ΠΛΑΣΤΑ ΔΙΑΒΑΤΗΡΙΑ, ΜΙΑ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΚΙ ΕΝΑΣ ΙΡΑΝΟΣ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ
Μια περίεργη υπόθεση στο δικαστήριο της Λαμίας. Ο Ιρανός που ασπάστηκε τον Χριστιανισμό και κινδυνεύει με θανατική ποινή αν επιστρέψει στη χώρα του.
Το δικαστήριο της Λαμίας έπρεπε να εξετάσει μια περίεργη υπόθεση. Ο 39χρονος άντρας από το Ιράν που εμφανίστηκε τον περασμένο Νοέμβριο στο ακροατήριο και κατέθεσε με τη βοήθεια διερμηνέα, ήταν από χρόνια χαρακτηρισμένος πρόσφυγας στην Ελλάδα. Είχε ασπαστεί τον χριστιανισμό και σύμφωνα με τα επίσημα έγγραφα, διωκόταν γι’ αυτό ποινικά στη χώρα του. Ο ίδιος δεν ήταν, πάντως, το καλύτερο παιδί.
Στην Ελλάδα κρίθηκε ένοχος για συμμετοχή σε κύκλωμα πλαστών διαβατηρίων και είχε μείνει για μεγάλο διάστημα στη φυλακή. Και τώρα, οι δικαστές της Λαμίας έπρεπε να κρίνουν ένα νέο αίτημα που είχε φτάσει από την Τεχεράνη. Ο 39χρονος κατηγορείται για δολοφονία στη χώρα του και ζητήθηκε η έκδοσή του. Από τον φάκελο της υπόθεσης, τα βασικά στοιχεία της οποίας είναι σε γνώση του Magazine, προκύπτει μια ιστορία με περισσότερα ερωτηματικά παρά απαντήσεις.
Ο 39χρονος σήμερα Ιρανός είχε καταθέσει στην ελληνική Υπηρεσία Ασύλου τον ισχυρισμό ότι βρέθηκε κοντά στην Ευαγγελική Εκκλησία και ασπάστηκε τον χριστιανισμό. Ωστόσο, αυτό δεν έγινε χωρίς προβλήματα, καθώς το ποινικό δικαστήριο της Τεχεράνης τον κάλεσε να απολογηθεί για το αδίκημα της «αλλαγής πίστης και συνεργασία με ομάδες και αιρέσεις που προωθούν μη ισλαμικές θρησκείες στο Ιράν», όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στην κλήση.
Στο μεταξύ, όμως ο πρωταγωνιστής της ιστορίας είχε καταφέρει να φτάσει στην Ελλάδα. Στην ελληνική Υπηρεσία Ασύλου στην Αθήνα περιέγραψε ότι εφόσον επιστρέψει στο Ιράν, τότε απειλείται με πολυετή φυλάκιση, ενδεχομένως και θανατική ποινή, εξαιτίας των θρησκευτικών του πεποιθήσεων. Το αίτημα για άσυλο έγινε φυσικά δεκτό.
ΟΙ ΦΥΛΑΚΕΣ ΑΜΦΙΣΣΑΣ
Από τον φάκελο δεν προκύπτει μα σαφήνεια ο τόπος που εγκαταστάθηκε ή περισσότερα στοιχεία για τη ζωή του το αμέσως επόμενο διάστημα. Δύο χρόνια αργότερα, πάντως, ο ίδιος απασχόλησε τις ελληνικές Αρχές, αυτήν τη φορά για κακό λόγο. Το όνομά του βρέθηκε στη λίστα κατηγορούμενων για συμμετοχή σε δίκτυο, τα μέλη του οποίου μετέφεραν παράνομα μετανάστες από την Τουρκία στην Ελλάδα κι επίσης εξέδιδαν και τους προμήθευαν με πλαστά διαβατήρια, ώστε να συνεχίσουν το ταξίδι τους προς την Κεντρική Ευρώπη. Το 2018 ο Ιρανός κρίθηκε ένοχος, μαζί με άλλα άτομα, από το Εφετείο της Αθήνας και καταδικάστηκε σε ποινή κάθειρξης 13 ετών. Μετά από αυτό, οδηγήθηκε στις φυλακές της Άμφισσας.
Το περασμένο Ιούλιο κρίθηκε ότι μπορούσε να αποφυλακιστεί με όρους, αφού είχε εκτίσει μέρος της ποινής, η οποία μειώθηκε σε δεύτερο βαθμό, κι επίσης έχοντας κάνει μεροκάματα στη φυλακή που μέτρησαν ευεργετικά. Αυτό, όμως, ίσχυε μόνο τυπικά. Διότι, στο μεταξύ, συνέβη κάτι χειρότερο που περιέπλεξε τα πράγματα για τον 39χρονο. Ενόσω ήταν ακόμη κρατούμενος στην Άμφισσα, στο ελληνικό τμήμα της Ιντερπόλ έφθασε ένα σήμα από την Τεχεράνη. Σύμφωνα με το έγγραφο, ήταν καταζητούμενος στη χώρα του για μία δολοφονία, πριν έρθει στην Ελλάδα. Μάλιστα, σύμφωνα με ασφαλείς πηγές, για την υπόθεση ενημερώθηκαν αρχικά και «ευαίσθητες» υπηρεσίες ασφαλείας στην Αθήνα, χωρίς να κριθεί ωστόσο ότι έπρεπε να υπάρξει συνέχεια σε αυτό.
