ΟΙ 12 ΤΑΙΝΙΕΣ ΠΟΥ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΣΤΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΑΝΝΩΝ 2022

Το Magazine ταξιδεύει και φέτος στις Κάννες για να σας φέρνει καθημερινά μεγάλες συνεντεύξεις και μια ματιά στις σινεφίλ ταινίες που θα συζητάμε την επόμενη σεζόν. Ύστερα από τη χαμένη χρονιά του 2020 και την «διπλή» χρονιά του 2021 (με ένα αδιανόητο πρόγραμμα που παρουσίασε καλλιτεχνικό σινεμά μιας διετίας μέσα σε 10 μέρες), φέτος οι Κάννες επιστρέφουν στην κανονικότητα.

Που θα πει, ένα πρόγραμμα γεμάτο με σίγουρα χαρτιά μεγάλων ονομάτων (Παρκ Τσαν-γουκ! Ντέιβιντ Κρόνενμπεργκ! Κλερ Ντενί!), με μπόλικο χώρο για πιθανές εκπλήξεις, με την παρουσία κλασικών γνώριμων του Φεστιβάλ (ναι, έχουμε νέα ταινία των αδερφών Νταρντέν) ακόμα και εις βάρος πιο τολμηρών προτάσεων ή ενός πιο αντιπροσωπευτικού δείγματος ταινιών και δημιουργών.

Αλλά και με μερικούς από τους πιο αναμενόμενους εμπορικούς τίτλους της χρονιάς– που όμως φέρουν την υπογραφή των σπουδαίων δημιουργών τους (επιστρέφει ο Τζορτζ Μίλερ! Και ο Μπαζ Λούρμαν!).

Με τα καλά τους, με τα κακά τους, και φυσικά με τα 100% κι απολύτως γαλλικά τους, οι Κάννες είναι ξανά εδώ– κι εμείς είμαστε εκεί για να σας μεταφέρουμε ό,τι βλέπουμε, ό,τι συμβαίνει, κι ό,τι ακούσουμε από τους κορυφαίους του παγκόσμιου κινηματογράφου.

Σαν μια πρώτη γεύση, αυτή είναι μια πρώτη λίστα ταινιών για τις οποίες ανυπομονούμε από το φετινό πρόγραμμα.

Three Thousand Years of Longing

Ξεκινάμε από τα βαριά χαρτιά– και μην βιαστείτε να κρίνετε τη φωτογραφία. Ο Ίντρις Έλμπα βλέπετε, παίζει ένα τζινι, ναι ένα τζίνι. Το οποίο συναντά η Τίλντα Σουίντον σε ένα της ταξίδι, πριν της προσφέρει τρεις ευχές με αντάλλαγμα την ελευθερία του. Σε ένα δωμάτιο ενός ξενοδοχείου στην Κωνσταντινούπολη, η ταινία παρακολουθεί την συζήτησή τους αλλά μην περιμένετε κάποιο μετρημένο δράμα δωματίου.

Πίσω από την κάμερα βρίσκεται ο Τζορτζ Μίλερ, στην ταινία που σηματοδοτεί την επιστροφή του, 7 χρόνια μετά το θαύμα Mad Max: Fury Road. Θα υπάρξουν μπόλικοι μετα-αποκαλυπτικοί εφιάλτες και fantasy αποθεωτικά οράματα. Υποθέτουμε δηλαδή. Μέχρι και στο Happy Feet Two τα χώρεσε όλα αυτά ο Μίλερ, σε ένα ρομαντικό δράμα φαντασίας για τρία χιλιάδες χρόνια λαχτάρας δε θα τα χωρέσει;

Crimes of the Future

Η επιστροφή ενός ακόμα σπουδαίου auteur, και μαζί η επιστροφή των εντελώς μοναδικών παραληρηματικών οραμάτων του. Ο Βίγκο Μόρτενσεν παίζει έναν άντρα που μπορεί και μεγαλώνει νέα όργανα μες στο σώμα του και που, μαζί με την παρτενέρ του (Λέα Σεϊντου), μετατρέπουν αυτή τη διαδικασία σε περφόρμανς αρτ. Μαζί τους η Κρίστεν Στιούαρτ, σε ένα από τα πιο χοτ πρωταγωνιστικά ensemble ταινίας του φετινού Φεστιβάλ.

