10 ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΣΚΟΤΩΣΕ ΤΟ ΙΣΡΑΗΛ ΤΟΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΧΡΟΝΟ

Λίγα 24ωρα πριν συμπληρωθεί ένας χρόνος από την επίθεση της Χαμάς εναντίον του Ισραήλ στις 7 Οκτωβρίου, με τον πόλεμο να εισέρχεται πια στο δεύτερο έτος του, ό,τι συμβαίνει στη Μέση Ανατολή, σχεδόν ξεπερνά τη φαντασία.

Η επιδείνωση της κατάστασης στη Γάζα, σε συνδυασμό με την κλιμάκωση στο μέτωπο του Λιβάνου, την εμπλοκή του Ιράν και τις συνεχιζόμενες εντάσεις στην Ερυθρά Θάλασσα, δημιουργεί σοβαρές ανησυχίες για την περιφερειακή ασφάλεια και σταθερότητα, όσο οι εκκλήσεις της διεθνούς κοινότητας για αποκλιμάκωση μοιάζουν περισσότερο με φωνή βοώντος εν τη ερήμω.

Ως απάντηση στην αιφνιδιαστική επίθεση της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου 2023, το Ισραήλ κήρυξε πόλεμο στην παλαιστινιακή μαχητική οργάνωση, με τρεις κύριους στόχους: να εξαλείψει “από τη ρίζα της” τη Χαμάς, να εξασφαλίσει την απελευθέρωση των ομήρων και να εξουδετερώσει κάθε μελλοντική απειλή από τη Γάζα.

Μετά από ένα χρόνο πολέμου, η Γάζα έχει δει τεράστιες καταστροφές. Ο πόλεμος επεκτείνεται σε νέα σύνορα, όπως η Ερυθρά Θάλασσα και ο Λίβανος, με τη συμμετοχή των Χούθι και της Χεζμπολάχ, αντίστοιχα, μεγάλα τμήματα της Γάζας έχουν σβηστεί από τον χάρτη, ενώ ο απολογισμός των θυμάτων συγκλονίζει, με περισσότερους από 41.000 νεκρούς και περισσότερους από 95.000 τραυματίες στη Γάζα από την έναρξη του πολέμου. Στη Δυτική Όχθη, πάνω από 10.700 Παλαιστίνιοι έχουν συλληφθεί από τις ισραηλινές δυνάμεις από την έναρξη του πολέμου.

Ο θάνατος και η καταστροφή που απλώνεται πάνω από τη Μέση Ανατολή είναι το αιματηρό αποκορύφωμα δεκαετιών μαχών που έχουν τις ρίζες τους σε μια περίπλοκη ιστορία που μετρά σχεδόν έναν αιώνα, για την ακρίβεια 107 χρόνια, μέσα στα οποία το Ισραήλ δεν στόχευσε μόνο τους τρομοκράτες της Χαμάς αλλά και την κατάλυση κάθε πτυχή της ζωής στη Γάζα.

Και όταν σε αυτή περιλαμβάνονται στοχευμένα χτυπήματα κατά κορυφαίων επιστημόνων, ακαδημαϊκών και προσωπικοτήτων της διανόησης, ποιητές, καλλιτέχνες και συγγραφείς, αποδεικνύεται πως το Ισραήλ επιδιώκει εκτός από τον αφανισμό των τρομοκρατών της Χαμάς, και την καταστροφή του πολιτιστικού ιστού της πολιορκημένης λωρίδας.

Σύμφωνα με το Ευρωμεσογειακό Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, μέχρι τις 20 Ιανουαρίου 2024 καταγράφηκαν 94 δολοφονίες Παλαιστίνιων καθηγητών πανεπιστημίου από τις ισραηλινές στρατιωτικές δυνάμεις, ενώ από τις 7 Οκτωβρίου, το Ισραήλ έχει σκοτώσει τουλάχιστον 14 Παλαιστίνιους ποιητές και συγγραφείς στη Γάζα.

