ΠΩΣ Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΝΤΕΤΟΚΟΥΝΜΠΟ ΣΥΜΦΩΝΗΣΕ ΝΑ ΓΙΝΕΙ Η ΖΩΗ ΤΟΥ ΤΑΙΝΙΑ
Ο βετεράνος παραγωγός Μπέρνι Γκόλντμαν μας μίλησε για την ταινία Άνοδος και για τη συνεργασία του με τον Γιάννη Αντετοκούνμπο.
Ο Μπέρνι Γκόλντμαν έχει φτάσει στο σπίτι του Γιάννη Αντετοκούνμπο στο Μιλγουόκι έτοιμος για δουλειά. Είναι βράδυ, μετά από παιχνίδι. Πρέπει να ξεκινήσουν να συζητάνε τα πρακτικά του πρότζεκτ αλλά ο Γιάννης, με το νου σε μια κατάσταση ακόμα (αντ)αγωνιστική, στέκεται μπροστά στον βετεράνο παραγωγό, τον κοιτάζει και του λέει: «Γιατί κάνουμε αυτή την ταινία;»
Ο Γκόλντμαν αρχίζει να ιδρώνει καθώς του αποκρίνεται, «μα… νόμιζα την ΚΑΝΟΥΜΕ αυτή την ταινία!».
Σήμερα τα θυμάται και γελάει- κυριολεκτικά, καθώς συζητάμε για τη γέννηση της ταινίας Άνοδος: Η Ιστορία των Αντετοκούνμπο που στριμάρει ήδη στο Disney+, αλλά και τη συνεργασία του με τον σούπερ σταρ των Μιλγουόκι Μπακς.
Για τις ανάγκες του φιλμ, ο Γκόλντμαν (του οποίου τα credits συμπεριλαμβάνουν ταινίες όπως οι 300 του Ζακ Σνάιντερ και Η Γη των Ζωντανών Νεκρών του Τζορτζ Ρομέρο) μαζί με τον σεναριογράφο Άρας Άμελ και τον σκηνοθέτη Ακίν Ομοτόσο, συνομιλούσαν τακτικά με όλα τα μέλη της οικογένειας των Αντετοκούνμπο προκειμένου να συγκεντρώσουν όλο και περισσότερες λεπτομέρειες από τη ζωή τους στην Ελλάδα.
«Διαβάζαμε το σενάριο, μας λέγανε αυτό δεν έγινε, ή αυτό έγινε στα αλήθεια ή ξέρετε τι άλλο έγινε;, κλπ. Κι όλα αυτά τα ενωσματώναμε στο σενάριο και περνάγαμε με την οικογένεια κάθε εκδοχή του σεναρίου καθώς συνεχίζαμε να το ραφινάρουμε. Είναι μια πολύ διασκεδαστική οικογένεια και είναι τρομεροί συνεργάτες». Όχι πως στην ταινία, που μην ξεχνάμε πως αποτελεί μια ταινία της Disney για όλη την οικογένεια, βρίσκεται κάθε πιθανή κακουχία που πέρασαν οι Αντετοκούνμπο, όμως ο Γκόλντμαν λέει πως προσπάθησαν να μην παραποιήσουν το πνεύμα της αλήθειας.
«Υπήρχαν πολλά άσχημα πράγματα που τους συνέβησαν και κάποιες φορές έλεγαν α, ας μην πούμε αυτό, αλλά πάντα τους έλεγε πως είναι πολύ σημαντικό να δείξουμε στον κόσμο τι περάσατε στα αλήθεια», σημειώνει ο παραγωγός. «Οπότε αν δεν νιώθετε άνετα με αυτό, ας κάνουμε εκείνο. Αλλά πρέπει να το δείξουμε με κάποιο τρόπο. Οπότε βρήκαμε έναν τρόπο, αν δεν ήταν η απόλυτη αλήθεια, να κάνουμε κάτι που να εκπροσωπεί την αλήθεια».
Στην καρδιά αυτής της απόπειρας βρίσκεται, κατά τον Γκόλντμαν, η διάθεση της οικογένειας απέναντι στην ίδια την Ελλάδα: «Δεν ήθελαν να καταγγείλουν κανέναν. Δεν είναι θυμωμένοι», μου λέει. «Το υπέροχο με την οικογένεια είναι ότι δεν νιώθουν εχθρικά απέναντι στους ανθρώπους που δεν τους βοήθησαν, αλλά έχουν τεράστια αισθήματα εκτίμησης προς τους ανθρώπους που τους βοήθησαν». Γελάει συμπληρώνοντας «δεν είμαι σίγουρος ότι εγώ είμαι τόσο καλό άτομο! Δεν είμαι σίγουρος ότι δεν θα ένιωθα οργή απέναντι στους ανθρώπους που δεν με βοήθησαν!»
