Ο ΙΑΣΩΝ ΒΕΝΕΤΣΑΝΟΠΟΥΛΟΣ “IN BETWEEN” ΤΕΧΝΗΣ ΚΑΙ ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ
Σύμβουλος ψυχικής υγείας και καλλιτέχνης, μας μιλάει για την σχέση μεταξύ τους και το πώς αποτυπώνεται στην τέταρτη έκθεσή του που κάνει εγκαίνια στις 9.3.
Ανάμεσα στο ατελιέ και το γραφείο του Ιάσονα Βενετσανόπουλου δεν υπάρχει παρά μόνο ένας τοίχος. Στον έναν χώρο εργάζεται ως σύμβουλος ψυχικής υγείας, στον άλλο ζωγραφίζει. Ευεξήγητος ίσως ο τίτλος της τέταρτης έκθεσής του In Between που κάνει εγκαίνια την Παρασκευή 9.3 (Μέγαρο Λυκιαρδόπουλος) αλλά κι ανοικτός ταυτόχρονα σε ερμηνείες, πέρα από τον κοινό στόχο των δύο ιδιοτήτων του: στο τέλος της ημέρας να μας βοηθήσουν να «είμαστε καλά».
Στο συνοδευτικό σημείωμα της επιμελήτριας-θεωρητικού τέχνης Ματίνας Χαραλάμπη διαβάζουμε: «Πρόκειται, δηλαδή, για μια δουλειά που ακροβατεί μεταξύ του προϋπάρχοντος και του εν δυνάμει αποκαλύπτοντας ένα πεδίο πειραματισμών, αναζητήσεων, αμφιταλαντεύσεων. Μια δουλειά που δεν θα μπορούσε παρά να βρίσκεται, μιλώντας με όρους χωροχρονικούς, σε ένα ενδιάμεσο (in between)».
Η έκθεση περιλαμβάνει μια νέα συλλογή μεγάλων καμβάδων, επιλογές έντονων pop χρωμάτων μαζί με την “εμμονή” του καλλιτέχνη με το μαύρο φόντο, έργα από μελάνι σε χειροποίητο χαρτί με λεπτότητες και ποιητικές ευαισθησίες, καθώς και μια σειρά ζωγραφικών έργων πάνω σε μέταλλο, που αιωρούνται ανάμεσα στη ζωγραφική και τη γλυπτική.
Ο ίδιος λέει: «Το ιδιαίτερο των έργων της νέας έκθεσης είναι ότι “ανακατεύουν” τις διαφορετικές τεχνικές που χρησιμοποιώ, τις οποίες μέχρι τώρα δεν είχα ξανασυνδυάσει. Κάτω από την ίδια σκέψη – αυτή της σύνθεσης διαφορετικών στοιχείων- παρουσιάζω και μια άλλη μου ιδιότητα πέρα από ζωγράφος, αυτή του συμβούλου ψυχικής υγείας. Αυτή μου η ιδιότητα φαίνεται με ένα διακριτικό τρόπο μέσα στα ίδια τα εργα, ενώ ταυτόχρονα παρουσιάζεται μέσα από την διοργάνωση βιωματικών workshops στο πλαίσιο της έκθεσης».
Η ψυχική υγεία, άλλωστε, είναι ένα ζήτημα που αναδείχθηκε ακόμα περισσότερο την εποχή της Covid-19. Προσπαθώντας να την αφήσουμε πίσω μας, να επιστρέψουμε στη ζωη μας πριν το 2020 και να ανακτήσουμε το χαμένο έδαφος, χρειαζόμαστε περισσότερη τέχνη ή περισσότερη ψυχοθεραπεία; Η απάντησή του είναι «περισσότερη τέχνη στην ψυχοθεραπεία και περισσότερη ψυχοθεραπεία στην τέχνη, δηλαδή μια πιο συμπεριληπτική προσέγγιση». Προσθέτει «σε μια εποχή που ο Covid μας άφησε απομονωμένους, πιστεύω στην θεραπεία της επαφής σε όλα τα επίπεδα. Την επαφή μεταξύ ανθρώπων, μεταξύ ιδιοτήτων, μεταξύ ιδεών. Η συνάντηση είναι αυτό που κάνει την ζωή να αποκτά το χρώμα της».
Ο Ιάσων Βενετσανόπουλος έχει επίσης δημιουργήσει την πλατφόρμα timeforoneself.gr για να διευκολύνει αναζήτηση και πρόσβαση στις συμβουλευτικές υπηρεσίες που αφορούν την ψυχική υγεία. «Η πορεία της πλατφόρμας είναι ανοδική. Είναι μια ιδέα που αναπτύσσεται οργανικά μαζί με εμένα και έχει μεγαλώσει πολύ μέσα σε έναν χρόνο. Ταυτόχρονα νιώθω πως είναι ακόμα σε πολύ αρχικό στάδιο, μιας και έχω ακόμα πολλές δημιουργικές ιδέες για να την αναπτύξω». Όσον αφορά τα καλλιτεχνικά. κι εκεί σχέδια υπάρχουν. «Η ζωγραφική δεν σταματά ποτέ! Η γλυπτική σίγουρα θα συνεχίσει να με απασχολεί, ενώ δεν ξέρω καθόλου πως θα αναπτυχθεί. Έχω αρχίσει και πειραματίζομαι με φωτεινές επιφάνειες, όπου σχεδιάζω και χρωματίζω από πάνω. Θα δούμε πως θα εξελιχθεί αυτή η ιδέα!».
Πριν τακτοποιήσει τις τελευταίες λεπτομέρειες της έκθεσης, του βάλαμε στο τραπέζι μερικά βαριά ονόματα και τον αφήσαμε ελεύθερο…
«Θα ήθελα να είχα γνωρίσει τον Φράνσις Μπέικον.
Θα ήθελα να έχω βρεθεί στο ίδιο εργαστήριο ζωγραφικής με τον Άντι Γουόρχολ
Θα ήθελα να έχω μαθητεύσει δίπλα στον Πάμπλο Πικασο.
Θα ήθελα να είχα κάνει ένα ταξίδι με τη Φρίντα Κάλο.
Αν επέλεγα να έχω ένα διάσημο έργο στο σαλόνι του σπιτιού μου αυτό θα ήταν οι “Ναύτες” του Τσαρούχη και στο γραφείο μου, θα ήταν τα “Ερωτικά” του Μόραλη»