NOUR AL-DIN HAJJAJ

Ένα από τα όνειρά μου είναι τα βιβλία μου και τα γραπτά μου να ταξιδέψουν στον κόσμο, η πένα μου να αποκτήσει φτερά, ώστε κανένα σφραγισμένο διαβατήριο ή απόρριψη βίζας να μην μπορεί να την εμποδίσει.

Ένα άλλο όνειρό μου είναι να αποκτήσω μια μικρή οικογένεια, να έχω έναν μικρό γιο που να μου μοιάζει και να του διαβάζω ένα παραμύθι το βράδυ, καθώς τον κουνάω στην αγκαλιά μου.

Αυτό είναι ένα απόσπασμα του τελευταίου μηνύματος του Παλαιστίνιου συγγραφέα, δασκάλου και δραματουργού Nour al-Din Hajjaj προς τον κόσμο, πριν πέσει νεκρός μετά από ισραηλινή αεροπορική επιδρομή στις 2 Δεκεμβρίου 2023.

Ο Nour al-Din Hajjaj ήταν συγγραφέας του θεατρικού έργου “The Gray Ones” (2022) και του μυθιστορήματος “Wings That Do Not Fly” (2021) και συμμετείχε ενεργά στην πρωτοβουλία “Πολιτιστικό Πάθος”, στην Ένωση της Κόρδοβας και στο Ίδρυμα Ημέρες Θεάτρου.

Αυτό ήταν το τελευταίο του μήνυμα:

“Αυτός είναι ο λόγος που γράφω τώρα- ίσως είναι το τελευταίο μου μήνυμα που φτάνει στον ελεύθερο κόσμο, πετώντας με τα περιστέρια της ειρήνης για να τους πω ότι αγαπάμε τη ζωή, ή τουλάχιστον τη ζωή που έχουμε καταφέρει να ζήσουμε- στη Γάζα όλα τα μονοπάτια μπροστά μας είναι μπλοκαρισμένα, και αντ’ αυτού είμαστε μόνο ένα tweet ή μια έκτακτη είδηση μακριά από το θάνατο.

Τέλος πάντων, θα ξεκινήσω.

Το όνομά μου είναι Nour al-Din Hajjaj, είμαι Παλαιστίνιος συγγραφέας, είμαι 27 ετών και έχω πολλά όνειρα.

Δεν είμαι αριθμός και δεν συναινώ στο να είναι ο θάνατός μου περαστική είδηση. Πείτε, επίσης, ότι αγαπώ τη ζωή, την ευτυχία, την ελευθερία, το γέλιο των παιδιών, τη θάλασσα, τον καφέ, τη γραφή, το Φαϊρούζ, οτιδήποτε χαρούμενο – αν και όλα αυτά θα εξαφανιστούν μέσα σε μια στιγμή“.

REFAAT ALAREER

Λίγες ημέρες αργότερα, στις 6 Δεκεμβρίου 2023, ο διακεκριμένος Παλαιστίνιος συγγραφέας, ποιητής, καθηγητής αγγλικής λογοτεχνίας και ακτιβιστής, Refaat Alareer έπεσε νεκρός σε μία βομβιστική επίθεση με “χειρουργική ακρίβεια”, όπως την περιέγραψε το Euro-Med Monitor, με στόχο μόνο το διαμέρισμά του στην τριώροφη πολυκατοικία στην οποία διέμενε. Μαζί με εκείνον σκοτώθηκε ο αδελφός, η αδελφή του και τα τρία της παιδιά.

Σε ηλικία 44 ετών, ήταν ένα από τα πιο γνωστά μέλη νέας γενιάς λογοτεχνών, που έγραφε συχνά στα αγγλικά για να αφηγηθεί τις ιστορίες των κατοίκων της Λωρίδας της Γάζας σε ευρύτερο κοινό.

