“ΗΤΤΑ, ΘΛΙΨΗ ΚΑΙ ΝΤΡΟΠΗ”. ΑΥΤΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΕΧΕΙ Ο, ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΓΕΛΑΣΟΥΜΕ

Τις πρώτες μέρες του YouTube αυτοί οι τύποι με είχαν πιάσει κορόιδο. Το βίντεο με το “hey panos” και τα υπέροχα πόδια του, το ‘χα φάει αμάσητο και το συζητούσα ως αληθινό με φίλους, κοροϊδεύοντας αυτόν τον κουλτουρο-ανθρωπότυπο που τόσο συχνά συναντούσαμε τότε στο Bartessera και στο Booze.

Πέρασε αρκετός καιρός μέχρι να καταλάβω (ή να μάθω, δεν θυμάμαι) ότι πίσω απ’ αυτό το βίντεο βρισκόταν μία “ομάδα φίλων”, όπως πολύ ταπεινά συστήνονται, μέσα κι απ’ το δελτίο Τύπου που πρόσφατα έφτασε στα γραφεία μας. Ένα δελτίο Τύπου που ανήγγειλε και κάτι ακόμα -και ιδιαίτερα χαρμόσυνο για τους ανθρώπους που ψάχνουν να καούν ανά πάσα στιγμή στη ζωή τους: την έκδοση ενός βιβλίου όπου είναι μαζεμένα όλα τα κείμενα τους που κατά καιρούς έχουν ανέβει στο ίντερνετ.

Με αυτήν, λοιπόν, την αφορμή, την κυκλοφορία του βιβλίου “Μετέχνιο, Κυρίως τα Γραπτά”, μίλησα με δύο από τα μέλη της ομάδας, τον Πάνο Κυδώνη και τον Αντώνη Αθανασόπουλο για τα βίντεό τους, τη μεγάλου μήκους ταινία τους “Φαντάζιο” (ελπίζω να την έχετε δει, είναι αριστούργημα) και γενικά για το πώς στέκονται και κινούνται τόσα χρόνια στον χώρο της κωμωδίας.

Έχει το βιβλίο όλα τα κείμενα που έχετε δημοσιεύσει; Συμφωνήσατε εύκολα μεταξύ σας;
Πάνος: Η ιδέα του βιβλίου ήταν ακριβώς αυτή, να συλλέξει όλα τα κείμενα που έχουμε δημοσιεύσει μέσα στα χρόνια, οπότε συμφωνήσαμε πανεύκολα μεταξύ μας. Έχοντας αναλάβει την επιμέλεια και το “στήσιμο” του βιβλίου, έκοψα μόνο δύο κείμενα, δικά μου, που είχαν σταματήσει να μου αρέσουν τόσο.

Πες μου έναν καλό λόγο για να αγοράσει κάποιος το βιβλίο σας και έναν ακόμη λόγο για να το κάνει δώρο σε κάποιον.
Πάνος: Πέραν του ότι γενικά είναι η καλύτερη κωμωδία που έχει κυκλοφορήσει στα ελληνικά; Καταρχάς, το βιβλίο περιέχει και καινούρια κείμενα του Μετεχνίου, καθώς και παλαιότερα που δεν είχαν δημοσιευτεί, αποκόμματα ιδεών και νέα αστεία, καθώς και σενάρια που είχαμε γράψει, αλλά τελικά καταφέραμε να γυρίσουμε μόνο τις τελικές σκηνές τους σαν αυτοτελείς ταινίες μικρού μήκους (“Λεύτερος όπως το πουλί”, “Η Φλογέρα του Ρούμπικαν”).

Επίσης το βιβλίο είναι έγχρωμο και έχει και σχεδόν πρωτότυπη εικονογράφηση. Άσε που άλλο πράμα να γυρεύεις κάτι στο ίντερνετ, και άλλο πράμα το βιβλίο, όπου είναι όλα ωραία συγκεντρωμένα και δεν του τελειώνει και η μπαταρία. Το ιδανικό ανάγνωσμα για διακοπές αλλά και για την κατήφεια του χειμώνα. Ενώ κάνετε σπορ ή ψώνια.

