Ο ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ “ΚΑΖΑΜΙΑΣ” ΤΟΥ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ ΓΙΑ ΤΟ 2024

Το 2024 είναι ένα ακόμη έτος εκλογικό. Και παρόλο που οι ευρωεκλογές δεν βγάζουν κυβέρνηση, διαμορφώνουν το πολιτικό σκηνικό και κλίμα. Για αυτό και ο Κυριάκος Μητσοτάκης φαίνεται ότι έχει ήδη χαράξει ένα συγκεκριμένο σχεδιασμό με ορόσημο τις κάλπες του Ιουνίου.

Η κυβέρνηση θα κάνει ποδαρικό στο νέο έτος με το νομοσχέδιο, που βάζει από το συνταγματικό παράθυρο τα ιδιωτικά πανεπιστήμια στη χώρα. Η σχετική συζήτηση θα αποτελέσει και αφορμή μίας πρώτης αναζήτησης πιθανών συμμαχιών για αναθεώρηση του άρθρου 16 του Συντάγματος, όταν έρθει ο προβλεπόμενος από το Σύνταγμα χρόνος.

Στόχος του κ.Μητσοτάκη είναι να “κλείσει” και οριστικά το θέμα των ιδιωτικών ΑΕΙ και να μην μπορεί εύκολα μία επόμενη κυβέρνηση να αλλάξει το νόμο. Επιπλέον με την αντιπαράθεση για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, η Νέα Δημοκρατία επιδιώκει να έρθει σε ιδεολογική αντιπαράθεση με την αριστερά, εκτιμώντας ότι θα βγει κερδισμένη, αλλά και να πιέσει το ΠΑΣΟΚ.

Οι πολίτες όμως ψηφίζουν πρώτα από όλα με γνώμονα την τσέπη τους και στο Μαξίμου ποντάρουν στις νέες αυξήσεις σε συντάξεις από το νέο έτος και στις αυξήσεις για πρώτη φορά μετά από τα μνημονιακά χρόνια στους δημόσιους υπαλλήλους. Την άνοιξη, λίγο πριν τις κάλπες δηλαδή, θα έρθει και η ώρα για νέα αύξηση του κατώτατου μισθού.

Στο κυβερνητικό επιτελείο θεωρούν ότι με αυτό τον τρόπο η ΝΔ θα κρατήσει ένα “δικό της” κοινό (συνταξιούχοι) και δεν θα κινδυνεύσει από κίνδυνο αντισυσπειρώσεων κοινών που δεν αποτελούν προνομιακό της ακροατήριο (δημόσιοι υπάλληλοι, εργαζόμενοι με τον κατώτατο, νέοι εργαζόμενοι). Ενώ ταυτόχρονα εκτιμούν πως οι ελεύθεροι επαγγελματίες θα “καταπιούν” το νέο φορολογικό πλαίσιο, παρά τις αντιδράσεις που υπήρξαν.

Τα χέρια του κ.Μητσοτάκη λύνει σε σημαντικό βαθμό για το μέλλον η συμφωνία των υπουργών Οικονομικών της ΕΕ για την αναθεώρηση του Συμφώνου Σταθερότητας. Διότι σύμφωνα με τους νέους δημοσιονομικούς κανόνες, οι δαπάνες για την άμυνα θα εξαιρούνται σε περίπτωση υπέρβασης των ορίων για το έλλειμμα και το χρέος. Η υιοθέτηση αυτού του πάγιου αιτήματος των ελληνικών κυβερνήσεων αυξάνει τα περιθώρια δημοσιονομικής ευελιξίας της εκάστοτε κυβέρνησης. Γεγονός βέβαια που δημιουργεί και προσδοκίες. Αλλά το οικονομικό επιτελείο θα μπορεί να κινηθεί πιο ελεύθερα, χωρίς να υπερβαίνει όμως επί της ουσίας τους δημοσιονομικούς στόχους.

Σε κάθε περίπτωση, η κυβέρνηση θα “παίξει” επικοινωνιακά το νέο έτος με το συγκεκριμένο θέμα. Και είναι γεγονός ότι ο κ.Μητσοτάκης είναι τυχερός: Την πρώτη τετραετία διακυβέρνησης του μέσα στην κρίση της πανδημίας η ΕΕ χαλάρωσε για πρώτη φορά τους δημοσιονομικούς κανόνες μετά από χρόνια λιτότητας και η κυβέρνηση μπόρεσε να “μοιράσει χρήμα”. Στη δεύτερη τετραετία του και μετά τον πόλεμο στην Ουκρανία, η ΕΕ αποδέχεται πως οι αμυντικές δαπάνες αποτελούν ένα “ειδικό” δημοσιονομικό θέμα, μειώνοντας έτσι το άγχος των οικονομικών επιτελείων.

