ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΠΙΟ ΑΣΦΑΛΗΣ ΘΕΣΗ ΣΤΑ ΑΕΡΟΠΛΑΝΑ

Κάθε χρόνο γίνονται παγκοσμίως 45.000.000 πτήσεις εμπορικών αεροσκαφών. To 2020 ήταν 299 οι άνθρωποι που έχασαν τη ζωή τους σε σχετικά δυστυχήματα.

Το 2021 ήταν 176 τα θύματα σε 28 περιπτώσεις που σημειώθηκαν και το 2022 σκοτώθηκαν 174 άνθρωποι σε 33 συμβάντα.

To 2023 ήταν ένα το δυστύχημα και 72 οι θάνατοι, με τις πτήσεις να αυξάνονται κατά 20%, συγκριτικά με το 2022.

Το 2024 έγινε η «χρονιά των αεροπορικών ατυχημάτων» σύμφωνα με τους Times.

Ας δούμε τι έγινε πριν την τραγωδία που βίωσε την Κυριακή η Κορέα.

Τον Ιανουάριο η πτήση 516 της Japan Airlines συγκρούστηκε με ένα αεροπλάνο της ακτοφυλακής De Havilland, κατά την προσγείωση στο αεροδρόμιο Haneda του Τόκιο και τυλίχθηκε στις φλόγες. Πέντε από τα 6 άτομα που επέβαιναν στο μικρότερο αεροσκάφος πέθαναν. Οι 379 επιβάτες και το πλήρωμα του μεγαλύτερου αεροσκάφους εκκένωσαν με ασφάλεια.

Τρεις ημέρες μετά, εξερράγη η πόρτα της πτήσης 1282 της Alaska Airlines, που μετέφερε 177 επιβάτες και πλήρωμα από το Πόρτλαντ του Όρεγκον, στο Οντάριο της Καλιφόρνια. Καθώς η καμπίνα του Boeing 737 Max 9 αποσυμπιέστηκε, η πόρτα του πιλοτηρίου άνοιξε και τα κινητά τηλέφωνα των επιβατών εξαφανίστηκαν στο παγωμένο κενό. Παρά τον εκκωφαντικό θόρυβο και τους -40 βαθμούς Κελσίου της θερμοκρασίας, οι πιλότοι κατάφεραν να κάνουν μια κλήση έκτακτης ανάγκης και να προσγειωθούν στο Πόρτλαντ.

Τον Ιούνιο, οι πιλότοι της πτήσης OS434 της Austrian Airlines από τη Μαγιόρκα στη Βιέννη προσγείωσαν με ασφάλεια το αεροσκάφος στο οποίο υπήρχαν 179 επιβάτες, παρόλο που το μπροστινό παρμπρίζ του Airbus A320 είχε σπάσει και το μεγαλύτερο μέρος του κώνου της μύτης είχε σκιστεί από χαλάζι -κατά τη διάρκεια καταιγίδας.

Η πρώτη απώλεια ζωής από αναταράξεις, από το 1997

Εν τω μεταξύ, φέτος ζήσαμε και τη χρονιά με τους πιο σοβαρούς τραυματισμούς από αναταράξεις. Ένας άνθρωπος μάλιστα, έχασε από αυτές τη ζωή του. Ήταν κάτι που δεν είχε συμβεί από το 1997.

Χαρακτηριστικά, το Μάιο ενώ το 18μελες πλήρωμα σέρβιρε πρωινό στους 211 επιβάτες της πτήσης 321 της Singapore Airlines από το Λονδίνο στο Τσανγκί της Σιγκαπούρης, πάνω από τη Μιανμάρ προέκυψαν πολύ έντονες αναταράξεις, το αεροσκάφος ανέβηκε βίαια στα 37.362 πόδια σε δευτερόλεπτα, οι πιλότοι ενεργοποίησαν τα συστήματα ασφαλείας για να επιβραδύνουν την πορεία, χωρίς όμως επιτυχία. Κάποιοι εκ των επιβατών εκτοξευθούν στην οροφή.

Έγινε αναγκαστική προσγείωση στην Μπανγκόκ, όπου προσφέρθηκαν οι πρώτες βοήθειες σε περισσότερους από 40 ανθρώπους -με τραυματισμούς σε κρανίο, σπονδυλική στήλη και οστά. Ο 73χρονος Geoffrey Kitchen ήταν νεκρός -από καρδιακή προσβολή.

