Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΠΡΕΜΙΕΡΑ ΤΟΥ SUCCESSION

*Ακολουθούν spoilers για την πρεμιέρα της 4ης σεζόν του Succession.*

Ο Λόγκαν Ρόι έχει κάτι από εκείνους τους αθλητές που για πολύ καιρό μοιάζουν να έχουν αρχίσει να κουράζονται και να κάνουν τους αντιπάλους να πιστεύουν ότι να, αυτό ήταν, επιτέλους τελείωσε. Λίγο Τομ Μπρέιντι, λίγο Μέσι, κάπου στο ενδιάμεσο. Αλλά που τη στιγμή που θα κάνεις το λάθος να πιστέψεις ότι ξεμπέρδεψες, πάνε και πετυχαίνουν κάποια απίθανη νίκη που επανακαθορίζει την καριέρα τους.

Μοιάζει τώρα και πάλι να βρίσκεται στα σχοινιά, έτοιμος φαινομενικά για μια ήττα που έρχεται καιρό, αλλά ειλικρινά, θα στοιχημάτιζε κανείς με ευκολία εναντίον του χωρίς να φοβάται και τη σκιά του; Μόνο ένας αφελής.

Στο ξεκίνημα της 4ης, και τελευταίας, σεζόν της μάλλον κορυφαίας σειράς της Στιγμής μας, και μετά από εκείνο το εκπληκτικό περσινό φινάλε, ο Λόγκαν του Μπράιαν Κοξ είναι κάτι-σαν μόνος. Στα γενέθλιά του, αυτή τη φορά, δεν υπάρχει κανείς γύρω. Σχεδόν κανείς, δηλαδή. Είναι εκεί ο Τομ φυσικά, που λειτουργεί και σαν ανθρώπινο speed dial προς την συμμαχική ομάδα των παιδιών του Λόγκαν, μιας κι ανάμεσά τους βρίσκεται η Σιβ.

Είναι κι ο Γκρεγκ, που δίνει στο επεισόδιο όχι ακριβώς μια κωμική νότα (μιας και έτσι κι αλλιώς το Succession είναι πολύ αστείο ακόμα κι όταν είναι πάρα πολύ σοβαρό), αλλά μια ας πούμε πιο ανάλαφρη διάσταση. Είναι ο τύπος που θα φέρει σε ένα τόσο exclusive event μια κοπέλα που δεν ξέρει καλά, η οποία θα παίρνει σέλφι όπου σταθεί κι όπου βρεθεί προς έκπληξη και τσαντίλα όλων των χαρτογιακάδων της υπηρεσίας του Λόγκαν.

Εκείνη έχει και μια από τις ατάκες του επεισοδίου, όταν βγαίνει κακήν κακώς από τη μεγάλη τραπεζαρία λέγοντας στον Γκρεγκ να φύγουν: «Γιατί;», την ρωτάει. «Επειδή του ζήτησα μια σέλφι», απαντά εκείνη με στεγνό ύφος. Όμως ο Γκρεγκ θα συνδεθεί με τον Λόγκαν όταν του ομολογήσει τι έκανε μαζί της λίγο νωρίτερα: «Κάπως σα να χαμογέλασε». Ο ορισμός του #άντρες.

Αν αυτές είναι στιγμές σχετικής χαλαρότητας, η σιωπηλή ένταση της υπόλοιπης βραδιάς δεν διαφεύγει από κανέναν. Ο Λόγκαν περιτριγυρίζεται από κόσμο, αλλά είναι μόνος. Γιατί ναι, είναι εκεί κι ο Κόνορ, άλλο ένα ξεκαρδιστικό κομμάτι της όλης Succession μυθολογίας, περίλυπος για τα $100 εκατομμύρια που ξέρει πως θα πρέπει να βάλει ακόμα για να διατηρηθεί στο 1% της πρόθεσης ψήφου στις προεδρικές εκλογές. Αν τα βάλει, θα πετάει απλώς αμύθητα ποσά μέσα σε μια μαύρη τρύπα. Αν δεν τα βάλει, θα πέσει το ποσοστό του σε δεκαδικά και τότε είναι που θα γίνει ανέκδοτο– λες και τώρα δεν είναι.

