ΚΩΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΔΕΔΕΣ: Η ΤΕΧΝΟΠΟΛΗ ΝΑ ΓΙΝΕΙ Η ΜΙΚΡΟΓΡΑΦΙΑ ΜΙΑΣ ΠΛΗΡΟΥΣ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗΣ ΠΟΛΗΣ
Ο Πρόεδρος της Τεχνόπολης Κωνσταντίνος Δέδες μιλά στο Magazine για την ευθύνη που έχει να μην ανακοπεί η φόρα του πολυχώρου και για το 3ετές πρόγραμμα για την ενίσχυση του Πολιτισμού σε συνεργασία με Δήμο Αθηναίων και ΟΠΑΝΔΑ.
Η Τεχνόπολη είναι ίσως από τα λίγα μέρη όπου το motto «η καρδιά της πόλης χτυπάει εδώ» δεν “φοριέται” σαν κλισέ, αλλά ισχύει. Τα κόκκινα φουγάρα, οι συναυλίες κι ο χορός με μια μπύρα στο χέρι, οι απογευματινές βόλτες, οι εκθέσεις και η θέα στο Παρατηρητήριο… Όλοι μας έχουμε μια ξέγνοιαστη ανάμνηση από το βιομηχανικό πάρκο στο Γκάζι. Και ο Κωνσταντίνος Δέδες είναι εδώ για να διασφαλίσει την ξεγνοιασιά αυτή, να προσπεράσει τα εμπόδια της πανδημίας και να φέρει, όπως υπόσχεται, μια «πολιτιστική επανεκκίνηση» στον Δήμο της Αθήνας.
Μπορεί να μην είναι ο τυπικός Πρόεδρος που περιμένει να δει κανείς στην Τεχνόπολη και αυτό γιατί σε αιφνιδιάζει με το χιούμορ και την εξωστρέφειά του. Το πρόγραμμά του ξεκινά με τη στολή του χειρούργου οδοντίατρου στο Golden Smile στην Κηφισιά και συνεχίζει με απανωτές συσκέψεις για τη διαχείριση του δημοφιλούς πολιτιστικού πολυχώρου.
«Για εμένα η εξωστρέφεια είναι μια φυσική εξέλιξη. Τη θεωρώ απαραίτητη προϋπόθεση και για το επάγγελμα που κάνω και για τον θεσμικό ρόλο που επιτελώ. Δεν γίνεται να είσαι εσωστρεφής και να θες να εκπροσωπήσεις έναν οργανισμό ή να πείσεις έναν ασθενή για τη θεραπεία του. Είναι μια “απαίτηση” που πρέπει να έχεις, γιατί σε βοηθά πάρα πολύ. Αν εγώ έκανα τα καλύτερα δόντια του κόσμου και το ήξερε μόνο η μητέρα μου, δεν θα αφορούσε κανέναν. Αν πάλι ήμουν ο πρόεδρος της Τεχνόπολης και το ήξερε μόνο το προσωπικό της, δεν θα εξυπηρετούσε κανέναν. Αν ξέρει κάποιος το πρόσωπο του προέδρου, αυτό σημαίνει ότι έρχονται πολύ πιο εύκολα και άμεσα οι προτάσεις και οι προσεγγίσεις» μού αναφέρει.
Αφορμή για την κουβέντα μας αποτελεί το μεγαλόπνοο τριετές σχέδιο που ανακοινώθηκε σε συνεργασία με τον Δήμο Αθηναίων και τον Οργανισμό Πολιτισμού, Αθλητισμού & Νεολαίας του Δήμου (ΟΠΑΝΔΑ) για την ενίσχυση των καλλιτεχνών και των εργαζόμενων στον χώρο του πολιτισμού, την αξιοποίηση και δημιουργία σύγχρονων υποδομών, αλλά και την πραγματοποίηση ενός ενιαίου προγράμματος πολιτιστικών εκδηλώσεων για όλους.
Η συζήτησή μας ξεκίνησε από τα πρώτα βήματά του στον Δήμο Αθηναίων.
