ΤΑ ΤΕΜΠΗ, ΟΙ “ΚΑΛΕΣ” ΠΛΑΤΕΙΕΣ ΚΑΙ ΟΙ “ΚΑΚΕΣ” ΠΛΑΤΕΙΕΣ

Οι πλατείες το 2011 ήταν «κακές». 

«Επώασαν το αβγό το φιδιού» και λειτούργησαν ως το μέρος που συναντήθηκαν οι «πάνω» και οι «κάτω» πλατεία σχηματίζοντας το «φαιοκόκκινο μέτωπο». Έθρεψαν ακόμα περισσότερο το «τέρας του λαϊκισμού», καλλιέργησαν ακόμα μεγαλύτερες αυταπάτες στους «τεμπέληδες» που «μαζί τα φάγανε» με τους πολιτικούς που ψήφιζαν και τώρα ήθελαν κι από πάνω να μην πληρώσουν τον λογαριασμό.

Τι κι αν είχαν υποστεί τη μεγαλύτερη φτωχοποίηση που συνέβη στη μεταπολεμική Ευρώπη, τι κι αν είχαν απωλέσει μέσα σε λίγους μήνες συλλογικά εργασιακά κεκτημένα δεκαετιών, τι κι αν οι δείκτες της ανθρωπιστικής κρίσης έστελναν δημοσιογραφικές αποστολές από όλο τον κόσμο στην «ομορφότερη χώρα του κόσμου», οι άνθρωποι αυτοί ήταν στα ψέματα Αγανακτισμένοι, ηθοποιοί. (Όχι σαν τους άλλους τους κανονικούς στην Ευρώπη.)

Αντί να κάτσουν στα αβγά τους να αναστοχαστούν, ήθελαν να συνεχιστεί το πάρτι, πάντα με «δανεικά». Κομμένα αυτά – λιτότητα (για τους πολλούς αλλά όχι για όλους), μεταρρυθμίσεις (στα λόγια), θυσίες και διαπραγμάτευση που μπορεί και να τα έλυνε όλα με ένα μέιλ από το να τραβιέται ο κόσμος να διαμαρτύρεται και να καίγεται η Αθήνα κάθε τρεις και λίγο από τους «γνωστούς-αγνώστους» (που για να έχουμε και καλό ερώτημα, ποιανού παιχνίδι έπαιζαν, τίνος εντολές εκτελούσαν κι αυτή τη φορά). 

 

Οι πλατείες το 2018 ήταν «καλές».

Ενταξει, μπορεί να έδειξαν λίγη παραπάνω εριστική αγάπη για την πατρίδα (όπως είπε και το φάντασμα του Μίκη στην εξέδρα με τους Χρυσαυγίτες), μπορεί να μας έδειξαν και τα οπίσθιά τους πάνω στην πατριωτική κάψα (ειδικά στο αγριευτικό συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης), μπορεί να ξεδιπλώθηκε όλο το σύμπαν των Ελλαδέμπορων φόρα παρτίδα σε κανάλια που κάλυπταν σε πολύωρη ζωντανή μετάδοση τον μαραθώνιο του μίσους, αλλά χαλάλι «μην παραχαράσσετε την ιστορία, η Μακεδονία είναι μία».

Τώρα, αν Μακεδόνια την έλεγαν, έτσι κι αλλιώς, σε όλον τον κόσμο για δεκαετίες μέχρι να βάλουμε κι ένα «Βόρεια» μπροστά, δεν έχει σημασία: εμείς θέλαμε να τη λέμε Σκόπια, να τα επισκεπτόμαστε κιόλας για φθηνή βενζίνη και καζίνο, να πηγαίνουμε στα συλλαλητήρια και μετά να κάνουμε τους φιλελεύθερους στην τηλεόραση. Κι αν είναι δυνατόν όσοι αυθορμήτως βγήκαν στους δρόμους να αποκαλούνται «ακροδεξιοί» – φτάνει πια με αυτήν την καραμέλα.

Τώρα ότι όντως όλοι οι ακροδεξιοί ήταν στους δρόμους, καμαρωτοί δίπλα στα στελέχη της τότε αξιωματικής αντιπολίτευσης που δεν ψήφισε τη συμφωνία των Πρεσπών (αλλά δεν την αμφισβήτησε κιόλας όταν έγινε κυβέρνηση με συντριπτική πλειοψηφία), είναι στο όριο του «μην αφήνεις μια λεπτομέρεια να χαλάσει μια ωραία ιστορία».