Ο Alareer γεννήθηκε στην πόλη της Γάζας το 1979 κατά τη διάρκεια της ισραηλινής κατοχής της Λωρίδας της Γάζας, η οποία, όπως δήλωσε, επηρέασε αρνητικά κάθε κίνηση και κάθε απόφασή του.

Απέκτησε πτυχίο Αγγλικών το 2001 από το Ισλαμικό Πανεπιστήμιο της Γάζας και μεταπτυχιακό από το University College του Λονδίνου το 2007. Το 2017 απέκτησε διδακτορικό στην αγγλική λογοτεχνία στο Universiti Putra Malaysia με διατριβή για τον Άγγλο μεταφυσικό ποιητή John Donne. Δίδαξε λογοτεχνία και δημιουργική γραφή στο Ισλαμικό Πανεπιστήμιο της Γάζας και ήταν συνιδρυτής της οργάνωσης “We Are Not Numbers“, η οποία αδελφοποιεί συγγραφείς στη Γάζα με “μέντορες” στο εξωτερικό, προωθώντας τη δύναμη της αφήγησης ως μέσο αντίστασης.

Ήταν εκδότης του βιβλίου “Gaza writes back: Short Stories from Young Writers in Gaza, Palestine (2014)”, χρονικού της ζωής στη Λωρίδα της Γάζας από νεαρούς λογοτέχνες, και είχε γράψει το βιβλίο “Gaza unsilenced“.

Την 1η Νοεμβρίου, έναν μήνα σχεδόν πριν πεθάνει, ημοσίευσε μέσω της πλατφόρμας Χ ένα ποίημα γραμμένο στα αγγλικά με τον τίτλο “If I must die (Αν πρέπει να πεθάνω)”, το οποίο καταλήγει με τη φράση, “ας είναι ένα παραμύθι“.

Στον απόηχο του θανάτου του, το σπαρακτικά προφητικό αποχαιρετιστήριο ποίημα του Alareer, “If I must die“, μεταφράστηκε σε περισσότερες από 40 γλώσσες, έχει τυπωθεί σε πανό, πλακάτ, σημαίες και χαρταετούς που κρατούνται ψηλά σε διαδηλώσεις κατάπαυσης του πυρός σε όλο τον κόσμο.

SUFIAN TAYEH

Ο καθηγητής Sufian Tayeh ήταν παγκοσμίου φήμης φυσικός και πρόεδρος του Ισλαμικού Πανεπιστημίου της Γάζας.

Το Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ στις ΗΠΑ τον κατέταξε στο κορυφαίο 2% των ερευνητών παγκοσμίως το 2021, στον τομέα της οπτικής, ενώ κέρδισε το βραβείο επιστημονικής έρευνας της Ισλαμικής Τράπεζας της Παλαιστίνης για το 2019 και το 2020.

Ο Δρ Tayeh έλαβε το διδακτορικό του στη φυσική και τα εφαρμοσμένα μαθηματικά από το Πανεπιστήμιο Ain Shams της Αιγύπτου το 2007.

Τον Μάρτιο του 2023, διορίστηκε κάτοχος της έδρας της UNESCO για τις Φυσικές, Αστροφυσικές και Διαστημικές Επιστήμες στην Παλαιστίνη. Πίστευε στην παροχή ίσων ευκαιριών για όλους, ανεξάρτητα από το υπόβαθρό τους, ενώ κατά τη διάρκεια της θητείας του, το πανεπιστήμιο σημείωσε αύξηση των εγγραφών από γυναίκες, γεγονός που καταδεικνύει τη δέσμευσή του για την ισότητα των φύλων στην εκπαίδευση.

Στις 2 Δεκεμβρίου 2023 σκοτώθηκε μαζί με ολόκληρη την οικογένειά του σε ισραηλινή αεροπορική επιδρομή στον προσφυγικό καταυλισμό Jabalya, όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε.