Πότε σκεφτήκατε πρώτη φορά ότι θέλετε να ασχοληθείτε με τα κοινά;
Η ενασχόλησή μου με τα κοινά προέκυψε μετά από ένα ταξίδι στη Βαρκελώνη, όπου αιφνιδιάστηκα με το πόσο “τακτοποιημένη” και οργανωμένη πόλη είναι σε όλους τους τομείς: καθαριότητα, κυκλοφορία και κυρίως προσβασιμότητα. Γύρισα και σκέφτηκα ότι αποκλείεται να μην μπορεί να εφαρμοστεί αυτό και στην Αθήνα. Τότε μπήκε το “μικρόβιο” ότι θέλω να κάνω κάτι για την πόλη μου.
Μετά τις αυτοδιοικητικές εκλογές του 2019, βρέθηκα στο διοικητικό συμβούλιο της Τεχνόπολης ως αντιπρόεδρος. Είχα ένα χρονικό περιθώριο τριών μηνών προτού αναλάβω την προεδρία, οπότε άρχισα να βλέπω εκ των έσω πώς λειτουργεί και το ΔΣ, και η Τεχνόπολη και ο Δήμος Αθηναίων σε σχέση με την Τεχνόπολη. Όταν μου έγινε η πρόταση από τον Κώστα Μπακογιάννη ήταν φυσικά πολύ τιμητικό. Δεν με φόβισε, είχα κάποια πατήματα σε αυτό και με ενέπνευσε να κάνω κάτι παραπάνω.
Πώς ήταν η μετάβαση από την οδοντιατρική στην οργάνωση και παραγωγή καλλιτεχνικών εκδηλώσεων;
Ήταν πολύ φυσιολογική. Η οδοντιατρική είναι κάτι που έχω κατακτήσει, ζω και βιοπορίζομαι από αυτή και βρίσκω ότι έχει μια μεγάλη αίσθηση τέχνης γιατί περιλαμβάνει την αισθητική. Αν σκεφτεί κανείς ότι η δουλειά μου είναι να δίνω στους ανθρώπους την αυτοπεποίθηση να χαμογελούν με ανοιχτά χείλη, αυτό από μόνο του εμπεριέχει έμπνευση. Με εμπνέουν οι αντιδράσεις των ασθενών, οι οποίοι ξαφνικά απολαμβάνουν το στόμα και το χαμόγελό τους. Θεωρώ ότι η οδοντιατρική έχει αίσθηση καλλιτεχνίας γιατί έχει να κάνει με χρώμα, με σχήμα, με λειτουργικότητα και το πώς συνδυάζονται αυτά μεταξύ τους. Οπότε την αντιμετωπίζω σαν τέχνη, απλά έχει πολύ αυστηρούς κανόνες και περιορισμούς που πρέπει να τηρηθούν.
Δεν υπήρχε άρα μετάβαση, μου φαίνονται σαν συγκoινωνούντα δοχεία, είναι κομμάτια του χαρακτήρα μου. Κανένα δεν μου είναι παράταιρο ούτε αισθάνομαι ότι συναντάω κάποια δυσκολία στο να τα συνδυάσω.
Θέλω η Τεχνόπολη να είναι η μικρογραφία μιας πλήρους οργανωμένης πόλης. Να είναι 100% προσβάσιμη σε όλων των ειδών τις αναπηρίες
Τι στόχους θέσατε όταν πρωτοαναλάβατε την προεδρία, τι οραματιστήκατε.
