ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΔΕΞΙΟΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

Η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κατερίνα Σακελλαροπούλου, δεν είναι διόλου δημοφιλής (για να το θέσουμε κομψά) μεταξύ των στελεχών και ψηφοφόρων της Νέας Δημοκρατίας. Και μετά το 28% στις ευρωεκλογές, μαζί με τη συζήτηση για “επιστροφή στις ρίζες” της (καραμανλικής) ΝΔ ή “δεξιά στροφή”, άνοιξε και η προεδρολογία.

Η πρώτη δημόσια δήλωση για υποψήφιο Πρόεδρο της Δημοκρατίας “από την κεντροδεξιά” ήρθε από το βουλευτή Χίου, Νότη Μηταράκη. Ο (σαμαρικός) βουλευτής επανέλαβε δε την άποψη αυτή και κατά τη θυελλώδη συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας. Ενώ σε αντίστοιχο μήκος κύματος κινήθηκαν και οι Νικήτας Κακλαμάνης, Γιώργος Βλάχος

Εν τω μεταξύ ο βουλευτής Β Θεσσαλονίκης, Θόδωρος Καράογλου, δήλωσε και δημοσίως ευθέως αρνητικός σε μία δεύτερη θητεία Σακελλαρόπουλου. Επικαλέστηκε μάλιστα την την παρουσία της Προέδρου της Δημοκρατίας, μαζί με τον υπουργό Επικρατείας Άκη Σκέρτσο, σε πάρτι μετά την ψήφιση του γάμου ομόφυλων ζευγαριών.

Ο κίνδυνος “αντάρτικου” στην ψηφοφορία για Πρόεδρο

Υπενθυμίζεται ότι η θητεία της κ.Σακελλαροπούλου λήγει τον Ιανουάριο του 2025. Η εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας έχει αποσυνδεθεί βέβαια από την προκήρυξη πρόωρων εκλογών με τη συνταγματική αναθεώρηση του 2019. Συνεπώς απαιτούνται πλέον 151 ψήφοι. Και η ΝΔ έχει 158 βουλευτές. Τι γίνεται όμως εάν επτά εξ αυτών δεν ψηφίσουν σε περίπτωση που προταθεί εκ νέου η κ.Σακελλαροπούλου;

Η αποσύνδεση της εκλογής Προέδρου Δημοκρατίας από τον κίνδυνο πρόωρων εκλογών αποτελεί άλλωστε υπό μία έννοια δίκοπο μαχαίρι. Δεδομένου ότι “απελευθερώνει” τους βουλευτές, που ενδεχομένως διαφωνούν με την επιλογή του πρωθυπουργού. Και στην ψηφοφορία για Πρόεδρο της Δημοκρατίας δεν τίθεται εκ των πραγμάτων θέμα κομματικής πειθαρχίας, τυπικά τουλάχιστον. Άλλωστε και ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης το 2015 δεν είχε ψηφίσει για Πρόεδρο Δημοκρατίας τον Προκόπη Παυλόπουλο. Ενώ ο Αντώνης Σαμαράς δεν είχε ψηφίσει το 2020 την κ. Σακελλαροπουλου.

Το γεγονός δε ότι η προεδρολογία ξεκίνησε από έναν σαμαρικό βουλευτή δεν πέρασε απαρατήρητο. Όχι πως στο καραμανλικό στρατόπεδο, η κ. Σακελλαροπούλου είναι λιγότερο αντιπαθής. Τουναντίον μάλιστα. Αλλά ο φόβος πως το 28% στις ευρωεκλογές μπορεί να είναι προάγγελος μεγάλης πτώσης των ποσοστών της ΝΔ και στις επόμενες εθνικές εκλογές (κάτι που θα σήμαινε και την εκλογή λιγότερων βουλευτών) μπορεί να οδηγήσει σαμαρικούς να ακολουθήσουν τον κ.Σαμαρά, ο οποίος προφανώς και πάλι δεν θα ψήφιζε μία υποψηφιότητα Σακελλαροπούλου.

Ο Σαμαράς που θέλει, ο Καραμανλής που τον θέλουνε

Ο Μεσσήνιος πολιτικός φέρεται βέβαια να ήθελε ο ίδιος να γίνει Πρόεδρος της Δημοκρατίας και φυσικά στην ΚΟ της ΝΔ υπάρχουν πολλοί που θα τον ψήφιζαν ενθέρμως και περισσότεροι που δεν θα είχαν και ιδιαίτερη αντίρρηση. Ακόμη περισσότεροι πάντως θα ήθελαν τον έτερο πρώην πρωθυπουργό, Κώστα Καραμανλή, που δεν είναι όμως και βέβαιο ότι θα ήθελε ένα αξίωμα χωρίς ουσιαστικές αρμοδιότητες και χωρίς εκλογή από το λαό.

“Προφανώς θα ήταν άξιοι για τη θέση αυτή ο Κώστας Καραμανλής και ο Αντώνης Σαμαράς. Υπάρχει έστω και ένας Νεοδημοκράτης που θα τον ρωτήσεις κάτι τέτοιο και θα πει όχι;”, δήλωσε χαρακτηριστικά ερωτηθείς για τη σχετική σεναριολογία ο υπουργός Υγείας, Άδωνις Γεωργιάδης.

