ΚΑΜΕΡΕΣ ΠΑΝΤΟΥ: ΠΟΣΟ ΑΣΦΑΛΕΣ ΚΑΙ ΝΟΜΙΜΟ ΕΙΝΑΙ ΤΕΛΙΚΑ ΤΟ ΜΕΤΡΟ;

Το ζήτημα της ασφάλειας ήταν ένας από τους βασικούς τομείς ανάπτυξης της αντιπαράθεσης ανάμεσα στον Κώστα Μπακογιάννη και τον Χάρη Δούκα στο debate που έλαβε χώρα το βράδυ της Τετάρτης στα στούντιο της ΕΡΤ, για τον Β’ γύρο των αυτοδιοικητικών εκλογών και τον Δήμο Αθηναίων.

Συγκεκριμένα, στο θέμα της ασφάλειας οι δύο υποψήφιοι συγκρούστηκαν σχετικά με την τοποθέτηση περαιτέρω καμερών και της παρουσίας της δημοτικής αστυνομίας. Ο κ. Δούκας τόνισε πως δεν είναι προτεραιότητά του οι κάμερες αλλά η παρουσία αστυνομίας και δημοτικής αστυνομίας και πως οι κάμερες χρειάζονται σε κρίσιμα σημεία. Τόνισε πως τα θέματα ασφάλειας πρέπει να διευθετούνται συνεκτικά και συνολικά με πολιτικό σχέδιο, όπως το μνημόνιο συνεργασίας με τον κ. Χρυσοχοΐδη, το οποίο – όπως ανέφερε – δεν εφαρμόστηκε ποτέ.

Ο κ. Μπακογιάννης είπε από τη δική του μεριά πως “δίνω μάχη για παραπάνω αστυνόμευση από την πρώτη μέρα. Το κάνω πολύ συνειδητά, γιατί ο ρόλος του δημάρχου είναι να μεταφέρει την κραυγή αγωνίας των κατοίκων. Δεν υπάρχει αριστερή και δεξιά ασφάλεια, μία είναι για όλους. Να διεκδικήσουμε μαζί περισσότερη αστυνόμευση, κάμερες, νέο μοντέλο για τα ναρκωτικά στο μοντέλο της Λισσαβόνας με πρόληψη, να προχωρήσουμε μαζί”.

Αναλυτικά, ο Χάρης Δούκας είπε για τις κάμερες:

“Στις γειτονιές, στις πλατείες που μιλάω με τους κατοίκους, δεν μου ζήτησαν κάμερες. Μου ζήτησαν να βλέπουν έναν δημοτικό αστυνομικό, για να αισθάνονται ασφάλεια, για να μειωθεί η μικροπαραβατικότητα και η μικροεγκληματικότητα, οι οποίες έχουν αυξηθεί. Δεν είναι δική μου προτεραιότητα να μπει κάμερα σε μια παιδική χαρά. Αλλά σε κρίσιμες εισόδους και εξόδους της πόλης, σε πολύ δύσκολα σημεία, βεβαίως να το συζητήσουμε. Η δική μου προτεραιότητα είναι να υπάρχει ο δημοτικός αστυνομικός στις γειτονιές. Τι έγινε το περίφημο μνημόνιο ελληνικής και δημοτικής αστυνομίας, που θα κάνατε μαζί με τον κ. Θεοδωρικάκο; Προχώρησε; Γιατί δεν προχώρησε;”.

Σχετικά με τη δημοτική αστυνομία, ο κ. Δούκας σημείωσε ότι πριν από 10 χρόνια υπήρχαν χίλιοι δημοτικοί αστυνομικοί ενώ τώρα υπάρχουν “μόνο 200 στους δρόμους”. Τόνισε ότι πρέπει να ενισχυθεί η δημοτική αστυνομία με την οποία, όπως είπε, έκανε και συνάντηση.

Μάλιστα, την Πέμπτη ο κ. Δούκας επανήλθε στο θέμα, αναφέροντας: “Πληροφορηθήκαμε, επίσης, ότι η έλλειψη καμερών ήταν εκείνη που τον εμπόδισε να μειώσει την ηχορύπανση, με αποτέλεσμα οι κάτοικοι του κέντρου να βιώνουν μία αφόρητη καθημερινότητα. Όσο για την ιδέα του να παρακολουθούνται με κάμερες οι παιδικές χαρές, να τον ενημερώσουμε ότι με βάση την απόφαση 77/2009 της αρχής προστασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, οι κάμερες απαγορεύονται σε παιδικές χαρές και σχολεία”.