Η ιστορία του Κόνορ παρόλο που είναι περιφερειακή, υπογραμμίζει τέλεια τον σατιρικό παραλογισμό που εντοπίζει το Succession σε αυτό όλο τον κόσμο: Εκτός πραγματικότητας πλούσιοι, μιλούν για αμύθητα ποσά σα να είναι στραγάλια, βάζοντάς τα από τη μια τσέπη στην άλλη για να πετύχουν ένα αποτέλεσμα που δε θα κάνει την παραμικρή απολύτως διαφορά στην ύπαρξή τους, αλλά συζητώντας το σα να ήταν η πιο σημαντική απόφαση της ζωής τους, ανήμποροι να συνειδητοποιήσουν το μέγεθος της ύβρης –και της θλίψης– τους.

Ο Λόγκαν είναι μόνος λοιπόν, γιατί είναι εκεί οι πάντες αλλά δεν είναι κανείς. Οι πάντες που βρίσκονται εκεί λειτουργούν υπό ένα καθεστώς φόβου ή ελέγχου, ενώ απουσιάζουν οι τρεις βασικοί πρωταγωνιστές, τα τρία άτομα για τα οποία ο Λόγκαν στήνει όλο αυτό το σόου: Τα τρία παιδιά του, που ύστερα από τα πήγαινε-έλα τριών σεζόν, τώρα έφτασαν επιτέλους στο σημείο που έμοιαζε τελικά αναπόφευκτο. Κι οι τρεις μαζί, να ενώνουν τις δυνάμεις τους εναντίον του πατέρα τους.

Ο Κένταλ, η Σιβ κι ο Ρόμαν, τρεις ακραία διαφορετικοί χαρακτήρες και προσωπικότητες, καμμένοι κι οι τρεις τους με διαφορετικούς τρόπους από τον Λόγκαν, αποφάσισαν να τα βάλουν όλα στην άκρη και να συνταχθούν μαζί, απέναντι στον κοινό εχθρό. Όλα δείχνουν να πηγαίνουν με το μέρος τους μιας και ύστερα από ένα κρυπτικό μήνυμα του Τομ στην Σιβ, καταφέρνουν να αποκωδικοποιήσουν τη σημασία του και τον στόχο του στρατοπέδου του Λόγκαν κι έτσι τώρα έβαλαν νέο στόχο: Την media αυτοκρατορία των Πιρς.

Συγκεντρώνουν λεφτά επενδυτών, τα έσοδα από απούλητες ακόμα μετοχές, καθώς κι ένα υποθετικό περιθώριο (προς τα πάνω φυσικά) και κάνουν στην Ναν Πιρς μια πρόταση που δε μπορεί να αρνηθεί. Εκείνη, με την φανταστική Τσέρι Τζόουνς στο ρόλο, χτύπησε φλέβα καθώς βλέπει τα δύο Ρόι στρατόπεδα να αντιμάχονται για τον έλεγχο της αυτοκρατορίας της. Μέσα από ένα απολαυστικό παιχνίδι διαπραγματεύσεων που γίνεται μέσα από σπασμένο τηλέφωνο, άγριες υποθέσεις και μπόλικη εξπέρ μπλόφα, το τρίο των νεότερων Ρόι κάνει την καλύτερη προσφορά, με τη Ναν να αρνείται να δώσει στον Λόγκαν έστω την ευκαιρία για να απαντήσει με αντι-προσφορά. Τα παιδιά κέρδισαν λοιπόν αυτό το γύρω, αλλά με τι κόστος;

Το ξέρουμε δηλαδή το κόστος, είναι 10 δις δολάρια, αλλά είπαμε, αυτά είναι υποθετικά λεφτά, δεν είναι αληθινά. Το πραγματικό κόστος θα φανεί αλλού. Όπως ας πούμε στο γεγονός ότι, κατά πρώτον, τα λεφτά αυτά δεν υπάρχουν. Όχι όπως δεν υπάρχουν γενικώς τα λεφτά αυτού του μεγέθους, αλλά όντως-όντως δεν υπάρχουν. Δηλαδή, οι Ρόι δεν τα έχουν όντως εξασφαλισμένα από κάπου. Είναι ακόμα πιο υποθετικά από όσο είναι συνήθως υποθετικά τέτοια χρηματικά ποσά.

Βασίζονται σε ξεφόρτωμα μετοχών που δεν έχει γίνει ακόμα, και στις αόριστες συμβουλές ενός συμβούλου τον οποίο ειρωνευόταν ανοιχτά ο Ρόμαν Ρόι όσο τους μιλούσε σε ανοιχτή ακρόαση. Και μια που είπαμε Ρόμαν: Αν αυτά δεν ήταν ήδη αρκετά επίφοβα, υπάρχει άλλη μια σημαντική διάσταση στην όλη κατάσταση που τα κάνει όλα πιο ιδιόμορφα.

