Η ΝΙΚΗ ΚΕΡΑΜΕΩΣ ΚΑΙ Η “ΣΦΑΓΗ ΤΩΝ ΕΙΣΑΚΤΕΩΝ”
Η υπουργός Παιδείας υπερασπίζεται με πάθος την περικοπή των εισακτέων που έχει προκαλέσει οργή κι απογοήτευση σε δεκάδες χιλιάδες υποψήφιους και γονείς.
Αυτό το καλοκαίρι, με την πανδημία να καλπάζει, θα περίμενε κανείς πως τα μέλη της κυβέρνησης που ευθύνονται για την διαχείρισή της θα αναδεικνύονταν σε αρνητικούς πρωταγωνιστές. Όμως την «παράσταση» φαίνεται πως θα κλέψει η Νίκη Κεραμέως. Η επιβεβαίωση των προβλέψεων της αντιπολίτευσης για το ότι στις πανελλήνιες εξετάσεις θα κοπούν δεκάδες χιλιάδες υποψήφιοι από την τριτοβάθμια εκπαίδευση λόγων της Ειδικής Βάσης Εισαγωγής, μετατρέπει την υπουργό Παιδείας σε μια θερινή «Κρουέλα ντε Βίλ» της πολιτικής συγκυρίας.
Η Νίκη Κεραμέως, παρά τις αντιδράσεις που έχουν προκαλέσει οι επιλογές της, επιδεικνύει μια μάλλον παράξενη συμπεριφορά. Κάνει ότι μπορεί για να διατηρήσει το «κακό» προφίλ της. Φτάνοντας στο σημείο να υποστηρίξει ότι εμπεριέχουν ψέματα οι δημόσιες επιστολές παιδιών που αρίστευσαν στις πανελλήνιες και όμως δεν μπόρεσαν να περάσουν στην σχολή που επιθυμούσαν. Παρά την «σφαγή των εισακτέων» -όπως αποκλήθηκε- συνεχίζει να υπερασπίζεται ένα σύστημα εισαγωγής που αποδεδειγμένα όχι μόνον «έκοψε» δεκάδες χιλιάδες παιδιά από το δικαίωμα να σπουδάσουν στην τριτοβάθμια εκπαίδευση αλλά οδήγησε σε στρεβλώσεις και καταφανείς αδικίες.
Σε ένα πρώτο επίπεδο αυτό το στοιχείο καταδεικνύει ένα μέλος της κυβέρνησης που δεν φαίνεται να έχει σχέση με την πραγματικότητα. Με το τι σημαίνει δηλαδή το να μένουν εκτός ΑΕΙ υποψήφιοι που μόχθησαν σε μία εξαιρετικά δύσκολη χρονιά. Οικογένειες που βίωσαν την δοκιμασία των πανελληνίων παράλληλα με το φόβο της πανδημίας και την αβεβαιότητα της οικονομικής κρίσης.
Παράλληλα όμως πρόκειται για μια πολιτική συμπεριφορά με βαθύτερα αίτια. Μια και η Νίκη Κεραμέως μοιάζει να έχει ως πρώτιστο μέλημα της «να γίνει η δουλειά». Να εφαρμοστεί δηλαδή μια προαποφασισμένη πολιτική για την παιδεία που εξαγγέλθηκε προεκλογικά από την Νέα Δημοκρατία το 2018 και το 2019, ανεξαρτήτως του τι συμβαίνει και το ποιά ειναι η κοινωνικο-πολιτική συνθήκη το 2021. Ανεξαρτήτως του αν αυτή ειναι αποδεκτή η όχι από την κοινωνία, ακόμη και από τους ίδιους τους ψηφόφόρους της Ν.Δ σε πολλές περιπτώσεις.
Πολιτικός κυνισμός
Ένα από τα εμφανή χαρακτηριστικά της πολιτικής τακτικής της υπουργού Παιδείας είναι ο κυνισμός. Η Νίκη Κεραμέως δεν διστάζει να στηρίζει εμφατικά ακόμη και τις επιλογές εκείνες που έχουν καταφανείς και σημαντικές επιπτώσεις.
Ας δούμε ένα ενδεικτικό παράδειγμα: Η υπουργός Παιδείας κατά την διάρκεια της διετούς θητείας της καταγγέλλεται συνεχώς από τα περισσότερα κόμματα της αντιπολίτευσης, για το ότι μεροληπτεί υπέρ των ιδιωτικών συμφερόντων στον χώρο της Παιδείας.