Αντίστοιχα, ο Κώστας Μπακογιάννης είπε για τα κυκλώματα επιτήρησης:

“Η ασφάλεια είναι η βάση. Ναι στις κάμερες, δεν μπορούμε να έχουμε αστυνομικό σε κάθε γειτονιά. Πόσο μάλλον που έχουμε κάμερες νέας γενιάς, οι οποίες πιάνουν ακόμη και την ηχορύπανση. Χαίρομαι γιατί συμφωνήσαμε με τον υπουργό να τοποθετήσουμε κάμερες σε 750 σημεία της πόλης. Από εκεί και πέρα, υπάρχει ένα αντικειμενικό πρόβλημα ασφάλειας. Πρέπει να αλλάξει το μοντέλο. Προληπτική κοινοτική αστυνόμευση, δηλαδή τον αστυνομικό της γειτονιάς. Χρειάζονται επιπλέον δυνάμεις. Και θέλει συνεργασία του δήμου Αθηναίων με την Ελληνική Αστυνομία, την οποία έχουμε ξεκινήσει από το 2019. Και φυσικά η πρόληψη. Φως δηλαδή”.

Λίγο πολύ, ο υποψήφιος δήμαρχος προσπάθησε να οικειοποιηθεί ένα έργο, που όπως όμως θα δούμε παρακάτω, δεν είναι δική του αρμοδιότητα ως εκτέλεση. Παράλληλα, υπάρχουν σημαντικά νομικά κωλύματα. 

ΚΑΜΕΡΕΣ ΠΑΝΤΟΥ- ΠΟΣΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΔΟΓΜΑ;

Αμέσως, “φούντωσε” η συζήτηση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και μεταξύ των χρηστών που παρακολουθούσαν το debate σχετικά με την αποτελεσματικότητα των καμερών επιτήρησης, αλλά και σχετικά με το κατά πόσο ευθυγραμμίζονται με τον σεβασμό των ατομικών δικαιωμάτων. Επίσης, ένα μεγάλο θέμα είναι κατά πόσο το όλο θέμα είναι αρμοδιότητα τελικά μιας δημοτικής αρχής, ή αν μπαίνει στο “κάδρο” της συζήτησης ως ένας εργαλειοποιημένος λαϊκισμός που εξυπηρετεί ψηφοθηρικούς σκοπούς.

Δεδομένο είναι πράγματι πως η χρήση των καμερών απαγορεύεται σε παιδικές χαρές και σχολικούς χώρους, έτσι είναι άτοπο να θεωρούμε πως θα αντιμετώπιζαν τη παραβατικότητα γύρω από αυτά τα σημεία, καθώς και την έξαρση της βίας που κλιμακώνεται ειδικά μεταξύ των νέων. Πρακτικά, για να εγκατασταθεί σύστημα βιντεοεπιτήρησης πρέπει να ζητηθεί η προηγούμενη σύμφωνη γνώμη των εκπροσώπων του διδακτικού προσωπικού, του συλλόγου γονέων και κηδεμόνων και των μαθητικών συλλόγων όπου υπάρχουν, κατά τα προβλεπόμενα στην παρ. 5 του άρθρου 18 της Οδηγίας 1/2011 αλλά και το άρθρο 204 παρ. 8 του Ν.4610/2019 που προβλέπει το όργανο που είναι αρμόδιο να λάβει την απόφαση και έχει την ευθύνη για την εγκατάσταση και λειτουργία του συστήματος βιντεοεπιτήρησης.

Σύμφωνα με το άρθρο της Οδηγίας 1/2011, τα σημεία εγκατάστασης των καμερών και ο τρόπος λήψης των δεδομένων πρέπει να προσδιορίζονται µε τέτοιο τρόπο, ώστε τα δεδομένα που συλλέγονται να µην είναι περισσότερα από όσα είναι απολύτως αναγκαία για την εκπλήρωση του σκοπού της επεξεργασίας και να µη θίγονται τα θεμελιώδη δικαιώματα των προσώπων που ευρίσκονται στον χώρο που επιτηρείται. Η αρχή της ελαχιστοποίησης των δεδομένων επιτυγχάνεται, καταρχήν, με τον προσδιορισμό των κατάλληλων σημείων τοποθέτησης των καμερών, ώστε να επιτηρούνται μόνο οι απολύτως απαραίτητοι χώροι για την επίτευξη του επιδιωκόμενου σκοπού.

