ΠΗΓΑΜΕ ΣΤΗΝ ΟΛΥΜΠΙΑΔΑ ΡΟΜΠΟΤΙΚΗΣ ΣΤΗ ΣΜΥΡΝΗ: ΚΑΙ ΤΑ ΡΟΜΠΟΤ ΕΠΑΙΞΑΝ ΤΕΝΙΣ

Παγκόσμια Ολυμπιάδα Ρομποτικής στη Σμύρνη; Ο προορισμός ίσως ακούγεται λιγότερο hi-tech από ό,τι φαντάζεται ο μέσος θιασώτης προϊόντων τεχνολογίας, αλλά πριν από λίγες μέρες, στην πόλη που σημαίνει τόσα πολλά για όλους εμάς τους Έλληνες, έλαβε χώρα ένας διαγωνισμός που αναπτέρωσε το ηθικό μας αναφορικά με το πού πάμε σαν… ανθρωπότητα.

Παιδιά και νέοι από όλο τον κόσμο με κοινό άξονα το πάθος τους για τη ρομποτική συγκεντρώθηκαν σε ένα από τα τοπ εκθεσιακά κέντρα της Τουρκίας για να βοηθήσουν με τον τρόπο τους τον πλανήτη να λύσει τα διαρκώς αυξανόμενα προβλήματά του.

Καλεσμένοι της COSMOTE, στρατηγικού συνεργάτη του WRO HELLAS – του ελληνικού Οργανισμού Εκπαιδευτικής Ρομποτικής & Επιστήμης, μπήκαμε στον παγκόσμιο διαγωνισμό ρομποτικής (World Robot Olympiad) που φέτος πραγματοποιήθηκε στη Σμύρνη στις 28-30 Νοεμβρίου 2024. Για τρεις ημέρες βυθιστήκαμε κυριολεκτικά στο σύμπαν της ρομποτικής συνομιλώντας με παιδιά, εκπαιδευτικούς, γονείς και κριτές, προσπαθώντας να ψηλαφίσουμε για λίγο τον ενθουσιασμό πίσω από την κατασκευή ρομπότ που ελέγχονται από γλώσσες προγραμματισμού.

Στόχος του διαγωνισμού είναι η προώθηση της ρομποτικής στην εκπαίδευση STEM (Science, Technology, Engineering, Mathematics) παγκοσμίως και αποστολή του είναι να βοηθήσει τους νέους να αναπτύξουν τη δημιουργικότητά τους και τις δεξιότητες επίλυσης προβλημάτων. Κάθε χρόνο ο διαγωνισμός φιλοξενείται σε άλλη πόλη με διαφορετική θεματική. Φέτος τα παιδιά κλήθηκαν να γίνουν με τα πρότζεκτ τους «Σύμμαχοι της Γης» (Earth Allies) και η μασκότ τους ήταν το ροζ φλαμίνγκο.

Η τριήμερη εμπειρία μας περπατώντας μέσα σε ένα ζωηρό “μελίσσι” παιδιών ηλικίας 8-19 ετών στις αίθουσες του εκθεσιακού κέντρου Fuar Izmir και ο τελικός θρίαμβος της ομάδας bitLab από την Καλαμάτα, που κατέκτησε τη 2η θέση στην κατηγορία RoboSports μας έκαναν να αναρωτηθούμε:

Πώς γίνεται μέσα από τις παθογένειες του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος να αναδύονται παιδιά που εντυπωσιάζουν σε διεθνείς διαγωνισμούς τεχνολογίας, και γιατί γνωρίζουμε τόσα λίγα για αυτά;

World Robot Olympiad – Όλα ξεκίνησαν από ένα τουβλάκι… lego

Μπαίνουμε με φόρα στο Fuar Izmir χωρίς να ξέρουμε τι μας περιμένει. Πρόκειται για ένα από τα πιο εξειδικευμένα εκθεσιακά συγκροτήματα της Τουρκίας, τόσο μεγάλο όσο 50 γήπεδα ποδοσφαίρου, κατασκευασμένο σε έκταση 240 χιλιάδων τ.μ. Φέτος στην τελική ευθεία της διοργάνωσης συμμετείχαν 562 ομάδες παιδιών και νέων από 87 χώρες και όλοι οι συμμετέχοντες μαζί με τους προπονητές, τους κριτές, τους γονείς και τους επισκέπτες – δηλαδή χιλιάδες άνθρωποι – “έζησαν” επί τρεις μέρες σε τρεις αίθουσες.