Όταν ανέλαβα, η Τεχνόπολη είχε ήδη έναν δρόμο που διένυε. Ο κόσμος της και οι εργαζόμενοί της είχαν όνειρα και πράγματα να κάνουν, τα οποία και έκαναν. Επομένως ο πρώτος στόχος μου ήταν να μη σταματήσω τη φόρα αυτή, να συνεχίσω το έργο και να το ενισχύσω. Ο δεύτερος στόχος και πιο προσωπικός ήταν να εμπνεύσω τον κόσμο της Τεχνόπολης, να αποτελέσω ένα κομμάτι καινούργιο που θα φέρει έναν νέο “αέρα” και θα γίνει ουσιαστικά ένα “όχημα”, να πάει η Τεχνόπολη και σε άλλα πράγματα, στα οποία δεν φανταζόταν ότι μπορούσε να πάει (ή δεν προλάβαινε να πάει). Δεν ήθελα να μιμηθούμε συνταγές άλλων ευρωπαϊκών πόλεων ή θεσμών αλλά να πάρουμε πράγματα που έχουν δοκιμαστεί και να τα φέρουμε – προσαρμόσουμε στα μέτρα της Αθήνας, χωρίς να αλλάζουν την καθημερινότητά της αλλά να τη βελτιώνουν.
Θέλω η Τεχνόπολη να είναι η μικρογραφία μιας πλήρους οργανωμένης πόλης. Να είναι 100% προσβάσιμη σε όλων των ειδών τις αναπηρίες. Είναι σημαντικό να βγει προς τα έξω ότι η Τεχνόπολη δεν κάνει μόνο συναυλίες: Το πρόγραμμά της περιλαμβάνει πάρα πολλές δράσεις και φεστιβάλ που αφορούν και δίνουν “οξυγόνο” σε πολλές και πολύ συγκεκριμένες ομάδες. Οπότε αυτό που με ενδιαφέρει ήταν αυτό να γίνει γνωστό, να επικοινωνηθεί με έναν τρόπο που θα προσελκύσει και να ευαισθητοποιήσει περισσότερο κόσμο.
«Είμαστε πολύ τυχεροί γενικώς γιατί είμαστε μια πολύ δυνατή ομάδα στην Τεχνόπολη και στον Δήμο – η μία αγκαλιάζει και συμπληρώνει την άλλη. Δεν έχω ακούσει “όχι” σε κάποια πρόταση ούτε από τον δήμαρχο ούτε από το ΔΣ.
Η πανδημία και ο απολογισμός του 2020
Του ζητώ να μου κάνει έναν απολογισμό για το 2020, μια χρονιά που έπληξε ανεπανόρθωτα τον καλλιτεχνικό κόσμο. Η χρονιά ήταν ζημιογόνος για όλους τους καλλιτεχνικούς οργανισμούς, αλλά ο Κωνσταντίνος Δέδες κρατάει το θετικό πρόσημο: «Η στήριξη του Δήμου απέναντι στους καλλιτέχνες μάς έδωσε τέτοια ψυχική ανάταση και συγκίνηση που “γεμίσαμε”. Δεν ασχοληθήκαμε με τη ζημία τόσο, μας ενδιέφερε να είναι ασφαλής ο κόσμος, να περάσει καλά, να τραγουδήσουν οι καλλιτέχνες και να στηριχθούν, να πάρουν όλα τα έσοδα.»
Σημειώνεται ότι το 2020 η Τεχνόπολη, στο πλαίσιο στήριξης του Πολιτισμού, πραγματοποίησε συνολικά 38 εκδηλώσεις, τις οποίες παρακολούθησαν περισσότεροι από 26.000 θεατές και 8.000 ψηφιακοί θεατές, ενώ σε αυτές έδωσαν το παρών280 ωφελούμενοι καλλιτέχνες και μουσικοί και 250 εργαζόμενοι από τον χώρο του Πολιτισμού.”
Κλείνετε σχεδόν ενάμιση χρόνο στο “τιμόνι” της Τεχνόπολης. Τι πέτυχε, τι άλλαξε και πού εστιάσατε.
Νομίζω καταφέραμε πάρα πολλά αυτόν τον ενάμιση χρόνο, παρά την την πανδημία. Ως προς τα πιο πρακτικά ζητήματα, θέλαμε να ανακαινίσουμε κάποιους χώρους του πολυχώρου. Φέραμε νέους φιλικούς προς το περιβάλλουν φωτισμούς, δενδροφυτεύσαμε, μεγαλώσαμε την παιδική χαρά, φέραμε όργανα για παιδιά με αναπηρία, τοποθετήσαμε ένα συντριβάνι για να δώσουμε μια αίσθηση δροσιάς, φέραμε καινούργια διακοσμητικά στοιχεία όπως καρέκλες-σβούρες, παγκάκια, δημιουργήσαμε χώρους αναψυχής για να κάθεται ο κόσμος και να περνά περισσότερο χρόνο, φτιάξαμε ένα ανοιχτό γυμναστήριο. Και όλα αυτά έγιναν με μικρό κόστος, ήταν μέλημά μας αυτό.