Η Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων είχε απευθύνει συστάσεις προς τον Δήμο Παλλήνης το 2022 για την εγκατάσταση και λειτουργία συστήματος βιντεοεπιτήρησης στις σχολικές μονάδες και στις παιδικές χαρές του Δήμου, κατόπιν καταγγελιών οι οποίες υποβλήθηκαν στην Αρχή από συλλόγους γονέων και κηδεμόνων δύο δημοτικών σχολείων και εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, καθώς και έναν δημοτικό σύμβουλο.

Από εκεί και πέρα, τίθεται και το ζήτημα της αποτελεσματικότητας – νομιμότητας του ιδίου του μέτρου. Η Αμερικανική Ένωση για τις Πολιτικές Ελευθερίες έχει εκπονήσει αναλυτική μελέτη για τις βιντεοεπιτηρήσεις (CCTV) σε δημοσίους χώρους. Είναι δεδομένο πως η χρήση των καμερών αυξήθηκε στις ΗΠΑ κατά κόρον μετά τα τρομοκρατικά χτυπήματα της 11ης Σεπτεμβρίου.

Το ACLU επεσήμαινε στην έρευνά του πως οι κάμερες δεν θα αποθαρρύνουν επίδοξους τρομοκράτες για να δράσουν, κάτι που ευτυχώς, δεν αφορά προς ώρας τη δική μας χώρα. Από την άλλη, αναφέρει πως η επέκταση του συστήματος ασφαλείας είναι κοστοβόρα, καθώς όπως αναφέρεται, στη Βρετανία απορροφά το 20% του προϋπολογισμού που διατίθεται σε μέτρα ασφαλείας. Εκτιμάται δε πως το κόστος υπερβαίνει κατά πολύ τα περιορισμένα οφέλη που μπορεί να παρέχει το σύστημα στη διερεύνηση επιθέσεων ή απόπειρων επιθέσεων εκ των υστέρων.

Παράλληλα, στη Βρετανία διαπιστώθηκε πως οι κάμερες δεν έχουν περιορίσει τη μικροεγκληματικότητα, κάτι που αφορά κατά κόρον την Αθήνα. Η διαπίστωση επιβεβαιώθηκε και από έρευνα του ΥΠΕΣ της Βρετανίας. Ακόμη, ειδικοί της αμερικανικής κυβέρνησης διαπίστωσαν πως “μετά από μόνο 20 λεπτά παρακολούθησης και αξιολόγησης των οθονών, η προσοχή των περισσότερων ατόμων πέφτει κατακόρυφα, κάτω από τα αποδεκτά επίπεδα προσοχής εν ώρα εργασίας”.

Ακόμη, το σύστημα CCTV μπορεί να γίνει αντικείμενο κατάχρησης αν πέσει σε λάθος χέρια. Έχει υπάρξει περίπτωση κατά την οποία κορυφαίος αξιωματούχος της αστυνομίας στην Ουάσιγκτον συνελήφθη να χρησιμοποιεί κάμερες ασφαλείας για να εκβιάζει θύματά του και να αποσπά χρήματα, συγκεκριμένα ομοφυλόφιλους άνδρες, παρακολουθώντας σημεία που συχνάζουν. Ακόμη, δεν είναι λίγες οι φορές που το FBI έχει καταχραστεί την εξουσία του για να “φακελώνει” ακτιβιστές σε πορείες διαμαρτυρίας.

ΣΤΟΧΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ

Παράλληλα, έχουν παρατηρηθεί και ρατσιστικές συμπεριφορές. Στη Μεγάλη Βρετανία έχει διαπιστωθεί πως χειριστές κάμερες έχουν χρησιμοποιήσει δυσανάλογα το κύκλωμα για να παρακολουθούν μαύρους.

Ακόμη, η Ένωση για τα Δικαιώματα του Πολίτη στην Ευρώπη (Civil Liberties Union for Europe ή Liberties) που χρηματοδοτείται από την ΕΕ, αναφέρει πως πλέον η διατήρηση της ιδιωτικότητας γίνεται όλο και πιο δύσκολη, κάτι που αποτελεί “αγκάθι” για την Ένωση συνολικά.

