ΟΙ ΣΥΝΤΑΓΕΣ ΤΩΝ ΓΙΑΓΙΑΔΩΝ ΜΑΣ ΣΕ ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ

“Οι γιαγιάδες μας μάς γεμίζουν με τις πρώτες γευστικές αναμνήσεις μας. Μας τάισαν και μας έθρεψαν ως παιδιά και το φαγητό τους συχνά εμπνέει πολλούς κορυφαίους σεφ. Ρωτήστε οποιονδήποτε μάγειρα για την έμπνευσή του και είμαι σίγουρη ότι ένας από αυτούς θα αναφέρει τη γιαγιά του. Κάπως έτσι, αυτή η κουλτούρα του να μαγειρεύεις από αγάπη και να αισθάνεσαι την ανάγκη να ταΐζεις και κατ’ επέκταση να φιλοξενείς, φιλτράρεται μέσα από την οικογένεια και στην κουλτούρα μας να τρώμε έξω”, λέει η Ελληνοβρετανίδα δημοσιογράφος Αναστασία Μίαρη, η οποία τιμά και αναδεικνύει τον τεράστιο γαστρονομικό πλούτο που κρατούν στα χέρια τους οι γιαγιάδες μας.

Το πρότζεκτ Matriarch Eats ξεκίνησε πριν από περίπου 7 χρόνια, όταν άρχισε να μαγειρεύει με τις γιαγιάδες του κόσμου και να μοιράζεται τις ιστορίες και τις συνταγές τους στο Instagram. Το τελευταίο βιβλίο που προέκυψε από το εν λόγω πρότζεκτ, γιαγια, είναι και το πιο προσωπικό γιατί είναι άμεσα εμπνευσμένο από τη δική της Κερκυραία γιαγιά. “Είναι πηγή δύναμης, έχει τόση πολλή ενέργεια, είναι δυναμική αλλά και τρομακτική ενίοτε. Ωστόσο, πάντα έδειχνε την αγάπη της μέσα από το φαγητό που μαγειρεύει και είναι πραγματικά το καλύτερο που έχω δοκιμάσει ποτέ. Είχε ενδιαφέρον για μένα η ιδέα να γράψω ένα ελληνικό βιβλίο μαγειρικής, καθώς νομίζω ότι οι άνθρωποι εκτός Ελλάδας δεν συνειδητοποιούν πόσο διαφορετικό είναι το φαγητό μας. Ακόμη και ορισμένοι Έλληνες δεν έχουν ακούσει ποτέ για τα τσιγαρέλια – ένα πιάτο που προέρχεται από την Κέρκυρα, για παράδειγμα. Οπότε ήταν λογικό να γράψω ένα βιβλίο με συνταγές γιαγιάδων απ’ όλη την Ελλάδα”.

Το πρώτο της βιβλίο, Grand Dishes, είναι ένα εξαιρετικό βιβλίο μαγειρικής που συγκεντρώνει συνταγές από 70 γιαγιάδες σε όλο τον κόσμο, αλλά και αγαπημένα πιάτα διάσημων chefs και foodies, όπως οι Francis Mallmann, Anna Jones και Enrique Olvera, από τη δική τους γιαγιά. Είναι ταυτόχρονα κι ένα καλαίσθητο coffee table book με υπέροχα πορτραίτα και ιστορίες. Με αυτό το βιβλίο ξεκίνησε και η μεγάλη περιπέτεια της Αναστασίας Μίαρη, η οποία άφησε το Λονδίνο όπου ζούσε για να βρεθεί στην Κέρκυρα και να μαθητεύσει στην κουζίνα της συνονόματης γιαγιάς της για να γνωρίσει στη συνέχεια τη Jean από τη Τζαμάικα, τη Hakima από το Μαρόκο, τη Flora και τη Dagmar από την Κροατία. Το Matriarch Eats είναι στο σύνολό του μια γιορτή της γυναικείας δύναμης και μια απάντηση στα ηλικιακά στερεότυπα.

