ΒΑΣΙΛΕΙΣ ΠΟΥ ΣΚΟΤΩΣΑΝ ΑΠΟ ΕΝΑΝ (ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ) ΣΥΓΓΕΝΗ ΤΟΥΣ

Ωραίες οι οικογενειακές παραδόσεις εκτός κι αν είσαι γαλαζοαίματος -και ζούσες μερικούς αιώνες πριν. Γιατί δεν υπήρχε τίποτα πιο παραδοσιακό ανάμεσα στους κόλπους μίας βασιλικής οικογένειας απ’ την προδοσία και το να εξολοθρεύει ο ένας τον άλλον. Και ειδικά το δεύτερο.

Η ιστορία το έχει αποδείξει αυτό και ακολουθούν πέντε πολύ κλασικά παραδείγματα βασιλιάδων και αυτοκρατόρων που εκτέλεσαν συγγενείς τους, προκειμένου να μείνουν σκαρφαλωμένοι για τα καλά στον θρόνο τους.

ΣΟΥΛΕΪΜΑΝ Ο ΜΕΓΑΛΟΠΡΕΠΗΣ

Ως πατέρας πολλών μελλοντικών κληρονόμων του θρόνου, ο Σουλεϊμάν αντιμετώπισε ένα κλασικό βασιλικό πρόβλημα: τον ανταγωνισμό μεταξύ αυτών που είχαν το δικαίωμα να τον διαδεχτούν στην εξουσία. Μόνο που εδώ τον ρόλο των παιδιών που θα μάλωναν μεταξύ τους, τον ανέλαβαν οι πολυάριθμες σύζυγοι, και πιο συγκεκριμένα στην περίπτωσή μας, η αγαπημένη του σύζυγος, Ρωξελάνα. Αυτή θεώρησε ότι είχε να ανταγωνιστεί και όλες τις υπόλοιπες γυναίκες του.

Μόλις, λοιπόν, έγινε η νούμερο ένα κυρία της αυλής, η Ρωξελάνα φέρεται να συνωμότησε για να αποκλείσει από τη διαδοχή τους γιους που είχε κάνει ο Σουλειμάν με άλλες γυναίκες -προφανώς για χάρη των δικών της γιων.

Γι’ αυτό και επιθυμούσε να βγάλει οπωσδήποτε απ’ τη μέση τον πρίγκιπα Μουσταφά, καθώς μόλις εκείνος θα γινόταν σουλτάνος, λογικά θα σκότωνε τα υπόλοιπα ετεροθαλή αδέρφια του, όπως συνηθιζόταν τότε -και επομένως και τα δικά της παιδιά.

Το 1553, λοιπόν, πλαστογράφησε μια επιστολή που ενέπλεκε τον Μουσταφά σε μια εξέγερση κατά του πατέρα του. Ο Σουλεϊμάν την πίστεψε αλλά δεν ήταν σίγουρος πώς να τον τιμωρήσει. Τη λύση φαίνεται να την έδωσε η ίδια η Ρωξελάνα, προτείνοντάς του το πλέον απλό και βολικό: να τον σκοτώσει.

Πράγματι, ο Σουλεϊμάν διέταξε τον θάνατο του Μουσταφά, κάνοντας έτσι τον γιο της Ρωξελάνα, Σελίμ, διάδοχο του θρόνου.

Αυτή η ιστορία όμως έχει ένα βίαιο υστερόγραφο. Αρκετά χρόνια αργότερα, ο αδελφός του Μουσταφά, Βαγιαζήτ, συγκρούστηκε με τον Σελίμ, με τον δεύτερο να τον νικά στη μάχη. Λίγο αργότερα, το 1561, ο Βαγιαζήτ και οι γιοι του θα στραγγαλίζονταν.