Ζήτησες έναν και σου είπα οκτώ λόγους, και ο έξτρα λόγος για να το κάνει κάποιος δώρο στην φίλη ή το φίλο του είναι να φανεί έξυπνος, αστείος, υψηλής αντίληψης και καλού γούστου.

Το χιούμορ του Μετεχνίου ποιου είδους είναι; Είναι μείγμα ποιων πραγμάτων;
Πάνος: Είναι του αστείου είδους, του καλού. Έξυπνο και χαζό ταυτόχρονα. Και φυσικά έχει πάντα από κοντά την θλίψη, την ήττα, την κατάρρευση και την ντροπή.

Αντώνης: Εγώ προτιμώ να το χαρακτηρίζω ως έκρηξη ρεαλισμού. Ο πυρήνας των απλών καθημερινών πραγμάτων βγαίνει με ορμή στην επιφάνεια και μοιράζει πίκρα. Γιατί, ναι ξέχασα, το χιούμορ αυτό είναι του απαισιόδοξου είδους. Η πίκρα όμως είναι το υλικό με το οποίο πρέπει αναγκαστικά να βρεις τροπο να γελάσεις. Ακριβώς όπως και στη ζωή, όπου πρέπει πάνω στη θλίψη σου να μάθεις να χτίζεις την καινούρια χαρά.

Είναι ένα χιούμορ που στρέφεται και “εναντίον” των ελιτιστών, των θαυμαστών της βαριάς και ασήκωτης κουλτούρας; Είναι αυτός ο κόσμος που κυρίως σατιρίζετε; Ανήκετε κάπως κι εσείς εκεί;
Πάνος: Σίγουρα ξεκινήσαμε σατιρίζοντας και αυτόν τον κόσμο. Το φυλλάδιο για το υποτιθέμενο θεατρικό μας έργο “Άλογο Κούρσας” ή το κείμενο “DESTROY LAMIA” (αναφορά στην Athens Biennale του 2007 που λεγόταν Destroy Athens) έχουν τέτοιες αναφορές, ενώ δεν είναι τυχαίο ότι αγαπάμε πολύ τον “Αρτέμη” του Χάρρυ Κλυνν. Ωστόσο ας μην γινόμαστε αντιδραστικοί, μια χαρά είναι και η βαριά κουλτούρα, αν είναι ειλικρινής και πετυχημένη. Α ναι, ρώτησες και αν θεωρούμε ότι είμαστε και εμείς υψηλή κουλτούρα. Δικά σου λόγια, δεν θα το αρνηθούμε.

Αντώνης: Είμαστε πολύ λιγότερο επαναστατημένοι έφηβοι προφανώς από τότε που κοροϊδεύαμε την τέχνη. Στην πορεία καταλάβαμε και παραδεχτήκαμε ότι και εμείς την ανάγκη της καλλιτεχνικής έκφρασης έχουμε. Τώρα πλέον κοροϊδεύουμε πιο στοχευμένα, από μέσα μας. Φυσικά κινούμαστε ανάμεσα σε αυτόν τον κόσμο, αλλά σίγουρα δεν είμαστε το ίδιο.

Θέλω να ρωτήσω αν η σάτιρα έχει όρια μόνο και μόνο για το κριντζ της κλισεδιάς.
Πάνος: Στη χώρα που γέννησε τον Αριστοφάνη, είναι ποτέ δυνατόν η σάτιρ… συγνώμη, σταματάω. Ένα πρώτο, βασικό όριο της κωμωδίας είναι να μην οδηγεί σε θάνατο ή σοβαρό τραυματισμό.