Ανεβαίνοντας τις κυλιόμενες, περπατώντας στη “σκιά” της τεράστιας προσωπογραφίας του Κεμάλ Ατατούρκ που κρέμεται από την οροφή, σκέφτομαι την πρόσφατη δήλωση του δαιμόνιου Έλον Μασκ: “Μέχρι το 2040 θα υπάρχουν πιθανώς περισσότερα ανθρωποειδή ρομπότ από ό,τι υπάρχουν άνθρωποι”. Ίσως σε αυτές τις αίθουσες, λοιπόν, να συναντηθούμε με τους αυριανούς επιστήμονες, μηχανικούς, εφευρέτες, ή ακόμα και Νομπελίστες, που θα αλλάξουν τελείως τον τρόπο που ζούμε. Βρισκόμαστε, όπως διαβάζουμε στον επίσημο ιστότοπο της Ολυμπιάδας, σε “μια ενεργή πλατφόρμα ανταλλαγής ιδεών για τους αναδυόμενους ηγέτες”.

Η πρώτη εντύπωση ακριβώς έξω από την κεντρική αίθουσα είναι κάθε άλλο παρά … ρομποτική. Τα παιδιά παίζουν με ενθουσιασμό επιτραπέζια ποδοσφαιράκια και πινγκ πονγκ· μια ενδιαφέρουσα υπενθύμιση ότι η τεχνολογία δεν αφορά μόνο τις οθόνες, αλλά και τις κοινωνικές αλληλεπιδράσεις και τη διασκέδαση. Εξάλλου τέτοιες διοργανώσεις είναι ιδανικοί τόποι για να δημιουργηθούν δυνατές φιλίες και σχέσεις ζωής ανάμεσα στους νέους. Εμπειρίες που θα θυμούνται για όλη τους τη ζωή!

Προσπερνώντας την αφίσα με το μεγάλο ροζ φλαμίνγκο στην κύρια είσοδο της αρένας, η πύλη ανοίγει σε ένα παράλληλο σύμπαν, αυτό της διεθνούς ενασχόλησης με την εκπαιδευτική ρομποτική.  Περπατάμε ανάμεσα από πρότζεκτ στα οποία παιδιά έχουν κατασκευάσει ρομπότ για να γίνουν σύμμαχοι της Γης. Ιδέες για το πως τα ρομπότ μπορούν να βοηθήσουν να καταλάβουμε τη φύση, να προλάβουμε φυσικές καταστροφές, πώς να εντοπίσουμε θύματα και πώς τελικά τα ρομπότ μπορούν να μας βοηθήσουν να ζήσουμε σε αρμονία με το περιβάλλον.

Καλώδια, πρίζες, μοκέτες, πίστες, παιδιά που κάθονται σε ένα τεράστιο ανοικτό εργαστήριο, κατασκευές με LEGO, ευφάνταστες παρουσιάσεις (βαθμολογούνται και αυτές σε πρωτοτυπία) αλλά και πολυπλοκότερα πρότζεκτ, ακόμα και ρομπότ που διαγωνίζονται στο τένις, συνυπάρχουν στις αίθουσες.

Σε ένα τραπέζι αμέτρητα κομμάτια λευκά LEGO για να κατασκευάσει όποιος θέλει ένα μικρό οικοδόμημα και να το τοποθετήσει στρατηγικά σε μία μεγάλη μακέτα με το όνομα της χώρας του. Μία χειροποίητη ολόλευκη πολιτεία από LEGO με όλες τις χώρες που συμμετέχουν. Εξάλλου από ένα τουβλάκι LEGO ξεκίνησαν όλα. Τα παιχνίδια με LEGO εξελίχθηκαν σε ολόκληρες κατασκευές, τα τουβλάκια αντικαταστάθηκαν με πιο βαριά υλικά και, καθώς η τεχνολογία προχωρούσε, φτάσαμε στο σήμερα. Η συνεργασία ενός επιγόνου του πρώτου ιδρυτή της εταιρείας LEGO με τον καθηγητή του MIT, Seymour Papert, οδήγησε στην υλοποίηση της πρώτης πλατφόρμας εκπαιδευτικής ρομποτικής το 1999.

