Ο ΚΡΙΣΤΙΑΝ ΛΕΦΛΕΡ ΥΠΟΣΧΕΤΑΙ “ΣΥΜΦΩΝΙΚΟ TECHNO” ΣΤΗ ΣΚΗΝΗ ΤΗΣ ΛΥΡΙΚΗΣ
Πριν μπλέξει τους ηλεκτρονικούς του ήχους με το μουσικό σύνολο των Ergon Ensemble επί σκηνής, διαλέγει για το Magazine τους δίσκους που τον διαμόρφωσαν.
Ο Κρίστιαν Λέφλερ, Γερμανός μουσικός, συνθέτης και παραγωγός ήταν η τελευταία μεγάλη συναυλία της Αθήνας πριν μπει σε καραντίνα τον Μάρτιο του 2020. Στο Fuzz, το τελευταίο Σάββατο πριν κλεισουν όλα. Μετά από αυτήν την απόλυτα συμβολική, για πολλούς αξέχαστη, συναυλία, επέστρεψε στην Αθήνα τον περασμένο Νοέμβριο για να σηματοδοτήσει μια κάποια επιστροφή στη «λάιβ κανονικότητα» και τώρα γυρίζει και πάλι στα μέρη μας. Για την πιο ιδιαίτερη και μεγαλεπήβολη αθηναϊκή του εμφάνιση.
Αύριο, Δευτέρα 4 Απριλίου, επιστρέφει στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, στο πλαίσιο των συναυλιών Cosmos (που στο παρελθόν έχουν φιλοξενήσει μια ευρεία γκάμα ονομάτων από την Ελένη Καραΐνδρου ως τον Όλαφουρ Άρναλντς), συμπράττοντας επί σκηνής με το κορυφαίο σύνολο σύγχρονης μουσικής, Ergon Ensemble.
Μπορεί φαινομενικά η ατμοσφαιρική electronica του Γερμανού και η εναλλακτική συμφωνική προσέγγιση του ελληνικού συνόλου να μοιάζουν ετερόκλητα, αλλά όπως έχουμε δει και στο παρελθόν από ανάλογα εγχειρήματα το αποτέλεσμα μπορεί να είναι συναρπαστικό. Έτσι κι αλλιώς, ο Λέφλερ στο πρόσφατο άλμπουμ τουμε τίτλο Parallels (στηφημισμένη ετικέτα Deutsche Grammophon) μετάφρασε με το δικό του ηλεκτρονικό τρόπο κλασικά κομμάτια σπουδαίων συνθετών όπως Μπαχ, Μπετόβεν, Σοπέν, Βάγκνερ
Προτού συντονίσει, λοιπόν, έγχορδα και κονσόλες στην Αίθουσα Σταύρος Νιάρχος (τη Δευτέρα 4.4), διάλεξε για το Magazine τους δίσκους που τον διαμόρφωσαν…
Ο δίσκος που σε έκανε να ακολουθήσεις καριέρα στην ηλεκτρονική μουσική
Lawrence – TheNight Will Last Forever
«Αυτό το κομμάτι άνοιξε έναν εντελώς καινούριο δρόμο για μένα συνδυάζοντας μια indie αίσθηση με κλασικά στοιχεία κι electronics. Με έκανε να θέλω να φτιάξω μουσική από την ίδια φλέβα»
Ο δίσκος που έκανε τη μουσική βιομηχανία να σε προσέξει
Christian Löffler feat. Mohna – Eleven
«Ένα κομμάτι που φτιάξαμε κατά τύχη μαζί με τη Mohna και τελικά τράβηξε την προσοχή όταν κυκλοφόρησα το ντεμπούτο άλμπουμ μου πίσω στο 2012»
Το κομμάτι σου που ρεμιξάρίστηκε άψογα από κάποιον άλλον καλλιτέχνη
Christian Löffler – Youth (Aparde Remix)
«Είναι απλά απίστευτο. Όλη η μουσική του Aparde σου ανοίγει τα μάτια».
Το κομμάτι που είναι «αγαπημένο των fans» στα live σου
Christian Löffler – Beirut
«Είναι πάντα η στιγμή στα λάιβ μου που ο ρυθμός ανεβαίνει και ο κόσμος αρχίζει να χορεύει σαν τρελός».
Ο δίσκος που σου άνοιξε την πόρτα της κλασικής μουσικής
Vivaldi, The Four Seasons – Spring 1 (recomposed by Max Richter)
«Λατρεύω την στιγμή που τα έγχορδα της αυθεντικής σύνθεσης συναντούν τις νότες του πιάνου. Είναι τόσο όμορφο!»
Ο δίσκος που αγαπάς από τον κλασικό συνθέτη που θα σκότωνες να ταξίδευες πίσω στον χρόνο και να πηγαίνατε για φαγητό
Jóhann Jóhannsson – ‘Flight From The City’ from Orphée
«Δυστυχώς αυτό δεν μπορεί να γίνει (σ.σ. ο Γιόχανσον έφυγε από τη ζωή τον Φεβρουάριο του 2018), αλλά μακάρι να είχα την ευκαιρία να τον δω να παίζει ζωντανά έστω και μια φορά»
Ο δίσκος που φαντάζεσαι ότι θα ήταν το τέλειο σάουντρακ για την Αθήνα σήμερα
Beije – Window to the soul
«Μου αρέσει πολύ το χαλαρό του vibe, ενώ την ίδια στιγμή μπορείς να νιώσεις ότι όλα κινούνται και όμορφα πράγματα ξεπροβάλλουν στον ορίζοντα»
Ο δίσκος που θα αφιέρωνες στη γενέτειρα σου Γκράιφσβαλντ
Christian Löffler – A Forest
«Πάντα μου θυμίζει μεγάλους περιπάτους στα δάση κοντά στο Γκράιφσβαλντ την εποχή που έφτιαχνα το πρώτο μου άλμπουμ»
Ο δίσκος για τον οποίο ζούσες και πέθαινες όταν ήσουν 16 χρονών
Intel – [This Is] The Dream Of Evan And Chan
«Το αγαπημένο μου κομμάτι από εκείνη την εποχή συνδυασμένο με IDM beats. Ήταν το ιδανικό μιξ για μένα που τότε ανακάλυπτα τον ήχος του Apex, των Autechre κι άλλων»
Ο δίσκος που αποτελεί τον ορισμό της «ένοχης απόλαυσης» για σένα
One Direction – You & I
«Το αγαπώ»
Ο δίσκος άλλου καλλιτέχνη που θα ήθελες να δεις να παίζεται συμφωνικά.
Juice WRLD – Feline (with Polo G & Trippie Redd)
«Μου αρέσει πολύ ο Juice WRLD και μόνο που σκέφτομαι αυτό το κομμάτι παιγμένο ως ambient με συμφωνική ορχήστρα κι electronics μου ανατινάζεται ο εγκέφαλος».
