ΑΚΟΜΑ ΚΙ ΑΝ ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ Ο ΚΑΣΣΕΛΑΚΗΣ, ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΤΟΝ ΕΦΕΥΡΟΥΜΕ…

Όλα ξεκίνησαν από μια, εντελώς ανύποπτη και προκλογική, τηλεοπτική στιγμή. Στο περιθώριο του βαρετού β’ γύρου των πρόσφατων βουλευτικών εκλογών.

Ελάχιστοι γνωρίζαμε τότε τον Στέφανο Κασσελάκη, αυτόν τον 35χρονο επιχειρηματία που είχε βρει μια θέση στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ. Ίσως ακόμα λιγότεροι ξέραμε τον Παύλο Σαράκη, βουλευτή της Ελληνικής Λύσης που κρατώντας μια φωτογραφία ενός γκέι ζευγαριού μας πληροφορούσε ότι «δεν είναι δυνατόν αυτό να είναι πρότυπο για την ελληνική οικογένεια». Καθισμένος δίπλα του, ο Κασσελάκης με έναν κάπως αμήχανο, όχι ιδιαίτερα εύγλωττο μα πολύ ανθρώπινο και ειλικρινή, τρόπο του απάντησε χωρίς να σηκώσει τους τόνους ότι σε αυτά τα θέματα «δεν υπάρχουν απόψεις».
Καταλήγοντας: «Πρόκειται για τη ζωή μου».

Το στιγμιότυπο έγινε viral. Σήμανε την άφιξη του Στέφανου Κασσελάκη στην πολιτική ζωή του τόπου. Με ένα coming out, ζωντανά στην τηλεόραση, υπερασπιζόμενος τη σεξουαλική ταυτότητά του σε μια συντηρητική χώρα που ακόμα το να είσαι πολιτικός και να δηλώνεις ανοιχτά γκέι είτε θεωρείται είδηση είτε κάνει κεφάλια να γυρίζουν.

Θα ήμασταν πολύ άδικοι, αν θεωρούσαμε τη συγκεκριμένη στιγμή μέρος ενός σχεδίου. Όμως, άσχετα από το στιγμιότυπο, ο Στέφανος Κασσελάκης είναι προφανές ότι είχε σχέδιο. Ο ΣΥΡΙΖΑ καταποντίστηκε στις εκλογές. Μετά από λίγες μέρες παραιτήθηκε ο Αλέξης Τσίπρας και ήδη στα δημοσιογραφικά γραφεία (και όχι μόνο) κυκλοφορούσε ότι αυτός ο αμερικανοτραφής ρούκι που «γράφει καλά» στο φακό, έχει μεγάλες φιλοδοξίες. Σε ένα κόμμα που ακόμα τρεκλίζει και δεν μπορεί να πάρει αποφάσεις όσο δεν έχει αρχηγό, το όνομά του ακούστηκε για το δήμο Αθηναίων, κάποιοι επέμεναν ότι ήθελε και την προεδρία. Ξεπήδησαν συνεντεύξεις του (παλιές και καινούριες). Το αφήγημα του «προοδευτικού, αυτοδημιούργητου, νέου προσώπου» έκανε σοφτ λανσάρισμα, όσο εμείς κανονίζαμε ή κάναμε διακοπές. Και περίπου όταν γυρίσαμε από αυτές, μαζί με τις υπόλοιπες γνωστές υποψηφιότητες, ανακοινώθηκε και η δική του. Επιβεβαιώνοντας τον άγραφο κανόνα που λέει αν δεις έλληνα πολιτικό να συνομιλεί με μια γιαγιά μακριά από την Αθήνα, κάπου υπάρχει μια κάμερα κι ο πολιτικός γυρεύει ψήφους.

Μέσα σε λίγες μέρες, ο Κασσελάκης βρέθηκε στο επίκεντρο. Για 48 ώρες, την εβδομάδα που πέρασε, η επικαιρότητα έγινε μονόπρακτο με εκείνον πρόθυμο πρωταγωνιστή. Είτε είστε αναμενόμενα επιφυλακτικοί μέχρι να μάθετε περισσότερα, είτε ανήκετε σε εκείνους που τον ερωτεύθηκαν σαν τον Παύλο Πολάκη, τον Γιώργο Τσίπρα και τους 30 που υπέγραψαν την υποψηφιότητά του, είτε πιστεύετε πως «γελάει η κοινωνία» μαζί του όπως ο Στέφανος Τζουμάκας ή τον θεωρείτε «πολιτικό του Instagram» όπως ο Νίκος Φίλης, ας παραδεχθούμε κάτι: τη δεδομένη χρονική στιγμή ακόμα κι αν δεν υπήρχε ο Κασσελάκης (ή ένας «Κασσελάκης»), θα έπρεπε να τον εφεύρουμε. Είναι χρήσιμος και «χρήσιμος», γιατί μέσα από τις μικρές ή κραυγαλέες αντιφάσεις του, μας κάνει σοφότερους.

