ΠΑΠΑΚΑΛΙΑΤΗΣ: ΟΤΑΝ ΜΟΥ ΕΙΠΑΝ ΟΤΙ ΘΑ ΕΙΜΑΙ ΠΑΛΙ ΕΓΩ Ο ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΗΣ ΣΕ ΣΕΙΡΑ ΜΟΥ, ΔΑΚΡΥΣΑ
Ο απρόσμενος πρωταγωνιστής του “Maestro” εξηγεί πώς έπεισε τον εαυτό του να του δώσει τον κεντρικό ρόλο.
Να φτιάχνεις σειρά έχοντας στον κεντρικό ρόλο έναν 45άρη μποέμ καλλιτέχνη, ευαίσθητο και μορφωμένο, που να τον γουστάρουν όλες, και ξαφνικά να σου λένε απ’ την παραγωγή “εσύ είσαι αυτός. Εσύ! Βρήκαμε τον πρωταγωνιστή μας”.
Οι μικρές εκπλήξεις της ζωής, αυτές που σε κάνουν να μη χάνεις την πίστη σου στην ανθρωπότητα.
Ρε παιδιά… Ρε κατεργάρηδες, πώς σας πήγε καν το μυαλό σε μένα; Ακόμα κι εγώ που όταν γράφω μια σειρά και έχω πάντα στο μυαλό μου σχηματισμένους καθαρά όλους τους χαρακτήρες, εγώ που ξέρω από πριν ποιος θα παίξει ποιον, και πάλι για τον πρωταγωνιστή δεν είχα ιδέα!
Και σας ήρθε αυτή η επιφοίτηση και αμέσως όλα έγιναν πιο εύκολα. Κάθε κομμάτι του παζλ μπήκε στη θέση του.
Να και η μπλε σακαράκα, να και το δίπατο αδιανόητο αρχοντικό που οφείλει να μένει κάθε κακοπληρωμένος σημερινός εργαζόμενος.
Και, ναι, εγώ θα ήμουν αυτός που θα με γούσταρε μία από τις ωραιότερες Ελληνίδες αυτήν τη στιγμή. Βγάζει απολύτως νόημα. Εγώ θα έπρεπε να είμαι αυτός που θα με διεκδικούσε μία τέτοια γυναίκα, ποιος άλλος;
Αντίο writer’s block, καλημέρα έμπνευση, καλημέρα οριακά ενήλικη φίλη μου, που πριν από δέκα χρόνια πολύ δύσκολα θα σε είχα βάλει να είσαι ενήλικη αλλά τώρα, τι να κάνω, θα φάω κράξιμο.
Εμείς δεν γράφουμε για να ξεχωρίσουμε απ’ τον κόσμο αδερφέ μου, εμείς γράφουμε για να σμίξουμε τον κόσμο, και ειδικά ένα συγκεκριμένο κομμάτι αυτού του κόσμου με εμένα. Γυμνό.
Νομίζω ότι μετά από ατελείωτες ώρες κάστινγκ, ότι βρήκα στο πρόσωπό μου αυτό που πάντα έψαχνα. Μερικές φορές η λύση είναι μερικά βήματα μακριά, κρυμμένη στη γωνία και σε περιμένει.
Ευχαριστώ για την εμπιστοσύνη που μου έδειξα, θα κάνω τα πάντα για να με δικαιώσω.