ΕΔΟΥΑΡΔΟΣ Δ’ ΤΗΣ ΑΓΓΛΙΑΣ

Ο μικρότερος αδελφός του βασιλιά της Αγγλίας ο Γεώργιος, Δούκας του Κλάρενς, ήταν ιδιαίτερα φιλόδοξος και συνωμότησε πολλές φορές εναντίον του μεγάλου του αδερφού, συμμαχώντας και με τον πολύ ισχυρό Κόμη του Γουόργουικ γι’ αυτόν τον σκοπό. Κάποια στιγμή όμως που τα σχέδια τους δεν πήγαν και τόσο καλά, ο Γεώργιος και ο Κόμης έφυγαν για λίγο καιρό στη Γαλλία.

Η οικογένεια τελικά θα συμφιλιωνόταν αλλά όταν ο Εδουάρδος θα ματαίωνε τα σχέδια γάμου του Γεωργίου, ο μικρός πρίγκιπας θα άρχιζε ξανά να συνωμοτεί εναντίον του νόμιμου βασιλιά με αποτέλεσμα σύντομα να ριχτεί στη φυλακή. Το 1478, ο Εδουάρδος θα ανακοίνωνε δημόσια τις κατηγορίες που θα κατέθετε εναντίον του αδελφού του και στη συνέχεια θα διέταζε να δολοφονηθεί με “ήσυχο τρόπο”.

Ο θρύλος, πάντως, λέει ότι ο Εδουάρδος δεν έβαλε ανθρώπους να σκοτώσουν τον αδερφό του αλλά ότι εκείνος από μόνος του, μεθυσμένος, έπεσε μέσα σε ένα βαρέλι κρασί και πνίγηκε.

ΕΡΡΙΚΟΣ Η’ ΤΗΣ ΑΓΓΛΙΑΣ

Ο συγκεκριμένος δεν λυπήθηκε ούτε λίγο τους συγγενείς του. Ποια ήταν τα θύματά του; Οποιοιδήποτε βασιλικοί αντίπαλοι, συμπεριλαμβανομένου και του πρώτου ξαδέλφου του, του Εδουάρδου Στάφορντ, Δούκα του Μπάκιγχαμ.

Ένας από τους πιο σημαντικούς ευγενείς στο βασίλειο και με μεγάλη βασιλική καταγωγή, ο Στάφορντ μπορεί να είχε μοναρχικές φιλοδοξίες, αλλά ο Ερρίκος του έκοψε κάθε φιλοδοξία απ’ την αρχή με τον πιο κάθετο τρόπο: εκτελώντας τον για προδοσία το 1521.

Σκότωσε επίσης τον κουνιάδο του, τον σύζυγο της αδερφής του Μαργαρίτας, Τζέιμς Δ’ της Σκωτίας. Οι δύο μονάρχες, αν και ήταν σύμμαχοι για κάποιο χρονικό διάστημα, ήρθαν αντίπαλοι, ξέσπασε πόλεμος, με τις δυνάμεις του Ερρίκου να επικρατούν και τον Τζέιμς να πέφτει νεκρός στη μάχη του Φλόντεν το 1513.

Ο Ερρίκος σκότωσε επίσης πολλούς άλλους ξάδερφούς του που αποτελούσαν απειλή για τον θρόνο του, συμπεριλαμβανομένου και του Εδμούνδου του Πόουλ το 1513.

Από τη φονική του μανία δεν γλίτωσαν και δύο σύζυγοί του, η Ανν Μπόιλεν και η Κάθριν Χόγουαρντ -οι οποίες επίσης ήταν μακρινές ξαδέρφες του. Κατηγορήθηκαν για μοιχεία και αποκεφαλίστηκαν.

ΑΟΥΡΑΝΓΚΖΕΜΠ, ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑΣ ΤΗΣ ΙΝΔΙΑΣ

Καταρχάς, σκότωσε τον αδελφό του Ντάρα Σικόχ, τον νούμερο ένα εχθρό του. Αν και ο Ντάρα ήταν μουσουλμάνος, ενδιαφερόταν πολύ να βρει συνδέσεις μεταξύ της πίστης του και του Ινδουισμού. Σε αντίθεση με τον εξαιρετικά αφοσιωμένο πολεμιστή αδελφό του, Αουρανγκζέμπ, αυτός ο φιλόσοφος πρίγκιπας ενδιαφερόταν πολύ για τον θρησκευτικό πλουραλισμό.

