Ο ΗΛΙΑΣ ΧΑΤΖΗΓΕΩΡΓΙΟΥ ΑΝΕΒΑΖΕΙ ΣΤΗ ΣΚΗΝΗ ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΑΝΔΡΕΣ ΠΟΥ ΠΑΛΕΥΟΥΝ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΔΡΙΚΗ ΤΟΥΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ
Ο Ηλίας Χατζηγεωργίου μιλά στο NEWS 24/7 με αφορμή την χορευτική παράσταση “A Bounce 4 Men” που θα παρουσιαστεί στις 21 Ιουλίου στο φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας.
Ο Ηλίας Χατζηγεωργίου είναι χορευτής και δάσκαλος χορού τα τελευταία 20 χρόνια και μέλος της ομάδας σύγχρονου χορού Aerites από το 2009. Με πολλές αξιόλογες συνεργασίες στην Ελλάδα και το εξωτερικό, έχει συγκεντρώσει πλούσια χορευτική και θεατρική εμπειρία.
Τα καλλιτεχνικά του ενδιαφέροντα περιλαμβάνουν τη συγκέντρωση διαφορετικών ειδών χορού και την αξιοποίησή τους για τη διερεύνηση της κίνησης, του στυλ και της απόδοσης στον σύγχρονο χορό. Έχει διατελέσει καλλιτεχνικός σύμβουλος χορού στο Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου κατά την περίοδο 2019-2022, ενώ τα τελευταία χρόνια δοκιμάζεται στην δημιουργία χορευτικών παραστάσεων.
Η επαφή του Ηλία Χατζηγεωργίου με τον χορό με τον χορό ξεκίνησε στην τρυφερή ηλικία των 9 ετών, και όπως για αρκετούς χορευτές της γενιάς του, όλα ξεκίνησαν από τον Michael Jackson.
“Αναστατώθηκε όλος μου ο κόσμος όταν πρώτη φορά είδα video clip του. Ταυτόχρονα και ένας ξάδερφος εξίσου τρελαμένος με τον MJ και σήμερα χορευτής κι εκείνος, ήταν η πρώτη χορευτική μου παρέα, όπου μέσα από βιντεοκασέτες ανακαλύπταμε τον χορό.
Αργότερα στην εφηβεία μου ο κατά 14 χρόνια μεγαλύτερος αδερφός μου, μου έδειξε τα πρώτα βήματα και φιγούρες στο breakdance που χόρευε στις disco της δεκαετίας του ‘80. Στην πορεία βρήκα πολλούς φίλους που μοιραζόμασταν το ίδιο πάθος για την rap μουσική το graffiti και το Hip Hop και οι πλατείες του Χαϊδαρίου και του Αιγάλεω, έγιναν οι πρώτες χορευτικές μας σκηνές. Έκτοτε δεν σταμάτησα ποτέ να χορεύω και πέρα από το hip hop συνεχίζω να ανακαλύπτω τον χορό όπου κι αν βρίσκεται” εξομολογείται στο NEWS 24/7.
Στο Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας, στις 21 Ιουλίου, θα παρουσιάσει το “A Bounce 4 Men”, μία παραγωγή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση στο πλαίσιο του 9ου φεστιβάλ Onassis New Choreographers (2022), όπου και παρουσιάστηκε στην κεντρική σκηνή.
Στην χορευτική αυτή παράσταση τέσσερις άνδρες — νέοι, ωραίοι και δυνατοί, βίαιοι, ανώριμοι και αφελείς, παγιδευμένοι μέσα στην ταυτότητα που τους έχει δοθεί — μπαίνουν σε μια παλμική τροχιά που τους οδηγεί σε αχαρτογράφητα νερά. Από τα decks του DJ, ένας πέμπτος άνδρας ορίζει τον ρυθμό, ενώ ταυτόχρονα παρασύρεται από τον δικό τους.
Ο ίδιος αναφέρει για την παράσταση: “Το A Bounce 4 Men προέκυψε από την ανάγκη μου να μιλήσω για την ανδρική φύση και τον κοινωνικό ρόλο του άνδρα σήμερα, σε μια εποχή που φαίνεται η κοινωνία να συντηρητικοποιείται με ραγδαίους ρυθμούς, αντιστρόφως ανάλογα προς την τεχνολογική της ανάπτυξη και προς τις δικές μου προσδοκίες. Δυστυχώς..
