ΟΙ ΙΕΡΟΕΞΕΤΑΣΤΕΣ ΤΟΥ 21ΟΥ ΑΙΩΝΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΟΥΝ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥΣ ΠΑΙΔΟΦΙΛΟΥΣ: ΘΑ ΤΟ ΕΠΙΤΡΕΨΟΥΜΕ;
Η θεατρολόγος από του Ζωγράφου που πρόβαλλε στην τάξη της την τανία "Αγόρια στο Ντους" υπέστη ένα ακραίο μπούλινγκ από media και χρήστες των social media.
Την Παρασκευή ο υπογράφων έκανε το παρακάτω tweet oρμώμενος από το ρεπορτάζ που ήθελε καταρρακωμένη και φοβισμένη την εκπαιδευτικό η οποία δέχθηκε εξώδικο και μιντιακό μπούλινγκ για το γεγονός ότι έδειξε την ταινία ¨Αγόρια στο Ντους” στους μαθητές της (σε δημοτικό σχολείο στην Αθήνα).
Αν κάνετε τον κόπο και δείτε τις απαντήσεις και τις παραθέσεις στο παραπάνω tweet θα καταλάβετε ότι λογαριασμοί που δεν διστάζουν να δηλώνουν ανοιχτά τα φιλοφασιστικά τους αισθήματα γράφουν ότι θέλουν την κεφαλή της εκπαιδευτικού επί πίνακι. Ενας, μάλιστα, δεν κρατήθηκε και έγραψε “όταν βγει ο Ηλίας, θα σας κανονίσει”.
Την ιστορία αυτή απ’ όπου και αν την πιάσεις είναι προβληματική. Η ταινία που πρόβαλλε η εκπαιδευτικός ΔΕΝ είναι ερωτική, όπως πολλά ΜΜΕ ισχυρίστηκα χωρίς αιδώ (ούτε καν σκέφτηκαν ότι παιδιά δεν θα μπορούσαν να παίξουν σε ερωτική ταινία). Η ταινία επίσης ΔΕΝ είναι ακατάλληλη για παιδιά δημοτικού σχολείου και επίσης ΔΕΝ εμπεριείχε ερωτική σκηνή.
Παρόλα αυτά η εκπαιδευτικός, θεατρολόγος στην ειδικότητα, έπεσε κατευθείαν στην πυρά. “Ανώμαλη που προσπαθεί να προωθήσει μη φυσικές σεξουαλικές ορέξεις στα παιδιά”. “Δεν ρώτησε κανέναν”. “Διέλυσε τα παιδιά και τους προκάλεσε αξεπέραστα προβλήματα” μερικά από αυτά που γράφτηκαν στα social media και όχι μόνο.
Το ελληνικό σχολείο αποδείχθηκε για μία ακόμη φορά εντελώς ανίκανο να προστατεύσει το έμψυχο δυναμικό του από ακροδεξιά παραληρήματα. Αρκούσε ένα και μόνο εξώδικο από γονείς μαθητή ο οποίος φέρεται να μην βίωσε ευχάριστα την παρακολούθηση της εν λόγω ταινίας. Από εκεί και πέρα ξετυλίχθηκε το… σύνηθες κουβάρι του κυνηγιού μαγισσών με τη βοήθεια μάλιστα νομικών που δεν έχουν κρύψει τις ακραίες τους απόψεις.
“Η ταινία” ακούσαμε “προάγει την ομοφυλοφιλία”. Θα πρέπει να έπεσαν τα σαγόνια του Σουηδού σκηνοθέτη του φιλμ Κρίστιαν Ζέτεμπεργκ όταν ενημερώθηκε για το σχετικό σάλο που είχε ξεσπάσει στην Ελλάδα για το δημιούργημά του. “Είναι ένα παγκοσμίως αναγνωρισμένο φιλμ, με πολλαπλά βραβεία στο ενεργητικό του, συμπεριλαμβανομένου του Καλύτερη Ευρωπαϊκή Ταινία Μικρού Μήκους για Παιδιά, από το σημαίνον ECFA (Ευρωπαϊκή Ένωση Παιδικών Ταινιών), το οποίο μάλιστα φέρει την αιγίδα πολλών ευρωπαϊκών κινηματογραφικών Ινστιτούτων, ανάμεσά τους και το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου” τόνισε, μεταξύ άλλων, άνθρωπος αλλά στου κουφού την πόρτα όσο θέλεις βρόντα.