“Η πρόοδος της τεχνολογίας δημόσιας επιτήρησης έχει προκαλέσει νέους φόβους όσον αφορά την εφαρμογή και την έκταση της δημόσιας επιτήρησης. Οι υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων έχουν προειδοποιήσει εδώ και καιρό για την απειλή που συνιστά η δημόσια παρακολούθηση για το δικαίωμά μας στην ιδιωτική ζωή” αναφέρεται σχετικά από την Ένωση που ζητά όρια και αναλογικότητα. Όπως τονίζεται από τη φύση της η δημόσια επιτήρηση καλλιεργεί, τουλάχιστον σε κάποιο βαθμό, ένα περιβάλλον καχυποψίας και φόβου. Ακόμη, οι κάμερες μπορούν να λειτουργήσουν αποτρεπτικά για πολλούς ώστε να μην ασκήσουν τα βασικά τους δικαιώματα, όπως η ελευθερία του λόγου ή η ειρηνική διαμαρτυρία, κάτι που κρίνεται φυσικά ως αντισυνταγματικό, αλλά σίγουρα εξυπηρετεί τα πιο αυταρχικά καθεστώτα.

Όπως θυμίζει η Ένωση, στις διαδηλώσεις που έγιναν στην Ουγγαρία το 2022, πολλοί δάσκαλοι που καταγράφηκαν να διαμαρτύρονται κατά του Όρμπαν απολύθηκαν αμέσως μετά τις πορείες.

“Η δημόσια επιτήρηση μπορεί επίσης να διαιωνίσει άλλα κοινωνικά προβλήματα, όπως οι διακρίσεις” προσθέτει και η Civil Liberties Union for Europe. Όπως τονίζεται, είναι πιθανό οι αστυνομικές δυνάμεις να αποφασίσουν να τοποθετήσουν περισσότερες δημόσιες κάμερες παρακολούθησης σε περιοχές με υψηλό πληθυσμό εθνοτικών ομάδων που θεωρούν ότι είναι πιο πιθανό να διαπράξουν έγκλημα, και αυτό μπορεί να οδηγήσει σε πρακτικές δυνητικά μεροληπτικές αλλά και στη διαιώνιση των στερεοτύπων.

Η Civil Liberties Union for Europe από τη δική της μεριά τονίζει πως η χρήση της δημόσιας επιτήρησης για τη μείωση της εγκληματικότητας, ιδίως του βίαιου εγκλήματος, μπορεί να λειτουργήσει μόνο εν μέρει αποτρεπτικά, ωστόσο πρέπει να ζυγίζεται προσεκτικά το κέρδος με το κόστος, με βασικό γνώμονα τον σεβασμό των δικαιωμάτων του πολίτη.

Δεν είναι αρμοδιότητα του Δήμου

Πέραν των παραπάνω, όπως σημειώνει ο νομικός Βασίλης Σωτηρόπουλος, ο Δήμος Αθηναίων δεν έχει αρμοδιότητα ασφαλείας, υπενθυμίζοντας πως το ΣτΕ κήρυξε αντισυνταγματικό το σύστημα Αβραμόπουλου για τον έλεγχο της παραβατικότητας, αναγνωρίζοντας ως μόνη αρμόδια την ΕΛΑΣ.

Όπως αναλυτικότερα έγραψε ο κ. Σωτηρόπουλος:

“Έχοντας επιμεληθεί ως νομικός την συμμόρφωση του Δήμου Αθηναίων, καθώς και του Αθήνα 9,84 FM με τις διατάξεις του #GDPR, δηλαδή του Γενικού Κανονισμού Προστασίας Δεδομένων, ακούω με πολύ μεγάλη επιφύλαξη τις προεκλογικές διακηρύξεις για τοποθέτηση καμερών ασφαλείας από τον Δήμο Αθηναίων στους δρόμους της Αθήνας.

Αρχικά, η αρμοδιότητα του Δήμου Αθηναίων σε θέματα ασφάλειας που θα επέτρεπε την τοποθέτηση συστημάτων καταγραφής εικόνας περιορίζεται αποκλειστικά στην επιτήρηση της περιουσίας του ίδιου του Δήμου: δεν είναι η ΕΛ.ΑΣ. που έχει αρμοδιότητα να επιτηρεί το σύνολο του δημόσιου χώρου για την πρόληψη της παραβατικότητας. Ο Δήμος είναι υπεύθυνος για την προστασία της δικής του περιουσίας και της ασφάλειας του ανθρώπινου δυναμικού που απασχολεί και των πολιτών και άλλων ανθρώπων που χρησιμοποιούν τις δημοτικές υποδομές.