Αφορμή έχει αποτελέσει το περιεχόμενο των νομοθετικών πρωτοβουλιών της, οι οποίες απορρίφθηκαν από το σύνολο της εκπαιδευτικής κοινότητας (μαθητές, φοιτητές, γονείς, εκπαιδευτικοί). Αντιθέτως όμως στηρίχθηκαν φραστικά και έμπρακτα από τους εκπροσώπους της ιδιωτικής εκπαίδευσης. Μεταξύ αυτών περιλαμβάνεται και η περίφημη τροπολογία που υποχρεώνει τα επιμελητήρια να αναγνωρίζουν εξίσου τα πτυχία των ΑΕΙ με αυτά των ιδιωτικών κολλεγίων. Η κορύφωση όμως των καταγγελιών αυτών καταγράφεται τώρα, μετά την δραματική μείωση των εισακτέων στα πανεπιστήμια. Στοιχείο που η αντιπολίτευση θεωρεί τεκμήριο για την εύνοια των ιδιωτικών κολλεγίων.
Ένας πιο «κλασσικός» στην συμπεριφορά του πολιτικός θα επιχειρούσε ίσως να διασκεδάσει τις εντυπώσεις. Η Νίκη Κεραμέως όμως δεν ακολουθεί αυτόν τον δρόμο. Αντίθετα δεν κρύβει ότι περιλαμβάνονταν στους στόχους της κυβέρνησης η μείωση των παιδιών που θα εισαχθούν στην τριτοβάθμια εκπαίδευση αυτή την χρονιά. Είτε για να οδηγηθούν στην τεχνική εκπαίδευση (που με προηγούμενο νομοσχέδια της Νίκης Κεραμέως έχει εναρμονιστεί με τις προτεραιότητες των εργοδοτικών οργανώσεων και κυρίως του ΣΕΒ). Είτε για να επιλέξουν τον δρόμο της ιδιωτικής τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.
Χαρακτηριστικές ειναι οι απαντήσεις που έδωσε η υπουργός Παιδείας σε αυτές τις κατηγορίες. Όταν από τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Αλέξη Τσίπρα δέχθηκε, την προηγούμενη Τρίτη, κατά πρόσωπο την κατηγορία του «ντηλαρίσματος» με τα ιδιωτικά κολλέγια, δεν το αρνήθηκε. Αντιθέτως αρκέστηκε να δηλώσει πως στήριξη στα ιδιωτικά κολλέγια παρείχε στο παρελθόν και ο ΣΥΡΙΖΑ όταν ήταν κυβέρνηση. Η απάντηση της Ν.Κεραμέως όπως καταγράφεται στα πρακτικά της Βουλής έχει ώς εξης: «Εμείς ντιλάραμε; Μάλιστα! Υπουργική απόφαση 11 Ιουλίου 2006. Κυβέρνηση ποιος ήταν; ΣΥΡΙΖΑ. Μάλιστα. Υπουργός ποιος; Νικόλαος Φίλης. Για πρώτη φορά στην ιστορία απόφοιτοι κολεγίων μπορούν να μπουν στο ελληνικό δημόσιο εκπαιδευτικό σύστημα. Και καλά κάνατε, γιατί ήταν ενωσιακή υποχρέωση». (Βέβαια στην συνέχεια μάλλον …αυτοαναιρέθηκε αφού η υπουργός Παιδείας είπε πως «κάνατε κάτι που έπρεπε να το κάνετε γιατί ήταν ενωσιακή υποχρέωση, αλλά δεν έχετε το θάρρος της γνώμης σας. Και όταν πλησίαζαν οι εκλογές λέτε «ώπα, ώπα, να το αλλάξουμε». Επιβεβαιώνοντας τους ισχυρισμούς του ΣΥΡΙΖΑ περί μνημονιακών υποχρεώσεων την περίοδο εκείνη).
Παράλληλα η Νίκη Κεραμέως δεν κρύβει σε καμία δήλωσή της πως πρόθεση του υπουργείου να «μεταφέρει» μαθητές από την ανώτατη στην τεχνική εκπαίδευση. Απευθυνόμενη στην αντιπολίτευση είπε πως «για εσάς υπάρχει μόνο ένας δρόμος, ο πανεπιστημιακός. Σε όλες τις άλλες χώρες του κόσμου υπάρχει και ένας άλλος δρόμος επαγγελματικής εκπαίδευσης, κατάρτισης και ναι, υπάρχουν δημόσια ΙΕΚ». Μάλιστα με επανειλλημένες αναφορές της τόσο στην Βουλή όσο και στα ΜΜΕ έχει ξεκαθαρίσει ότι «εμάς δεν μας ενδιαφέρει να έχουμε εισακτέους, μας ενδιαφέρει να έχουμε αποφοίτους».