Από εκεί και πέρα δημιουργήσαμε νέες δράσεις ψηφιακής μορφής που είναι προσβάσιμες σε όλους από όλα τα μήκη και πλάτη της Γης, χωρίς να χρειάζεται φυσική παρουσία. Διοργανώσαμε 38 συναυλίες για καθήμενους με απόλυτη ασφάλεια και τηρώντας κατά γράμμα τα μέτρα ασφάλειας. Και δώσαμε μια ευκαιρία στους καλλιτέχνες να εκφραστούν, να βγάλουν χρήματα και να στηρίξουν και τους ίδιους αλλά και τους συνεργάτες τους, κάτι που θα συνεχίσουμε να κάνουμε.
Έχει silver linings η πανδημία;
Προσωπικά, το μόνο αρνητικό που έχω διαπιστώσει ως προς την πανδημία είναι ο φόβος. Το να φοβάσαι είναι ανασταλτικό για πάρα πολλά πράγματα, από το να κοιμηθείς, να δουλέψεις μέχρι να ερωτευτείς και να συναναστραφείς. Για όλα τα υπόλοιπα ευτυχώς φρόντισαν οι επιστήμονες: υπάρχουν οι εμβολιασμοί και πλέον έχουμε απομυθοποιήσει τον ιό, γνωρίζουμε πώς μεταδίδεται και πώς επιδρά. Ο φόβος όμως είναι κάτι δυσβάσταχτο για έναν άνθρωπο, ειδικά αν θέλει να δημιουργήσει.
Η πανδημία ήταν σαν να μας προκάλεσε, βάλαμε στοίχημα ότι θα κρατήσουμε ανοιχτή την Τεχνόπολη παρά τον ιό. Και το καταφέραμε. Να σημειωθεί ότι δεν είχαμε κάτι στο συρτάρι σε περίπτωση μιας κλειστής Τεχνόπολης. Έκατσε όλη η ομάδα και σχεδίασε όλες τις δράσεις μας από την αρχή με ουσιαστική έμφαση στο να μπορεί ο καθένας να τις παρακολουθήσει χωρίς να χρειάζεται να έρθει. Και αυτό ήταν ένα πολύ απαιτητικό πρότζεκτ. Μεταξύ άλλων παρουσιάσαμε μια online ξενάγηση στο Βιομηχανικό Μουσείο Φωταερίου της Τεχνόπολης, να έχουμε Live streaming μεταδόσεις σε όλα τα events και τις συναυλίες. Κάναμε πάρα πολλές δράσεις όπως πχ τα Pyjama’s Sessions και όλα τα φεστιβάλ μας -όπως το Science Festival – άρχισαν να μπαίνουν σε μια ψηφιακή ροή. Τον Μάιο έρχεται το 20th Athens Technopolis Jazz Festival και τον Ιούνιο η Athens Music Week.
Η πανδημία μάς έκανε να σκεφτούμε ότι έχουμε περισσότερες δυνατότητες και σαν χώρος και σαν Δήμος και σαν σύνολο ανθρώπων. Θα διατηρήσουμε τη χρήση των ψηφιακών τεχνολογιών, τις οποίες μάθαμε να χρησιμοποιούμε πολύ καλά. Επί της ουσίας το έργο που κάνει η Τεχνόπολη και ο Δήμος δεν είναι αυστηρά τοπογραφικό: Ένα live event της Τεχνόπολης δεν αφορά μόνο τους Αθηναίους, αφορά όλη την Ελλάδα και φυσικά μπορεί να φύγει και έξω από τα σύνορα. Οπότε στοχεύουμε να ενισχύσουμε τη μετάδοση των διοργανώσεων με πολύ χαμηλούς οικονομικού όρους. Και αυτό το εξασφαλίσαμε χάρη στον δήμαρχο και τον Δήμο.