Αυτό σημαίνει ότι ο Δήμος Αθηναίων δεν έχει αρμοδιότητα να εγκαταστήσει κάμερες όπου θέλει μέσα στην Αθήνα, αλλά μόνο στα δημοτικά ακίνητα: στο δημαρχείο, στα δημοτικά ιατρεία, στα κτίρια που εδρεύουν τα συμβούλια των δημοτικών κοινοτήτων, στο πνευματικό κέντρο, στο δημοτικό γυμναστήριο, στο βρεφοκομείο και στις παιδικές χαρές.

Όλος ο υπόλοιπος κοινόχρηστος χώρος στην Αθήνα εμπίπτει στην αποκλειστική αρμοδιότητα της Ελληνικής Αστυνομίας που για συνταγματικούς λόγους είναι και η μόνη αρμόδια για την επιτήρηση, πάντα βέβαια με όρους αναλογικότητας και σεβασμού των ατομικών δικαιωμάτων. Όχι του Δήμου Αθηναίων”.

“Κάλυψη” σε Μπακογιάννη

Για τα παραπάνω, ο Υπουργός Προστασίας του Πολίτη, Γ. Οικονόμου, σπεύδοντας να “καλύψει” τον κ. Μπακογιάννη, μιλώντας το πρωί της Πέμπτης στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΙ ανέφερε πως υπάρχει πλήρης “συναντίληψη” στο ζήτημα των καμερών και πως “οι κάμερες αυτές θα συμβάλλουν στο έργο της Ελληνικής Αστυνομίας στον εντοπισμό τροχαίων παραβάσεων, της ηχορύπανσης, την παρατήρηση της κυκλοφορίας, αλλά και στην αντιμετώπιση, την καταδίωξη, την πρόληψη και αναστολή του εγκλήματος”.

Αναφορικά με την εξέλιξη της δράσης ο κ. Οικονόμου σημείωσε πως στην παρούσα φάση έχει προχωρήσει η επισήμανση των σημείων με βάση τη στατιστική ανάλυση των περιστατικών που έχει γίνει από τις υπηρεσίες της ΕΛ.ΑΣ.

“Εκεί, με τον δήμο Αθηναίων και άλλους δήμους θα υπάρχει ανταλλαγή πληροφοριών και στοιχείων για να δούμε και τις δικές τους προτεραιότητες”, σημείωσε και συμπλήρωσε πως η Διεύθυνση Αστυνομικής Συνεργασίας είναι σε επικοινωνία με άλλες αστυνομίες άλλων ευρωπαϊκών πρωτευουσών για την καταγραφή συγκεκριμένων τεχνικών προδιαγραφών. “Θα καταβάλλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια έτσι ώστε σταδιακά να ξεκινήσουν να τοποθετούνται κάμερες”, σημείωσε, αναφέροντας πως για τις διαδικασίες διαγωνισμού χρειάζονται 12-18 μήνες.

“Θέλουμε να κάνουμε ταυτόχρονα μία δουλειά ολοκληρωμένη, γιατί δεν είναι μόνο για να καταγράφουν, είναι για να μεταδίδουν και την εικόνα σωστά, να πάμε σε μία συνολικότερη αναβάθμιση αυτών των υποδομών, που νομίζω ότι όχι απλώς είναι κρίσιμες για να έχουμε πιο αποτελεσματικές υπηρεσίες ασφάλειας παντού και εν προκειμένω στην Αθήνα, αλλά αυτό το σύστημα θα αλλάξει το πλαίσιο της αστυνόμευσης στο λεκανοπέδιο της Αττικής και στην Αθήνα, μαζί με την ενίσχυση της Αστυνομίας στις γειτονιές, στις πλατείες” είπε ακόμη ο κ. Οικονόμου, χωρίς όμως να κάνει αναφορά στην αρχή αναλογικότητας.

Σε κάθε περίπτωση, η Αρχή Προστασίας Δεδομένων τονίζει πως τα συστήματα βιντεοεπιτήρησης πρέπει να χρησιμοποιούνται μόνο όταν είναι απολύτως απαραίτητο σε σχέση με τον επιδιωκόμενο σκοπό, ο οποίος δεν θα πρέπει να μπορεί να επιτευχθεί με ηπιότερα μέσα (αρχή της αναλογικότητας).

Ακόμη, η Αρχή έχει κρίνει νόμιμη την τοποθέτηση κάμερας σε κοινόχρηστους χώρους πολυκατοικιών, ωστόσο όπως αναφέρει βάζοντας ορισμένους περιορισμούς: δεν επιτρέπεται να καταγράφεται ήχος, ενώ απαγορεύεται και η ανάρτηση του βιντεοσκοπημένου υλικού σε ιστοσελίδα ή η επίδειξή του σε τρίτα πρόσωπα. Παράλληλα, ο ένοικος του διαμερίσματος ο οποίος τοποθετεί κάμερα, έχει όλες τις υποχρεώσεις και ευθύνες του  νόμου για την προστασία  των προσωπικών δεδομένων, τα οποία θα επιτρέπεται να διατηρούνται το πολύ έως 48 ώρες.

