ΘΑ ΦΑΣ ΤΟ ΦΑΓΗΤΟ ΣΟΥ Η ΝΑ ΦΩΝΑΞΩ ΤΗ WOKE AGENDA;

Το παγκόσμιο debate που ξέσπασε γύρω από τον αγώνα μποξ στην κατηγορία των 66 κιλών στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού, μεταξύ της Ιμάν Κελίφ και της Άντζελα Καρίνι, δεν είναι καν τέτοιο. Δεν είναι καν debate, δηλαδή. 

Από τη μία, υπάρχει μια σειρά από αδιαμφισβήτητα γεγονότα, βάσιμες υποθέσεις και λογικά συμπεράσματα: 

– η Ιμαν Κελίφ, να το πούμε απλοϊκά για να το αντιληφθεί κι ο ελάχιστος κοινός παρονομαστής, γεννήθηκε και μεγάλωσε ως γυναίκα

– δεν αυτοπροσδιορίζεται ως τρανς άτομο, ούτε έχει υποβληθεί σε διαδικασία φυλομετάβασης

– ακόμα κι αν ήθελε, δε θα μπορούσε άλλωστε να κάνει κάτι τέτοιο στην πατρίδα της Αλγερία (αφού ούτε ο προσδιορισμός κατοχυρώνεται νομικά, ούτε η διαδικασία επιτρέπεται)

– η Ιμάν Κελίφ είναι πιθανώς intersex (προτιμάται ο διεθνής όρος από το «διαφυλική» και σίγουρα από το «ερμαφρόδιτη» που λεγόταν κάποτε αλλά εκτός από κακόηχο/προσβλητικό είναι κι επιστημονικά ανακριβές) 

– εφόσον ανήκει στην κατηγορία DSD (Differences in Sex Development // διαφορές στην ανάπτυξη φύλου), η βιολογική της κατάσταση περιλαμβάνει πολύπλοκους συνδυασμούς χρωμοσωμάτων που δεν έχουν να κάνουν ούτε με τον σεξουαλικό προσανατολισμό ούτε με την επιλογή ταυτότητας φύλου (διαβάστε άλλη μια φορά την viral αλλά και τόσο πολύτιμη ανάρτηση της σελίδας «Και η βιολογία είναι πολύ κουλ»)

– η βιολογική της κατάσταση που υποτίθεται ότι της έδωσε φέτος ανυπέρβλητο αβαντάζ απέναντι στην ιταλίδα αντίπαλό της, δεν την είχε φέρει σε ανάλογα πλεονεκτική θέση στους Ολυμπιακούς του 2021 όταν κι αποκλείστηκε στα προημιτελικά από την ιρλανδή Κέλι Χάρινγκτον (ούτε στον τελικό του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος του 2022 όταν έχασε ξανά από μια ιρλανδή, την Έιμι Μπρόουντχερστ)

Κι από την άλλη,  υπάρχει ένα ξεκάθαρο παραμύθι.

Όλα ξεκίνησαν από μια «αυτοεκπληρούμενη προφητεία» του σκληρού  ακροδεξιού, αντιπροέδρου της ιταλικής κυβέρνησης, Ματέο Σαλβίνι, που τις παραμονές του αγώνα διαμαρτυρήθηκε με όργιλη ανάρτηση στο X (πρώην Twitter) για τη συμμετοχή της Κελίφ χαρακτηρίζοντάς την «χαστούκι στο πρόσωπο του αθλητικού ιδεώδους και της αξιοπιστίας των Ολυμπιακών Αγώνων» αφού πρώτα την είχε αποκαλέσει «τρανς μποξέρ». Ο σπόρος των fake news είχε φυτευτεί (σε έδαφος εύφορο μετά την πολυσυζητημένη Τελετή Έναρξης), τα χειρότερα ένστικτα ήταν έτοιμα να απελευθερωθούν – αυτό που εντυπωσιάζει εδώ είναι η παγκόσμια κλίμακα. 