Δεν υπήρχε καμία σωτηρία για τη γενναία εκπαιδευτικό. Το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής, σ’ ένα κρεσέντο κυνισμού, έβγαλε την ουρά του έξω από το ζήτημα ισχυριζόμενο ότι δεν βρίσκεται στη δικαιοδοσία του η έγκριση ταινιών. Το σχολείο ακολούθησε την υπηρεσιακή πεπατημένη: ΕΔΕ. Αλήθεια, για ποιο πράγμα;
Εμειναν μόνο μία χούφτα εκπαιδευτικοί να υπερασπίζονται τη συνάδελφό τους και την κοινή λογική.Την ίδια ώρα η απερχόμενη Υπουργός Παιδείας είχε να ασχοληθεί με ποιο σοβαρά πράγματα όπως την τελετή παράδοσης-παραλαβής στο Υπουργείο της.
Τι να πει βέβαια και το Υπουργείο Παιδείας… Εθισμένο στα ψέματά του τέσσερα χρόνια τώρα καμαρώνει (με την κα Κεραμέως να το δηλώνει περίπου 100 φορές) ότι στα ελληνικά σχολεία έχει, τάχα μου, εισαχθεί το μάθημα της σεξουαλικής αγωγής. Ο ορισμός της ανακρίβειας. Ως επιλογή στα εργαστήρια δεξιοτήτων έχει μπει και φυσικά όχι στο υποχρεωτικό ωρολόγιο πρόγραμμα. Και προφανώς οι εκπαιδευτικοί για να έχουν το κεφάλι τους ήσυχο από τους κάθε λογής ψεκασμένους είτε δεν το επιλέγουν είτε δεν μπαίνουν στην ουσία.
Ειδικά μετά την ιστορία του Ζωγράφου, θα αναζητηθούν… ήρωες για να διδάξουν την επόμενη σεζόν σεξουαλική αγωγή στα ελληνικά σχολεία. Δεν υπάρχουν πολλοί που θα ρισκάρουν να κατηγορηθούν ως παιδόφιλοι και παιδεραστές. Γιατί αυτές οι κατηγορίες εκτοξεύονται κατά της θεατρολόγου τις τελευταίες τρεις ημέρες.
Μπείτε λίγο στην ψυχολογία αυτής της κοπέλας αυτής. Ακολούθησε κατά γράμμα τις οδηγίες σύμφωνα με τις οποίες το μάθημά της πρέπει να εισάγει στους μαθητές τις έννοιες της συμπερίληψης και της διαφορετικότητας. Επέλεξε την ταινία χρησιμοποιώντας τους ειδικούς κωδικές για να μπει στην πλατφόρμα που έχει χρηματοδοτηθεί από το ελληνικό κράτος και από το ΕΣΠΑ. Και “κατέβασε” μία από τις καλύτερες ταινίες του είδους. Τις προηγούμενες ημέρες στην τάξη είχε φροντίσει να διεξάγει σχετικές συζητήσεις με τις μαθήτριες και τους μαθητές της για να τους/τις προετοιμάσει. Δούλεψε, κοντολογίς, με απόλυτο επαγγελματισμό και ευσυνειδησία.
Και τι εισέπραξε ως αντάλλαγμα; Εξώδικο, ΕΔΕ, απειλές και αναστάτωση, από το πουθενά, της καθημερινής ζωής της (με το κινητό της τηλέφωνο να παίρνει φωτιά από κλήσεις δημοσιογράφων και “δημοσιογράφων”). Εφτασε να πάει στο σχολείο με συνοδεία οικείων προσώπων υπό το φόβο των Ιουδαίων και των ιεροεξεταστών του 21ου αιωνα.
Η ελληνική κοινωνία από τη μία σοκάρεται με τα συνεχή περιστατικά παιδικών κακοποιήσεων και βιασμών που έρχονται στο φως της δημοσιότητας, από την άλλη δεν επιθυμεί καμία εντελώς παρέμβαση στον τρόπο με τον οποίο τα παιδιά ανακαλύπτουν το σώμα τους και τη σεξουαλικότητά τους. Τα θέλει απαίδευτα από σεξουαλικής άποψης, να μην μπορούν να ερμηνεύουν από μικρή ηλικία, για παράδειγμα, ένα άγγιγμα που δεν είναι φιλικό ή μία συμπεριφορά που αποσκοπεί σε κάτι άλλο.
Η θεατρολόγος του Ζωγράφου δεν είχε ως στόχο τη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση, δεν είναι αυτό το αντικείμενό της. Να διδάξει σεβασμό και ανοχή επιχείρησε μέσα από την επαφή των παιδιών με την τέχνη. Αυτό ήταν το κολοσσιαίο αμάρτημά της.
Χρειαζόμαστε περισσότερες θεατρολόγους από του Ζωγράφου λοιπόν. Αυτό είναι το τελικό συμπέρασμα από την υπόθεση. Το καλό θα νικήσει για άλλη μία φορά το κακό.