Ωστόσο, όταν οι δύο στρατοί ήρθαν αντιμέτωποι, ο Αουρανγκζέμπ νίκησε τον Ντάρα, κάνοντας τον εαυτό του την νούμερο ένα επιλογή του πατέρα τους ως διάδοχο, διατάσσοντας να εκτελεστεί ο “αιρετικός” αδελφός του.

Όσο για τον πατέρα του, που είχε επιλέξει ως διάδοχο τον νεκρό πια αδελφό του, τον έκλεισε στη φυλακή.

Σκότωσε πάντως κι έναν ακόμη αδερφό του, τον Σαχ Μουράντ. Αν και ήταν σύμμαχοι κάποτε, σύντομα επανήλθαν στις εργοστασιακές ρυθμίσεις για τα βασιλικά αδέρφια που δεν είναι άλλες απ’ το να ζουν και να πεθαίνουν ως αντίπαλοι. Ο αυτοκράτορας κάποια στιγμή κατάφερε να μεθύσει τον Μουράτ και να τον κρατήσει σε κατάσταση αιχμαλωσίας για τρία χρόνια. Τον εκτέλεσε το 1661.

Θύμα του έπεσε και ο ανιψιός του, ο Σουλεϊμάν Σικόχ, γιος του Ντάρα. Τρία χρόνια μετά τον θάνατο του Ντάρα, ο Σουλεϊμάν φυλακίστηκε και πιστεύεται ότι τον τάιζαν συχνά με όπιο, γεγονός που επιδείνωσε σημαντικά την υγεία του. Τελικά πέθανε το 1662.

ΙΑΚΩΒΟΣ Β’ ΤΗΣ ΑΓΓΛΙΑΣ

Ο Ιάκωβος σκότωσε τον γιο του αδερφού του, τον Τζέιμς Σκοτ, Δούκα του Μόνμουθ. Ο αδερφός του, ο βασιλιάς Κάρολος Β’, είχε τουλάχιστον δεκατέσσερα νόθα παιδιά, αλλά το μεγαλύτερο αγκάθι στο πλευρό του Ιάκωβου ήταν ο μεγαλύτερος του γιος, ο Τζέιμς. Δεδομένου του τίτλου που κατείχε ως Δούκας του Μόνμουθ, ο “όμορφος και γοητευτικός Τζέιμς” έγινε φαβορί για τον θρόνο όταν η οικογένεια των Στιούαρτ ανέβηκε ξανά στην εξουσία μετά τον Αγγλικό Εμφύλιο Πόλεμο.

Εκείνη την περίοδο η Αγγλία ήταν ως επί το πλείστον προτεσταντικό βασίλειο, όπως προτεστάντης ήταν και ο Κάρολος Β’. Αλλά ο άμεσος κληρονόμος του Καρόλου, ο αδελφός του, Ιάκωβος, Δούκας της Υόρκης, ήταν Καθολικός. Ο Κάρολος πέθανε το 1685, οπότε ο Ιάκωβος Β’ ανέλαβε τον θρόνο. Ο προτεστάντης ανιψιός του βρήκε αυτήν τη θρησκευτική διαφορά ως αφορμή και ξεκίνησε σύντομα μια εξέγερση εναντίον του, ανακηρύσσοντας τον εαυτό του ως τον νόμιμο βασιλιά της Αγγλίας.

Περιττό να πούμε ότι αυτό δεν πήγε και πολύ καλά. Ο θείος του και βασιλιάς, τον ανακήρυξε προδότη και τον εκτέλεσε την ίδια χρονιά.