MARTIN MEISSNER/AP PHOTO | ΘΕΟΔΩΡΑ ΚΡΙΝΗ/24 MEDIA CREATIVE TEAM

ΜΠΟΡΕΙ ΜΙΑ ΧΩΡΑ ΝΑ ΧΑΚΑΡΕΙ ΤΗΝ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑ ΣΤΗ EUROVISION;

Απαντάμε σε όλες τις ερωτήσεις για τη συμμετοχή του Ισραήλ στη Eurovision. Ναι, και στο αν θα μπορούσε να «στήσει» το televoting.

Η φετινή Eurovision είχε όλους τους λόγους για να ασχοληθεί κάποιος μαζί της. Συμπεριλαμβανομένης της εξωπραγματικής φωνητικής ερμηνείας που τακτοποίησε ο Γάλλος Slimane,

Το Nemo πήρε το τρόπαιο στο ‘νήμα’ της ψηφοφορίας θρίλερ και έγινε το πρώτο non binary άτομο που νίκησε στα 68 χρόνια του διαγωνισμού. Για την ιστορία, προσδιορίζεται στη σελίδα του στο Instagram ως they/them.

Σε όσα έκαναν θρίλερ τη ψηφοφορία ήταν και οι φαν 15 χωρών που προτίμησαν ως καλύτερο το τραγούδι αυτό του Ισραήλ που κλιμακώνει τις επιθέσεις στη Γάζα.

Πολλοί ήταν αυτοί που είχαν ζητήσει τον αποκλεισμό των Ισραηλινών από το διαγωνισμό (και μέσω petition που είχε χιλιάδες υπογραφές), σε συνέπεια με εκείνον της Ρωσίας μετά τον πόλεμο στην Ουκρανία.

Τέθηκε και η πρόταση του μποϊκοτάζ στο διαγωνισμό, στο οποίο αντιτέθηκαν κάποιοι καλλιτέχνες, όπως θα δεις στη συνέχεια. Άλλοι διέκοψαν πρόβες για να πουν ένα «Λευτεριά στην Παλαιστίνη», το οποίο φώναξαν και χιλιάδες διαδηλωτές βρέθηκαν έξω από την Malmö Arena, με την Eden Golan να ακούει αποδοκιμασίες μαζί με επευφημίες σε κάθε δημόσια εμφάνιση από τις λίγες που έκανε για λόγους προστασίας.

Δεν ξεχνάμε και το «χασμουρητό» της Μαρίνας Σάττι σε συνέντευξη Τύπου ενώ μιλούσε η Golan, το «θα ήθελα να σου ευχηθώ καλή επιτυχία. Αλλά ξέρεις τι; Είσαι ήδη επιτυχημένη. Αυτό συμβαίνει επειδή διαγωνίζεσαι όχι μόνο στη Eurovision, αλλά και ενάντια σε ένα κύμα αντισημιτισμού, αντιστέκεσαι σε αυτό και εκπροσωπείς τιμητικά το κράτος του Ισραήλ» του Μπέντζαμιν Νετανιάχου ή το video με τον floor manager να ζητά να σταματήσουν τα γιουχαΐσματα.

Ας απαντήσουμε λοιπόν, σε όλες τις απορίες που είχε ο μέσος Ευρωπαίος που παρακολούθησε φέτος τη Eurovision, σχετικά με το Ισραήλ.

Γιατί δεν αποκλείστηκε το Ισραήλ από τη Eurovision

Η σύντομη απάντηση είναι γιατί η εθνική ραδιοτηλεόραση που είναι μέλος της EBU (European Broadcasting Union) δεν παραβίασε κάποιους από τους κανόνες συμμετοχής της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση Ραδιοτηλεοπτικών Σταθμών.

Αυτό δεν ίσχυσε με τη Λευκορωσία το 2021, με την Ένωση να ενημερώνει ότι αποβάλλεται «λόγω παραβίασης των κανόνων για την ελευθερία του Τύπου της EBU». Για τον αποκλεισμό της Ρωσίας το 2022, η EBU είχε διευκρινίσει πως «η απόφαση αντικατοπτρίζει την ανησυχία ότι, υπό το πρίσμα της άνευ προηγουμένου κρίσης στην Ουκρανία, η συμπερίληψη μιας ρωσικής συμμετοχής στον διαγωνισμό θα έφερνε τον ανταγωνισμό σε ανυποληψία».