Το Crimes είναι η πρώτη ταινία τρόμου και επιστημονικής φαντασίας για τον Κρόνενμπεργκ από την εποχή του eXistenZ και που φαίνεται να μοιράζεται πολύ περισσότερα κοινά με τους σωματικούς εφιάλτες του Videodrome («να ζήσει η νέα σάρκα!») παρά με οτιδήποτε έχει κάνει ο σκηνοθέτης την τελευταία 20ετία.

Κι αν όλα αυτά δεν αρκούν για να είμαστε ενθουσιασμένοι, θυμίζουμε το έξτρα στοιχείο-κλειδί: Η ταινία είναι γυρισμένη στην Ελλάδα, σε παραγωγή της εταιρείας Αργοναύτες. Δεν είναι το μόνο δυνατό ελληνικό στοιχείο του φετινού προγράμματος, κρατήστε αυτή τη σκέψη και θα επανέλθουμε.

Tchaikovsky’s Wife

Ιστορική ταινία στο β’ μισό του 19ου αιώνα, για τη σύζυγο του Τσαϊκόφσκι η οποία μη μπορώντας να δεχτεί τις ανορθόδοξες πρακτικές του, αρχίζει σταδιακά να χάνει τα λογικά της. Την ταινία σκηνοθετεί ο Κίριλ Σερεμπρένικοφ, ένας από τους πιο εντυπωσιακούς οπερατικούς στυλίστες του ευρωπαϊκού σινεμά των τελευταίων ετών (Betrayal, The Student, Leto), ο οποίος για χρόνια βρισκόταν σε κατ’οίκον περιορισμό από το καθεστώς Πούτιν. Θα έχει τεράστιο ενδιαφέρον να δούμε τι αφήγηση θα ζωντανέψει τώρα από το μυαλό του.

Top Gun: Maverick

Μια από τις μικρές καλλιτεχνικές επιλογές των φετινών Καννών, ένα μικρού βεληνεκούς δράμα που σκοπεύει να φέρει στο φως το Φεστιβάλ χρησιμοποιώντας την πλατφόρμα του. Αλλά με κάθε σοβαρότητα, ένα από τα πιο πολυαναμενόμενα φιλμ του υπόλοιπου ‘22, μπλοκμπάστερ ή μη.

Hunt

Δύο πράκτορες της Νοτίου Κορέας κατά τη διάρκεια της δικτατορίας στα ‘80s, κυνηγούν βορειοκορεάτη κατάσκοπο καθώς έρχονται αντιμέτωποι με τις σκοτεινές αλήθειες της δικής τους χώρας. Ο πρωταγωνιστής του Squid Game, Λι Γιουνγκ-Τζα πραγματοποιεί το σκηνοθετικό του ντεμπούτο και προσγειώνεται κατευθείαν στην Κρουαζέτ και μπράβο του γενικώς. Η ταινία του (στην οποία παίζει κιόλας) παρουσιάζεται στο μεταμεσονύκτιο τμήμα του Φεστιβάλ και υπόσχεται στιβαρή κατασκοπευτική δράση στην οποία το κορεάτικο σινεμά πολύ συχνά πετυχαίνει διάνα.