Υπάρχει πάντως πράγματι ένας Νεοδημοκράτης που δεν θα έλεγε εύκολα ναι. Και αυτός είναι ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Ευλόγως ο πρωθυπουργός (και εδώ που τα λέμε κάθε πρωθυπουργός στη θέση του) δεν θα ήθελε σε ένα αξίωμα που δεν έχει μεν ουσιαστικές αρμοδιότητες, προσφέρεται όμως για πολιτικές παρεμβάσεις, να εκλεγεί ένα στέλεχος με πολιτικό βάρος και  – όπως φαίνεται – διαφωνίες με κεντρικές πολιτικές επιλογές του Μαξίμου. Χωρια που ο κ. Καραμανλής δεν είναι συμπαθής στο χώρο του σημιτικού ΠΑΣΟΚ, τον οποίο διεκδικεί ο κ.Μητσοτάκης.

Ο Πρόεδρος που θα μπορούσε να γίνει Πρόεδρος

Σε αντίθεση όμως με το 2020, ο κ. Μητσοτάκης δεν μπορεί να επιβάλλει εύκολα στην ΚΟ της ΝΔ Πρόεδρο Δημοκρατίας ή – για να το θέσουμε αλλιώς- δεν έχει λόγο να ανοίξει ένα αχρείαστο εσωκομματικό μέτωπο για ένα πρόσωπο από το οποίο δεν έχει κάτι να κερδίσει πολιτικά και εκλογικά.

Έτσι οι περισσότεροι θεωρούν ότι όντως ο κ. Μητσοτάκης – ο οποίος πριν τις ευρωεκλογές εκφραζόταν μεν θετικά για τη θητεία της κ.Σακελλαροπούλου, αλλά απέφευγε να προεξοφλήσει τι θα κάνει όταν έρθει η ώρα της επόμενης προεδρικής εκλογής- θα επιλέξει αυτή τη φορά ένα πολιτικό πρόσωπο με ξεκάθαρα δεξιές αναφορές, αλλά όχι έναν από τους δύο πρώην πρωθυπουργούς.

Συνήθως οι πρωθυπουργοί αναζητούν στους εν αποστρατεία πολιτικούς τον υποψήφιο Πρόεδρο Δημοκρατίας. Αλλά στο παρελθόν είχαν λόγο να το κάνουν αυτό: Έπρεπε να διαμορφώσουν συναινέσεις για να βρουν 180 ψήφους και οι συναινέσεις διαμορφώνονται πιο εύκολα όταν το πρόσωπο δεν είναι εν ενεργεία και έχει βγει από την πολιτική αντιπαράθεση.

Ο κ. Μητσοτάκης πλέον δεν έχει ανάγκη να πράξει το ίδιο, επομένως δεν ψάχνει απόστρατο. Το ιδανικό σενάριο, λένε ήδη οι περισσότεροι στη ΝΔ, για τον πρωθυπουργό θα ήταν να προτείνει τον Πρόεδρο της Βουλής, Κώστα Τασούλα, για την Προεδρία της Δημοκρατίας. Δεν πέρασε μάλιστα απαρατήρητο το γεγονός ότι στην ομιλία του στη συνεδρίαση της ΚΟ της ΝΔ ο πρωθυπουργός δεν εφείσθη θετικών λόγων για τον Πρόεδρο της Βουλής.

Ο κ.Τασούλας όχι μόνο είναι “καθαρόαιμος δεξιός”. Είναι ο “γιος του Αβέρωφ” και “αδελφός” για τον Αντώνη Σαμαρά. “Ο Κώστας Τασούλας υπήρξε για τον πατέρα μου ο πολυπόθητος γιος που ποτέ δεν απέκτησε”, έγραφε η Τατιάνα Αβέρωφ σε έκδοση της Βουλής. Ο Μεσσήνιος έχει πει ότι με τον Τασούλα είναι “αδέρφια” και επομένως δεν θα μπορούσε εύκολα να μην τον ψηφίσει για Πρόεδρο Δημοκρατίας. Ως Πρόεδρος της Βουλής ο κ. Τασούλας έχει και τα εχέγγυα μίας θητείας σε θεσμική θέση. Δύσκολα πράγματι θα μπορούσε ο κ.Μητσοτάκης να βρει ιδανικότερη λύση.

Εάν όμως ο πρωθυπουργός ψάξει στους “απόστρατους”, υπάρχει και ο Παναγιώτης Πικραμμένος, ο οποίος δεν ήταν ξανά στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας της ΝΔ στις εθνικές εκλογές του 2023. “Οι άνθρωποι πρέπει να ξέρουν και να φεύγουν” είχε δηλώσει τότε. Αλλά είχε επίσης πει ότι δεν προτίθετο να αποχωρήσει και εντελώς από την πολιτική.

Ο πρώην αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Μητσοτάκη, πρώην υπηρεσιακός πρωθυπουργός το 2012 και πρώην δικαστικός, δεν θα προκαλούσε πάντως τις ίδιες αντιδράσεις με την κ.Σακελλαροπούλου, αλλά ούτε και “ενθουσιασμό” στην παραπονεμένη δεξιά βάση…