Τον Ιούλιο 40 από τους 325 επιβάτες της πτήσης UX045 της Air Europa, από τη Μαδρίτη στο Μοντεβιδέο της Ουρουγουάης υπέστησαν τραυματισμούς -συμπεριλαμβανομένων καταγμάτων- όταν το Boeing 787-9 Dreamliner έχασε απότομα πολύ ύψος, πριν κάνει αναγκαστική προσγείωση στη Βραζιλία.

Τον Αύγουστο σκοτώθηκαν οι 62 επιβάτες και το πλήρωμα της πτήσης ATR 72-500 της Voepass Linhas Aereas, όταν το αεροσκάφος έπεσε κατά 17.000 πόδια σε μόλις ένα λεπτό, ενώ πλησίαζε στο Σάο Πάολο. Ο πάγος στα φτερά ήταν η αιτία.

Ερευνητές εξήγησαν πως η κλιματική αλλαγή επιδεινώνει τις αναταράξεις που γίνονται η νέα πρόκληση για τις αερομεταφορές.

Οι Τimes τόνισαν ότι «ο καθαρές αναταράξεις του αέρα που έχουν αυξηθεί την τελευταία διετία, είναι το πιο επικίνδυνο είδος, επειδή οι πιλότοι δεν μπορούν να τις δουν ή να τις προβλέψουν, σε αντίθεση, για παράδειγμα, με μια καταιγίδα που δίνει προειδοποιητικά σημάδια».

ΤΟ ΘΑΝΑΤΗΦΟΡΟ ΦΙΝΑΛΕ ΤΟΥ 2024

Tην Τετάρτη 25 Δεκεμβρίου η πτήση J2-8243 της Azerbaijan Airlines απογειώθηκε από το Μπακού, με προορισμό το Γκρόζνι της Τσετσενίας. Συνετρίβη στο Ακτάου του Καζακστάν, με 38 από τους 67 επιβαίνοντες να χάνουν τη ζωή τους.

Την Κυριακή 30/12 ο Βλαντίμιρ Πούτιν επικοινώνησε με τον Αζέρο πρόεδρο, Ιλχάμ Αλίεβ και του ζήτησε συγγνώμη, χωρίς να αναλάβει την ευθύνη.

Σύμφωνα με μαρτυρίες, οι διασωθέντες κάθονταν προς το πίσω μέρος του αεροπλάνου.

Το Σάββατο 29/12 η πτήση 2259 της Air Canada εκτελούσε το ‘δρομολόγιο’ από το Διεθνές Αεροδρόμιο St John’s στο Νιουφάουντλαντ στο Διεθνές Αεροδρόμιο Halifax Stanfield στη Νόβα Σκότια. Στάνφιλντ. Κατά την προσγείωση, δοκιμάστηκε ο πιλότος, το πλήρωμα και οι 73 επιβάτες, με το αεροπλάνο να τυλίγεται στις φλόγες, λόγω δυσλειτουργίας του εξοπλισμού προσγείωσης. Δεν υπήρχαν θύματα, καθώς υπήρξε άμεση αντίδραση των πληρωμάτων έκτακτης ανάγκης.

Την Κυριακή 30/12 αεροσκάφος τύπου Boeing 737-8AS της Jeju Air που εκτελούσε την πτήση 2216 και είχε 181 επιβαίνοντες (συμπεριλαμβανομένων των 6 μελών του πληρώματος) σηκώθηκε από το Μπανγκόκ με προορισμό τo Moυάν της Κορέας. Το δρομολόγιο αυτό προστέθηκε στις υπηρεσίες πριν 3 εβδομάδες, ως το πρώτο που αφορούσε το αεροδρόμιο του Μουάν, την τελευταία 17ετια.

Οι πιλότοι εξέπεμψαν mayday, πήραν άδεια για αναγκαστική προσγείωση, ωστόσο δεν άνοιξαν οι τροχοί, με αποτέλεσμα το ‘σώμα’ του αεροσκάφους να ακουμπήσει στο έδαφος, να ακολουθήσει πρόσκρουση σε τοίχο και ανάφλεξη.