Δηλαδή; Να, ότι ο Ρόμαν στην πραγματικότητα δεν θέλει να αγοράσουν τους Πιρς. Δε θα μπορούσε να τον νοιάζει λιγότερο. Ο Ρόμαν θέλει να αφοσιωθούν στην ιδέα που ετοιμάζονταν να πουλήσουν στους επενδυτές μέχρι να προκύψει το θέμα Πιρς, δηλαδή ένα νέο κομμάτι media/σάιτ/νιουζλέτερ/σόσιαλ που θα πωλούσε τον εαυτό του ως κάτι νέο και πρωτοποριακό κι ας ήταν μια από τα παντελώς ίδια. Ο Ρόμαν ξέρει φυσικά πως το λεγόμενο The Hundred (όπως θα λεγόταν το νέο μέσο των Ρόι) θα ήταν φύκια για μεταξωτές κορδέλες, θα ήταν μια παπάτζα όπως λέμε και μεταξύ μας– αλλά όπως και να έχει, θα ήταν η δική τους παπάτζα. Κι αυτό ήταν κάτι που μπορούσε να το σεβαστεί.

Τώρα, με τον Κένταλ και την Σιβ να τρέχουν κατευθείαν με την πρώτη ευκαιρία προς τους Πιρς, ο Ρόμαν είδε μπροστά του μια αλήθεια που έγινε άμεσα σαφής και σε εμάς: Στην πραγματικότητα το μόνο κοινό όραμα που έχουν τα τρία αδέρφια μεταξύ τους είναι ότι θέλουν να κατατροπώσουν τον Λόγκαν, όμως αυτό δεν είναι σχέδιο ανάπτυξης, αλλά σχέδιο καταστροφής. Τον Κένταλ δεν τον νοιάζει το μέσο, πάει με ό,τι πληγώσει τον Λόγκαν περισσότερο. Η Σιβ θέλει να κατατροπώσει τον Τομ, στην άλλη άκρη της γραμμής. (Ειδικά τώρα, μετά την βαριά σκηνή του επίσημου χωρισμού τους στο τέλος του επεισοδίου.)

Ο Ρόμαν από την άλλη, είναι από εκείνες τις φορές που δε μπορεί να χωνέψει το πώς γίνεται να είναι ο πιο ώριμος μέσα στο –οποιοδήποτε– δωμάτιο. Το The Hundred είναι ένα τίποτα, αλλά διάβολε, όλοι από ένα τίποτα ξεκίνησαν πριν φτιάξουν ένα Κάτι.

Έτσι, τώρα τα τρία παιδιά θα εξαγοράσουν την Πιρς, αφήνοντας τον Λόγκαν ακόμα πιο μόνο του, την βραδιά των γενεθλίων του. «Συγχαρητήρια που είπατε το μεγαλύτερο νούμερο, γαμημένα βλήματα», φτύνει προς το μέρος τους όταν τους παίρνει τηλέφωνο. Κι ενώ όλη τη βραδιά προσπαθούσε –σε μια άλλη, μάλλον ακόμα πιο θλιβερή κι απεγνωσμένη– διαπραγμάτευση να πείσει τα παιδιά να τον πάρουν για να του ευχηθούν χρόνια πολλά. Στο τέλος ήταν εκείνος που σήκωσε το τηλέφωνο, απλά για να τους πει όχι ότι νίκησαν, αλλά ότι η νίκη τους σημαίνει ένα τίποτα.

Η νέα γενιά επιτέλους ενωμένη, είναι έτοιμη να καθαιρέσει τον μπαρουτοκαπνισμένο πρωταθλητή. Το έχουμε ξαναδεί αυτό το έργο. Κι ακόμα κι αν αυτή τη φορά τα πράγματα είναι διαφορετικά, θα έχει τελικά την οποιαδήποτε σημασία; Όλα είναι ψεύτικα, υποθετικά έτσι κι αλλιώς– κι όσο ο Λόγκαν Ρόι είναι εκείνος που (ακόμα και ηττημένος) καθορίζει τις κινήσεις και τις ψυχολογικές διακυμάνσεις των παιδιών του, μπορείτε ποτέ να θεωρηθεί πως υπάρχει εκεί οποιοσδήποτε νικητής;

Το Succession προβάλλεται στο Novacinema κάθε Παρασκευή, 12 μέρες μετά την προβολή του κάθε επεισοδίου στις ΗΠΑ.