Αφού…

• Τάραξε τα νερά και ζωντάνεψε μια διαδικασία. Λίγο η υποτονική καμπάνια των άλλων υποψηφίων, λίγο η σκιά του Τσίπρα, λίγο το καλοκαίρι και η μεγάλη ήττα που προηγήθηκε, είχαν μικρύνει το debate. Όμως εδώ έχουμε κάτι σημαντικό, στο κάτω κάτω για την ανάδειξη αρχηγού στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης μιλάμε.
• Έδειξε τη σημασία μιας επαγγελματικής καμπάνιας για να πειράξεις αποτελεσματικά τον αλγόριθμο της επικαιρότητας, πέρα από την όποια γραμμή των media. Το βίντεο της ανακοίνωσης, η συνέντευξη στο Kontra, οι άμεσες απαντήσεις του στα σόσιαλ είναι πάνω απ’ όλα πολύτιμο περιεχόμενο, άρα οξυγόνο για να μένεις στη συζήτηση, σε μια εποχή που οι ειδήσεις έχουν απελπιστικά μικρό κύκλο ζωής. Σημαντικό σε όλα αυτά, το timing. Ακριβώς την ώρα που πρέπει για να μπει στο κάδρο, χωρίς πολύ χρόνο μέχρι το συνέδριο και την κάλπη ώστε να μην προλάβουν να απαντηθούν ικανοποιητικά τα πολλά ερωτηματικά που τον συνοδεύουν.
• Επανέφερε τη λέξη «Αριστερά» ως δομικό χαρακτηριστικό της νέας φυσιογνωμίας του ΣΥΡΙΖΑ. Όχι γιατί την επικαλέστηκε αλλά ακριβώς γιατί φάνηκε στην αρχή να την αποφεύγει και στη συνέχεια αγχώθηκε να την υιοθετήσει. Ακριβώς γιατί πάνω σε αυτή τη βάση του ασκείται κριτική, με τον ίδιο τελικά να απαντά στο συνέδριο ότι «δεν είναι η κατάλληλη υποψηφιότητα για όοσους ψάχνουν αριστερή καθαρότητα». Ακριβώς γιατί κάπως έτσι συμπαρασύρονται και οι υπόλοιποι υποψήφιοι-ες να τοποθετηθούν πάνω στον πολιτικό άξονα και να απαντήσουν αν θεωρούν την «Αριστερά» μια «κακή λέξη» που φέρνει ήττα. Ή αν με τη σειρά τους φοβούνται να την εκστομίσουν.
• Μας βοήθησε να καταλάβουμε καλύτερα τις ισορροπίες εντός του ΣΥΡΙΖΑ. Και να προβλέψουμε πιθανές στρατηγικές/καραμπόλες/διασπάσεις της επόμενης μέρας, όταν η κάλπη θα έχει ορίσει το μέγεθος των «βασιλείων». Αφήστε που είναι απόλαυση το «αριστερό timeline» αυτες τις μέρες – τόσες πολλές κωλοτούμπες ούτε στο παγκόσμιο πρωτάθλημα ενόργανης.
• Αντιμετωπίστηκε ως φαινόμενο/σύμπτωμα «μεταπολιτικής». Ναι, το σκριπτ «οικογένεια οικονομικά κατεστραμμένη από το παραδικαστικό κύκλωμα – μόνος στις ΗΠΑ στα 14 – αυτοδημιούργητος επιχειρηματίας στα πλοία με προσωπικό δάνειο – κάποιος που είδε στα μάτια το κεφάλαιο και γύρισε το βλέμμα» έχει πολλές τρύπες. Ξύπνησε δημοσιογραφικά αντανακλαστικά και καλώς διερευνάται. Όπως θα έπρεπε να διερευνώνται με μεγαλύτερο ζήλο κι απείρως πιο σημαντικά θέσφατα, στα οποία ο ύπνος είναι βαθύς π.χ. τι λέει το Λιμενικό για την Πυλο ή τι έλεγε κυβέρνηση για τις υποκλοπές.
• Εξέθεσε όσους προσπάθησαν να τον αποδομήσουν λόγω του σεξουαλικού προσανατολισμού του (ακόμα κι εντός του ΣΥΡΙΖΑ ή του ευρύτερου «προοδευτικού χώρου»). Ο χαμηλότερος κοινός παρονομαστής σπάνια έχει ιδεολογικό πρόσημο.
• «Βοήθησε», άθελά του ασφαλώς, να μετατοπιστεί η ατζέντα από την αδιανόητη τραγωδία στον Έβρο. Για να εκτεθεί ακόμα περισσότερο η απελπιστική κατάσταση μιας χώρας, στην οποία μια πυρκαγιά καίει για δύο εβδομάδες, τα κανάλια την εξαφανίζουν από τα δελτία και ο Πρωθυπουργός είναι «περίπου βέβαιος» ότι ισχύουν οι ακροδεξιές θεωρίες συνωμοσίας.

Κι έπειτα είναι και τα λογοπαίγνια που χάρισε, σε όσους τέλος πάντων είμαστε λάτρεις του είδους. «Βενσάν Κασσελάκης» αν γοητευθήκατε από το αναμφισβήτητο Kenergy, «Κασελλάκης Βαϊλας» αν συγκινηθήκατε από τον δύσβατο δρόμο προς την επιτυχία ή «Κανσελάκης» αν απλά μπήκατε εξαρχής στο στρατόπεδο των haters…