«Αγαπούν την Ελλάδα. Αγαπούν τους ανθρώπους, το μέρος, επιστρέφουν πίσω όλη την ώρα», συνεχίζει. «Δεν είναι θυμωμένοι που κάποιοι άνθρωποι δεν τους βοήθησαν, αλλά σκέφτονται πως περάσαμε αυτή τη διαδικασία και γίναμε αυτό που γίναμε. Είναι σχεδόν βουδιστική προσέγγιση! Αποδέχεσαι τις συνθήκες σου και προχωράς μπροστά. Πάντα προχωράς μπροστά». Κάνει μια παύση. «Ακούγονται μαλακίες ε!», λέει γελώντας δυνατά. «Αλλά είναι η απόλυτη αλήθεια», διαβεβαιώνει με έναν τεράστιο θαυμασμό, σχεδόν δέος, να σχηματίζεται στο βλέμμα του.
Είναι πράγματι μια κοσμοθεωρία που επιβεβαιώνεται από το φιλμ, στο οποίο τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η οικογένεια είναι σχεδόν κοσμικής φύσεως, σα να μην υπάρχει ποτέ κάποια ουσιαστική υπαιτιότητα πίσω από τα δεινά τους αλλά μια αόριστη ακολουθία κοινωνικών εμποδίων. Το κακό λιγοστές φορές παίρνει μορφή.
Αυτή η προσέγγιση ταιριάζει με αυτό που εξαρχής είδε ο Γκόλντμαν στο πρότζεκτ. Δηλαδή, μια ταινία Disney- από αυτές τις παλιές, τις πατροπαράδοτες, τις «Κυριακή μεσημέρι» που λέμε. Ο παραγωγός ετοίμαζε ένα ντοκιμαντέρ για τον Ροναλντίνιο με δύο φίλους του από την Ελλάδα, οι οποίοι ήταν κοινοί φίλοι με τον ατζέντη του Αντετοκούνμπο. Όταν βρέθηκαν ταυτόχρονα όλοι μαζί στο Λος Άντζελες, ο Γκόλντμαν γνώρισε τον Γιώργο σε ένα πρωινό, μιλούσαν για τον Γιάννη, μάθαινε την ιστορία του κι εκεί ήταν που είπε, «αυτή είναι σπουδαία ταινία. Πρέπει να την κάνουμε. Και νομίζω, θα είναι μια σπουδαία Disney ταινία».
Ο Μπέρνι Γκόλντμαν στη μακρά του καριέρα έχει δουλέψει αρκετό σινεμά τρόμου, έχει δουλέψει με auteurs, έχει κάνει μπλοκμπάστερ- θυμάται με μεγάλη αγάπη τη συνεργασία του με τον θρυλικό Τζο Ντάντε του Γκρέμλινς (στο Looney Tunes: Back in Action) και με… ας πούμε λιγότερη αγάπη τη συνεργασία του με τον Τάρσεμ Σινγκ στο Mirror, Mirror (ο σκηνοθέτης, του οποίου δηλώνει μεγάλος θαυμαστής, πήγε λέει την ταινία αλλού από εκεί που ο ίδιος ήθελε και το αποτέλεσμα δεν ικανοποίησε κανέναν– όμως ξεκαθαρίζει πως θα δούλευε ξανά μαζί του). Στην καριέρα του υπάρχει κι ένα πέρασμα πέντε ετών από την Disney όπου ως executive έκανε ταινίες για το οικογενειακό τμήμα του στούντιο.
«Απλά ξέρω πώς σκέφτονται», μου λέει. «Μια εμψυχωτική ιστορία, άνθρωποι-αουτσάιντερ, που έχουν τόσα εναντίον τους και πάντα πάλευαν να τα ξεπεράσουν… σκέφτηκα πως οι Αντετοκούνμπο θα έκαναν μια σπουδαία Disney ταινία λοιπόν». Οι άνθρωποι της Disney στους οποίους το πρότεινε συμφώνησαν κατευθείαν κι έτσι ο Γκόλντμαν είπε στον ατζέντη του αθλητή πως όταν βρεθούν ξανά όλοι στο Λος Άντζελες, θα πάνε να προτείνουν το πρότζεκτ στο στούντιο. «Είπα στον Γιώργο πως θα είναι τέλειο αν έρθει κι ο Γιάννης. Μου λέει, όχι όχι ο Γιάννης δεν θα έρθει. Και λέω ΟΚ, αν έρθει τότε είναι τελειωμένη υπόθεση, το έχουμε πουλήσει, αλλά νομίζω θα το πουλήσουμε και χωρίς αυτόν».