Με γερές (πρωθυπουργικές) πλάτες
Ένα ενδιαφέρον πολιτικό ερώτημα, είναι το αν το χαρακτηριστικό του κυνισμού είναι γνώρισμα της υπουργού Παιδείας ή αν έχει να κάνει με τον ρόλο που παίζει στο κυβερνητικό σχήμα.
Στην περίπτωση πάντως που η επιλογή αυτή της τακτικής οφείλεται στις αντιλήψεις της Νίκης Κεραμέως και στον τρόπο που έχει διαλέξει να πολιτεύεται, τότε ήδη έχει πληρωθεί ακριβά από την υπουργό Παιδείας.
Το «στοίχημα» της πολιτικής συναίνεσης στον χώρο της παιδείας έχει εδώ και πολύ καιρό χαθεί για την ηγεσία του υπουργείου. Εναντίον της έχει ήδη συσπειρωθεί το σύνολο της εκπαιδευτικής κοινότητας. Ο διάλογος με τις συνδικαλιστικές οργανώσεις των καθηγητών και των δασκάλων έχει τυπικό χαρακτήρα μια και η διάσταση απόψεων είναι τεράστια όσον αφορά τις προτεραιότητες της εκπαίδευσης. Το ίδιο ισχύει και με τους φοιτητές που μετά την ψήφιση του νομοσχεδίου για την αστυνομία στα πανεπιστήμια βρίσκονται σε καθεστώς αναβρασμού. Μάλιστα αποτελεί αίνιγμα τι θα γίνει φέτος στα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα όπου η προσπάθεια εφαρμογής της νομοθεσίας για την παρουσία της αστυνομίας θα συμπέσει με ένα φθινόπωρο που όλα δείχνουν ότι θα έχουμε υφηλό αριθμό κρουσμάτων κορονοϊού. Δηλαδή ένα εκρηκτικό «κοκτέιλ» για τον ερχόμενο Σεπτέμβρη.
Επιση η Νίκη Κεραμέως συγκαταλέγεται στους λιγότερο δημοφιλείς υπουργούς. Η αλλαγές που προωθεί στην παιδεία η κυβέρνηση δεν φαίνεται να έχουν αποτιμηθεί θετικά από τους πολίτες κι αυτό εκφράζεται με αποδοκιμασία στο πρόσωπό της. Παράλληλα το «πείραμα» της τηλε-εκπαίδευσης (αν και το υπουργείο Παιδείας δηλώνει υπερήφανο για το επίτευγμά του), μάλλον κι αυτό αρνητικά έχει εισπραχθεί από την κοινωνία. Αυτά άλλωστε αποτυπώνονται ανάγλυφα στις δημοσκοπήσεις και τις έρευνες. Ενδεικτικά είναι και τα αποτελέσματα της πρόσφατης έρευνας της about people για το 20/20 τους News 24/7 που κατέδειξε την Νίκη Κεραμέως σε μία από τις τελευταίες θέσεις αξιολόγησης των υπουργών.
Όπως φαίνεται όμως η κοινωνική αποδοχή που λείπει από το έργο που γίνεται στο υπουργείο Παιδείας, αντικαθίσταται από την …πρωθυπουργική αποδοχή. Μέχρι στιγμής το Μέγαρο Μαξίμου φαίνεται να επικροτεί την επίμονη τακτική της Νίκης Κεραμέως. Ο ίδιος ο πρωθυπουργός παράσχει σημαντική στήριξη σε κάθε της προσπάθεια και δεν λείπει ποτέ από την Βουλή όταν πρόκειται να ψηφιστεί κάποιο νομοσχέδιο του υπουργείου Παιδείας.
Η Νίκη Κεραμέως συγκαταλέγεται στους «πρόθυμους» υπουργούς της κυβέρνηση προκειμένου να πραγματοποιήσουν «μεταρρυθμίσεις» που συναντούν κοινωνικές αντιδράσεις κι αυτό φαίνεται να εκτιμάται από την ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας. Προς στιγμήν τουλάχιστον. Γιατί είναι πολλά (και διακομματικά) τα παραδείγματα υπουργών που «κάηκαν» πολιτικά προσπαθώντας να είναι «υπόδειγματα» στην εφαρμογή της εκάστοτε κυβερνητικής πολιτικής.
Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις