ΣΕ ΕΝΑ ΣΤΕΝΟ ΤΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ ΟΙ ΑΣΤΕΓΟΙ ΠΛΕΟΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΤΡΩΝΕ ΥΠΟ ΤΟΥΣ ΗΧΟΥΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ
Οι άνθρωποι που ζουν σε κατάσταση δρόμου στην Αθήνα εξακολουθούν να μετριούνται σε εκατοντάδες. Την ίδια στιγμή κάποιοι επιμένουν να προσπαθούν να καλύψουν τα κενά που αφήνει το κράτος στην φροντίδα και την ένταξή αυτών των ανθρώπων στην κοινωνία.
Εδώ και μια εβδομάδα, στην Αθήνα, ξεκίνησε τη λειτουργία της μια τραπεζαρία που υποδέχεται τους ανθρώπους που ζουν στον δρόμο και τους σερβίρει φαγητό σε έναν προστατευμένο χώρο υπό τους ήχους μουσικής.
Την ιδέα για τη δημιουργία του χώρου την είχαν άνθρωποι που εδώ και χρόνια ασχολούνται είτε με το μαγείρεμα φαγητού για ευάλωτους, είτε με το μοίρασμά του στους δρόμους της πόλης. Ο Παναγιώτης Κοκκότης και η Μαρία Αλεξανδροπούλου από την κοινωνική κουζίνα Mano Aperta δημιούργησαν την Tol Eressëa και μαζί με τον Τάσο Σμετόπουλο, ιδρυτή της STEPS, λειτουργούν πλέον αυτόν τον νέο χώρο, που ονομάζεται “Στο 6”.
Μια παλιά μονοκατοικία, που βρίσκεται στην οδό Χαρίσσης 6, στο τρίγωνο μεταξύ Ομόνοιας, Βικτώριας και Σταθμού Λαρίσης, άνοιξε, «συμμαζεύτηκε», βάφτηκε, πήρε ρεύμα και εδώ και μια εβδομάδα υποδέχεται τους ανθρώπους που εκτός από μέρος για να κοιμούνται δεν έχουν ούτε μέρος για να φάνε με στοιχειώδη αξιοπρέπεια.
«Την πρώτη ημέρα, παρατηρούσα έναν από τους ανθρώπους να τρώει καθισμένος σε τραπέζι, υπό τους ήχους της μουσικής. Τον κοιτούσα -επειδή τον ξέρω χρόνια, τον βλέπω στο δρόμο, παίρνει το φαγητό που μοιράζουμε- και σκεφτόμουν πόσο σοκαριστικό είναι ότι παραλίγο να συνηθίσουμε πως η εικόνα ενός ανθρώπου που τρώει σε ένα πεζούλι είναι κανονική. Βλέποντάς τον να τρώει εδώ μέσα, καταλαβαίνεις πόσο κανονικό δεν ήταν αυτό», λέει στο NEWS 24/7 ο Τάσος Σμετόπουλος.
«Δεν είναι μόνο το φαγητό»
Στους βασικούς στόχους της τραπεζαρίας, είναι όσοι πηγαίνουν να μην νιώθουν ότι πρέπει να φάνε βιαστικά επειδή μπορεί να δεχτούν μια επίθεση, όπως συχνά συμβαίνει στον δρόμο ή ότι θα εκδιωχθούν από έναν αστυνομικό γιατί ειδοποιήθηκε από τους κατοίκους της περιοχής πως στη γειτονιά βρίσκονται άστεγοι και τον ενοχλούν.
Τέτοιες επιθέσεις, ή καταγγελίες έχουν ενταθεί από την περίοδο της πανδημίας και μετά. «Μας έλεγαν ότι τρώνε έξω, άρα μολύνουν, άρα δημιουργούν σκουπίδια. Και δεχόμασταν και εμείς επιθέσεις επειδή τους μαζεύουμε σε σημεία για να τους μοιράσουμε φαγητό. Έτσι σκεφτήκαμε αυτή την ιδέα πριν από 2-2μιση χρόνια και τώρα ήρθε η ώρα να προσπαθήσουμε να την υλοποιήσουμε», λέει ο Σμετόπουλος.
Στόχος όμως είναι και η κοινωνικοποίηση. «Πολλές φορές, στον δρόμο, βλέπουμε ανθρώπους να πηγαίνουν σε σημεία που μοιράζεται φαγητό ενώ μπορεί νωρίτερα να έχουν φάει. Το κάνουν γιατί ψάχνουν κάποιο μέρος για να μπορέσουν να μιλήσουν, να συναναστραφούν άλλους, να κοινωνικοποιηθούν», εξηγεί. «Ήρθε εδώ ένας άνθρωπος που του δίνω χρόνια φαγητό στον δρόμο. Με το που ήρθε, μας ζήτησε να του μιλάμε ελληνικά γιατί δεν έχει κάποιον να μιλάει και προσπαθεί να μάθει τη γλώσσα. Έξω στο δρόμο, όταν πρέπει να μοιράσεις φαγητό από ένα αυτοκίνητο, βιαστικά, με τόσους ανθρώπους να περιμένουν, δεν προλαβαίνεις να μιλήσεις. Όμως τους λείπουν πολύ βασικά πράγματα πέρα από μια μερίδα. Είναι εντελώς αποκομμένοι από την κοινωνία».