ΤΙ ΚΑΝΕΙ Η ΑΣΦΑΛΕΣΤΕΡΗ ΠΟΛΗ ΤΟΥ ΠΛΑΝΗΤΗ

Για την ιστορία, ασφαλέστερη πόλη αυτή τη στιγμή στον πλανήτη θεωρείται η Κοπεγχάγη. Όπως δήλωνε το 2021 ο δήμαρχός της στον Economist:

“Όλοι θέλουμε να αισθάνονται ασφαλείς εδώ, είτε είναι παιδιά, γυναίκες, ηλικιωμένοι, μέλη της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας, μέλη μειονοτήτων, ανεξαρτήτως όλοι. Γι’ αυτό εργαζόμαστε συνεχώς για να βελτιώνουμε την ασφάλεια για τους πολίτες μας. Ένας βασικός παράγοντας που κάνει την Κοπεγχάγη τόσο ασφαλή πόλη είναι το χαμηλό ποσοστό εγκληματικότητας, και αυτό έχει να κάνει με την πρόληψη. Εστιάζουμε πολύ στην έγκαιρη παρέμβαση με πρωτοβουλίες πρόληψης. Οι δράσεις αυτές γίνονται μέσω τοπικής συνεργασίας με τα σχολεία, της λέσχες των νέων, τις κοινωνικές υπηρεσίες και τέλος την ίδια την αστυνομία, σε ένα ολιστικό σύστημα.

Η Κοπεγχάγη χαρακτηρίζεται επίσης από μεγάλη κοινωνική συνοχή ενώ υπάρχει μικρό χάσμα στον πλούτο και τα εισοδήματα, με μικρές κοινωνικές αποστάσεις. Ο εργαζόμενος στην καθαριότητα αλλά και ο CEO σε μια εταιρεία έχουν τα παιδιά τους στο ίδιο σχολείο. Αυτό συμβάλλει στα υψηλά επίπεδα εμπιστοσύνης και ασφάλειας που έχουμε.

Αν και το ποσοστό εγκληματικότητας μειώνεται χρόνο με το χρόνο, εξακολουθούμε να αντιμετωπίζουμε ορισμένες προκλήσεις. Προσπαθούμε να εστιάσουμε στα ευάλωτα παιδιά και στους νέους ώστε να λαμβάνουν τη σωστή προληπτική υποστήριξη όσο το δυνατόν νωρίτερα, ώστε να μην εμπλέκονται στο έγκλημα. Μέλημά μας είναι και η ενίσχυση των υποδομών, όπως οι ποδηλατόδρομοι.

Σε επίπεδο πρόληψης πραγματοποιήσαμε εκτεταμένες επικοινωνιακές εκστρατείες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και σε δημόσιους χώρους σε πολλές διαφορετικές γλώσσες. Επικοινωνούμε επίσης τα μηνύματά μας μέσω γνωστών προσωπικοτήτων, μελών οργανώσεων νεολαιών και εκπροσώπων των εθνικών μειονοτήτων. Ακόμη δεσμεύσαμε σημαντικά κονδύλια για δραστηριότητες των παιδιών και την τόνωση της ψυχικής υγείας”.

Τέλος, ο Juma Assiago, υπεύθυνος του Προγράμματος των Ηνωμένων Εθνών “Safe Cities”, αναφέρει στον Economist πως η χρήση του CCTV πρέπει να γίνεται με σεβασμό προς την ιδιωτικότητα του πολίτη και πως ο καλύτερος τρόπος για να φτάσει μια πόλη σε ένα υψηλό επίπεδο ασφαλείας για τον πολίτη θα πρέπει να υπάρχει στενή συνεργασία μεταξύ της δημοτικής αρχής και της κοινωνίας των πολιτών. “Αυτό απαιτεί αστική διακυβέρνηση με συμμετοχή των πολιτών και με κοινωνική συνοχή στον μεγαλύτερο δυνατό βαθμό”. Τα υψηλά ενοίκια και οι διαρκείς μετεγκαταστάσεις – μετακινήσεις σε διαφορετικές γειτονιές, δεν βοηθούν προς αυτή την κατεύθυνση.