Ο “ΚΕΝΤΡΩΟΣ ΨΗΦΟΦΟΡΟΣ” ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΤΟΥ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ
Τι εννοεί ο πρωθυπουργός όταν περιγράφει τον πολιτικό "ανθρωπότυπο" που πιστεύει πως θα του δώσει την νίκη στις επερχόμενες εκλογές.
Όπως όλοι συνομολογούν έχουμε μπει σε μια άτυπη προεκλογική περίοδο. Είτε αυτή διαρκέσει έναν χρόνο, εφόσον ο Κυριάκος Μητσοτάκης τηρήσει την δέσμευσή του για εκλογές στο «τέλος της Άνοιξης» του 2023, είτε διαρκέσει μερικούς μήνες αν καταφύγει σε πρόωρες εκλογές το Φθινόπωρο. Στην πολιτική αυτή συνθήκη αναμένεται να κυριαρχήσει ένα πρόσωπο. Δίχως όνομα, δίχως φύλο, δίχως τόπο κατοικίας και λοιπά στοιχεία ταυτοποίησης , αλλά με ένα οριοθετημένο πολιτικό χαρακτηριστικό: Είναι ο «κεντρώος ψηφοφόρος».
Τα κόμματα που προσβλέπουν στην κυβερνητική εξουσία βλέπουν στον κεντρώο ψηφοφόρο τον απόλυτο «X-Factor», τον καταλύτη. Πιστεύουν ότι θα καθορίσει τους εκλογικούς συσχετισμούς και τις πολιτικές εξελίξεις. Την πεποίθηση αυτή φαίνεται πως μοιράζονται και σήμερα οι ηγεσίες των δύο μεγαλύτερων κομμάτων, της Νέας Δημοκρατίας και του ΣΥΡΙΖΑ. Σε παρόμοιο κλίμα φαίνεται να κινείται και το ΠΑΣΟΚ του Νίκου Ανδρουλάκη, που – άλλωστε- θεωρεί τον εαυτό του προνομιακό εκφραστή του κεντρώου χώρου.
Με βάση αυτά έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον να εστιάσει κανείς στο τρόπο με τον οποίο αντιλαμβάνεται το προφίλ του «κεντρώου» ο άνθρωπος που έχει το προνόμιο να αποφασίσει πότε θα γίνουν οι εκλογές: Ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Ιδίως από την στιγμή που στην συνέντευξη που παραχώρησε στις 14 Ιουνίου, στην κρατική τηλεόραση μπήκε στον κόπο να τον σκιαγραφήσει με λίγα λόγια.
Η περιγραφή
Ας θυμηθούμε τι είπε ο πρωθυπουργός: «Αν έπρεπε να περιγράψω τον κεντρώο ψηφοφόρο, αυτόν ο οποίος στην ιδεολογική κλίμακα από το 1 έως το 10 τοποθετείται ας πούμε στο 5, είναι συμπολίτες μας οι οποίοι δεν θεωρώ ότι έχουν ιδιαίτερα ιδεολογικά στεγανά. Πιστεύω ότι βασικά ασπάζονται την ιδέα μιας ελεύθερης οικονομίας αλλά και ενός κράτους το οποίο πρέπει να παρεμβαίνει και να έχει μια ισχυρή παρουσία όποτε αυτό είναι απαραίτητο. Πιστεύω ότι είναι συμπολίτες μας οι οποίοι αυτό-προσδιορίζονται ως πατριώτες και τελικά είναι άνθρωποι οι οποίοι θέλουν πρακτικές λύσεις»
Προφανώς αυτή την πολιτική προσωπικότητα έχει στο μυαλό του ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας όταν προσδιορίζει το κόμμα του ως «κεντροδεξιό». Μάλιστα εκτίμησε στην ίδια συνέντευξη ότι «οι άνθρωποι οι οποίοι αυτό-προσδιορίζονται ως κεντρώοι έχουν αυτά τα χαρακτηριστικά και νομίζω ότι η Νέα Δημοκρατία σήμερα, και δια του κυβερνητικού της έργου, έχει αποδείξει ότι είναι κοντά σε αυτούς τους ανθρώπους».
Το «προφίλ» του κεντρώου ψηφοφόρου στο οποίο στοχεύει η Νέα Δημοκρατία, δείχνει να έχει βγει σε σημαντικό βαθμό από τα «κιτάπια» και τις έρευνες δημοσκόπων – αναλυτών. Μοιάζει μάλιστα αρκετά με τον – από πολλούς αμφισβητήσιμο- ορισμό του «Μέσου Πολίτη».
Περιγράφει ένα πολιτικό υποκείμενο που είτε έχει «χαλαρή» σχέση με την ιδεολογική πλευρά της πολιτικής, είτε έχει «μπερδευτεί» από τις εξελίξεις των τελευταίων δεκαετιών. Επίσης ένα πρόσωπο που προσεγγίζει με «θολό» τρόπο τις σχέσεις του κράτους και της αγοράς. Παράλληλα διαθέτει απροσδιόριστα «πατριωτικά» αντανακλαστικά και η σχέση του με την πολιτική πράξη είναι κατά βάση εργαλειακή, μια και αναζητά κυρίως «πρακτικές λύσεις».