Ο Γιάννης ήρθε, φυσικά. «Όπως πάντα, παραδίδει κάτι παραπάνω από αυτό που περιμένεις», λέει ο Γκόλντμαν με θαυμασμό, χαμογελώντας. Πράγματι, το πρότζεκτ πουλήθηκε με ευκολία. «Δεν του το έχω πει αυτό», μου λέει ο παραγωγός, «αλλά αφού γνώρισα τον Γιάννη, ένιωσα πως οι εμπειρίες που είχε μεγαλώνοντας, το ότι έπρεπε να ζήσει πουλώντας πράγματα στον δρόμο, είναι κάτι που στην πορεία τον ωφέλησε. Όταν πρέπει να το κάνεις αυτό το πράγμα ως παιδί, να πρέπει να πλησιάσεις αγνώστους και να προσπαθείς να τους πουλήσεις κάτι, τότε ξαφνικά έχεις αυτή την προσωπικότητα όπου μπορείς να μιλήσεις στον οποιονδήποτε. Πρέπει να είσαι γοητευτικός, αστείος, γεμάτος ζωντάνια, είναι απίστευτα δύσκολο».
«Ο Γιάννης είναι τρομερά έξυπνος», συνεχίζει, «και για 27-28 χρονών, είναι τρομερά εκλεπτυσμένος. Είναι τρομερός μπίζνεσμαν, έχει σπουδαία ένστικτα και νομίζω θα έχει μια σπουδαία καριέρα μετά το μπάσκετ. Νομίζω πως η καριέρα του μετά το μπάσκετ θα είναι ακόμα μεγαλύτερη από την καριέρα του στο μπάσκετ», τολμά μια πρόβλεψη ο Γκόλντμαν. «Πώς ο Μάτζικ βλέπεις ότι είναι ένας σπουδαίος μπίζνεσμαν; Νομίζω ο Γιάννης θα είναι κι αυτός σπουδαίος σε αυτό».
Τελικά το πρότζεκτ προχώρησε κανονικά. Εκείνο το βράδυ στο Μιλγουόκι, ο Γκόλντμαν μαζί με τον Άρας τον σεναριογράφο, συνάντησαν όλη την οικογένεια. Η ερώτηση του Γιάννη, «γιατί να κάνουμε αυτή την ταινία;;» τον ξάφνιασε αρχικά. Όμως ήξερε πολύ καλά ποια ήταν η απάντηση.
«Του είπα την ιστορία για το πώς η αδερφή μου έγραψε κάποτε μια βιντεοκασέτα με τη γιαγιά μου όταν εκείνη μεγάλωσε. Στη βιντεοκασέτα έλεγε την ιστορία της οικογένειάς μας, από όταν έφυγε από τη Ρωσία με την Επανάσταση το ‘17 μέχρι τότε. Η αδερφή μου έκανε ερωτήσεις κι η γιαγιά απαντούσε, και έτσι είπε όλη την ιστορία μας. Κι ύστερα έφτιαξε αντίτυπα και τα μοίρασε σε όλη την οικογένεια». Ο Γκόλντμαν το διηγήθηκε αυτό στους Αντετοκούνμπο και είπε στον Γιάννη: «Αυτό το πράγμα θα είναι αυτή η ταινία για σένα».
«Δεν είναι μόνο για εσένα και την οικογένειά σου, αλλά θα είναι και για τα παιδιά σου, και για τα παιδιά των παιδιών σου. Γιατί αυτή η ιστορία θα ζήσει για πάντα και θα είναι η προσωπική σου ιστορία». Ο Αντετοκούνμπο τότε είπε το οριστικό ναι. «Τότε είπε, ΟΚ, θα κάνουμε την ταινία». Ο Γκόλντμαν θυμάται καλά εκείνο το βράδυ: Αφού τα βρήκαν, κατέβηκε η Βερόνικα Αντετοκούνμπο με μια τεράστια στίβα χαρτιών.
«Ήταν ατελείωτα. Είχε γράψει εκεί την ιστορία τους, από τη Νιγηρία στην Ελλάδα, τι συνέβη στην Ελλάδα. Μας έδωσε τόσες πολλές ιστορίες, ήταν φοβερό. Ήταν ένα δώρο για την ταινία. Ο Άρας τα έγραψε κι αυτό μετά έγινε το Rise», μου λέει. «Ήταν η αλήθεια».