Η ακρίβεια όμως παραμένει ο μεγάλος βραχνάς για την κυβέρνηση. Από το νέο έτος θα εφαρμοστούν επίσης τα νέα χρωματιστά τιμολόγια του ηλεκτρικού ρεύματος και πολλά θα κριθούν από το κατά πόσον θα πληρώσουν λιγότερα ή περισσότερα οι καταναλωτές.

Στη ΝΔ πάντως, ασχέτως του τι λένε δημοσίως, κινούνται με την αυτοπεποίθηση του 41% και την πεποίθηση ότι ουσιαστικά παίζουν σε αυτή τη φάση χωρίς αντίπαλο. Πολλοί γαλάζιοι μάλιστα προσδοκούν ότι οι ευρωεκλογές θα αποτελέσουν αφετηρία ακόμη πιο δραματικών εξελίξεων στο χώρο του ΣΥΡΙΖΑ.

Οι ευρωεκλογές κρύβουν όμως πιθανές παγίδες και για τη ΝΔ. Η αίσθηση πως δεν υπάρχει διακύβευμα, εφόσον συνεχιστεί η δημοσκοπική καθίζηση του ΣΥΡΙΖΑ χωρίς να υπάρξει άλλο κόμμα της αντιπολίτευσης που θα κυριαρχήσει στο χώρο της κέντρο- αριστεράς, επιφέρει τον κίνδυνο χαλαρής ψήφου για τη ΝΔ ή και ψήφου διαμαρτυρίας προς τα δεξιά.

Για αυτό άλλωστε, ο γάμος των ομόφυλων ζευγαριών έχει μείνει προς το παρόν στο συρτάρι του Μαξίμου, παρότι ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Παύλος Μαρινάκης έχει διαβεβαιώσει πολλάκις ότι η δέσμευση του κ.Μητσοτάκη στη ΔΕΘ θα τηρηθεί στο ακέραιο και πως η ισότητα στο γάμο θα νομοθετηθεί “μέσα στην τετραετία”.

Αυτό βέβαια σημαίνει ότι η κυβέρνηση έχει περιθώριο τρία χρόνια. Πρακτικά, εφόσον δεν έφερε το σχετικό νομοσχέδιο άμεσα μετά τη διπλή εκλογική νίκη του 2023, το Μαξίμου θα περιμένει λογικά να διεξαχθούν πρώτα οι ευρωεκλογές και να μετρήσει κατά πόσον κινδυνεύει η ΝΔ εκ δεξιών. Το νομοσχέδιο βέβαια θα μπορούσε να έρθει και σε θερινά τμήματα, με “βολική” σύνθεση. Ενώ αναζητείται δυνατότητα συνταγματικού ελιγμού όσον αφορά στην τεκνοθεσία.

Εξάλλου, τόσο οι διαφωνούντες εντός ΝΔ (με “αρχηγό” τον Αντώνη Σαμαρά) όσο και η Εκκλησία της Ελλάδος επικαλούνται την τεκνοθεσία για να πουν όχι. Μία ρύθμιση για γάμο ομόφυλων ζευγαριών χωρίς δικαίωμα τεκνοθεσίας ως ζευγάρι (αλλά κατά μόνας και για τους άνδρες) θα ήταν σαφώς αντισυνταγματική, αλλά θα περνούσε πιο εύκολα από δεξιές Συμπληγάδες.

Υπενθυμίζεται ότι στις ευρωεκλογές του Ιουνίου θα εφαρμοστεί για πρώτη φορά στη χώρα μας η επιστολική ψήφος. Και ανάλογα με το πως θα εξελιχθεί η διαδικασία, θα τεθεί ζήτημα εφαρμογής της και στις επόμενες εθνικές εκλογές.

Το 2024 θα κλείσει πολιτικά όπως ξεκίνησε με τη δρομολόγηση της συζήτησης για συνταγματική θεσμοθέτηση των ιδιωτικών ΑΕΙ με την πρόταση αναθεώρησης του άρθρου 16. Θα κλείσει όμως και με το ερώτημα ποιον ή ποια θα προτείνει ο κ.Μητσοτάκης για την Προεδρία της Δημοκρατίας, καθώς τον Ιανουάριο του 2025 κλείνει η πενταετία από την εκλογή της Κατερίνας Σακελλαρόπουλου.

Βέβαια η εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας έχει αποσυνδεθεί πλέον από τη διεξαγωγή πρόωρων εκλογών. Αλλά και πάλι το πρόσωπο και η ψηφοφορία δημιουργούν πολιτικό κλίμα. Θα τεθεί επομένως το ερώτημα εάν ο κ.Μητσοτάκης θα προτείνει ξανά την κ.Σακελλαροπούλου ή εάν θα επιλέξει αυτή τη φορά ένα πρόσωπο προερχόμενο από την παράταξη της ΝΔ. Αλλά μέχρι τότε θα έχει κυλήσει πολύ νερό στο πολιτικό αυλάκι.