ΚΥΚΛΟΦΟΡΟΥΣΑΝ ΒΡΙΚΟΛΑΚΕΣ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ;

Τον 2ο αιώνα μ.Χ., ο Έλληνας συγγραφέας Φλέγων ο Τραλλιανός έγραψε ένα βιβλίο με τον τίτλο “Περί θαυμασίων”. Και στο δεύτερο κεφάλαιο αυτού του βιβλίου, όπου είχε συγκεντρώσει μία σειρά από παράδοξες ιστορίες που κυκλοφορούσαν στην εποχή του, αφηγούταν μια πολύ τρομακτική, αλλά και οικεία ιστορία αγάπης.

Και λέμε “οικεία” γιατί θυμίζει αρκετά στον πυρήνα της αυτές τις βαμπιρικές ιστορίες που έρχονται από την εποχή του Μπραμ Στόκερ και φτάνουν μέχρι το πρόσφατο Twilight και “Nosferatu”. Αλλοπρόσαλλες, τρομακτικές, αλλά που η κινητήριος δύναμη είναι κάποια μεγάλη αγάπη.

Η ιστορία, λοιπόν, αυτή λέει ότι στην Αμφίπολη της Μακεδονίας ζούσε τον 4ο αιώνα π.Χ. μια έφηβη κοπέλα που ονομαζόταν Φιλίννιον. Ο πατέρας της, ο Δημόστρατος, είχε έναν γνωστό από την Πέλλα, τον Μαχάτη, τον οποίο και έφερε στο σπίτι του για να τον φιλοξενήσει για κάποιο διάστημα.

Εκεί οι δύο νέοι γνωρίστηκαν και ερωτεύτηκαν κεραυνοβόλα, αλλά όσο και να καθυστερούσε την επιστροφή του στην πατρίδα του ο Μαχάτης εξαιτίας του έρωτά του, κάποια στιγμή αναγκάστηκε να φύγει. Υποσχέθηκε όμως στην κοπέλα ότι θα γυρνούσε και θα την παντρευόταν.

Αυτό δεν συνέβη ποτέ. Η Φιλίννιον περίμενε και περίμενε όμως ο Μαχάτης πουθενά. Και καθώς περνούσε ο καιρός, ο πατέρας της, την ανάγκασε παρά τα κλάματα και τις ικεσίες της να παντρευτεί έναν αξιωματούχο του βασιλιά Φιλίππου Β’, τον Κρατερό.

Όμως λίγες μέρες μετά τον γάμο, επέστρεψε στο πατρικό της, καθώς ο άντρας της ανακάλυψε ότι η κοπέλα δεν ήταν παρθένα. Τον έξαλλο σύζυγο κατάφερε να μαλακώσει ο πεθερός του, στέλνοντάς του χρήματα -φυσικά. Συμφώνησαν επίσης να μείνει για λίγο καιρό στο πατρικό της η κοπέλα, λέγοντας αριστερά δεξιά ότι η κόρη τους είναι άρρωστη. Πλήρωσαν κι έναν γιατρό, έβγαλε την κατάλληλη γνωμάτευση και όλα τα κακά στόματα έκλεισαν.

Εκείνη όμως αρρώστησε πραγματικά από τη στεναχώρια της. Και σιγά σιγά, αφού είχε αρχίσει να λιώνει όπως περιγράφει ο Φλέγοντας, από τη θλίψη της, μετά από έξι μήνες θα πέθαινε.

Για έξι ακόμη μήνες θρηνούσε η οικογένειά της, μέχρι που κάτι εξωπραγματικό συνέβη. Στην ιστορία μας εμπλέκεται πάλι ο Μαχάτης, ο οποίος επέστρεψε και η οικογένεια τον φιλοξένησε ξανά, παραχωρώντας του τώρα το δωμάτιο της νεκρής τους κόρης.

Έτσι, μια νύχτα, κι ενώ ο Μαχάτης βρισκόταν στο δωμάτιο, η Φιλίννιον, αναστημένη από τους νεκρούς, ήρθε να τον επισκεφθεί. Εκείνος δεν γνώριζε ότι είχε πεθάνει, του το είχαν κρύψει οι οικοδεσπότες του, οπότε όλα τα φάνηκαν φυσιολογικά.

