ΤΙ ΦΕΡΝΕΙ ΣΤΙΣ ΒΑΛΙΤΣΕΣ ΤΟΥ Ο ΤΣΙΠΡΑΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΗΠΑ

Το πολυήμερο ταξίδι του Αλέξη Τσίπρα στις ΗΠΑ που ολοκληρώθηκε με την επιστροφή του το Σάββατο υπήρξε αντικείμενο πολυποίκιλων αναλύσεων. Δεν έλειψαν οι επικριτικές αναφορές των «συνήθων» εχθρών του πρώην πρωθυπουργού, οι (της μόδας τελευταία) «συνωμοσιολογικές» προσεγγίσεις ακόμα και δεικτικά σχόλια «άσπονδων φίλων».

Θυμίζουμε ότι ο Αλέξης Τσίπρας ήταν προσκεκλημένος του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ προκειμένου να πραγματοποιήσει σειρά διαλέξεων και να παρέμβει σε σημαντικές διεθνείς ημερίδες που διοργάνωσε το πανεπιστημιακό ίδρυμα. Οι ομιλίες του έγιναν γνωστές μέσα από τις αναρτήσεις στον λογαριασμό του πρώην πρωθυπουργού στα social media ενώ κομβικό στοιχείο όλων τους ήταν η έκκλησή για ενιαία δράση των προοδευτικών δυνάμεων σε εθνικό και διεθνές επίπεδο.

Αν πάντως «ανθολογήσει» κανείς το υλικό από τα όσα καταγράφθηκαν μπορεί να καταλήξει σε ορισμένα ενδιαφέροντα σημεία…

«Κατευθείαν από την πηγή»

Αυτό που κατά κύριο λόγο φαίνεται πως «φέρνει στις αποσκευές» του από τις ΗΠΑ ο Αλέξης Τσίπρας, είναι η σώρευση ολοκληρωμένης αντίληψης, εμπειρίας κι επίγνωσης επιμέρους πλευρών για τις αντιθέσεις που θα κυριαρχήσουν το επόμενο διάστημα διεθνώς. Ενώ ήδη έχουν δείξει την επιρροή τους και στην πολιτική σκηνή της Ελλάδας. Αντλώντας μάλιστα όλα αυτά τα στοιχεία «κατευθείαν από την πηγή»!

Ο πρώην πρωθυπουργός ήταν τυχερός με την επίσκεψή του πέρα από τον Ατλαντικό, αφού βρέθηκε στην καρδιά των εξελίξεων. Η επίσκεψή του στο πανεπιστήμιο του Χαρβαρντ, συνέπεσε με την ανάδειξη του διεθνούς φήμης πανεπιστημιακού ιδρύματος ως τον βασικό εναλλακτικό πόλο στα προτάγματα της διακυβέρνησης του Ντόναλντ Τράμπ.

Κάτι άλλωστε που πιστοποιεί και η επίθεση που δέχθηκε το πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ προσωπικά από τον Αμερικανό πρόεδρο. Με χαρακτηρισμούς πως «woke, ριζοσπαστικούς αριστερούς ηλίθιους» και απειλές για άρση της χρηματοδότησης.

Στην ίδια κατηγορία άλλωστε εντάσσεται και η συνάντηση που είχε με τον Μπέρνι Σάντερς. Ο γερουσιαστής των Δημοκρατικών από την Πολιτεία του Βερμόντ, συνιστά αυτή την περίοδο το «αντίπαλο δέος» στην πολιτική της κυβέρνησης Τράμπ, «γυρνώντας όλη την Αμερική» όπως χαρακτηριστικά λέγεται προκειμένου να οργανωθούν οι απαραίτητες αντιδράσεις.

Όπως ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας περιέγραψε στις αναρτήσεις του «είχα το προνόμιο να βρεθώ στις ΗΠΑ σε μια ιδιαίτερη περίοδο, όπου όλα φαίνεται να αλλάζουν ριζικά και να προμηνύουν χειρότερες μέρες, όχι μόνο στην άλλη άκρη του Ατλαντικού, αλλά και στην Ευρώπη και στον υπόλοιπο κόσμο». Τονίζοντας ότι αυτό του έδωσε την δυνατότητα να «κατανοήσει βαθύτερα τον σημερινό κόσμο που αλλάζει δραματικά».