 

Οι «πλατείες» του 2025 …εχμμ, σόρι αλλά, ξανά «κακές».

Δε μαθαίνουμε από τα λάθη του παρελθόντος, γέμισε το Σύνταγμα πάλι Αγανακτισίλα, πάλι «λαϊκά δικαστήρια» αντί να αφήσουμε τη δικαιοσύνη να αποφασίσει για τα Τέμπη. Για 12.000 κόσμο που λέει και η ΕΛ.ΑΣ. να γίνεται ολόκληρη ιστορία, σιγά το θέμα – η ΕΡΤ το έπαιξε πέμπτο, 36-37 λεπτά μετά από την έναρξη του δελτίου. Και για ποια συγκάλυψη μας λέτε; Πού ξέρετε τι έχει μαζέψει η ανακριτική διαδικασία, άσε που την καθυστερούν οι δικηγόροι των οικογενειών – οι μεν για «να βγάλουν λεφτά», οι δε γιατί «έχουν πολιτικές βλέψεις».

Σαν τα 8 μέλη της εξεταστικής επιτροπής για τα Τέμπη που υπουργοποιήθηκαν μετά το πέρας της…τι γέλια έριξαν κι εκεί με τον πρόεδρό της, Δημήτρη Μαρκόπουλο, που να διερευνούσαν και καμιά τραγωδία. Κι εξάλλου, ας το πούμε ξανά, αυτοί οι άντε-πάνω-από-12.000 της πλατείας Συντάγματος, έχουν τίποτα προτάσεις να κάνουν; Θα πείτε τώρα να μην κρατάει στο συρτάρι ο πρόεδρος της Βουλής, και μελλοντικός Πρόεδρος της Δημοκρατίας, τις δικογραφίες για μηνύσεις κατα πολιτικών προσώπων, προκειμένου να σχηματιστούν προανακριτικές. Πάλι τα ίδια: λαϊκισμός, στοχοποίηση, ανθρωποφαγία. Πάλι τα ίδια με αυτές τις κωλοπλατείες. Και δεν μας έδειξε και κανένας αυτή τη φορά τα οπίσθιά του. 

Εδώ που έχουμε φτάσει την εργαλειοποίηση του πλήθους από τα πολιτικά κόμματα, την έχουμε συνηθίσει. Είτε ως καπέλωμα, είτε ως υποβάθμιση, είναι μέρος του παιχνιδιού. Δεν προκαλεί εντύπωση η αμηχανία της κυβέρνησης μπροστά στο συγκλονιστικά βουβό και πολιτικά ακηδεμόνευτο ανθρώπινο κύμα της περασμένης Κυριακής.

Τα Τέμπη δεν κόστισαν σε πρώτο χρόνο, στις εκλογές του 2023, στην ΝΔ, αλλά είναι είναι τώρα πια ολοφάνερο ότι σε ένα κλίμα που αποπνέει αδίστακτη συγκάλυψη (περίπου σε κοινή θέα), η υπόθεση δε θα σβήσει όσο θα μείνει «έστω ένας να τη θυμάται». Κι αργά ή μάλλον γρήγορα στη Βουλή, ακόμα κι ο ίδιος ο Πρωθυπουργός, θα χρειαστεί να δώσει πιο πειστικές απαντήσεις από το «γνωρίζουμε πια με βεβαιότητα ότι δε μετέφερε τίποτα εύφλεκτο το εμπορικό τρένο». 

Η «φρουρά της κυβέρνησης» όμως -άριστοι δημοσιολογούντες, μετακλητοί γυρολόγοι, κονφερασιέ της Μακεδονομαχίας, «μπράβοι» των τηλεπαραθύρων, κι ο Άδωνις Γεωργιάδης σε διαρκές σόου με την ηγεσία της ΝΔ στο πολύ βάθος – παίζει τα ρέστα της. Περιφρονώντας σε τέτοιο βαθμό νεκρούς και ζωντανούς που είναι να απορείς πώς κοιμούνται τα βράδια…