Έχασαν τη ζωή τους οι 179 επιβαίνοντες. Δυο επέζησαν. Ήταν μέλη του πληρώματος (μια γυναίκα και ένας άνδρας) που εντοπίστηκαν στην ‘ουρά’ του αεροπλάνου.

ΠΟΤΕ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΤΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΤΥΧΗΜΑΤΑ ΚΑΙ Ο ΠΑΡΑΓΟΝΤΑΣ “ΠΟΥΛΙΑ”

Tα περισσότερα ατυχήματα με αεροσκάφη συμβαίνουν στην απογείωση και στην προσγείωση. «Στην απογείωση, είσαι βαρύς, χαμηλά και αργός και βάζεις τη μεγαλύτερη πίεση στις μηχανές.

Στην προσγείωση είσαι ελαφρύτερος όπως πλησιάζεις στο έδαφος. Αν υπάρξει το όποιο καιρικό φαινόμενο, όπως μια διάτμηση ανέμου, μειώνεται το ποσοστό της ασφάλειάς σου», έχει εξηγήσει πιλότος, ο οποίος διευκρίνισε και το λόγο που ένα σμήνος πουλιών μπορεί να ‘ρίξει’ ένα αεροπλάνο -σενάριο που συζητείται εντόνως για την τραγωδία στην Κορέα.

«Το μέγεθος των πουλιών είναι αυτό που μετράει. Έχουν συμβεί πολλά σχετικά περιστατικά. Το πιο πρόσφατο έγινε ταινία με τίτλο A Miracle on the Hudson. Το αεροσκάφος είχε μόλις ‘σηκωθεί’ από το LaGuardia και έπεσε πάνω σε σμήνος χηνών (10 κιλών έκαστη), στα 3.000 πόδια.

Οι μηχανές που έχουν φτιαχτεί για να αντέχουν τις προσκρούσεις με πτηνά έως ένα σημείο, τα ‘ρούφηξαν’. Κάθε χήνα που χτύπησε στο μπροστινό αεροσκάφος ήταν σαν μπάλα του μπόουλινγκ να πέφτει με ταχύτητα 190 χιλιομέτρων την ώρα.

Το αεροπλάνο έγινε ένα τεράστιο ανεμόπτερο. Στο πιλοτήριο έπρεπε να αποφασίσουν αν θα προχωρήσουν σε προσθαλάσσωση».

Όσο για το τι λέει ένας πιλότος στους επιβάτες, όταν το αεροπλάνο πρόκειται να συντριβεί «αν η συνθήκη είναι πολύ επικίνδυνη και καταστροφική, ίσως να μην ακούσετε τίποτα από τον πιλότο ή το πλήρωμα, πέραν του «προετοιμαστείτε για πρόσκρουση». Δεν θα ακούσετε κάτι περισσότερο γιατί η προτεραιότητά τους είναι να προσπαθήσουν να εμποδίσουν το ατύχημα».

ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΠΙΟ ΑΣΦΑΛΗΣ ΚΑΙ Η ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΑΣΦΑΛΗΣ ΘΕΣΗ ΣΤΟ ΑΕΡΟΣΚΑΦΟΣ

Η τύχη μας σε ένα αεροπορικό συμβάν εξαρτάται περισσότερο από τις συνθήκες της συντριβής και όχι τη θέση που καθόμαστε. Εάν δηλαδή, δεχθεί το κύριο βάρος της πρόσκρουσης η ουρά, έχουν περισσότερες ελπίδες επιβίωσης όσοι κάθονται στο μέσο και μπροστά.

Oι μελέτες που έχουν γίνει, έχουν δείξει ότι η επιβίωση είναι τυχαία σε πολλά ατυχήματα και ως εκ τούτου δεν κατέληξαν σε κάποια θέση ως την ασφαλέστερη.

Ο David Rimmer, Διευθύνων Σύμβουλος του AB Aviation Group (ιδιωτική περιφγερειακή αεροπορική εταιρεία) και επιζών μιας σύγκρουσης έχει εξηγήσει στο Travel + Leisure πως «τα δεδομένα δείχνουν ότι ενώ τα ασφαλέστερα καθίσματα βρίσκονται στο πίσω μέρος του αεροπλάνου, οι ίδιες θέσεις είναι οι πιο άβολες κατά τη διάρκεια αναταράξεων», συν ότι είναι πιο έντονος ο θόρυβος, πολύ κοντά στις τουαλέτες (με τις ουρές να προκαλούν κλειστοφοβία ενίοτε) και στο σημείο όπου ετοιμάζονται τα γεύματα.