Ακούγοντας τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότερο για γυναικοκτονίες, βιασμούς, οπαδική βία που φτάνει μέχρι και τη δολοφονία, σεξουαλικούς εκβιασμούς σε γυναίκες και νεαρά κορίτσια, σχολικό εκφοβισμό, ρατσισμό και βία απέναντι σε άτομα με διαφορετικές σεξουαλικές προτιμήσεις και προσανατολισμό και όντας ο ίδιος μάρτυρας σε «ανδρικών» συζητήσεων, αλλά και αποδέκτης σχολιασμών, (μεταξύ σοβαρού και αστείου) και λεκτικής βίας τόσο για την εργασία μου ως χορευτή, όσο και για την συχνά διαφορετική μου εμφάνιση και επιλογή στον τρόπο που ντύνομαι, ακόμα ακόμα και την επιλογή των φίλων μου, αν αυτ@ είναι διαφορετικ@, αισθάνθηκα πως χρειάζεται να καθορίσω ξανά πού στέκομαι σε σχέση με τον Άνδρα.
Στην εποχή μας που ο πλούτος σέρνει τη βάρκα, οι φόβοι που μας πωλούνται είναι πολλοί και εμείς σπεύδουμε να τους αγοράσουμε(και μάλιστα πανάκριβα). Η μεγάλη επιτυχία είναι ότι είμαστε πιο μόνοι από ποτέ. Και ο μόνος είναι πιο φοβικός, πιο επιθετικός και πολύ πιο διαχειρίσιμος. Μόνοι είμαστε λιγότερο μορφωμένοι, λιγότερο έξυπνοι και περισσότερο μόνοι.
Ή εγώ δεν είμαι άνδρας (που δεν έγινε και τίποτα εδώ που τα λέμε) ή όλοι αυτοί οι άνδρες με τους οποίους δε μπορώ επ΄ουδενί να ταυτιστώ έχουν καταπιεί ένα διαστρεβλωμένο στερεότυπο για το πώς πρέπει να είναι, προκειμένου να χωρέσουν σε αυτήν την ταυτότητα. Και το υπηρετούν αυτό το στερεότυπο είτε τους αρέσει, είτε όχι. Έτσι ξεκίνησε το A BOUNCE 4 MEN και κάθε ένας από αυτούς του 5 άνδρες που βρίσκονται επί σκηνής είναι εγώ με έναν τρόπο.
Αυτή την πάλη με την ανδρική ταυτότητα πραγματεύεται η παράσταση. Η κινητική μας γλώσσα προκύπτει από έρευνα και επεξεργασία πάνω στο hip hop και το street dance, πεδία του χορού που, κοινωνικά, «αντέχεται» ένας άνδρας να χορεύει.”
Τι πασχίζουν, όμως, να βρουν οι 4 αυτοί ανδρες επί σκηνής;
Ο Ηλίας Χατζηγεωργίου απαντά πως “αυτοί οι 4 άνδρες προσπαθούν να βρουν μια αλήθεια για τον εαυτό τους, ο καθένας ξεχωριστά, γιατί κάτι μέσα τους δεν λειτουργεί. Κάτι δεν κολλάει. Τους βλέπουμε να μεγαλώνουν και να βγαίνουν στον κόσμο, να κοινωνικοποιούνται και να επηρεάζονται μέσα από την επαφή τους με άλλους άνδρες ενώ συχνά να αναγκάζονται να υποτάξουν την πραγματική τους επιθυμία μπροστά στην ανδρική παρέα. Αναγκάζονται να γίνουν θύτες ή θύματα για να ικανοποιήσουν μια ταυτότητα που τους θέλει δυνατούς, με τόσο διαστρεβλωμένη συχνά την έννοια της δύναμης.
Ένας πέμπτος άνδρας (o dj), καταλύτης που για εμένα είναι ο καλλιτέχνης, ο άνθρωπος με ευαισθησία και γνώση προσπαθεί να εκτροχιάσει την κατάσταση ώστε να τους βοηθήσει να δουν την πραγματικότητα.
Όλοι μαζί θα περάσουν προοδευτικά σε ένα άλλο στάδιο και θα δουν μια πιο ανθρώπινη πλευρά που δεν χρειάζεται να είναι κανένας τους κάτι παραπάνω από τον εαυτό τους”.
Παλμός- Bounce: Πόσο παρασυρόμαστε αλήθεια από τον παλμό της εποχής μας και πόσο η ορμή του μας αλλοτριώνει;
“Ο παλμός δεν φταίει ποτέ σε τίποτα. Οι άνθρωποι φτιάχνουμε τον παλμό μας μέσα από τις επιλογές και την στάση μας απέναντι στα πράγματα. Σήμερα είμαστε θεωρώ υπηρέτες των φόβων μας. Οι φόβοι δημιουργούν ανάγκες τις οποίες τρέχουμε να καλύψουμε σχεδόν χωρίς κριτική σκέψη.