Ο καταλύτης ήταν η αντίδραση της Καρίνι που εγκατέλειψε μετά από 46 δευτερόλεπτα, ξεσπώντας σε κραυγές «δεν είναι δίκαιο». Έπειτα ξέσπασε και σε λυγμούς, ενώ αρνήθηκε δύο φορές να δώσει το χέρι της στην Κελίφ. Πολλοί την κατηγόρησαν για «παράσταση» υποστηρίζοντας ότι -έστω άθελά της- έπαιξε πολιτικό παιχνίδι. Ο προπονητής της Καρίνι, πάντως, έριξε τους τόνους μιλώντας σε δημοσιογράφους αμέσως μετά τη σύντομη αναμέτρηση, όπως άλλωστε έκανε και η ίδια δηλώνοντας για την Κελίφ: «Δεν υπάρχει τίποτα για να κατηγορήσει τον εαυτό της. Είναι μια γυναίκα που έχει έρθει εδώ για τους Αγώνες, όπως κι εγώ. Ποια είμαι εγώ να την κρίνω;». Όμως, το πανηγύρι είχε ήδη ξεκινήσει στα σόσιαλ. Με τη συμμετοχή ακόμα και Ολυμπιονικών όπως η παλαίμαχη βρετανίδα κολυμβήτρια Σάρον Ντέιβις, φυσικά της ιταλίδας Πρωθυπουργού Τζόρτζια Μελόνι κι αναμενόμενα αρκετών ιταλών υπουργών. 

Κάτι δηλαδή που ξεκίνησε από την ιταλική κυβερνώσα ακροδεξιά, υιοθετήθηκε από τους απανταχού ακροδεξιούς, αναπαράχθηκε τεμπέλικα από τη ροή ενημερωτικών ιστοσελίδων (δυστυχώς και στη χώρα μας, ακόμα κι από προοδευτικά μέσα, για να μη μιλήσουμε για το σύγχρονο ναυάγιο με την υπογραφή Αρκάς) και κατέληξε σε ένα παγκόσμιο κοκτέιλ τρανσφοβίας/ομοφοβίας/μισογυνισμού εκπεφρασμένο από χιλιάδες αναρτήσεις χρηστών των σόσιαλ μίντια σε όλον τον κόσμο. (Δεν ήταν η πρώτη, αλλά ήταν σίγουρα μια από τις πιο απογοητευτικές φορές που διαπιστώσαμε ότι το timeline μας, δεν είναι -δυστυχώς- υπεράνω πάσης υποψίας.)

Το παραμύθι στηρίχθηκε στο επιχείρημα περί «γενετικής υπεροχής» που συνιστούσε δήθεν αθέμιτο ανταγωνισμό, μερικοί δε το τέντωσαν τόσο που έκαναν λόγο ακόμα και για έμφυλη βία κατ’ εξακολούθηση από την Κελίφ. Το πόσο παντελώς ανυπόστατο το «δεν μπορεί να τα βάλει με άνδρες κι αγωνίζεται με γυναίκες», έχει πια εξηγηθεί πλήρως. Από facts που επέλεξαν εσκεμμένα να αγνοήσουν οι εμπνευστές της ιστορίας για να δημιουργήσουν ηθικό πανικό στην πιο-κεντρική-δε-γίνεται σκηνή των Ολυμπιακών Αγώνων. Η μοντέρνα ακροδεξιά έχει συνδέσει άλλωστε την άνοδό της τον 21ο αιώνα δημιουργώντας έναν φανταστικό εχθρό που λέγεται «woke κουλτούρα» κι αναζητά διαρκώς αφορμές να προωθεί μια δήθεν «αντιwoke ατζέντα». 