Σε ό,τι αφορά το Ισραήλ, ο γενικός διευθυντής της Ένωσης Noel Curran εξήγησε πως θα επιτρέπει τη συμμετοχή του για δυο λόγους.

«Ο διαγωνισμός τραγουδιού της Eurovision είναι ένα μη πολιτικό μουσικό γεγονός και ένας διαγωνισμός μεταξύ των δημόσιων ραδιοτηλεοπτικών φορέων που είναι μέλη της EBU. Δεν είναι μια διαφωνία μεταξύ των κυβερνήσεων».

«Στην περίπτωση της Ρωσίας, οι ραδιοτηλεοπτικοί φορείς τέθηκαν σε διαθεσιμότητα από την EBU, λόγω των επίμονων παραβιάσεων των υποχρεώσεών τους ως μέλους και της παραβίασης των αξιών της δημόσιας υπηρεσίας.

Σε ό,τι αφορά το Ισραήλ, τα κυβερνητικά μας όργανα εξέτασαν τη λίστα συμμετεχόντων για τον διαγωνισμό του 2024 και συμφώνησαν ότι ο δημόσιος ραδιοτηλεοπτικός σταθμός της χώρας πληρούσε όλους τους κανόνες διαγωνισμού για φέτος και έτσι μπορεί να συμμετάσχει, όπως τα τελευταία 50 χρόνια».

Ο Curran άφησε το καλύτερο για το τέλος, θέτοντας προ των ευθυνών τους τους πάντες.

«H EBU είναι ευθυγραμμισμένη με άλλους διεθνείς οργανισμούς, συμπεριλαμβανομένων αθλητικών ενώσεων και ομοσπονδιών και άλλων διεθνών φορέων, που έχουν διατηρήσει παρομοίως τη στάση τους χωρίς αποκλεισμούς έναντι των Ισραηλινών συμμετεχόντων σε μεγάλους αγώνες αυτή τη στιγμή».

Επανέλαβε και ότι θα αποκλειστεί οι όποιος συμμετέχοντας παραβιάσει τον κατ’ αρχάς κανόνα της ύπαρξης του οργανισμού που έχει έδρα στην Ελβετία και ενημέρωσε πως ένεκα των συνθηκών θα διατηρηθεί το περυσινό moto United by Music.

Γιατί μετέχει σε ευρωπαϊκό διαγωνισμό το Ισραήλ

Ένα άλλο ερώτημα που διατυπώθηκε εντόνως τις τελευταίες ημέρες είναι γιατί μετέχει το Ισραήλ σε ευρωπαϊκό διαγωνισμό. Το λόγο τον διάβασες από πάνω, στα περί της πρακτικής όλων των διεθνών οργανισμών, συμπεριλαμβανομένων των αθλητικών ενώσεων και ομοσπονδιών, μεταξύ άλλων. Ειρήσθω εν παρόδω, κατά το παρελθόν η EBU είχε εξηγήσει ότι επετράπη η συμμετοχή του Ισραήλ ως πρώτης μη ευρωπαϊκής χώρας που πήρε άδεια συμμετοχής στη Eurovision, επειδή ήταν ήδη ένα από τα μέλη της.

Συνεχίζουμε.

Οι Ισραηλινοί έκριναν πως εν μέσω των επεμβάσεων στη Γάζα και των γενικότερων αντιδράσεων πολιτών από όλες τις χώρες (να θυμίσω τι έχει γίνει στις ΗΠΑ;) ήταν φανταστική ιδέα να στείλουν στο διαγωνισμό τραγούδι, του οποίου οι στίχοι αναφέρονταν συνθήκη ήταν στα γεγονότα της 7ης Οκτωβρίου του 2023.

Η EBU απέρριψε δυο φορές το περιεχόμενο, ωστόσο η κρατική τηλεόραση του Ισραήλ αρνείτο πεισματικά να βγάλει την πολιτική από το τραγούδι. Χρειάστηκε η παρέμβαση του προέδρου της χώρας Isaac Herzog για να επέλθει η ειρήνη -στο θέμα της συμμετοχής στη Eurovision.

Ο Herzog τόνισε ότι «ειδικά αυτή τη στιγμή, όταν αυτοί που μας μισούν επιδιώκουν να παραμερίσουν και να μποϊκοτάρουν το κράτος του Ισραήλ από κάθε στάδιο, πρέπει να ακουστεί η φωνή μας με υπερηφάνεια και το κεφάλι ψηλά, όπως σηκώνουμε τη σημαία σε κάθε παγκόσμιο φόρουμ, ειδικά φέτος».

Έτσι έπεισε τους στιχουργούς να συνταχθούν με τους κανόνες της EBU, ώστε να μην αποκλειστεί η χώρα από το διαγωνισμό τραγουδιού.

ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η EBU

Η Ευρωπαϊκή Ένωση Ραδιοτηλεοπτικών Σταθμών που κάνει καριέρα ως EBU, είναι συμμαχία δημοσίων μέσων ενημέρωσης, με 112 οργανισμούς/μέλη σε 56 χώρες -παρεμπιπτόντως έχει και 30 συνεργάτες και στις άλλες ηπείρους- σχεδόν 2.000 τηλεοπτικά δίκτυα, ραδιοφωνικούς σταθμούς και online κανάλια και υπηρεσίες που μεταδίδονται σε 166 γλώσσες.

Τα προϊόντα που διαχειρίζεται μπορούν να φτάσουν σε 1.060.000.000 ανθρώπους σε όλον τον πλανήτη και τα διαθέτει στα μέλη της σε συμφέρουσες τιμές -συγκριτικά με αυτές της ελεύθερης αγοράς.

Mεταξύ τους είναι oι 189 αθλητικές διοργανώσεις, προεξεχουσών των Ολυμπιακών Αγώνων και FIFA World Cup (υπάρχουν όλες οι παγκόσμιες και πανευρωπαϊκές διοργανώσεις) και φυσικά η ο Eurovision Song Contest.

Σε αυτόν κάθε μέλος της EBU μπορεί να πάρει μέρος, εφόσον είναι τυπικό στις υποχρεώσεις του προς την Ένωση και δώσει το τέλος συμμετοχής. Αυτό ποικίλει ανάλογα και με τον πληθυσμό κάθε κράτους -όπως επιμερίζεται το κόστος του διαγωνισμού Κάποιοι δίνουν έως 5.000.000 ευρώ και άλλοι ούτε 200.000 ευρώ.

ΕBU

 

Το μεγαλύτερο live μουσικό γεγονός φτάνει σε περισσότερους από 16.000.000 τηλεθεατές σε 40 αγορές και εκατομμύρια άλλους μέσω ψηφιακών μέσων. Το 2023 το κανάλι στο YouTube είχε 41.5 εκατομμύρια unique χρήστες, ενώ 32.600.000 ήταν τα engagements σε όλα τα επίσημα social media.

Και το καλύτερο;

H Eurovision απολαμβάνει της προτίμησης του κοινού που όλοι θέλουν να κερδίσουν, αλλά λίγοι μπορούν: του νεανικού.

ΓΙΑΤΙ Η EBU ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙ ΣΗΜΑΙΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΕ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΝΤΑ

Υπό όλο αυτό το βάρος (και δη του κέρδους), η EBU που παίρνει τέλος συμμετοχής από κάθε χώρα που μετέχει (πληροφορίες αναφέρουν πως εμείς δώσαμε 176.647,20 ευρώ) τακτικά παίρνει αποφάσεις που τις λες και αμφιλεγόμενες.

Για παράδειγμα, απαγόρευσε την εμφάνιση της σημαίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στο γενικότερο πλαίσιο των απαγορεύσεων σημαιών που δεν ανήκουν σε έθνη.

Ενώ η EBU επιμένει μέσα στα χρόνια πως είναι «σταθερός υποστηρικτής της ελευθερίας του λόγου και του δικαιώματος των ανθρώπων να εκφράζουν τις βαθιές απόψεις και τις απόψεις τους», συνήθως προσθέτει πως οι άνθρωποι μπορεί να θέλουν να ακουστεί η φωνή τους και να υποστηρίξουν το δικαίωμα του όσοι επιθυμούν να διαδηλώσουν ειρηνικά,

Παρ’ όλα αυτά ρητός κανόνας απαγορεύει αναφορές σε σημαίες, πανό και σύμβολα που οι διοργανωτές θεωρούν πολιτική ή θρησκευτική φύση -συμπεριλαμβανομένων σημαιών αμφισβητούμενων εδαφών.

