ΠΩΣ ΘΑ ΑΠΑΛΛΑΓΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΑ ΟΡΥΚΤΑ ΜΕ ΤΟΣΟΥΣ ΛΟΜΠΙΣΤΕΣ; 4 ΕΥΡΩΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΑΠΑΝΤΟΥΝ
Τέσσερις Ευρωβουλευτές που συμμετείχαν στη Διάσκεψη για το Κλίμα στο Ντουμπάι μιλούν στο Magazine για τα συμπεράσματα της COP28 και για όσα πρέπει να κάνει η Ευρώπη κόντρα στις πιέσεις εκείνων που ευνοούνται από τα ορυκτά καύσιμα.
Στην COP28 συμφωνήθηκε, για πρώτη φορά, η απομάκρυνση των κρατών από τα ορυκτά καύσιμα και η μετάβαση σε εναλλακτικές πηγές ενέργειας. Αν και η ανακοίνωση από τον πρόεδρο της Διάσκεψης στο Ντουμπάι, Sultan al-Jaber χαρακτηρίστηκε από πολλούς “ιστορική” και έφερε βροχή χειροκροτημάτων στην αίθουσα, αρκετές χώρες που αποφάσισαν να μείνουν εκτός αυτής, αλλά και μεγάλες ΜΚΟ, δεν εμφανίστηκαν το ίδιο ενθουσιώδεις με το τελικό κείμενο.
Ο λόγος; Η απουσία της “σταδιακής κατάργησης” των ορυκτών που είχαν ζητήσει προκειμένου να αντιμετωπιστεί το κακό στη ρίζα του αν θέλουμε να μιλάμε ρεαλιστικά για συγκράτηση της αύξησης της θερμοκρασίας στον 1,5 βαθμό Κελσίου.
Τις μέρες που προηγήθηκαν, πολλοί είχαν τονίσει τον αριθμό-ρεκόρ από λομπίστες (τέσσερις φορές περισσότεροι από πέρυσι), καθώς και την παρουσία αρκετών αρνητών του Κλίματος στη φετινή COP, προειδοποιώντας για ενδεχόμενες πιέσεις που θα μπορούσαν να ασκηθούν, επηρεάζοντας αρνητικά τις τελικές αποφάσεις.
Αυτή η επιρροή θα συνεχίσει να αποτελεί μόνιμο μπελά στο πεδίο των εφαρμοσμένων πολιτικών για το Κλίμα, ακόμη και με τους (μη δεσμευτικούς νομικά) όρους που συμφωνήθηκαν. Πολιτικές που πρέπει να είναι άμεσες, δραστικές και να έχουν στο επίκεντρο το περιβάλλον και τον άνθρωπο. Ειδικά τους ευάλωτους…
Ποια θα πρέπει, λοιπόν, να είναι η κοινωνικοοικονομική προσέγγιση της Ευρώπης σε μία τέτοια μετάβαση και πώς αυτή θα επιτευχθεί χωρίς τα εμπόδια των μεγάλων λόμπι;
Ρωτήσαμε 4 Ευρωβουλευτές που συμμετείχαν στην COP28 και μιλούν στο Magazine για όσα μάθαμε, όσα παραλείψαμε και όσα πρέπει να κάνει η Ε.Ε. για να στηρίξει όσους πλήττονται από την Κλιματική Αλλαγή, κόντρα στις πιέσεις εκείνων που ευνοούνται από τα ορυκτά καύσιμα…