Armageddon Time

Συνεχίζουμε με τα ‘80s που μοιάζουν να είναι πολύ δημοφιλής προορισμός στη φετινή επιλογή ταινιών. Εδώ έχουμε μια ιστορία ενηλικίωσης τοποθετημένη στο Κουίνς των ‘80s με πολύ δυνατό καστ: Αν Χάθαγουεϊ, Τζέρεμι Στρονγκ και Άντονι Χόπκινς, σε σκηνοθεσία Τζέιμς Γκρέι, ενός εκ των κορυφαίων σκηνοθετών Αργού Αμερικάνικου Σινεμά σήμερα (πρόσφατα έκανε το υποτιμημένο Lost City of Z και το Ad Astra με τον Μπραντ Πιτ). Ο Γκρέι είναι από τους αμερικάνους σκηνοθέτες που εκτιμούνται ιδιαιτέρως στην Ευρώπη– μήπως φέτος είναι η χρονιά του μεγάλου του άλματος;

Triangle of Sadness

Ένας σκηνοθέτης που έχει ήδη κάνει το άλμα του: ο Ρούμπεν Έστλουντ, που κέρδισε τον Χρυσό Φοίνικα με το Τετράγωνο πριν λίγα χρόνια. Τώρα σκηνοθετεί Γούντι Χάρελσον σε μια –φυσικά– σκοτεινή κωμωδία, για ένα ζευγάρι διασημοτήτων που προσκαλούνται σε μια πολυτελή κρουαζιέρα. Η ταινία γυρίστηκε εν μέρει στη Χιλιαδού στην Εύβοια, σε μια παραγωγή αρκετά δύσκολη λόγω της πανδημίας. Όμως πολύ φυσιολογικά, τα βλέμματα θα είναι στραμμένα στο φιλμ και στο τι θα είναι αυτό που ακολουθεί τον Χρυσό Φοίνικα για τον σουηδό σκηνοθέτη.

Decision to Leave

Το πιο σημαντικό κορεάτικο φιλμ του φετινού προγράμματος είναι φυσικά αυτό. ΟΚ, ας δοκιμάσουμε κάτι, αναρωτηθείτε αν έχει υπάρξει ομορφότερη ακολουθία λέξεων από ετούτη: Ένας ντετέκτιβ ερωτεύεται μια μυστηριώδη χήρα όταν εκείνη γίνεται βασική ύποπτος σε μια υπόθεση δολοφονίας. Ήδη τέλειο, ναι; Έχει αποτύχει ποτέ ταινία να είναι απολαυστική έχοντας τέτοια περιγραφή; Δε νομίζω. Αλλά γίνεται καλύτερο: Σκηνοθετεί ο Παρκ Τσαν-γουκ, στην πρώτη του ταινία μετά την Υπηρέτρια, μια κυριολεκτικά τέλεια ταινία.

Επίσης η «μυστηριώδης χήρα» είναι η Τανγκ Γουέι, ένας lowkey θρύλος του σύγχρονου ασιατικού (κι όχι μόνο) σινεμά, έχοντας πρωταγωνιστήσει σε φιλμ όπως το Προσοχή, Πόθος του Ανγκ Λι, το παρεξηγημένο Blackhat του Μάικλ Μαν, το αριστουργηματικό Lond Day’s Journey Into Night του Μπι Γκαν (το 50λεπτο 3D μονοπλάνο από την Κίνα, αν θυμάστε), αλλά και το κινέζικο ριμέικ του κλασικού ‘90s ρομ κομ Only You με τη Μαρίσα Τομέι. Γιατί; Γιατί μπορεί. Πολύς κόσμος διαλέγει αυτό σαν φαβορί-στα-τυφλά για τη φετινή διοργάνωση– μένει να δούμε αν θα επιβεβαιωθεί ο ενθουσιασμός.

Elvis

Γράφαμε πρόσφατα για αυτό, στις ταινίες που θα πρωταγωνιστήσουν το φετινό καλοκαίρι. Τέτοια θριαμβευτική περίοδο (δημιουργικά έστω, κι ας μην μεταφράζεται ακριβώς στα ταμεία) που περνάει το στουντιακό μιούζικαλ τα τελευταία χρόνια, φυσικό επόμενο ήταν πως θα επέστρεφε επιτέλους στο σινεμά κι ο Μπαζ Λούρμαν. Ο σπουδαίος auteur πίσω από το Moulin Rouge! και τον Υπέροχο Γκάτσμπι διαθέτει ένα βλέμμα που λείπει από το σινεμά κι αυτό από μόνο του αρκεί για να περιμένουμε με συγκρατημένο ενθουσιασμό της βιογραφία του Έλβις Πρίσλεϊ τον οποίο ενσαρκώνει ο ανερχόμενος Όστιν Μπάτλερ. Μαζί στην ταινία κι ο Τομ Χανκς.

