ΠΕΤΑΞΑΜΕ ΜΕ ΑΕΡΟΣΤΑΤΟ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΙΣ “ΝΕΡΑΪΔΟΚΑΜΙΝΑΔΕΣ” ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Κάθε γωνιά της κρύβει ιστορίες από το παρελθόν, εκκλησίες, κατοικίες και μοναστήρια λαξευμένα μέσα στα βράχια μαρτυρούν την πλούσια ιστορία και πολιτιστική κληρονομιά της περιοχής. Ο λόγος για την Καππαδοκία, μία περιοχή με μοναδικούς γεωλογικούς σχηματισμούς, αρχαία σπήλαια και γραφικά χωριά που μοιάζουν να έχουν βγει από παραμύθι.

Αυτές οι επιβλητικές κωνικές δομές, ορισμένες από τις οποίες φτάνουν έως και τα 45 μέτρα ύψος, σχηματίστηκαν μέσα από εκατομμύρια χρόνια τεκτονικών κινήσεων. Οι παλαιότεροι πολιτισμοί λαξεύονταν μέσα σε αυτές, δημιουργώντας κατοικίες, κάστρα, ακόμα και ολόκληρες υπόγειες πόλεις, τις οποίες οι πρώτοι κάτοικοι χρησιμοποιούσαν ως κρησφύγετα.

Οι ντόπιοι αποκαλούσαν αυτούς τους μοναδικούς βραχώδεις σχηματισμούς «νεραϊδοκαμινάδες», ένα όνομα που έχει διατηρηθεί ακόμη και σήμερα.

Ωστόσο, αυτό που πραγματικά καθιστά την Καππαδοκία ξεχωριστή είναι η εμπειρία της πτήσης με αερόστατο, ένα από τα πιο εμβληματικά και μαγευτικά της αξιοθέατα. Αρκεί ένα απλό γκουγκλάρισμα και θα μείνει έκθαμβος κανείς από τις φωτογραφίες με τα αερόστατα να ίπτανται πάνω από τους λαξευμένους από τα χρόνια, τους ανέμους και τις βροχές βράχους.

Στα μέσα Οκτωβρίου ένα γκρουπ Ελλήνων δημοσιογράφων ταξιδέψαμε στην Καππαδοκία, καλεσμένοι του TGA (Οργανισμό Τουριστικής Προώθησης και Ανάπτυξης της Τουρκίας). Εκεί είχαμε την τύχη να ανέβουμε σε αερόστατο και να ταξιδέψουμε για μία ολόκληρη ώρα πάνω από τους επιβλητικούς γεωλογικούς σχηματισμούς.

Αν μπορούσα να περιγράψω με λέξεις την αίσθηση του να αιωρείσαι πάνω από τα αρχαία βράχια της Καππαδοκίας, ίσως να έλεγα ότι είναι σαν να ζεις ένα όνειρο, όπου ο χρόνος και η βαρύτητα μοιάζουν να έχουν χάσει κάθε σημασία.

Άλλα ας ξεκινήσουμε από την αρχή:

Οι πτήσεις ξεκινούν πριν καν ανατείλει ο ήλιος. Γι΄αυτό και το πρωινό ξύπνημα επιβάλλεται. Γύρω στις 5.30 το γκρουπ μας ήταν πανέτοιμο. Όλοι ντυμένοι με ρούχα ζεστά, καθώς η θερμοκρασία ήταν στους 0 βαθμούς κελσίου, παρά το γεγονός πως ήταν ακόμη μέσα Οκτωβρίου.

Επιβιβαστήκαμε στο βαν της εταιρείας με τα αερόστατα και αφού παραλάβαμε και τους υπόλοιπους συνεπιβάτες μας, βαθιά νύχτα ακόμη, φτάσαμε σε μια περιοχή που έμοιαζε με τοπίο σεληνιακό. Η πορεία προς το σημείο απογείωσης είχε μέσα της ένα έντονο άρωμα μυστηρίου. Παντού γύρω μας βλέπαμε φωτιές να δίνουν όγκο στα τεράστια αερόστατα που σιγα σιγα φούσκωναν σαν μεγάλα μπαλόνια.

Στον ορίζοντά μας άρχισε να αχνοφαίνεται το πρώτο φως του ήλιου, παίζοντας με τις σκιές στους βράχους και τα χωριά που απλώνονταν στη θέα μας.

Παλεύοντας με μία μικρή υψοφοβία, επιβιβάστηκα στο αερόστατο. Και αν έχετε και εσείς την ίδια απορία με μένα, όχι δε θα σας δώσει κανείς αλεξίπτωτο να φορέσετε. Απλώς μπαίνεις σε ένα μεγάλο καλάθι, το οποίο είναι χωρισμένο σε 5 μέρη, τέσσερα για τους επιβάτες και ένα, το κεντρικό, για τους δύο πιλότους και… απογειώνεσαι. Ακούγεται τρομακτικό, αλλά δεν είναι. Γιατί όλα είναι τυλιγμένα με ένα απίστευτο πέπλο ηρεμίας και ησυχίας, τα αερόστατα σηκώνονται αργά και σταθερά, δεν υπάρχει τίποτα απότομο στην όλη διαδικασία και οι “πιλότοι” εμπνέουν εμπιστοσύνη.