Ο Δρ Adnan Al-Hindi, πρώην κοσμήτορας της Σχολής Επιστημών Υγείας του Ισλαμικού Πανεπιστημίου της Γάζας, υποστήριξε ότι η στρατηγική του Ισραήλ να δολοφονεί ακαδημαϊκούς και επιστήμονες με υψηλά προσόντα, όπως ο Δρ Sufyan Tayeh έχει ως στόχο να παραλύσει την εκπαιδευτική και επιστημονική υποδομή της Γάζας. Εκτός από τη στοχοποίηση ατόμων με σπάνιες ειδικότητες, το Ισραήλ κατέστρεψε βασικά ακαδημαϊκά ιδρύματα όπως το Ισλαμικό Πανεπιστήμιο, το Πανεπιστήμιο Al-Azhar και το Ανοικτό Πανεπιστήμιο Al-Quds.

SAEED TALAL AL-DAHSHAN

Το Ισραήλ στοχοποίησε και σκότωσε 11 ερευνητές που είχαν συμβάλει σημαντικά στον τομέα τους, ανάμεσά τους ο Δρ Sufyan Tayeh και ο Δρ Saeed Talal Al-Dahshan.

Ο Al-Dahshan ήταν ειδικός στο διεθνές δίκαιο και συγγραφέας του βιβλίου “How to Sue Israel?: The International Prosecution of Israel and Its Leaders for Their Crimes Against the Palestinians” (Η διεθνής δίωξη του Ισραήλ και των ηγετών του για τα εγκλήματά τους κατά των Παλαιστινίων), ένα βιβλίο που περιέγραφε μια νομική οδό για το πώς μπορεί να θεωρηθεί το Ισραήλ υπεύθυνο για την παραβίαση του διεθνούς δικαίου.

Ο Al-Dahshan και η οικογένειά του σκοτώθηκαν σε ισραηλινή αεροπορική επιδρομή στο σπίτι τους στην πόλη της Γάζας στις 11 Οκτωβρίου.

Σύμφωνα με τον επικεφαλής του κυβερνητικού γραφείου μέσων ενημέρωσης στη Γάζα, Ismail Thawabta, η απώλεια αυτών των μελετητών είναι μεγάλης σημασίας, καθώς όπως τόνισε, “πρόκειται για προσωπικότητες που συγκέντρωσαν την τεχνογνωσία τους σε δεκαετίες μελέτης και ανάπτυξης”.

MUHAMMAD EID SHABIR

Ο Muhammad Eid Shabir, ήταν καθηγητής Μικροβιολογίας, Ιολογίας και Ανοσολογίας και πρώην πρόεδρος του Ισλαμικού Πανεπιστημίου από το 1990 έως το 2005.

Ο Δρ Shabir απέκτησε το διδακτορικό του από το Πανεπιστήμιο Μάρσαλ των Ηνωμένων Πολιτειών και έχαιρε μεγάλου σεβασμού για τα ακαδημαϊκά του επιτεύγματα και την ηγετική του ικανότητα.

Ήταν συγγραφέας δώδεκα ερευνητικών εργασιών και δημοσιεύσεων, μεταξύ των οποίων και μία με τίτλο “The Miracle of the Human Immunodeficiency Virus (Το θαύμα του ιού της ανθρώπινης ανοσοανεπάρκειας)”.

Σκοτώθηκε στις 14 Νοεμβρίου 2023, σε ηλικία 77 ετών, μαζί με τη σύζυγό του, τη νύφη του και τον εγγονό του σε αεροπορική επιδρομή στην πόλη της Γάζας.

INAS AL-SAQA

Η Inas al-Saqa, διάσημη θεατρική συγγραφέας, ηθοποιός και εκπαιδευτικός που εργάστηκε εκτενώς στο παιδικό θέατρο, σκοτώθηκε από ισραηλινό αεροπορικό βομβαρδισμό στα τέλη Οκτωβρίου μαζί με τρία από τα παιδιά της – τη Σάρα, τη Λιν και τον Ιμπραήμ.