Με μια εξαίρεση: την Madonna.

Η πραγματικότητα είναι πως η EBU λέει πως η Eurovision είναι ένας non political διαγωνισμός τραγουδιού, η πραγματικότητα όμως αποκαλύπτει πως ανέκαθεν είχε μια πολιτική χροιά. ‘Ενα ενδεικτικό παράδειγμα είναι οι ψήφοι βάσει γεωπολιτικής και σε επίπεδο γειτνίασης -με τις χώρες της βόρειας Ευρώπης να δίνουν ρεσιτάλ, όπως φυσικά δίναμε κι εμείς με την Κύπρο.

Για να νικήσουν οι καθ’ ύλην αρμόδιοι αυτόν τον παράγοντα, έβαλαν στο παιχνίδι τους τηλεθεατές.

Και κάπως έτσι ζήσαμε φέτος την άβολη στιγμή που το τραγούδι του Ισραήλ προτιμήθηκε ως καλύτερο από 15 λαούς της ηπείρου στην οποία ζεις, ενώ εάν έκανε η EBU ό,τι είχε κάνει και το 2022 με τη Ρωσία, θα ήταν εκτός διαγωνισμού.

Δεν πήρε το βραβείο και τη διοργάνωση του 2025, χάριν των κριτικών επιτροπών που προτίμησαν την Ελβετία και έδωσαν τη 2η και την 3η θέση σε Γαλλία και Κροατία αντίστοιχα.

Παρεμπιπτόντως, οι Κροάτες ήταν αυτοί που έλαβαν τους περισσότερους βαθμούς από το televoting, συνολικά, με πολλούς χρήστες των social media να κάνουν λόγο για παράτυπο έλεγχο των ψηφιακών ψήφων από τους Ισραηλινούς οι οποίοι κάλλιστα θα μπορούσαν να επωφεληθούν από τις αλλαγές που έκανε η EBU στην ηλεκτρονική και την τηλεφωνική ψηφοφορία.

Για να μη σε κουράζω, οι 3 από τους 4 τρόπους televoting κατέληγαν στην αποστολή SMS με τον κωδικό κάθε χώρας, ενώ με τις κλήσεις ίσχυσε ό,τι πάντα -σηκώνεις το ακουστικό, σχηματίζεις το νούμερο του εκλεκτού, ακούς ‘καταχωρήθηκε η ψήφος’ και τέλος.

Ποιοι προτίμησαν το Ισραήλ

Τα ευρωπαϊκά μέσα μετέδωσαν πως η αποστολή της χώρας πήρε το 12αρι από τους φαν των 15 εκ των 37 χωρών που τοποθετήθηκαν, συμπεριλαμβανομένου του Rest of The World -εκεί ανήκουν όσοι δεν έχουν χώρα που εκπροσωπείται στο διαγωνισμό, αλλά θέλουν να ψηφίσουν.

Η Eden Golan κέρδισε τις περισσότερες προτιμήσεις από τους Αυστραλία, Βέλγιο, Φιλανδία, Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία, Λουξεμβούργο, Ολλανδία, Πορτογαλία, Σαν Μαρίνο, Ισπανία, Σουηδία, Ελβετία και Μεγάλη Βρετανία, συν εκείνο των «εξωσχολικών».

Πήρε και τη δεύτερη θέση των προτιμήσεων από τους Αλβανία, Αυστρία, Κύπρος, Τσεχία, Μολδαβία, Σλοβενία και Ιρλανδία, με την Κροατία ωστόσο να επικρατεί με 337 βαθμούς, έναντι των 323 της Golan που τερμάτισε 5η.

Βλέπεις, πήρε μόλις 52 βαθμούς από τις κριτικές επιτροπές (καμία δεν της έδωσε 12αρι), στη δεύτερη χρονιά που εξαιρέθηκαν από τους ημιτελικούς.

Γιατί;

Οι Ισραηλινοί έγραψαν και είπαν πως «μάλλον τελικά δεν μας μισούν τόσο πολύ».

ΤΟ ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΠΟΥ ΑΛΛΑΞΕ ΤΗ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑ

H ψηφοφορία είναι ένα πολύ σοβαρό ζήτημα για την EBU και σε επίπεδο αξιοπιστίας. Για αυτό και έχει επιστρατεύει ορκωτούς λογιστές, ώστε να επιβλέπουν τη διαδικασία. Παρ’ όλα αυτά, δεν έχει γλιτώσει τα παρατράγουδα. Όσο δε, εξελίσσεται η τεχνολογία οι πλέον καχύποπτοι μπορούν βάσιμα να πιστεύουν πως αυτό που βλέπουμε ως αποτέλεσμα μπορεί να είναι στο 100% ‘φτιαχτό’.

Σε κάθε περίπτωση, η Εurovision του 2022 σημαδεύτηκε από το μεγαλύτερο σκάνδαλο του διαγωνισμού, σε επίπεδο ψήφων. Ήταν κάτι που δεν είχε γίνει ξανά.

Μετά τον πρώτο ημιτελικό, διαπιστώθηκε κριτικές επιτροπές έξι χωρών προέβησαν σε «παράτυπες μεθόδους ψηφοφορίας» κατά τους ημιτελικούς. Ήταν αυτές του Αζερμπαϊτζάν, της Γεωργίας, του Μαυροβουνίου, της Πολωνίας, της Ρουμανίας και του Σαν Μαρίνο.

Αυτό που έκαναν ήταν να «πειράξουν» τα αποτελέσματα, ώστε να χειραγωγήσουν τους φιναλίστ. Η διαπίστωση αυτή ανήκει στον Ανεξάρτητο Πανευρωπαϊκό Εταίρο Ψηφοφορίας της Eurovision (Pan-European Voting Partner) που παρατήρησε «παράτυπο μοτίβο», όταν σύγκριναν τα αποτελέσματα των εν λόγω με τις άλλες 15 κριτικές επιτροπές.

Τι είχαν κάνει;

Είχαν η μια την άλλη στην κορυφή, έχοντας συμφωνήσει να ψηφίσουν η μια την άλλη. Πράγμα που αν έχεις δει δυο φορές τη Eurovision στη ζωή σου, ξέρεις πως συμβαίνει. Αυτό που τις πρόδωσε ήταν η εντυπωσιακή διαφορά με το μοτίβο της ψηφοφορίας των 15 άλλων επιτροπών.

Αποφασίστηκε η ακύρωση των ψήφων αυτών των έξι χωρών, ο αποκλεισμός τους από τον δεύτερο ημιτελικό και τον τελικό και η αντικατάσταση τους από ένα αναπληρωματικό συγκεντρωτικό αποτέλεσμα.

Η EBU πήρε και μια ακόμα απόφαση: να εξαιρέσει τις κριτικές επιτροπές από τους ημιτελικούς. Πράγμα που σημαίνει πως έκτοτε αποφασίζουν μόνο οι φαν για αυτούς που προκρίνονται στον τελικό (τους 10 που προκρίνονται από κάθε ημιτελικό).

Ο πρότερος ανέντιμος βίος του Αζερμπαϊτζάν

Για την ιστορία, το Αζερμπαϊτζάν είχε ‘συλληφθεί’ το 2014 να προσπαθεί να αγοράσει ψήφους -από κριτικές επιτροπές και φαν- για τη Eurovision της Σουηδίας.

Είχε διαπιστωθεί πως Λιθουανοί είχαν πάρει χρήματα για να προτιμήσουν το συγκεκριμένο τραγούδι στο televoting. Η EBU τιμώρησε το Αζερμπαϊτζάν με τριετή αποκλεισμό, ανακοινώνοντας πως η προσπάθεια του δεν είχε αποτέλεσμα χάριν των διαδικασιών ασφαλείας που ίσχυαν ήδη.

Ένας ήταν η δημοσίευση των ονομάτων των μελών των κριτικών επιτροπών που είχε εφαρμοστεί για πρώτη φορά στη Σουηδία.

Ο Frank Freiling, πρόεδρος του διοικητικού οργάνου του διαγωνισμού που εποπτεύει τα της ψηφοφορίας, είχε δηλώσει το εξής:

«Όπως οι ποδοσφαιρικοί σύλλογοι είναι καταρχήν υπεύθυνοι για τη συμπεριφορά των οπαδών τους, θεωρούμε τους συμμετέχοντες ραδιοτηλεοπτικούς φορείς υπεύθυνους και τους καθιστούμε υπεύθυνους για την αποτροπή εκλογικών παρατυπιών υπέρ της εισόδου τους».