Με βάση τα παραπάνω δεν θα ήταν υπερβολή να πει κανείς πως ο Αλέξης Τσίπρας διαθέτει ένα «εφόδιο» που – αντικειμενικά – δεν μπορεί να έχει αυτή την στιγμή κανένας ενεργός πολιτικός στην Ελλάδα. Με ό, τι αυτό σημαίνει για την ανάλυση των εξελίξεων αλλά κυρίως την παραγωγή πολιτικής. Άλλωστε το τελευταίο διάστημα ο πρώην πρωθυπουργός έχει καταστήσει σαφές μέσω του ινστιτούτο του πως η διαμόρφωση κι εμβάθυνση πολιτικών θέσεων είναι το βασικό του μέλημα στην παρούσα φάση.

Ο τριπολικός ανταγωνισμός

Δεν θα ήταν παράτολμο να εικάσει κανείς πως ο τριπολικός οικονομικός ανταγωνισμός ανάμεσα στις ΗΠΑ, την Κίνα και την Ευρωπαϊκή Ένωση που εκκίνησε με την δασμολογική πολιτική του Ντόναλντ Τράμπ θα είναι το Νο1 ζήτημα για πολύ καιρό. Διαμορφώνονται συνθήκες που θα επηρεάσουν κατά βάση αρνητικά την διεθνή οικονομία και όλα δείχνουν πως θα είναι επιζήμιες και για την Ελλάδα.

Ο Αλέξης Τσίπρας με την επίσκεψή του στις ΗΠΑ είχε την ευκαιρία να συζητήσει και να ανταλλάξει απόψεις για το ζητήματα αυτά τόσο με στελέχη του ακαδημαϊκού χώρου όσο και με εν ενεργεία πολιτικούς, όχι μόνον από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Παράλληλα όμως έδωσε και το δικό του στίγμα με αναφορές τόσο στην δασμολογική πολιτική του Ντόναλντ Τράμπ αλλά και στην στάση της Κίνας στην οποία κάθε άλλο παρά «χαρίστηκε».

Από την παρέμβαση που έκανε στο 28ο Harvard College China Forum, στην εγχώρια ειδησεογραφία κυριάρχησε η αναφορά του σχετικά με το ότι πρέπει «να καθιερώσουμε και να σεβαστούμε κοινούς κανόνες και να καταλήξουμε σε δύσκολες αλλά αναγκαίες συμφωνίες, αντί να ενισχύουμε τις εμπορικές ανισορροπίες ή να επενδύουμε σε δασμούς και προστατευτισμό» που ήταν επικριτική για την πολιτική Τραμπ. Επίσης η φράση του σύμφωνα με την οποία «αν μια παγκόσμια δύναμη δεν συμφωνεί, τότε οι υπόλοιπες πρέπει να συνεχίσουν μαζί σε ένα μονοπάτι συνεργασίας, μέχρι να το αναγνωρίσει».

Παρόλα αυτά στην ίδια ομιλία ο Αλέξης Τσίπρας αναφέρθηκε και στην Κίνα σημειώνοντας πως «είναι μια σπουδαία αλλά περίπλοκη χώρα, γεμάτη αντιθέσεις. Υπάρχουν εκατομμύρια άνθρωποι που έχουν αφήσει πίσω τους τη φτώχεια. Όμως, υπάρχουν και τομείς στους οποίους διαφωνούμε και πρέπει να μπορούμε να μιλήσουμε ανοιχτά γι’ αυτούς. Είτε πρόκειται για τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, για παράδειγμα στο Xinjiang, είτε για τον σεβασμό των σχέσεων καλής γειτονίας και των κυριαρχικών δικαιωμάτων».

Για την Τουρκία

Τέλος δεν μπορεί να παραγνωρίσει κανείς τις αναφορές του Αλέξη Τσίπρα για την Τουρκία που απέκτησαν «προστιθέμενη αξία» αφού κατατέθηκαν στις ΗΠΑ. Πολύ.. κοντά δηλαδή σε κέντρα λήψης αποφάσεων.

Ο πρώην πρωθυπουργός κατηγορήθηκε από την τουρκική εφημερίδα Millyet για το ότι «σε συναντήσεις με ομάδες σκέψης στις ΗΠΑ επέκρινε την αντίθεση της Τουρκίας στο σχεδιαζόμενο έργο υποθαλάσσιας γραμμής ηλεκτρικής ενέργειας μεταξύ Ελλάδας και Νότιας Κύπρου και ότι άσκησε πίεση στην Ουάσιγκτον να προστατεύσει τα δικαιώματα της χώρας του βάσει του διεθνούς δικαίου». Επίσης για το ότι αντιτίθεται στην ενδεχόμενη πώληση μαχητικών αεροσκαφών F-35 στην Άγκυρα από τις ΗΠΑ».