Η Saqa εμφανίστηκε το 2014 στην παλαιστινιακή ταινία “Sara“, η οποία σκηνοθετήθηκε από τον Khalil al-Muzayen και ασχολήθηκε με το θέμα των δολοφονιών τιμής στον αραβικό κόσμο. Εμφανίστηκε επίσης στην ταινία “The Homeland’s Sparrow”, η οποία παρήχθη στη Γάζα και σκηνοθετήθηκε από τον Mustafa al-Nabih. Η ταινία κάλυπτε τον αγώνα των Παλαιστινίων από τη Νάκμπα του 1948 μέχρι την ισραηλινή κατοχή της Δυτικής Όχθης και της Γάζας.

Ο Παλαιστίνιος ποιητής Khaled Juma έγραψε για το θάνατο της Saqa: “Σήμερα, φίλη μου, η αυλαία έπεσε… και η σκηνή του θεάτρου σκοτείνιασε“.

Η τελευταία ανάρτηση της Saqa στο Facebook έγινε στις 27 Αυγούστου. Σε αυτήν, μιλούσε για την εμπειρία της να επιβιώσει από τις φρικαλεότητες του παρελθόντος της Γάζας: “Μερικές φορές κοιτάς πίσω και ρίχνεις μια ματιά στο παρελθόν σου… μόνο και μόνο για να ανακαλύψεις ότι βγήκες ζωντανός από μια σφαγή”.

MUSTAFA AL-SAWWAF

Ο συγγραφέας και δημοσιογράφος Mustafa Hassan Mahmoud Al-Sawwaf σκοτώθηκε, μαζί με αρκετά μέλη της οικογένειάς του, όταν ισραηλινή οβίδα έπληξε το σπίτι του στις 18 Νοεμβρίου.

Ο Al-Sawwaf, ένας από τους πιο διακεκριμένους δημοσιογράφους και αναλυτές της Παλαιστίνης, έγραψε εκατοντάδες άρθρα σχετικά με τις πολιτικές υποθέσεις του Κράτους της Παλαιστίνης. Διετέλεσε αρχισυντάκτης πολλών εφημερίδων και ήταν ιδρυτής και αρχισυντάκτης της πρώτης ημερήσιας εφημερίδας που εκδόθηκε στη Λωρίδα της Γάζας.

Ο Al-Sawwaf δημοσίευσε επίσης μια σειρά βιβλίων, μεταξύ των οποίων μια σειρά άρθρων σε έξι μέρη, “Days of Rage” (2005), και μια συλλογή πολιτικών διηγημάτων με τίτλο “There Was a Householder” (2017).

Είχε πει κάποτε για το έργο του: “Είμαι κοντά στους ανθρώπους, τις ανησυχίες και τα προβλήματά τους. Αν επαινώ την αντίσταση, είναι επειδή αξίζει τον έπαινο, και αν ασκώ κριτική σε μια άλλη πλευρά, είναι επειδή αυτή είναι η πραγματικότητα“.

HEBA ABU NADA

Η μυθιστοριογράφος, ποιήτρια και εκπαιδευτικός Heba Abu Nada, αγαπητή προσωπικότητα της παλαιστινιακής λογοτεχνικής κοινότητας και συγγραφέας του μυθιστορήματος “Oxygen is Not for the Dead”, σκοτώθηκε από ισραηλινή αεροπορική επιδρομή στη νότια Γάζα στις 20 Οκτωβρίου 2023.

Στην τελευταία της ανάρτηση στο Facebook, που δημοσιεύτηκε στις 8 Οκτωβρίου, η συγγραφέας έγραψε: “Η νύχτα της Γάζας είναι σκοτεινή εκτός από τη λάμψη των ρουκετών, ήσυχη εκτός από τον ήχο των βομβών, τρομακτική εκτός από την άνεση της προσευχής, μαύρη εκτός από το φως των μαρτύρων. Καληνύχτα, Γάζα“.

