Η ΚΙΝΑ ΞΕΡΕΙ ΠΟΤΕ ΘΑ ΒΡΕΘΕΙ ΜΙΑ ΚΑΡΔΙΑ ΓΙΑ ΜΕΤΑΜΟΣΧΕΥΣΗ ΚΑΙ Ο ΛΟΓΟΣ ΕΙΝΑΙ ΣΚΟΤΕΙΝΟΣ
Αποδεδειγμένα η κινεζική κυβέρνηση εκτελεί εδώ και χρόνια αντιφρονούντες προκειμένου να χρησιμοποιήσει τα όργανά τους σε μεταμοσχεύσεις.
Η μεταμόσχευση οργάνων είναι μια σωτήρια θεραπεία για εκατομμύρια ασθενείς και μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες της σύγχρονης ιατρικής. Ωστόσο, η περιορισμένη προσφορά οργάνων από δωρητές, σε συνδυασμό με την τεράστια ζήτηση για μεταμοσχεύσεις, έχει τροφοδοτήσει την παγκόσμια βιομηχανία εμπορίας οργάνων που εκμεταλλεύεται φτωχά και μη προνομιούχα μέλη της κοινωνίας ως πηγή οργάνων, τα οποία μπορούν να αγοράσουν οι πλούσιοι από οποιοδήποτε μέρος του πλανήτη- ”μεταμοσχευτικοί τουρίστες”.
Αν και αυτή η πρακτική συμβαίνει σε πολλές χώρες, η κατάσταση στην Κίνα είναι ιδιαίτερα ανησυχητική. Πρόκειται για τη μόνη χώρα στον κόσμο που έχει πρακτική εμπορίας οργάνων σε βιομηχανική κλίμακα, συλλέγοντας όργανα από εκτελεσμένους κρατούμενους συνείδησης. Αυτή η πρακτική είναι γνωστή ως “αναγκαστική συγκομιδή οργάνων”.
Εκτελώντας αντιφρονούντες
Για να κατανοήσουμε την αναγκαστική συγκομιδή οργάνων είναι χρήσιμο να εξετάσουμε ένα υποθετικό σενάριο: έχουμε, λοιπόν, έναν ασθενή στον Καναδά με καρδιακή νόσο τελικού σταδίου, ο οποίος χρειάζεται οπωσδήποτε μεταμόσχευση καρδιάς για να σωθεί.
Οι γιατροί, λοιπόν, του λένε ότι πρέπει να μπει σε λίστα αναμονής μέχρι να πεθάνει ένας συμβατός δότης υπό κατάλληλες συνθήκες. Αυτή η διαδικασία μπορεί να διαρκέσει εβδομάδες, μήνες ή και χρόνια. Έτσι, αυτός ο ασθενής, μην αντέχοντας να περιμένει, βρίσκει ένα πρόγραμμα μεταμόσχευσης στην Κίνα που μπορεί να προγραμματίσει μια μεταμόσχευση καρδιάς από συμβατό δότη πολλές εβδομάδες νωρίτερα.
Αυτό το σενάριο εγείρει πολλά σημαντικά ερωτήματα. Από τη στιγμή που η μεταμόσχευση καρδιάς μπορεί να προέλθει μόνο από αποθανόντες δότες, τότε πώς μπορεί το νοσοκομείο να ταιριάξει αυτόν τον ασθενή με έναν πιθανό “πεθαμένο” δότη εβδομάδες πριν; Πώς βρήκε το νοσοκομείο αυτόν τον δότη; Και πώς ξέρουν πότε θα πεθάνει αυτός ο άνθρωπος; Άραγε έχει συναινέσει ο δότης για τη συλλογή των οργάνων του;
Οι απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα είναι πολύ σκληρές. Η Κίνα χρησιμοποιεί φυλακισμένους ως δεξαμενή δωρητών οργάνων για την παροχή συμβατών μοσχευμάτων σε ασθενείς. Αυτοί οι κρατούμενοι ή “δότες” εκτελούνται και τα όργανά τους συλλέγονται παρά τη θέλησή τους και χρησιμοποιούνται σ’ αυτήν την τόσο παραγωγική και κερδοφόρα βιομηχανία μεταμοσχεύσεων.
Η Κίνα έχει επί του παρόντος το δεύτερο μεγαλύτερο πρόγραμμα μεταμοσχεύσεων στον κόσμο. Οι μεταμοσχεύσεις εκεί αυξήθηκαν ραγδαία στις αρχές της δεκαετίας του 2000 χωρίς να υπάρχει όμως και αντίστοιχη αύξηση των εθελοντών δωρητών οργάνων, γεγονός που οδήγησε σε ερωτήματα σχετικά με την πηγή των οργάνων.
Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, τα μέλη μιας βουδιστικής οργάνωσης γνωστής και ως Falun Gong, συλλαμβάνονταν, διώκονταν και δολοφονούνταν σε μεγάλους αριθμούς από την κινεζική κυβέρνηση. Και το 2017 η Κίνα ξεκίνησε άλλη μια εκστρατεία μαζικών συλλήψεων, παρακολούθησης, στείρωσης και καταναγκαστικής εργασίας κατά της Ουιγούρης εθνοτικής ομάδας της Σιντζιάνγκ.
Έρευνες για τα ανθρώπινα δικαιώματα
Οι ανησυχίες για την αναγκαστική συγκομιδή οργάνων άρχισαν να εμφανίζονται το 2006-2007 μέσα από τη δουλειά δύο δικηγόρων για τα ανθρώπινα δικαιώματα, του Ντέιβιντ Κίλγκουρ και του Ντέιβιντ Μάτας, οι οποίοι αργότερα προτάθηκαν και για το Νόμπελ Ειρήνης. Το Δικαστήριο της Κίνας, με επικεφαλής τον δικηγόρο για τα ανθρώπινα δικαιώματα, Σερ Τζόφρι Νάις, ιδρύθηκε το 2019 προκειμένου να διερευνήσει ανεξάρτητα τους ισχυρισμούς για αναγκαστική συγκομιδή οργάνων.
Το Δικαστήριο εξέτασε πολλαπλά αποδεικτικά στοιχεία, όπως αριθμούς μοσχευμάτων, ιατρικές εξετάσεις κρατουμένων, καταγεγραμμένες τηλεφωνικές κλήσεις σε νοσοκομεία μεταμοσχεύσεων, καθώς και μαρτυρίες χειρουργών και κρατουμένων. Το τελικό συμπέρασμα εκδόθηκε τον Μάρτιο του 2020 και “επιβεβαίωσε πέρα από κάθε εύλογη αμφιβολία” ότι η Κίνα χρησιμοποιούσε εκτελεσμένους κρατούμενους συνείδησης ως πηγή μεταμοσχεύσεων οργάνων για πολλά χρόνια.
Παρά το γεγονός ότι Κινέζοι αξιωματούχοι ισχυρίζονται ότι έχει πραγματοποιηθεί σημαντική μεταρρύθμιση σ’ αυτόν τον τομέα από το 2015, πρόσφατα στοιχεία δείχνουν ότι αυτή η βάρβαρη πρακτική συνεχίζεται. Το American Journal of Transplantation, το κορυφαίο περιοδικό μεταμοσχεύσεων στον κόσμο, δημοσίευσε μια εργασία τον περασμένο Απρίλιο που έγραφε με στοιχεία ότι ο εγκεφαλικός θάνατος δεν είχε δηλωθεί σε πολλές ανακτήσεις οργάνων στην Κίνα και ότι η ανάκτηση των ζωτικών οργάνων του δότη ήταν η πραγματική αιτία θανάτου! Με άλλα λόγια, αυτοί οι κρατούμενοι εκτελούνταν με αφαίρεση των οργάνων τους με σκοπό τη μεταμόσχευση!
Η Διεθνής Εταιρεία Μεταμοσχεύσεων Καρδιάς και Πνεύμονα εξέδωσε μια δήλωση πολιτικής τον Ιούνιο που αποκλείει τις υποβολές οργανών που “σχετίζονται με μεταμόσχευση και αφορούν όργανα ή ιστούς από ανθρώπινους δότες στη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας”.
“Η Κίνα εκτελεί κρατούμενους συνείδησης και χρησιμοποιεί τα όργανά τους για μεταμόσχευση εδώ και δεκαετίες”, γράφει στο Conversation ο νευρολόγος, Αλί Ικμπάλ. “Οι γιατροί μεταμοσχεύσεων, οι επαγγελματίες υγείας και η παγκόσμια κοινότητα πρέπει να ευαισθητοποιήσουν και να πιέσουν τις κυβερνήσεις, τα ιδρύματα και τα νοσοκομεία να αναλάβουν δράση”. Και συνεχίζει:
“Είναι σημαντικό να κάνουμε τη δουλειά μας με τη δέουσα επιμέλεια και να αποφεύγουμε συνεργασίες με μέρη όπου η διαφάνεια σχετικά με την πηγή των οργάνων δεν μπορεί να διασφαλιστεί. Πρέπει να διαμαρτυρηθούμε για τον άδικο και απάνθρωπο εγκλεισμό και την καταπίεση των Ουιγούρων και των περιθωριοποιημένων ομάδων σε όλο τον κόσμο.
Πρέπει, επίσης, να ενθαρρύνουμε τους ανθρώπους να εγγραφούν το Μητρώο Δωρεάς Οργάνων και να υποστηρίξουμε πρωτοβουλίες που αυξάνουν τη δωρεά, έτσι ώστε να περιορίσουμε τελικά και τη ζήτηση για παράνομη διακίνηση τους”.