Στην περιγραφή του Κυριάκου Μητσοτάκη δεν είναι είναι δύσκολο να διακρίνει κανείς …τον Ευάγγελο Βενιζέλο. Ενα πολιτικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ που ανανεώσε τις σχέσεις του με την ηγετική ομάδα της Νέας Δημοκρατίας μετά την απόφαση του πρωθυπουργού να τον προτείνει για μέλος της Επιτροπής Σοφών που θα ασχοληθεί με τον νέο ρόλο του Συμβουλίου της Ευρώπης.
Οφείλει να αναγνωρίσει κανείς στον πρώην πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ και αντιπρόεδρο της κυβέρνησης Σαμαρά, ότι ήταν από τους πρώτους που εισήγαγαγαν στην κεντρική πολιτική σκηνή το όρο «μέτωπο της λογικής». Δηλαδή την σύγκλιση πολιτικών δυνάμεων που αναζητούν πολιτικές «πρακτικές» και άμεσα εφαρμόσιμες δίχως το βάρος των «οραματικών» η «ιδεολογικών» προσεγγίσεων. Πρόκειται για το στοιχείο που ο Κυριάκος Μητσοτάκης εντοπίζει ως «δομικό» για τον «κεντρώο ψηφοφόρο». Άλλωστε η φράση «μέτωπο της λογικής» εδώ και αρκετό καιρό βρίσκεται στο πολιτικό λεξιλόγιο του πρωθυπουργού.
Προφανώς δεν είναι τυχαίο ότι στην συνέντευξη του στην ΕΡΤ ο Κυριάκος Μητσοτάκης αναφέρθηκε στον Ευάγγελο Βενιζέλο ως τεκμήριο του ότι η Νέα Δημοκρατία «ανοίγεται» προς το κέντρο. Επίσης ώς παράδειγμα πολιτικής πρακτικής που μπορεί να συσπειρώσει τους κεντρώους ψηφοφόρους παράθεσε το έργο του Κυριάκου Πιερρακάκη (επίσης προερχόμενο από το κέντρο) στο υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης.
Υπαρκτός αλλά και επιθυμητός
Ο πολιτικός «ανθρωπότυπος» που περιέγραψε στην συνέντευξή του ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι υπαρκτός. Τον συναντά κανείς στις συναναστροφές του, ιδίως όταν αυτές περιλαμβάνουν πολιτικές συζητήσεις. Ενδεικτική γι αυτό είναι και η πρόσφατη έρευνα του ETERON που κατέδειξε τις αντιφάσεις που διέπουν τις αντιλήψεις της ελληνικής κοινωνίας. Όμως εκτός από υπαρκτός, για την ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας φαίνεται να είναι και ….επιθυμητός. Ένα πολιτικό ακροατήριο στο οποίο θεωρεί ότι συνιστά προνομιακό πεδίο.
Αξίζει να θυμηθεί κανείς την συνέντευξη που είχε δώσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης τον Μάϊο του 2018 στον ΣΚΑΙ ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Είχε και τότε εκφράσει την πεποίθηση πως θεωρεί καθοριστικό εκλογικό παράγοντα «τον μετριοπαθή, ανένταχτο συμπολίτη μας, ο οποίος βλέπει μια κρίση η οποία παρατείνεται και ψάχνει από κάπου να πιαστεί. Αυτοί οι πολίτες σήμερα, οι οποίοι τοποθετούνται στο κέντρο του πολιτικού φάσματος θα κρίνουν τις επόμενες εκλογές». Ήταν όμως η ίδια συνέντευξη στην οποία ο νυν πρωθυπουργός εξέφρασε την πεποίθηση ότι ένας νέος άνθρωπος σήμερα δεν ενδιαφέρεται για την δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη. Είχε αναφέρει χαρακτηριστικά πως η Ν.Δ είναι «η μόνη πολιτική δύναμη που έχει να τους πει κάτι για την επόμενη μέρα. Όχι για το τι έγινε το ’63, με τους Γκοτζαμάνηδες και τα τρίκυκλα. Πείτε μου τώρα το παιδί των 17 ετών που θα ψηφίσει για πρώτη φορά για την Ελλάδα του 2030 αν τον ενδιαφέρει τι έγινε το 1963».
Όπως φαίνεται η ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας, αντιλαμβάνεται την αντίληψη της προσέγγισης του «κεντρώου ψηφοφόρου» και ως έναν δρόμο «εξάλειψης» από την επικείμενη εκλογική αντιπαράθεση της αντίθεσης Δεξιάς – Αριστεράς.
Πράγμα που μοιάζει μάλλον αντιφατικό τόσο με την πρόθεσή της να αντλήσει ψηφοφόρους από τον πολιτικό χώρο που βρίσκεται στα δεξιά της , όσο και με το γεγονός ότι ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει έντονο ιδεολογικό και πολιτικό πρόσημο. Θυμίζουμε άλλωστε και την περίφημη δήλωση του στην Διεθνή Έκθεση της Θεσσαλονίκης το 2017 σύμφωνα με την οποία «δεν τρέφω αυταπάτες για μια κοινωνία χωρίς ανισότητες. Κάτι τέτοιο είναι αντίθετο στην ανθρώπινη φύση. Όσοι το επιχείρησαν καταστρατήγησαν τελικά την ίδια την δημοκρατία και τα ατομικά δικαιώματα».
Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