Η Abu Nada σπούδασε στο Ισλαμικό Πανεπιστήμιο της Γάζας, όπου έλαβε πτυχίο βιοχημείας. Στη συνέχεια έλαβε μεταπτυχιακό δίπλωμα στην κλινική διατροφή από το Πανεπιστήμιο Al-Azhar της Γάζας. Το 2017, η Abu Nada κέρδισε το βραβείο Sharjah Award for Arab Creativity για το βιβλίο της “Oxygen is Not for the Dead”.

YOUSEF DAWAS

Ο Παλαιστίνιος συγγραφέας, δημοσιογράφος, φωτογράφος και κιθαρίστας, Yousef Dawas, σκοτώθηκε από ισραηλινή αεροπορική επιδρομή στο σπίτι της οικογένειάς του στη βόρεια Γάζα, στις 14 Οκτωβρίου.

Ενεργό μέλος της πρωτοβουλίας We Are Not Numbers, συνέβαλε με κείμενα και βίντεο, εκφράζοντας τις σκέψεις του για τη ζωή στη Γάζα και το όνειρό του να ταξιδέψει στον κόσμο. Έγραφε τόσο στα αραβικά όσο και στα αγγλικά.

Τον Ιανουάριο του 2023, ο Yousef Dawas δημοσίευσε ένα δοκίμιο με τίτλο “Ποιος θα πληρώσει για τα 20 χρόνια που χάσαμε;“. Στο κείμενο, περιγράφει την καταστροφή του οικογενειακού του οπωρώνα από ισραηλινή πυραυλική επίθεση τον Μάιο του 2022. Τα δέντρα του οπωρώνα παρήγαν ελιές, πορτοκάλια, μανταρίνια, μούσμουλα, γκουάβα, λεμόνια και ρόδια, και η απώλειά τους «κατέστρεψε ένα σημαντικό κομμάτι του παρελθόντος μας. Την ιστορία της οικογένειάς μας. Την κληρονομιά μας”.

TARIQ THABET

Ο Tariq Thabet ήταν υπότροφος στο Michigan State University στις ΗΠΑ καθώς και καθηγητής στη Γάζα.

Υπήρξε υπότροφος Fulbright, μελετώντας την οικονομική ανάπτυξη και την επιχειρηματικότητα στις αναπτυσσόμενες χώρες ως μέρος του προγράμματος υποτροφιών Humphrey στο Μίσιγκαν.

Σκοτώθηκε τον Νοέμβριο στη Γάζα, μαζί με 15 μέλη της ευρύτερης οικογένειάς του.

Η έρευνα του Thabet επικεντρώθηκε στην ενδυνάμωση των ιδιοκτητών μικρών επιχειρήσεων σε μέρη όπως η Γάζα, όπου γεννήθηκε. Σύμφωνα με τον Kyle Hess, διευθυντή προγράμματος για το πρόγραμμα Humphrey, ο Thabet ήλπιζε να πάρει όσα έμαθε στις ΗΠΑ και να τα φέρει πίσω στη Γάζα για να βοηθήσει στη βελτίωση της τοπικής οικονομίας.

Φυσικά θύματα των ισραηλινών στρατευμάτων δεν ήταν μόνο ακαδημαϊκοί, συγγραφείς και ποιητές.

Από την έναρξη της επίθεσης, το Ισραήλ έχει σκοτώσει 308 άτομα ιατρικό προσωπικό, συμπεριλαμβανομένων 30 γιατρών, 11 από τους οποίους ειδικεύονται σε σπάνιους και βασικούς τομείς όπως η μικροχειρουργική, η μεταμόσχευση νεφρού, η υπογονιμότητα και τα εγκαύματα.

Καθόλου τυχαίο.

