφίλ σε dating apps. Δεν είναι δεδομένο ότι θα τον αναγνωρίσει κάποια γιατί στο μεταξύ έχει αλλάξει αρκετά την εικόνα του, έχει αφήσει μαλλιά, μούσια, ντύνεται διαφορετικά.

Ψυχολογικά με πιάνει ταραχή, γιατί σκέφτομαι ότι θα πάω εκεί και θα τον συναντήσω.

Τώρα έχω μπροστά μου το δικαστήριο, ύστερα από αναβολές που ζήτησε ο ίδιος. Κι αυτό με ταλαιπωρεί γιατί αποδιοργανώνει την καθημερινότητα μου και απαιτούνται χρήματα που δεν έχω, δεν προέρχομαι από κάποια εύπορη οικογένεια. Ψυχολογικά με πιάνει ταραχή, γιατί σκέφτομαι ότι θα πάω εκεί και θα τον συναντήσω. Κάποιες στιγμές ένιωσα κουρασμένη, σκέφτηκα μήπως σταματήσω αλλά κατέληγα πάντα στο ότι πρέπει να συνεχίσω για μένα και για τις υπόλοιπες γυναίκες που δεν έχουν δικαιωθεί. Δε γίνεται να φοβόμαστε να κυκλοφορήσουμε το βράδυ. Άρα, είναι σημαντικό να εκδοθεί μια απόφαση που θα αναγνωρίζει την ενοχή του γιατί αλλιώς θα νιώσω εντελώς ματαιωμένη, σα να μας κοροϊδεύει η δικαιοσύνη. Ελπίζω να τελειώσει σύντομα και με τον τρόπο που πρέπει» λέει.

Το ίδιο ελπίζουμε όλες. Έχει σημασία η έμφυλη βία να αναγνωρίζεται ως επιβλαβής για τα υποκείμενα που την υφίστανται και συνολικά για την κοινωνία σε όλες τις βαθμίδες της πυραμίδας που εξελίσσεται. Για τη Δανάη αλλά και για κάθε κορίτσι που τρομοκρατήθηκε στο δρόμο για το σπίτι, για το δικαίωμα των θηλυκοτήτων να κυκλοφορούν ελεύθερες στην πόλη.