Όμως, μισό λεπτό.  Πάλι, εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με debate. Η ισότητα, η ορατότητα, και, φυσικά, η ελευθερία στην επιλογή οποιουδήποτε προσδιορισμού, δεν φτάσαμε στο 2024 για να είναι προς συζήτηση. Να κάνουμε κουβέντα για περιπτώσεις που ο υπερβάλλων ζήλος της σύγχρονης πολιτικής ορθότητας ίσως περιορίζει την καλλιτεχνική ελευθερία ή προσπαθεί να αναθεωρήσει το παρελθόν ξαναγράφοντας βιβλία και σβήνοντας εδάφια ή ακυρώνει συλλήβδην στήνοντας «κυνήγι μαγισσών»; ΟΚ. Όμως, ο σεβασμός στα ανθρώπινα δικαιώματα -αυτό δηλαδή που στην ουσία η ακροδεξιά αποκαλεί woke ατζέντα- δεν είναι «να ακούσουμε και την άλλη πλευρά». Δεν μπορεί να είναι επιλεκτικός και «υπό προϋποθέσεις».

Στήνοντας αυτό το «ολυμπιακό διαφημιστικό», η ακροδεξιά επιχείρησε να συνεχίσει την πειρατεία. Από τα χρόνια της οικονομικής κρίσης κι έπειτα έχει καταφέρει με τη δήθεν «αντισυστημικότητα» να κλέψει τα συνθήματα, τη γλώσσα και τις πρακτικές που παραδοσιακά χρησιμοποιούσε η αριστερά. Τώρα προσπάθησαν να σταθούν στο πλευρό της «αδύναμης γυναίκας». Ποιοι; Αυτοί που έχουν βασικό ιδεολογικό τους πυλώνα το να στερούν από τη γυναίκα το δικαίωμα να αποφασίζει η ίδια για το σώμα της. Είναι ένα κόλπο τόσο εξοργιστικό όσο και σατανικό. Αποκαλύφθηκε σχετικά γρήγορα, αφοπλίστηκε από τη σαφή κι αναλυτική τοποθέτηση της ΔΟΕ, αλλά άφησε κι εντυπώσεις. Ήταν άλλωστε και τόσο βολικό ότι η Κελίφ προέρχεται από μια μουσουλμανική χώρα, ενώ το «θύμα» της ήταν μια λευκή από την προηγμένη Δύση. Τρανσφοβία και ρατσισμός κόμπο, με έναν σμπάρο fake news δυο τρυγόνια μίσους. 

Η ακροδεξιά προπαγάνδα στην περίπτωση της Ιμάν Κελίφ πάτησε και στον περσινό αποκλεισμό της από το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα όταν και δεν πέρασε το -επιστημονικά και ηθικά αμφιλεγόμενο – ορμονολογικό τεστ της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Πυγμαχίας (ΙΒΑ). Κρίσιμη λεπτομέρεια: η IBA είναι ρωσοκίνητη κι, ως εκ τούτου, αποκλεισμένη από την ΔΟΕ. Ο Πρόεδρος της, Ούμαρ Κρεμλέφ, είχε δηλώσει «ΤΟΥΣ αποκλείσαμε γιατί προσπάθησαν να παραστήσουν τις γυναίκες και να κλέψουν». Στο στόχαστρο, εκτός από την Κελίφ, έχει βρεθεί και η αθλήτρια από την Ταϊβάν Λιν-Γιου Τινγκ. 

Ζούμε ευαίσθητες καταστάσεις που η ΔΟΕ καλείται να πάρει αποφάσεις, οι οποίες θα διασφαλίζουν τον αξιόπιστο ανταγωνισμό αποφεύγοντας το misgendering κι εξαλείφοντας το transvestigation. Είναι αποφάσεις ίσως δύσκολες, αλλά ευτυχώς που είμαστε σε αυτό το σημείο – η ορατότητα μας οδήγησε εκεί. Η «woke ατζέντα», που παρουσιάζεται ως μοντέρνος μπαμπούλας, φταίει. 

Θα φάτε το φαγητό σας ή να την φωνάξω;