Αυτοί οι επαγγελματίες θα είναι δύσκολο να αντικατασταθούν, σύμφωνα με τον εκπρόσωπο του υπουργείου Υγείας της Γάζας, Δρ Ashraf Al-Qudra, και η απουσία τους έχει καταστροφικές επιπτώσεις σε ολόκληρο τον ιατρικό τομέα.

Στις 30 Δεκεμβρίου ένας από τους πιο εξέχοντες και ειδικευμένους ορθοπεδικούς στη Γάζα, ο Muhammad Ahmed Matar, ο οποίος εργαζόταν στο Ινδονησιακό Νοσοκομείο, σκοτώθηκε μαζί με τρία από τα παιδιά του.

Ο Al-Qudra περιέγραψε τον θάνατο του Matar ως τεράστια απώλεια για τον τομέα της υγείας: “Τα νοσοκομεία της Γάζας έχουν απόλυτη ανάγκη τις υπηρεσίες του υπό το φως των δεκάδων χιλιάδων θυμάτων, συμπεριλαμβανομένων χιλιάδων που υποφέρουν από βλάβες στα οστά”.

Στις 15 Οκτωβρίου οι ισραηλινές δυνάμεις πραγματοποίησαν μια αποτρόπαια σφαγή χρησιμοποιώντας αεροπορικές επιδρομές στη συνοικία Tel al-Hawa στα νότια της πόλης της Γάζας. Ο Δρ Omar Saleh Farwana σκοτώθηκε στην επίθεση με τη γυναίκα, τα παιδιά και τα εγγόνια του.

Ο Δρ Farwana ήταν διάσημος ειδικός σε θέματα υπογονιμότητας και εξωσωματικής γονιμοποίησης που εργάστηκε στο νοσοκομείο Al-Shifa στην πόλη της Γάζας και ήταν επίσης κοσμήτορας της Ιατρικής Σχολής στο Ισλαμικό Πανεπιστήμιο με 30 χρόνια εμπειρίας στον τομέα του.

Νεκρός έπεσε και ο μοναδικός νεφρολόγος και ειδικός στη μεταμόσχευση νεφρού στη Γάζα, Δρ Hammam Alloh, ο οποίος σκοτώθηκε μαζί με τον πατέρα του όταν το σπίτι στο οποίο βρισκόταν χτυπήθηκε από ισραηλινή αεροπορική επιδρομή στις 12 Νοεμβρίου.

Το μοτίβο πίσω από τις δολοφονίες δημοσιογράφων και ο “στόχος της σιωπής”

Σύμφωνα με τα στοιχεία του RSF (Reporters Without Borders), τουλάχιστον 130 δημοσιογράφοι και εργαζόμενοι στα μέσα ενημέρωσης σκοτώθηκαν από τις ισραηλινές δυνάμεις στη Γάζα από τις 7 Οκτωβρίου 2023.

Άλλες ομάδες για τα δικαιώματα των μέσων ενημέρωσης δίνουν διαφορετικούς αριθμούς βάσει των δικών τους κριτηρίων, ενώ το Κυβερνητικό Γραφείο Μέσων Ενημέρωσης στη Γάζα υπολογίζει τον αριθμό των νεκρών δημοσιογράφων και εργαζομένων στα μέσα ενημέρωσης σε 173.

Η Διεθνής Ομοσπονδία Δημοσιογράφων δήλωσε ότι το ποσοστό θνησιμότητας για τους εργαζόμενους στα μέσα ενημέρωσης στη Γάζα είναι πάνω από 10%, ενώ το 75% όλων των δημοσιογράφων που σκοτώθηκαν στον κόσμο το 2023, σκοτώθηκαν από τις 7 Οκτωβρίου έως τα τέλη του περασμένου έτους.