Αντώνης: Το κριντζ βρίσκεται στη λέξη “σάτιρα”. Το ερώτημα παραμένει όμως για την κωμωδία. Ο κόσμος πάντα διαμορφώνει κάποια όρια. Αν έχεις την ικανότητα, θα καταφέρεις να φτιάξεις αστείο εκτός των ορίων αυτών. Αν σωστά σκεπτόμενοι άνθρωποι με καλές ψυχές γελάσουν σημαίνει ότι το αστείο είναι καλό. Είναι ζήτημα καλού χιούμορ. Όχι ορίων.

Ήταν το “Φαντάζιο” ο ΚΟΛΟΦΩΝΑΣ σας ως ομάδα; Τι σας “δίδαξε” και πότε θα δούμε μία ακόμη ταινία;
Πάνος: Δεν είναι ανάγκη να βρίζεις.

Αντώνης: Κολοφώνιο λένε οι Ρώσοι βιολονίστες το ρετσίνι. Άσχετο αυτό. Στην απάντηση τώρα: Κάθε στάδιο είχε και τον κολοφώνα του. “Αποστόλης από την Ανακάσα”, “Αριστερός και χωρισμένος”, “Hey Panos”, “Τόπων Μύστες”, “Παναγιώτης Λύτρας”, “Χώρα των Άνοσων”. Σίγουρα το “ΦΑΝΤΑΖΙΟ” ήταν το πιο απαιτητικό από όσα έχουμε κάνει μέχρι σήμερα. Όπως και κάθε μας δουλειά βέβαια, που τη βλέπουμε συνήθως σαν μια προσπάθεια για κάτι παραπάνω, όσον αφορά το ψάξιμο για την αμεσότητα και τη λειτουργικότητα των νοημάτων. Έχουμε φιλοπρόοδη διάθεση και κάθε ταινία που φτιάχνουμε μας δείχνει πόσο ακόμα δρόμο έχουμε μέχρι να το κάνουμε πραγματικά σωστά.

Αυτήν τη στιγμή έχουμε έτοιμα τα σενάρια για το “ΦΑΝΤΑΖΙΟ 2” και ένα γουέστερν μεγάλου μήκους με τίτλο “ΑΛΟΓΑ”. Βρίσκονται στο στάδιο της προπαραγωγής και σύντομα κάποιο από αυτά θα ξεκινήσει γυρίσματα. Δεν είναι σύντομη διαδικασία. Το αντίθετο. Αλλά θα γίνει. Θα ανακοινωθεί και σχετικό crowdfunding.

Με το “Hey Panos” είχατε σκοπό να τρολάρετε, να το περάσουν όντως για αληθινό ή όταν συνέβη αυτό, ξαφνιαστήκατε, και είπατε “αλήθεια τώρα, δεν κατάλαβαν ότι είναι πλάκα”;
Πάνος: Είχαμε σκοπό απλά να γυρίσουμε ένα αστείο βίντεο, αυτοσχεδιάζοντας με τις βλακείες που έλεγα εκείνο τον καιρό στην παρέα. Ιδέα του Αντώνη ήταν να τις πω on camera. Όταν κάποιοι το πέρασαν για αληθινό δεν παραξενευτήκαμε ιδιαίτερα, εδώ ο κόσμος πιστεύει άλλα κι άλλα.

Μη με μισήσετε, αλλά μετά το Hey Panos, κανένα βίντεο σας δεν έγινε το ίδιο βάιραλ. Σας άγχωσε αυτό; Ήταν κάτι που έτσι κι αλλιώς δεν σας ένοιαζε; Ψαχτήκατε να δείτε τι “φταίει”;
Πάνος: Ούτε καν, ίσα ίσα, εμένα με είχε αγχώσει που είχε γίνει αυτό τόσο γνωστό. Μιλώντας προσωπικά, εμένα δεν με ένοιαζε ποτέ, ήταν “κάτι που ποτέ δεν επεδίωξα” όπως λέει και ο Hey Panos.