Έκτοτε όποιος επιχειρούσε κάτι ανάλογο του Αζερμπαϊτζάν θα είχε την ίδια μοίρα (τριετή αποκλεισμό).

H EΦΑΡΜΟΓΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΨΗΦΟΥΣ

Όπως αναφέρθηκε ήδη το σκάνδαλο του 2022 έβγαλε από τις ψηφοφορίες των ημιτελικών τις κριτικές επιτροπές, όπως επανέφερε στο προσκήνιο τα της αξιοπιστίας του διαγωνισμού. Προφανώς επλήγη, μαζί με την πίστη του κοινού για το αποτέλεσμα του event που υπάρχει ως ευρωπαϊκή τηλεοπτική παραγωγή με στόχο τη διασκέδαση.

Είχε ειπωθεί ότι το ‘στήσιμο’ των αποτελεσμάτων από έξι επιτροπές αυτό έκανε πιο δύσκολη την απόπειρα των υπευθύνων να πείσουν το ευρύ κοινό πως η ψηφοφορία δεν έχει πολιτικά κίνητρα (μολονότι παραδοσιακά ψηφίζονταν οι φίλες χώρες μεταξύ τους). Ότι νικά η μουσική.

Το mantra των αυθεντικών φαν του διαγωνισμού αναφέρει πως η Eurovision είναι η μόνη ευκαιρία που έχουν χώρες οι οποίες δύσκολα θα διοργανώσουν ποτέ Παγκόσμιο Κύπελλο ποδοσφαίρου ή Ολυμπιακούς Αγώνες, να νικήσουν και να φιλοξενήσουν ένα event που θα φέρει κόσμο από όλη την Ευρώπη επί των εδαφών τους.

Ναι, κάποιες φορές αρέσει στο κοινό κάτι που είναι διασκεδαστικό ή πολύ περίεργο ή πολύ παράξενο, ωστόσο οι «σκληροπυρηνικοί» Eurofans εστιάζουν πάντα στην ποιότητα του κάθε τραγουδιού.

Σε κάθε περίπτωση όμως, η δεδομένη ‘διαφωνία’ έκανε και εξακολουθεί να κάνει αναγκαία την ύπαρξη κριτικής επιτροπής, έστω στον τελικό. Οι εξελίξεις της τεχνολογίας την κάνουν αναγκαία, έως το τέλος του κόσμου. Ή του διαγωνισμού.

Τι δίνεις για να ψηφίσεις στη Eurovision

Το 2024 η EBU ανακοίνωσε ένα νέο κανονισμό που αφορούσε τους φαν. Από το 1998 όταν οι τηλεθεατές απέκτησαν για πρώτη φορά δικαίωμα ψήφου (με εξαίρεση το 2010 και το 2011 όταν η ψηφοφορία άρχισε με την εκκίνηση του show), μπορούσαν να καταθέτουν προτιμήσεις, καλώντας στον αριθμό του αγαπημένου performer που περνούσε από την οθόνη της τηλεόρασης, αφότου ολοκληρώνονταν και οι 25 ερμηνείες.

Αρχής γενομένης από φέτος οι τηλεφαν των διαγωνιζόμενων χωρών μπορούν να ψηφίζουν μέσω της επίσημης εφαρμογής του event (Εurovision Song Contest) κατά τα live, συν το τηλέφωνο, την αποστολή SMS και το esc.vote.

Το μόνο που κάνουν είναι να πληκτρολογούν τον αριθμό του αγαπημένου διαγωνιζόμενου που εμφανίζεται στην τηλεοπτική οθόνη, αλλά και αυτή του κινητού (αν ψηφίζουμε ηλεκτρονικά και όχι με τηλέφωνο).

Kάθε ψηφοφόρος μπορεί να καταθέτει έως 20 ψήφους και για να το κάνει, δεν χρειάζεται να δώσει κανένα προσωπικό στοιχείο -εκτός και αν έχει «κατεβάσει» το app και άρα το τηλέφωνο του έχει καταχωρηθεί στη λίστα με τα downloads.

Η Eurovision δεν ασχολείται με προσωπικά δεδομένα ή την επιβεβαίωση αυτών.