Το καινούργιο της βιβλίο, γιαγια, περιλαμβάνει πιάτα, κυρίως χορτοφαγικά, από τις κουζίνες των γιαγιάδων σε όλη την Ελλάδα. Σκέψου γεμιστά κολοκυθάκια από τη Λέσβο, μια τηνιακή φουρτάλια, ένα πικάντικο κερκυραϊκό μπουρδέτο, πιάτα με ζυμαρικά από το Ιόνιο ή μια καρπουζόπιτα από τη Μήλο. Η συγγραφέας χαρτογραφεί τα ποικίλα πιάτα της Ελλάδας – πολύ περισσότερα από τον δημοφιλή μουσακά, την ελληνική σαλάτα και το τζατζίκι – μέσα από τις συναρπαστικές συνταγές και τις ιστορίες των γιαγιάδων της. Για την Αναστασία Μίαρη, οι συνταγές και η γνώση αυτών των γυναικών είναι η γαστρονομική μας κληρονομιά, την οποία και πρέπει να διατηρήσουμε. “Το φαγητό λέει τόσα πολλά για το ποιοι είμαστε ως άνθρωποι και το ίδιο ισχύει και για το πώς τρώμε. Με αυτό το βιβλίο, οι γιαγιάδες μού έδωσαν τις συνταγές τους, αλλά έφτιαξαν και μια ιστορία της Ελλάδας με τα πιάτα που μοιράστηκαν και τις ιστορίες που μου είπαν. Αυτό από μόνο του είναι ανεκτίμητο. Οι συνταγές θα έπρεπε να χρίζουν προστασία από την UNESCO κατά τη γνώμη μου – είναι ένας πολύτιμος σύνδεσμος με το παρελθόν μας και μάλιστα απολαυστικός”.

Συνταγές, όπως η χταποδοπαστιτσάδα από την Κέρκυρα, “πλούσια και πικάντικη” όπως την περιγράφει η ίδια, ένα ξεχωριστό γλυκό του κουταλιού ροδοπέταλα, ψητό αρνί, αλλά και μια πληθώρα vegan πιάτων, όπως ο αρακάς και το κουνουπίδι γιαχνί, “υγιεινά και comfort”, είναι ανάμεσα σε αυτές που ξεχωρίζει η συγγραφέας. Ως αναγνώστες θα έχουμε τη δυνατότητα να μάθουμε ακόμα περισσότερες, να χρησιμοποιήσουμε αυτό το βιβλίο ως οδηγό της ελληνικής κουζίνας, όπως αυτή συνδέεται με τον εκάστοτε τρόπο, με τις συνθήκες διαβίωσης σε αυτόν αλλά και με την εποχικότητα. Η μαγειρική των γιαγιάδων κρύβει μεγάλη σοφία και όσο μεγαλώνουμε είμαστε σε θέση να το αντιληφθούμε όλο και περισσότερο.

“Νομίζω ότι με κάποιο τρόπο, αυτές οι γυναίκες – ειδικά στην κοινωνία μας – αναγνωρίζονται. Πολύ περισσότερο απ’ ό,τι για παράδειγμα στο Ηνωμένο Βασίλειο, απ’ όπου επίσης κατάγομαι και όπου κατοικεί η μητέρα της μητέρας μου. Οι γαγιάδες στην Ελλάδα μάλλον γιορτάζονται παρά ξεχνιούνται. Δεν είναι το ίδιο σε άλλους πολιτισμούς. Δεν θα έλεγα λοιπόν ότι τους βοηθάω να αποκτήσουν αναγνώριση, είχαν πάντα σεβασμό στην κοινωνία μας και αυτό είναι κάτι που το μοιράζομαι με το βιβλίο” καταλήγει η συγγραφέας.

Μπορείς να αγοράσεις το βιβλίο “γιαγια” εδώ.