Αντώνης: Πάντα ψαχνόμαστε να δούμε τι φταίει και τι λείπει ώστε το επόμενο να είναι τόσο καλό όσο θα θέλαμε. Αυτό μας αγχώνει. Η επιτυχία, το άπλωμα και η επίδραση του έργου μας είναι κάτι που δεν μπορούμε να το προβλέψουμε ή να το επηρεάσουμε με άλλο τρόπο πέραν της αποτελεσματικότητας της καλλιτεχνικής μας δουλειάς.

Μετά από 12-14 χρόνια, τι θα λέγατε ότι έχετε πετύχει;
Πάνος: Έχουμε πετύχει να μοιραστούμε με κόσμο τα αστεία μας και να δημιουργήσουμε ένα διακριτό “γιατί… έτσι τα βλέπω εγώ!”, όπως λέει και ο ηλίθιος ήρωάς μας, Ιπποκράτης Πλέριος. Επίσης, να κάνουμε την τέχνη μας, να δημιουργήσουμε δηλαδή κάτι που μας χαροποιεί, που αγαπάμε και πιστεύουμε, παράλληλα με τη δουλειά και τις καθημερινές έννοιες στις οποίες αναλώνεται η ζωή. Επίσης, να παραμείνουμε παρέα.

Αντώνης: Έχουμε καταφέρει να έχουμε μια χαρακτηριστική φωνή στην κωμωδία. Έχουμε καταφέρει να δουλεύουμε πάνω από τις δυνάμεις μας στα εκάστοτε πρότζεκτ. Έχουμε πετύχει να θελουμε ακόμα, τόσα χρόνια μετά, να κάνουμε πολλή κωμωδία. Προσωπικά παίρνω μεγάλη ικανοποίηση από τη γνώση ότι ακόμα και με το τίποτα θα προσπαθούμε για το επόμενο μας κωμικό αριστούργημα και θα το καταφέρνουμε.

Πάνος: Και κυρίως, να συμπληρώσω, έχουμε καταφέρει το ταμείο μας να έχει 202 ευρώ και κάτι κόκκινα.

Πώς ήταν το κοινό στην αρχή σας και πώς τώρα; Ήταν αθώο ας πούμε, την πατούσε και τώρα είναι υποψιασμένο;
Αντώνης: Όταν ξεκινήσαμε, στο χώρο των αστείων βίντεο υπήρχαν το “Κρασάκι του Τσου” και το βίντεο με τις οντισιόν καράτε, που ένας έκανε flip jump, έτρωγε τα μούτρα του, σηκωνόταν, βάραγε δυο στο βρόντο με το nunchaku και μετά κατέρρεε. Το πρώτο μας κοινό ήταν άτομα του ευρύτερου κύκλου μας που γελούσαν μόνο και μόνο που μας έβλεπαν σε εκείνα τα πρώτα “σπιτικά” βίντεο. Τώρα σίγουρα μας παρακολουθεί κόσμος που βλέπει κι άλλη κωμωδία. Τώρα, ως προς την αθωότητα, κάθε παλαιότερη εποχή είναι πιο ένοχη σε σχέση με το σήμερα.

Έχετε δεχτεί απειλή για κάποιο κείμενο; Για κάποιο βίντεο;
Πάνος: Ευτυχώς όχι. Μάλλον οι κακοί δεν μας διαβάζουν ή δεν καταλαβαίνουν. Ή μπορεί απλά να λένε “ρε τι μ** είναι αυτοί” και να μην ασχολούνται περισσότερο.

Αντώνης: Δεν αποκλείουμε φυσικά κάτι τέτοιο να συμβεί στο μέλλον, γιατί είμαστε locos. Αλλά σοβαρά, δεν έχουμε καμία πρόθεση να παρεξηγηθούμε και να ανοίξουμε μέτωπα, καθώς σκοπεύουμε να προχωρήσουμε σε μια ανηλεή εκστρατεία crowdfunding για το γουέστερν μας. Άσε που θελουμε να προτείνουμε και κάποιες cameo εμφανίσεις σε κάποιες μεγάλες μορφές της ελληνικής τέχνης. Είναι καιρός τώρα για τέτοια;