Για τα περισσότερα χρόνια του event, ένας ψηφοφόρος τοποθετούνταν αφότου ολοκληρώνονταν οι εμφανίσεις. Από φέτος ο καθείς μπορούσε να ψηφίσει από την έναρξη των live (σε ημιτελικούς και τελικό) έως και 25 λεπτά μετά το τέλος κάθε ημιτελικού και 40 μετά τον τελικό, με την EBU να έχει πει πως ο στόχος αυτών των ανανεώσεων είναι η πιο γρήγορη συγκέντρωση των ψήφων.

Πάμε και στην άλλη όψη του νομίσματος.

Η παρανόηση για την προσμέτρηση των ψήφων του televoting

Αυτό που δεν κατέστη σαφές για το televoting είναι πως δεν δίνει κάθε χώρα βαθμούς μέσω αυτού, αλλά όλες οι χώρες μαζί. Οι κορυφαίες 10 μοιράζονται από 12 έως 1 βαθμό -ανάλογα με τη θέση τους στις συνολικές προτιμήσεις.

Δηλαδή, οι ψήφοι μοιράζονται στις χώρες ανάλογα με το πόσο έχουν προτιμηθεί από όσους ψηφίζουν, ώστε να ‘σβηστεί’ το πλεονέκτημα που θα είχαν τα μεγάλα έθνη των πάρα πολλών κατοίκων. Η κατά λάθος αποκάλυψη του televoting των Ιταλών για το δεύτερο ημιτελικό, βοηθά στην περαιτέρω κατανόηση.

Tο μόνο απαγορευτικό της EBU για τη ψηφοφορία

Ο μόνος περιορισμός για τους ψηφοφόρους της Eurovision είναι ότι δεν μπορούν να προτιμήσουν τον εκπρόσωπο της χώρας τους στον ημιτελικό και τον τελικό. Παρεμπιπτόντως, στους ημιτελικούς ψήφο καταθέτουν μόνο οι τηλεθεατές των χωρών που μετέχουν στον κάθε έναν. Δηλαδή, εμείς που ήμασταν στον δεύτερο, δεν μπορούσαμε να ψηφίσουμε στον πρώτο.

H Big 5 (Αγγλία, Γαλλία, Ισπανία, Ιταλία και Γερμανία) που περνάει απευθείας στον τελικό, ψηφίζει σε ημιτελικούς βάσει του πού στέλνει κάθε χώρα η σχετική κλήρωση. Μετά υπάρχει η Rest of The World, με ψηφοφόρους από χώρες που δεν έχουν εκπρόσωπο στο διαγωνισμό από όλον τον κόσμο. Εν προκειμένω, όλες οι ψήφοι μετατρέπονται και αποδίδονται σαν να ψήφιζε μια χώρα.

Αν μπορούν να επηρεαστούν οι ψήφοι του κοινού;

Επειδή μέσω και της ψηφοφορίας διακυβεύεται η αξιοπιστία του διαγωνισμού, η EBU έχει επιστρατεύσει διάφορες ομάδες για να προφυλάξουν τη διαδικασία -από προγραμματιστές έως δικηγόρους. Παρ’ όλα αυτά, όπως πιθανόν να γνωρίζεις στη φάση που είναι η τεχνολογία, ο μόνος τρόπος να αποκλήσεις το όποιο «πείραγμα» είναι οι εκ του σύνεγγυς συναλλαγές.

Χαρακτηρστικά, όσοι ενδιαφέρονται να διαμορφώσουν τα online polls και τις εκλογές, κάνουν χρήση των votebots. Πρόκειται για αυτοματοποιημένο λογισμικό που σχεδιάζεται για να συμμετέχει με δόλιο τρόπο σε αυτές τις διαδικασίες. Χρησιμοποιείται σε οτιδήποτε, από περιστασιακές διαδικτυακές δημοσκοπήσεις έως πλατφόρμες μέσων κοινωνικής δικτύωσης και είναι προγραμματισμένο να ψηφίζει αυτόματα, συχνά σε μεγάλους αριθμούς.