Το βασικό έγγραφο στον φάκελο του 39χρονου είναι το κατηγορητήριο της Εισαγγελικής και Επαναστατικής Αρχής της Τεχεράνης, όπως αναφέρεται. Σε αυτό περιγράφεται μια σκηνή ανθρωποκτονίας. Το κεντρικό πρόσωπο της ιστορίας είχε δεχτεί έναν φίλο στο σπίτι του. Εκείνος φέρεται ότι πείραξε τη φίλη του, με αποτέλεσμα οι δύο άντρες να καβγαδίσουν και ο 39χρονος της Λαμίας να τον τραυματίσει θανάσιμα στο στήθος με ένα σπαθί.
Η «ΠΤΕΡΥΓΑ ΤΩΝ ΜΕΛΛΟΘΑΝΑΤΩΝ»
Το ελληνικό δικαστήριο έπρεπε να κρίνει το αίτημα έκδοσης με βάση την ποινική μεταχείριση και την εξασφάλιση δίκαιης δίκης σε περίπτωση που ο καταζητούμενος Ιρανός μεταφερόταν στην πατρίδα του. Γι’ αυτόν τον λόγο, έλαβε υπόψη μια σειρά από ψηφίσματα για το Ιράν από τη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, που καλύπτουν την περίοδο από το 2011 ως το 2019. Σε αυτά η υπεράσπιση των ανθρώπινων δικαιωμάτων περιγράφεται με μελανά χρώματα.
Μεταξύ άλλων θεωρήθηκε εξαιρετικά πιθανό ότι ο 39χρονος θα οδηγηθεί στη λεγόμενη «Πτέρυγα των Μελλοθάνατων», όπως ονομάζονται τα κελιά απομόνωσης με ταπεινωτικές συνθήκες στις ιρανικές φυλακές. Σύμφωνα με τα ίδια ψηφίσματα, εκεί κρατούνται παρατεταμένα και ανακρίνονται άνθρωποι χωρίς δίκη, με βάση απροσδιόριστες κατηγορίες περί «εθνικής ασφάλειας» και «κατασκοπείας» από κρατικά χορηγούμενες εκστρατείες κατά φυλακισμένων. Κι επίσης επιβάλλονται απάνθρωπες ποινές, όπως μαστιγώσεις και λιθοβολισμοί, ακόμη και σε κρατούμενος που θεωρήθηκε ότι συμμετείχαν σε ειρηνικές διαμαρτυρίες, κάνοντας «προπαγάνδα κατά τους κράτους», όπως σημειώνεται.
Το Magazine πληροφορείται ότι το δικαστήριο της Λαμίας μέτρησε επίσης καθοριστικά το γεγονός ότι 39χρονος ήταν χαρακτηρισμένος πρόσφυγας στην Ελλάδα, εξαιτίας του γεγονότος ότι είχε ασπαστεί τον χριστιανισμό. Υπήρχε η ποινική δίωξη για αυτό το «αδίκημα» και ο μάρτυρας που κατέθεσε στο ελληνικό δικαστήριο υπερθεμάτισε: «Εάν εκδοθεί στο Ιράν, θα απαγχονιστεί ως προδότης, άμεσα και μάλιστα κατά την άφιξή του στο αεροδρόμιο της Τεχεράνης, επειδή αλλαξοπίστησε», κατέθεσε. Το ίδιο επανέλαβε πολλές φορές ο ίδιος ο 39χρονος.
Πριν από αυτά, όμως, υπάρχει πάντα το ποινικό δίκαιο. Στην Ελλάδα το αδίκημα της ανθρωποκτονίας με πρόθεση τιμωρείται με ποινή κάθειρξης, ωστόσο στο Ιράν υπάρχει μια διαφορά. Σύμφωνα με τα άρθρα 118 και 612 του Ισλαμικού Ποινικού Κώδικα, όπως αναφέρεται στη σχετική διάταξη του Συμβουλίου Εφετών της Λαμίας, το ίδιο συμβαίνει στο Ιράν σε εξαιρετικές μόνο περιπτώσεις και εφόσον η οικογένεια του θύματος δηλώσει ότι δεν επιθυμεί αντεκδίκηση. Συνήθως επιβάλλεται η θανατική ποινή.
Το δικαστικό συμβούλιο έκρινε ότι υπάρχει νόμιμος λόγος που εμποδίζει την έκδοση, επομένως ο 39χρονος δεν είναι δυνατόν να μεταφερθεί στη χώρα του. Αφέθηκε ελεύθερος χωρίς κανέναν όρο.