Για το τριετές σχέδιο για τον Πολιτισμό
“Είναι μια ενέργεια του Δήμου, η οποία ξεκίνησε -μεταξύ άλλων- από το μέλημά μας να στηρίξουμε τους καλλιτέχνες και τους εργαζόμενους στον Πολιτισμό που έχουν πληγεί ανεπανόρθωτα από την πανδημία. Βάλαμε κάτω την εξίσωση που ήταν να τραγουδήσουν, να πληρωθούν και όλο αυτό να γίνει με ασφάλεια και για τους ίδιους και για το κοινό. Την εξίσωση αυτή τη λύσαμε το καλοκαίρι του 2020: Διοργανώσαμε συναυλίες με απόλυτη ασφάλεια και από τις αντιδράσεις του κόσμου και των καλλιτεχνών αισθανθήκαμε τόση συγκίνηση, χαρά και πληρότητα ώστε είμαστε διατεθειμένοι να το επαναλάβουμε και εφέτος, μέσα από το νέο πρόγραμμά μας σε συνεργασία με τον Δήμο και τον ΟΠΑΝΔΑ που στόχο έχει να ενοποιήσει όλους τους φορείς πολιτισμού του Δήμου της Αθήνας και να φτιάξει έναν νέο πολιτιστικό χάρτη της πόλης που θα περιλαμβάνει δραστηριότητες από όλα τα είδη Τέχνης. Το Open Call στήριξης του πολιτισμού για όσους θέλουν να συμμετάσχουν έχει ήδη ανακοινωθεί.
Είναι ένα πρότζεκτ έτοιμο: Έχει κοστολογηθεί (ο προϋπολογισμός του αγγίζει τα 14,9 εκατ. ευρώ) έχουν βρεθεί τα χρήματα και υπάρχουν συγκεκριμένοι στόχοι και χρονοδιαγράμματα. Έχουν ήδη δρομολογηθεί μελέτες για την αναβάθμιση και την αξιοποίηση κτιρίων. Θα αξιοποιήσουμε κτίρια που δεν έχουν αξιοποιηθεί στον Δήμο της Αθήνας. Θα φτιάξουμε καινούργια μουσεία, όπως το Μουσείο “Μαρία Κάλλας”, θα ανοίξουν καινούργιοι χώροι στην Αθήνα και θα επαναλειτουργήσουν άλλοι, οι οποίοι ήταν κλειστοί για πάρα πολλά χρόνια όπως ο κινηματογράφος ΑΒ. Να σημειώσω ότι κάθε χώρος που ανοίγει θα περιλαμβάνει και εκπαιδευτικά προγράμματα, προσβάσιμα σε όλους.”
Το Μουσείο “Μαρία Κάλλας” ανοίγει για το κοινό στα τέλη του 2022
Τι μπορείτε να μας πείτε για το Μουσείο “Μαρία Κάλλας”;
Το Μουσείο “Μαρία Κάλλας” είναι κάτι που περίμενε πολύ καιρό το κοινό εντός και εκτός συνόρων και που νομίζω χρωστούσαμε στην Κάλλας. Θα έχει ως σκοπό του να γνωρίσει στον επισκέπτη – είτε γνωρίζει την ιστορία της Κάλλας είτε όχι – την πολύπλευρη προσωπικότητά της και τι σηματοδοτούσε σαν καλλιτέχνιδα. Θα περιλαμβάνει εκθέματα που είναι ήδη στην κατοχή του Δήμου ή δόθηκαν από διάφορους δωρητές.
Το Μουσείο θα στεγαστεί επί της Μητροπόλεως 44 και θα εκτείνεται σε τέσσερις ορόφους. Είναι ένας χώρος που πληρεί όλες τις προϋποθέσεις για το όραμα που έχουμε για το μουσείο και έχει 100% προσβασιμότητα. Το μουσείο θα ανοίξει για το κοινό προς τα τέλη του 2022.