Έρευνα του Time που δημοσιεύτηκε το 2015 ανέλυσε δεδομένα συντριβής 35 ετών της Federal Aviation Administration των ΗΠΑ και διαπίστωσε το εξής: αν χωρίσουμε το αεροσκάφος σε τρεις ζώνες (μπροστινή, μέση και πίσω), όσοι κάθονται στην πίσω ζώνη έχουν ποσοστό επιβίωσης 32%, σε σύγκριση με 39% στη μεσαία και 38% στην μπροστινή.

Ασφαλείς θέσεις είναι και οι μεσαίες στο πίσω μέρος του αεροπλάνου (28% ποσοστό θνησιμότητας). Έχουν ελαφρώς υψηλότερα ποσοστά επιβίωσης επειδή είναι πιο μακριά από τις ζώνες πρόσκρουσης και έχουν πρόσθετη προστασία από τα γύρω καθίσματα.

Οι λιγότερο ασφαλείς είναι αυτές στο διάδρομο της μεσαίας ζώνης (44% ποσοστό θνησιμότητας).

Μετά την συντριβή, οι επιζώντες που είναι κοντά σε έξοδο είναι πιο πιθανό να βγουν ζωντανοί. Ανάλυση του University of Greenwich που δημοσιεύτηκε στο Business Insider και αφορούσε περισσότερα από 100 αεροπορικά δυστυχήματα έδειξε ότι οι επιβάτες που βρίσκονται στις πέντε σειρές από μια λειτουργική έξοδο είναι πιο πιθανό να εκκενώσουν με ασφάλεια το αεροσκάφος.

Όλα τα παραπάνω είναι συνολικές πιθανότητες που βασίζονται σε προηγούμενα αεροπορικά ατυχήματα.

Υπάρχουν και εξαιρέσεις, όπως η πτήση 232 της United Airlines που συνετρίβη στη Σιού Σίτι της Αϊόβα, το 1989. Οι περισσότεροι από τους 184 επιζώντες κάθονταν στη μεσαία ζώνη του αεροπλάνου.

Στην καταστροφή της Τενερίφης του 1977 -το πιο θανατηφόρο ατύχημα στην ιστορία της αεροπορίας, στο οποίο σκοτώθηκαν 583 άτομα- οι 61 επιζώντες κάθονταν κυρίως στο μπροστινό μέρος του αεροσκάφους Pan Am που ενεπλάκη στη σύγκρουση, ενώ όλοι στο αεροπλάνο της KLM σκοτώθηκαν.

TO AΕΡΟΠΛΑΝΟ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΤΟ ΠΙΟ ΑΣΦΑΛΕΣ ΜΕΣΟ

To βέβαιο είναι πως τα αεροπλάνο παραμένει το πιο ασφαλές μέσο μεταφοράς.

Οι πιθανότητες θανάτου σε πτήση είναι μόλις 0.01 σε 1.000.000 πτήσεις.

Οι πιθανότητες απώλειας ζωής σε ένα αυτοκίνητο είναι 1 στις 112. Για τους πεζούς, οι πιθανότητες είναι 1 στις 700 και για τους επιβαίνοντες σε μοτοσικλέτα, είναι 1 στις 900.

Σύμφωνα με τα στοιχεία του US National Transportation Safety Board, έχουν επιβιώσει το 95.7% των επιβαινόντων που έχουν εμπλακεί σε αεροπορικό ατύχημα.

Το πιο σημαντικό είναι να μην αγνοούμε τις παρουσιάσεις που γίνονται πριν την αναχώρηση για την ασφάλειά μας. Να διαβάζουμε τις σχετικές κάρτες που υπάρχουν σε όλες τις θέσεις και να έχουμε επίγνωση του πού είναι η πλησιέστερη έξοδος, ώστε να μπορούμε να την εντοπίσουμε και αν δεν υπάρχει καλή ορατότητα.

Εάν συμβεί κάτι, δεν ψάχνουμε τα υπάρχοντά μας. Αυτό που κάνουμε είναι να εκκενώσουμε το συντομότερο.