Τόπος συνάντησης
Αυτή τη στιγμή, στην τραπεζαρία έχουν εγκατασταθεί δύο ηχεία τα οποία ντύνουν με μουσική το γεύμα, ωστόσο στα άμεσα πλάνα είναι αυτό να εμπλουτιστεί. «Εκτός από το να δίνουμε φαγητό και πόσιμο νερό -καθώς σχεδόν όλες οι δημόσιες βρύσες στην Αθήνα έχουν κλείσει επίτηδες- θέλουμε να αρχίσουμε να παίζουμε μουσική, να έχουμε και κάποια παιχνίδια, όπως τάβλι, UNO. Απλά πράγματα που όμως σε κάποιους λείπουν», εξηγεί ο Παναγιώτης Κοκκότης που χρόνια συμμετέχει στην κοινωνική κουζίνα Mano Aperta.
Ο ίδιος, μαζί με την Μαρία Αλεξανδροπούλου, δημιούργησαν την ΑΜΚΕ Tol Eressëa και σε συνεργασία με την STEPS έγιναν τα πρώτα έξοδα για να λειτουργήσει ο χώρος. Νοικιάστηκε, εξοπλίστηκε -και με τη συμβολή δωρεών- ενώ την παροχή του καθημερινού φαγητού ανέλαβαν η συλλογική κουζίνα Mano Aperta, το Saffron Kitchen Project και το Project Armonia.
Όλοι τους έχουν διανύσει χιλιόμετρα χρόνων, προσφέροντας φαγητό σε ευάλωτα άτομα σε διαφορετικές συνθήκες, αλλά τώρα μπαίνουν σε μια μεγάλη πρόκληση καθώς ο χώρος θα λειτουργεί καθημερινά, εκτός Παρασκευής από τις 17:00 μέχρι τις 21:00 με στόχο να προσφέρει περίπου 100 μερίδες ημερησίως.
Στα τραπέζια υπάρχουν καθημερινά φρούτα, ενώ οι άνθρωποι της τραπεζαρίας αναζητούν συμπράξεις με καταστήματα για να μπορούν να προσφέρουν τακτικά ψωμί, γλυκά, χυμούς και οτιδήποτε άλλο μπορεί να παρέχει μια τραπεζαρία.
Για να συντηρηθεί οικονομικά το εγχείρημα, θα ξεκινήσουν να διαθέτουν τον χώρο δωρεάν σε όποιον θέλει να κάνει εκδηλώσεις όπως βιβλιοπαρουσιάσεις, πάρτι αποφοίτησης, πάρτι γενεθλίων ή κάτι σχετικό, με μια χωρητικότητα περίπου 60-70 ατόμων. «Εμείς θα κρατάμε μόνο το μπαρ σε αυτές τις εκδηλώσεις, ώστε από εκεί να προκύπτουν κάποια έσοδα για τα λειτουργικά της τραπεζαρίας. Έτσι, θέλουμε να την κάνουμε όσο το δυνατόν πιο αυτόνομη, για να μην κρεμόμαστε από χρηματοδοτήσεις και να μην ζητάμε συνεχώς χρήματα από τον κόσμο».
Οι δυσκολίες μετά τις αποκαλύψεις για τον «Άλλο Άνθρωπο»
Το προηγούμενο διάστημα αυτές οι πρωτοβουλίες έχουν αντιμετωπίσει σοβαρές δυσκολίες, κυρίως λόγω των όσων αποκαλύφθηκαν για τον «Άλλο Άνθρωπο». Ο Παναγιώτης Κοκκότης, στην ερώτηση αν έχει μειωθεί ο κόσμος που αποφασίζει να συνεισφέρει σε δράσεις αλληλεγγύης, απαντά: «Δεν μπορώ να το συνδέσω άμεσα χωρίς αποδείξεις, όμως η αλήθεια είναι πως από το τέλος Γενάρη που βγήκε στη δημοσιότητα η συγκεκριμένη υπόθεση, έχει επηρεάσει αρκετά. Η οικονομική κατάσταση των πολιτών είναι τραγική, παρόλα αυτά πάντα έβρισκαν τον τρόπο να στηρίζουν. Εμείς, στην Mano Apera στηριζόμασταν πάντα σε πολύ νεαρό κόσμο και επειδή υπάρχουμε πάρα πολλά χρόνια και μέσα από τις δράσεις μας φαίνεται ο χαρακτήρας μας και το πώς λειτουργούμε, πολλοί άνθρωποι μας ξέρουν και μας εμπιστεύονται. Υπάρχουν όμως και εκείνοι που ενώ παλιότερα, όταν είχαν 10-20 ευρώ θα το διέθεταν με χαρά, πλέον όπως είναι λογικό και αναμενόμενο είναι πολύ επιφυλακτικοί».
Η τραπεζαρία είναι αδύνατον να καλύψει όλες τις ανάγκες των ανθρώπων που τρώνε στον δρόμο στην Αθήνα. Έχει να κάνει και με το γεγονός πως αν κάποιος κοιμάται σε έναν δρόμο, σε μια γειτονιά μακριά από το κέντρο, θα του είναι δύσκολο να μετακινείται καθημερινά μέχρι την οδό Χαρίσσης. Σκοπός όμως, όπως λένε οι άνθρωποι της τραπεζαρίας, είναι τα νέα να διαδοθούν όσο το δυνατόν πιο γρήγορα και η ιδέα τους να αποτελέσει παράδειγμα και για άλλους σε άλλες περιοχές της πόλης.