Τι να περιμένουμε από την Τεχνόπολη για το καλοκαίρι και το φθινόπωρο του 2021;
Μετά το Open Call όσον αφορά στη στήριξη του Πολιτισμού, αυτό που μπορεί να περιμένει ο δημότης από την Τεχνόπολη είναι ένα πλούσιο πρόγραμμα συναυλιών -όπου πάλι θα δοθεί προτεραιότητα στην ασφάλεια- και ποικίλες καθημερινές δράσεις με εικαστικές εκθέσεις και φωτογραφικά και εκπαιδευτικά πρότζεκτ που θα καταστήσουν την Τεχνόπολη έναν πόλο έλξης για τους επισκέπτες της σχεδόν 12 ώρες την ημέρα.
Τι θα θέλατε για την Τεχνόπολη σε τρία χρόνια από τώρα. Ποιο θα ήταν ένα νέο στοίχημα για εσάς.
Το στοίχημα για εμένα ήταν, είναι και θα είναι να δικαιώσω την επιλογή του δημάρχου, να μην απογοητεύσω τον κόσμο της και να μπορέσω τα μεγαλεπήβολα σχέδια – που ούτως ή άλλως επιτάσσει ο χώρος – να τα υλοποιήσω και να τα πάω δύο-τρία βήματα παρακάτω.
Αγαπημένη γωνιά στην Τεχνόπολη;
Νομίζω η “γωνιά” μου είναι η στιγμή που συναντάω τη Σίσι, το σκυλάκι-μασκότ της Τεχνόπολης. Δεν θα άλλαζα με τίποτα τη στιγμή που μπαίνω στον χώρο και τρέχει κατά πάνω μου. Είναι ένας πιστός φίλος και μου φτιάχνει τη διάθεση.»
Η σχέση σας με τα social media;
Είναι ένα εργαλείο δουλειάς. Είναι πάρα πολύ καλή σχέση γιατί ούτως ή άλλως τα social ακολουθούν τις δικές μου επιλογές, όχι εγώ τις δικές τους. Χειρίζομαι ο ίδιος τους λογαριασμούς μου, είμαι λίγο ψυχαναγκαστικός σε αυτά, οπότε ακόμα και το κόμμα και την τελεία θα τη βάλω εγώ όταν νομίζω και όπως νομίζω.
Σε ποιες άλλες πόλεις θα μπορούσατε να ζήσετε;
Νομίζω δεν θα μπορούσα εύκολα να ζήσω σε άλλη πόλη. Είμαι λίγο τοπικιστής σαν χαρακτήρας, “αμετακίνητος”. Θυμάμαι στη Νέα Υόρκη που είναι μέχρι τώρα το μεγαλύτερο σε διάρκεια ταξίδι μου να νιώθω μετά από λίγες μέρες ότι μου λείπει η Αθήνα, το “σπίτι” μου.
Τι σας ενοχλεί;
Με ενοχλεί η αγένεια σε όλα τα επίπεδα και σε όλες τις εκφράσεις της. Τη θεωρώ έλλειψη πολιτισμού.
Τι σας αρέσει;
Μου αρέσει η πολυπολιτισμικότητα της Αθήνας. Βρίσκω γοητευτικό το ότι σε κάθε γωνιά συναντάς ανθρώπους από όλα τα μήκη και πλάτη της Γης. Έχω δει στην πλατεία Πρωτομαγιάς ανθρώπους από το Πακιστάν να παίζουν κρίκετ και σε πλακόστρωτα ανθρώπους να χορεύουν παραδοσιακούς αφρικανικούς χορούς με τα παιδιά τους. Σε κάθε στενό μπορείς να βρεις και μια άλλη χώρα.
Τι σας εμπνέει;
Με εμπνέει το γεγονός ότι όλα μπορούν να γίνουν. Δεν υπάρχει “δεν γίνεται”. Στη ζωή μου δεν έχω συναντήσει τίποτα που να μη γίνεται.