Στην εποχή μας που ο πλούτος σέρνει τη βάρκα, οι φόβοι που μας πωλούνται είναι πολλοί και εμείς σπεύδουμε να τους αγοράσουμε(και μάλιστα πανάκριβα). Η μεγάλη επιτυχία είναι ότι είμαστε πιο μόνοι από ποτέ. Και ο μόνος είναι πιο φοβικός, πιο επιθετικός και πολύ πιο διαχειρίσιμος. Μόνοι είμαστε λιγότερο μορφωμένοι, λιγότερο έξυπνοι και περισσότερο μόνοι.
Λείπει ο συλλογικός παλμός. Ο παλμός του μόνου είναι το τρέμουλο και συχνά η αντίδραση του αναλώνεται στα τρεμάμενα γρήγορα δάχτυλα σε πληκτρολόγια τυφλής διαμαρτυρίας, στη βία απέναντι στον αδυνατότερο και στην αυτοτιμωρία” αναφέρει ο Η. Χατζηγεωργίου.
Πόσο εγκλωβιστικά είναι τα υπάρχοντα στερεότυπα και πώς μπορούμε να τα αποτινάξουμε;
“Τα στερεότυπα είναι εγκλωβιστικά, γιατί έχουν όρια. Ενώ η φύση δεν έχει όρια. Έχει κανόνες. Τα στερεότυπα έχουν παρερμηνείες και αυθαίρετες παραδοχές, ενώ η φύση χωράει ό,τι υπάρχει και δεν την καταστρέφει.
Τα στερεότυπα είναι εγκλωβιστικά, γιατί έχουν όρια. Ενώ η φύση δεν έχει όρια. Έχει κανόνες. Τα στερεότυπα έχουν παρερμηνείες και αυθαίρετες παραδοχές, ενώ η φύση χωράει ό,τι υπάρχει και δεν την καταστρέφει.
Ο τρόπος για να αποτινάξουμε τα στερεότυπα, λοιπόν, είναι να είμαστε ελεύθεροι. Και για να είμαστε οι άνθρωποι ελεύθεροι πρέπει να αποδεχόμαστε όλες τις διαφορετικότητες και για να τις αποδεχθούμε πρέπει να ανοιχτούμε στον κόσμο και να τον γνωρίσουμε. Πρέπει να δεχτούμε πως δεν είναι αλήθεια ό,τι μας λέει το μυαλό μας, αλλά ό,τι υπάρχει εκεί έξω. Και αν ανοιχτούμε στο «εκεί έξω», οι πιθανότητες να βρούμε και εμείς μια ταύτιση για τον εαυτό μας είναι μεγαλύτερες και έτσι θα αποδεχθούμε και εμάς τους ίδιους ,και όταν γίνει και αυτό ,τότε θα είμαστε ελεύθεροι”.
Ο χορός, το hip hop και η Ελλάδα
Πώς βλέπει στην Ελλάδα το πεδίο του χορού και δη της hip hop σκηνής; “Η Ελλάδα έχει ένα καταρτισμένο, ταλαντούχο και ιδιαίτερα δημιουργικό δυναμικό καλλιτεχνών και θεωρητικών στο πεδίο του χορού σε όλα τα είδη. Ο «ελληνικός» χορός ταξιδεύει και γίνεται αγαπητός σε όλο τον κόσμο.
Το hip hop στην Ελλάδα γνωρίζει σπουδαία ανάπτυξη τα τελευταία 20 χρόνια και εκπροσωπείται παγκοσμίως από σπουδαίους/ες/@ έλληνες καλλιτέχνες που γνωρίζουν το είδος σε βάθος και το εξελίσσουν.
Αν κάτι κρατάει τον χορό πίσω στην Ελλάδα δεν είναι η ίδια σκηνή του χορού, αλλά η ισχνή επένδυση που γίνεται σε αυτόν τον κλάδο του πολιτισμού τόσο από δημόσιους φορείς όσο και από ιδιωτικές πρωτοβουλίες” αναφέρει.
Συντελεστές
- Ερμηνεία: Περικλής Πετράκης (Virtuozo), Δημήτρης Καραγεώργος (D Wave), Κώστας Phoenix, Χάρης Χατζηανδρέου (Haribo), Αλέξης Φάλαντας
- Χορογραφία: Ηλίας Χατζηγεωργίου
- Μουσική: Αλέξης Φάλαντας
- Σχεδιασμός Φωτισμών: Νίκος Βλασόπουλος
- Σκηνικά & Κοστούμια: Ηλίας Χατζηγεωργίου