Υπάρχει και η δυνατότητα να ρυθμιστεί για συγκεκριμένη ή τυχαία επιλογή, ώστε να υπονομευθεί η ακεραιότητα κάθε εκλογικού συστήματος στο οποίο διεισδύουν. Έτσι, αυτοί που το χρησιμοποιούν αποφασίζουν για το αποτέλεσμα διαδικτυακών polls και διαγωνισμών, τη διάδοση παραπληροφόρησης στα social media και τη ‘διόγκωση’ της δημοτικότητας συγκεκριμένου περιεχομένου.

Για διαδικασίες σαν και αυτήν που ακολουθεί η Eurovision, υπάρχουν άλλες μέθοδοι. Εν συντομία, ισχύει ό,τι μου είχε πει ο εξάδελφος μου όταν είχα μηχανή: «Αν θέλουν να στην πάρουν, θα στην πάρουν. Το θέμα είναι να βάλεις όσες περισσότερες ασφάλειες μπορείς, ώστε να στείλεις τον επιτήδειο να σε μια πιο εύκολη επιλογή».

Όπως είπε ο Π.Β., ο software engineer (που θέλησε να διατηρήσει την ανωνυμία του) με τον οποίον επικοινώνησα για το θέμα, οι εξπέρ του είδους μπορούν να μπουν παντού, αν το θέλουν. Την ώρα της συνομιλίας μας, λάμβανα στο κινητό μου SMS με κωδικούς τηλεφώνων από όλη την Ευρώπη -τα πέντε στην τιμή του 1 ευρώ.

Τα έστελνε εκείνος, για να μου εξηγήσει πόσο εύκολα γίνεται. Ως προς τη χρέωση της Eurovision για αυτά τα SMS, όπου έστελναν οι 3 τρόποι ψηφοφορίας (SMS, εφαρμογή και ιστοσελίδα) «υπάρχουν προγράμματα που κρατούν και χρήματα».

Ένα που μπορεί να καταθέτει και τηλεφωνικά ψήφους στο διαγωνισμό, το ‘χεις κατεβάσει σίγουρα κατά το παρελθόν κι εσύ. Mπορείς και να πάρεις τηλέφωνο μέσω αυτής της πλατφόρμας και να στείλεις SMS, έναντι πληρωμής με το ποσό να μην είναι μεγάλο -πάει και αναλογικά με τη χώρα.

«Υπάρχουν πλατφόρμες που δημιουργούν διαφορετικό αριθμό κάθε φορά. Επί 20 ψήφοι που επιτρέπεται στον κάθε αριθμό, ακόμα και χειροκίνητα μπορείς να επηρεάσεις το αποτέλεσμα. Προφανώς υπάρχουν και πιο εξελιγμένοι τρόποι. 

Τώρα, ακόμα και όταν πρέπει να δώσεις στοιχεία, εάν δεν υπάρχει επιβεβαίωση, φτιάχνεις ένα botακι με random ονόματα που μπορεί να είναι άπειρα. Τo botακι ‘γεμίζει’ μόνο του τα πεδία της φόρμας και προχωρά μόνο του σε action. Για παράδειγμα, σε μια ψήφο.

Όταν φτιάχνεις account κάπου, σου ζητά να clickαρεις σε εικόνες που δείχνουν το ζητούμενο. Αυτό δεν ‘προσπερνάτε’ εύκολα, αλλά δεν είναι και αδύνατο να τακτοποιηθεί.

«Σε περίπτωση που χρειάζεται επιβεβαίωση, υπάρχουν πλατφόρμες που διαθέτουν και την υπηρεσία δημιουργίας emails».

Το τηλέφωνο είναι το πιο εύκολο, αφού πια μπορείς να τηλεφωνήσεις και μέσω υπολογιστών και με μια παρέμβαση να καλεί μόνος του ο υπολογιστής όσες φορές θες, από όποιο νούμερο θέλει να φαίνεται.

«Να σε ρωτήσω κάτι;».

Παρακαλώ;

«Θεωρείς ότι αν θέλουν δεν μπορούν να αλλάξουν οι διοργανωτές τα αποτελέσματα πριν τα παρουσιάσουν;»

Δεν έχω ψευδαισθήσεις. Ξέρω πως όλα γίνονται.

«Άρα τι συζητάμε;».

Σίγουρα όχι για την παγκόσμια ειρήνη, που δεν φαίνεται να ενδιαφέρει ουσιαστικά και πάρα πολλούς.

Ροή Ειδήσεων

Περισσότερα