Τον Δεκέμβριο του 2023, μόλις δύο μήνες μετά τον πόλεμο, η Επιτροπή Προστασίας των Δημοσιογράφων είπε ότι η εμπόλεμη ζώνη στη Γάζα ήταν η “πιο επικίνδυνη ποτέ” για τους δημοσιογράφους.

Δεν είναι δύσκολο λοιπόν να διαπιστώσει κανείς πως και η εξόντωση δημοσιογράφων μόνο τυχαία δεν είναι.

“Εάν δεν υπάρχουν δημοσιογράφοι, δεν υπάρχει κανείς που να μπορεί να το επαληθεύσει ανεξάρτητα και να πει στον κόσμο ό,τι συμβαίνει εκεί”, δήλωσε στο Al Jazeera, ο Jonathan Dagher, επικεφαλής του Γραφείου Μέσης Ανατολής των Δημοσιογράφων Χωρίς Σύνορα (RSF). “Έτσι, ο ισραηλινός στρατός γίνεται η πηγή πληροφοριών“.

“Υπάρχει ένα μοτίβο“, είχε πει ο Dagher. “Έχουμε κλείσει 10 μήνες και δεν έχουμε σκοτωθεί πέντε ή έξι δημοσιογράφοι, κάτι που θα ήταν ήδη μια τραγωδία”.

Μεταξύ των περισσότερων από 130 εργαζομένων στα μέσα ενημέρωσης και δημοσιογράφων που έχουν σκοτωθεί, λέει η RSF, για τις 31 περιπτώσεις μπορεί να επιβεβαιωθεί ότι οι δημοσιογράφοι στοχοποιήθηκαν άμεσα λόγω του επαγγέλματός τους. Και η εξήγηση είναι απλή: Το Ισραήλ καταστρέφει με αυτό τον τρόπο την υποδομή των μέσων ενημέρωσης της Γάζας.

Από τις 7 Οκτωβρίου, τα διεθνή μέσα ενημέρωσης δεν επιτρέπεται να εισέλθουν στη Γάζα. Οι Παλαιστίνιοι δημοσιογράφοι έχουν καταβάλει κάθε δυνατή προσπάθεια για να καταγράψουν τον πόλεμο στη Λωρίδα της Γάζας, πληρώνοντας το τίμημα συχνά με τη ζωή τους ή με τη ζωή των αγαπημένων τους.

“Υπάρχει το μοτίβο του Ισραήλ να στοχεύει Παλαιστίνιους δημοσιογράφους τους τελευταίους 11 μήνες και να απαγορεύει σε άλλους οργανισμούς μέσων ενημέρωσης ή δημοσιογράφους να πάνε στη Γάζα, εκτός από εκείνες τις σπάνιες περιπτώσεις ενσωμάτωσης δημοσιογράφων [με τον ισραηλινό στρατό]”, δήλωσε στο Al Jazeera ο  Mohamad Bazzi, διευθυντής του Κέντρου Σπουδών Εγγύς Ανατολής στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης, Hagop Kevorkian Center.

Αναλογιζόμενοι τους αριθμούς, φαίνεται πως η εκστρατεία του Ισραήλ για ένα black out στα ΜΜΕ με στόχο τον περιορισμό της κάλυψης και της άσκησης κριτικής για το τι κάνει ο ισραηλινός στρατός αποδίδει.

“Μόνος στόχος είναι να επιβάλουν την ιστορία τους αντί για την αλήθεια. Στόχος είναι η σιωπή. Στόχος είναι η παραπληροφόρηση”, καταλήγει ο Dagher.

Παρά το γεγονός ότι η στοχοποίηση ακαδημαϊκών, συγγραφέων και επιστημόνων – αμάχων – χωρίς σύνδεση με στρατιωτικές ενέργειες αποτελεί έγκλημα πολέμου, σύμφωνα με το καταστατικό της Ρώμης για το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο (ΔΠΔ), το Ισραήλ συνεχίζει ακάθεκτο τις επιθέσεις, ακόμα και σήμερα.