Men

Η νέα ταινία του Άλεξ Γκάρλαντ, ο οποίος εξελίσσεται σε μια από τις πιο κυρίαρχες φωνές του σύγχρονου κινηματογραφικού science fiction με ταινίες όπως το Ex Machina και το Annihilation. H φανταστική Τζέσι Μπάκλεϊ του I’m Thinking of Ending Things (και υποψήφια για Όσκαρ για το Lost Daughter) πρωταγωνιστεί στο ρόλο μιας γυναίκας που ταξιδεύει στην αγγλική εξοχή ύστερα από ένα τραγικό περιστατικό. Η ταινία έχει ήδη συζητηθεί στην Αμερική ανάμεσα σε κύκλους της κριτικής, αποσπώντας κυρίως μεν θετικά σχόλια, αλλά δημιουργώντας και μια σχετική βουβαμάρα– καλό δείγμα αυτό.

Stars at Noon

Μία ταινία της Κλερ Ντενί θα κυκλοφορήσει το καλοκαίρι (το Both Sides of the Blade που βραβεύτηκε στο Βερολίνο) αλλά στις Κάννες θα προλάβει να έχει ήδη έτοιμη την επόμενη, επιστρέφοντας στο Διαγωνιστικό 34 χρόνια μετά το ντεμπούτο της, Chocolat. Και μάλιστα αγγλόφωνη, με πρωταγωνίστρια της φανταστική Μάργκαρετ Κουάλεϊ του Maid. Πρόκειται για ένα παράλογα μεγάλο διάστημα απουσίας για μια τόσο σημαντική δημιουργό, και δη γαλλίδα, και μια αβλεψία των Καννών που διορθώνεται πιθανώς σε μια τέλεια συγκυρία για την Ντενί: Πρόεδρος της Κριτικής Επιτροπής φέτος είναι ο Βενσάν Λιντόν, πρωταγωνιστής της αμέσως προηγούμενης ταινίας της. Χμμμμμ. Χμ!

Scarlet

Ο σκηνοθέτης μιας εκ των κορυφαίων ταινιών των τελευταίων χρόνων, ο Πιέτρο Μαρτσέλο του Martin Eden επιστρέφει με νέα ταινία που υπογραμμίζει και πάλι το πόσο τον συναρπάζουν οι παρελθοντικές διαδρομές μέσα από μια σκοπιά που καταλύει τα όρια του χρόνου. Εδώ ακολουθούμε την ιστορία χειραφέτησης μιας γυναίκας από το 1919 ως το 1939, μια περίοδο «σπουδαίων κατασκευών και μεγάλων ονείρων» που ναι, ξέρουμε όλοι πολύ καλά πώς κατέληξε. Ανυπομονούμε.

Five Devils

Και κλείνουμε με ένα φιλμ-ερωτηματικό στο οποίο όμως επιλέγουμε να πιστέψουμε. Μετά το βραβευμένο στις Κάννες ντεμπούτο της, Ava, και έχοντας στο μεταξύ βάλει το χεράκι της σε φιλμ άλλων σπουδαίων γάλλων δημιουργών (το Stars at Noon της Κλερ Ντενί, το μεθυστικό Παρίσι, 13ο Διαμέρισμα του Ζακ Οντιάρ), η Λεα Μίσιους ολοκληρώνει το Δύσκολο Δεύτερο Φιλμ της. Μια μυστηριώδης ιστορία ενηλικίωσης, ή ίσως ένα δράμα για μια διαλυμένη οικογένεια, παιγμένο μέσα από τον παραμορφωτικό φακό του μύθου και των δοξασιών. Πρωταγωνιστεί η Αντέλ Εξαρχόπουλος και, σε ένα μικρότερο ρόλο, η Δάφνη Πατακιά. Περιμένουμε πολλά.