Αυτό συνεχίστηκε για πολλές νύχτες, ώσπου, μια νύχτα που ήταν μαζί, η τροφός της μπήκε στο δωμάτιο και είδε, στο φως της λάμπας της, την Φιλίννιον να είναι ξαπλωμένη στο κρεβάτι δίπλα στον Μαχάτη. Έτρεξε και το είπε στους γονείς της, οι οποίοι προφανώς στην αρχή αρνήθηκαν να την πιστέψουν. Στη συνέχεια όμως η τροφός τους έπεισε να την ακολουθήσουν μέχρι την κρεβατοκάμαρα.

Οι δύο γονείς κοίταξαν μέσα στο δωμάτιο και βρήκαν την Φιλίννιον και τον Μαχάτη να κοιμούνται μαζί στο κρεβάτι. Η μητέρα της η Χαριτώ, αναγνώρισε αμέσως την κόρη της, η οποία φορούσε ακριβώς τα ίδια ρούχα με τα οποία είχε θαφτεί.

Περίμεναν έξω από το δωμάτιο, πιστεύοντας ότι η Φιλίννιον θα έφευγε από την πόρτα, αλλά, με κάποιο τρόπο, η κοπέλα απλώς εξαφανίστηκε.

Το επόμενο πρωί, η Χαριτώ “ανέκρινε” τον Μαχάτη, απαιτώντας να μάθει τι είχε συμβεί. Ο Μαχάτης παραδέχτηκε ότι είχε περάσει το βράδυ με την κόρη της, λέγοντάς της ότι ήταν βαθιά ερωτευμένοι, και ότι επέστρεψε στην πόλη μόνο για αυτήν, μόνο για να την παντρευτεί. Και τότε έμαθε ότι στην πραγματικότητα είχε πεθάνει.

Εξήγησε επίσης ότι η κοπέλα του είχε δώσει ένα δαχτυλίδι, το οποίο και τους έδειξε. Τους έδειξε επίσης και τη ζώνη του στήθους της, την οποία είχε αφήσει πίσω της το προηγούμενο βράδυ. Οι γονείς αναγνώρισαν ότι και τα δύο αυτά πράγματα είχαν θαφτεί μαζί με την κόρη τους.

Εκείνο το βράδυ, η Φιλίννιον εμφανίστηκε στην κρεβατοκάμαρα του Μαχάτη τη συνηθισμένη της πια ώρα. Ετοίμασε το δείπνο και κάθισαν και έφαγαν μαζί, όπως είχαν κάνει συχνά στο πρόσφατο παρελθόν.

Ο Μαχάτης έμεινε έκπληκτος που η Φιλίννιον, αν και υποτίθεται ότι ήταν νεκρή, ήταν ακόμα σε θέση να τρώει και να πίνει όπως όλοι οι άλλοι άνθρωποι. Έστειλε κρυφά τους δούλους του να φέρουν τον Δημόστρατο και τη Χαριτώ, οι οποίοι ήρθαν αμέσως τρέχοντας στην κρεβατοκάμαρα. Την είδαν και έσπευσαν να την αγκαλιάσουν. Εκείνη όμως, τους έσπρωξε μακριά, λέγοντάς τους πώς αυτοί φταίνε για το τέλος της. Και με το που το είπε αυτό, έπεσε αμέσως νεκρή.

Ταραγμένοι οι δυο γονείς της, διέταξαν να ανοίξουν τον τάφο της κόρης τους για να δουν αν το σώμα της ήταν εκεί. Άνοιξαν τον τάφο και είδαν ότι ήταν άδειος. Τα νέα έφτασαν στα αυτιά των κατοίκων της πόλης, οι οποίοι φοβισμένοι, συγκεντρώθηκαν για να αποφασίσουν τι θα έκαναν με το πτώμα της κοπέλας, το οποίο βρισκόταν ακόμα στο παλιό της δωμάτιο.

Οι κάτοικοι πίστεψαν ότι η κόρη ήταν μία Λάμια και ότι έπινε το αίμα του εραστή της.

Ένας σοφός οιωνοσκόπος, συμβούλευσε να καεί το σώμα της έξω από τον περίβολο της πόλης, καθώς αν την ξαναβάλουν στον τάφο της το μόνο που θα πετύχαιναν θα ήταν να ξαναζωντανέψει για να κυνηγήσει περισσότερα θύματα. Οι κάτοικοι της πόλης συμφώνησαν να το κάνουν αυτό και να κάνουν επίσης θυσίες στον Χθόνιο Ερμή, στις Ευμενίδες, στον Ξένιο Δία και στον Άρη.

Ο Μαχάτης, εν τω μεταξύ, τρελάθηκε εντελώς με τον (δεύτερο) θάνατο της αγαπημένης του και αυτοκτόνησε.