Μόλις το αερόστατο άρχισε να παίρνει ύψος, ο κόσμος έμοιαζε να απλώνεται σαν ένα απέραντο χαλί στα πόδια μας, σαν ένας αχανής καμβάς ζωγραφικής. Αιωρούμασταν και ήταν σαν να έχουμε βγάλει φτερά, σαν να μην υπήρχε καν βαρύτητα. Ο πιλότος γύριζε το αερόστατο ανεπαίσθητα, ώστε κάθε γωνιά να αποκαλύπτει μια νέα εικόνα, τις “νεραϊδοκαμινάδες”, τους ψηλούς κωνικούς βράχους με τα απόκοσμα σχήματα και τις κοιλάδες. Σιγά σιγά όλα άρχισαν να τυλίγονται σε πορτοκαλί και γαλάζιες αποχρώσεις. Ήταν έντονη η αίσθηση πως είχαμε μεταφερθεί σε έναν άλλο πλανήτη, μόνο ο ήχος του καυστήρα που ζέσταινε τον αέρα διέκοπτε τη σιωπή πού και πού.

Η πιο μαγική… στιγμή

Η πιο μαγική στιγμή ήταν η στιγμή της Ανατολής, όταν το φως του ήλιου άρχισε να λούζει την Καππαδοκία δίνοντάς της μία σχεδόν ιερή λάμψη. Τα υπόλοιπα αερόστατα που είχαν σηκωθεί, έμοιαζαν σταματημένα. Ακινητοποιημένα στην πιο όμορφη στιγμή του χρόνου, όπου όλα έμοιαζαν με όνειρο. Σπάνια εμπειρία, ιδιαίτερα όταν συνειδητοποιείς πως δεν σκέφτεσαι απολύτως τίποτα – απλώς είσαι εκεί, απόλυτα παρών προσπαθώντας να χωρέσεις μέσα σου όλη αυτήν την ομορφιά.

Μια Εμπειρία Ζωής

Η πτήση με αερόστατο στην Καππαδοκία είναι μια μοναδική εμπειρία που δεν συγκρίνεται με τίποτα. Τόσες ημέρες μετά και είναι έντονη η αίσθηση πως δεν ήταν μια απλή βόλτα στον ουρανό, αλλά ένα ταξίδι στον χρόνο, στα όνειρα.

Οι πτήσεις με αερόστατο στην Καππαδοκία πραγματοποιούνται όλο τον χρόνο, προσφέροντας διαφορετικές εμπειρίες ανάλογα με την εποχή. Την άνοιξη και το φθινόπωρο, οι καιρικές συνθήκες είναι ήπιες, ενώ τον χειμώνα το τοπίο καλύπτεται με ένα λευκό πέπλο, δημιουργώντας μια εξωπραγματική αίσθηση.

Η πτήση διαρκεί περίπου μία ώρα και το μέγιστο ύψος που φτάσαμε ήταν τα 1000 μέτρα. Η προσγείωση γίνεται σε διαφορετικά μέρη, λίγα χιλιόμετρα από το σημείο εκκίνησης, ανάλογα την κατεύθυνση του αέρα.

Πώς θα πάτε στην Καππαδοκία;

Απευθείας πτήσεις είναι σπάνιες, οπότε θα πάτε μέσω Κωνσταντινούπολης. Τελικός προορισμός για Καππαδοκία είναι το αεροδρόμιο της Καισάρειας (Kayseri). Εμείς πήγαμε μέσω Turkish Airlines, αλλά πηγαίνει και η Pegasus.
Πού θα μείνετε;

Οι επιλογές είναι δεκάδες, καθως η περιοχή είναι τουριστική και μπορεί κάποιος να βρει ξενοδοχεία για όλα τα βαλάντια. Τα χωριά με τις περισσότερες επιλογές διαμονής μάλλον είναι το Göreme και το Ουργκούπ. Προετοιμαστείτε να μείνετε σε Cave Hotel, μοιάζουν με πραγματικό έργο Τέχνης, έχουν υπέροχα πρωινά και ειδικές αίθουσες πισίνες, σπα και χαμάμ.

Και μετά το αερόστατο τι;

Εθνικό Πάρκο Göreme

Η περιοχή της Καππαδοκίας είναι γεμάτες εκπλήξεις. Το Εθνικό Πάρκο Göreme -προστατευόμενο μνημείο από την Unesco από το 1985- αποτελεί ακόμη μεγαλύτερη έκπληξη.

Βράχοι ποικίλης σκληρότητας σχηματισμένοι από ηφαιστειακή τέφρα αποτελούν την καρδιά αυτού του τοπίου, το οποίο διαμορφώθηκε από εκρήξεις ηφαιστείων και πλημμύρες κατά τη διάρκεια εκατομμυρίων χρόνων για να καταλήξει στη σημερινή του μορφή.

Οι πρώτοι χριστιανοί το αποίκησαν για να ζήσουν μια ασκητική ζωή, αλλά κυρίως για να βρουν καταφύγιο από τους εχθρούς τους (Πέρσες, Ρωμαίοι, Άραβες, Μογγόλοι). Για τη διαμονή τους δημιούργησαν τις ξακουστές λαξευτές κατασκευές της περιοχής. Δεν σκάλισαν στους βράχους μόνο εκκλησίες και παρεκκλήσια αλλά ολόκληρα υπέργεια και υπόγεια οικιστικά συγκροτήματα προορισμένα να φιλοξενήσουν χιλιάδες ανθρώπους.

Υπόγεια πόλη Kaymaklı

Η υπόγεια πόλη Kaymaklı βρίσκεται νότια του Nevşehir, και χρονολογείται από το 3000 π.Χ. Εκτιμάται ότι είναι η μεγαλύτερη υπόγεια πόλη της Καππαδοκίας και πραγματικά -αν δεν είστε κλειστοφοβικοί- αξίζει να την επισκεφθείτε.