O Γιάννης Σομαλακίδης, Πρόεδρος της World Robot Olympiad Hellas (WRO Hellas) και ο Άρης Λούβρης, εκπρόσωπος της WRO Hellas, ακοίμητοι “φρουροί” των ελληνικών ομάδων, μας τοποθετούν στον χώρο και τον χρόνο και λύνουν επιτόπου τις απορίες μας. Πρώτα βέβαια βρεθήκαμε στην πολύβουη τελετή έναρξης όπου οι διοργανωτές φιλοξένησαν τους χορευτές του σόου “Φωτιά της Ανατολίας”, προσφέροντας ένα μοναδικό θέαμα παραδοσιακών χορών, κλασικού και σύγχρονου μπαλέτου.

Λίγα λόγια για την World Robot Olympiad – Πότε ξεκίνησε η συμμετοχή της Ελλάδας

Η Ολυμπιάδα διοργανώθηκε για πρώτη φορά το 2004 στη Σιγκαπούρη. Η χώρα μας έγινε μέλος του WRO το 2008 και συμμετείχε στην Ολυμπιάδα πρώτη φορά το 2009 στη Νότια Κορέα. Ήμαστε η 13η χώρα που εντάχθηκε και η πρώτη ευρωπαϊκή χώρα που συμμετείχε. Ενδιαφέρον έχει ότι στην ουσία τα παιδιά – και οι ελληνικές αποστολές με τη στήριξη της COSMOTE που εδώ και 10 χρόνια είναι σταθερός συνεργάτης του WRO Hellas –  συμμετέχουν σε ένα παγκόσμιο Forum, στο οποίο η γνώση τόσο κατασκευαστικά όσο και προγραμματιστικά, παρέχεται και διαχέεται εντελώς δωρεάν.

“Για να λάβεις μέρος στην Ολυμπιάδα” μας λέει ο κ. Σομαλακίδης “πρέπει να κερδίσεις τον αντίστοιχο εθνικό διαγωνισμό. Στον Πανελλήνιο συμμετέχουν πάνω από 1.300 άτομα από όλη την Ελλάδα. Μιλάμε για μαθητές με φοβερές ικανότητες και το επίπεδο είναι υψηλό. Tα παιδιά του Λυκείου έχουν ένα επιπλέον πλεονέκτημα, καθώς αν πάρουν 1η έως 3η θέση μπορούν να εγγραφούν στο πανεπιστήμιο στην κατεύθυνσή τους, χωρίς εξετάσεις”.

Τι προσφέρει η ρομποτική σε ένα παιδί; “Μαθαίνει να συνεργάζεται. Του δίνει γνώσεις ζωής, του ανοίγει τον ορίζοντα να γίνει παγκόσμιος παίκτης να μην βλέπει τα πράγματα στενά” μας λέει ο Πρόεδρος του WRO Hellas. Και συνεχίζει: “Είμαι πεπεισμένος ότι το STEM θα αλλάξει τον τρόπο της ζωής των ανθρώπων. Πρέπει να συνειδητοποιήσεις πλέον ότι σαν μονάδα μπορείς να μετρήσεις όλο σου το περιβάλλον και να έχεις συγκεκριμένους δείκτες. Κάτι που προέρχεται από τη γνώση που σου δίνει η τεχνολογία. Από απλούς αυτοματισμούς, μέχρι πιο σύνθετες κατασκευές και συστήματα.”

Πώς θα σωθούμε από φυσικές καταστροφές με τη βοήθεια της ρομποτικής;

Οι ελληνικές ομάδες έλαβαν μέρος στις κατηγορίες: “Robo Mission”, “Future Innovators”, “Future Engineers” και “RoboSports”. Συγκεκριμένα συμμετείχαν οι: Robovision (Πειραιάς), Yellow Squad 2.0 (Λάρισα), Earphones (Θεσσαλονίκη), REM – Robot Ex Machina (Νέα Ιωνία Μαγνησίας, Θεσσαλία), BotanIQ (Αττική), Evripos Robotics (Χαλκίδα – λόγω κάποιου προβλήματος δεν διαγωνίστηκαν) και οι bitLab από την Καλαμάτα που τελικά ανέβηκαν στο βάθρο στη 2η θέση. Η ελληνική αποστολή αναδείχτηκε μέσα από τον προκριματικό διαγωνισμό που διοργανώθηκε από τον WRO Hellas σε συνέχεια του Πανελλήνιου Διαγωνισμού.

Στους Future Innovators φέτος η βασική ερώτηση ήταν: Μπορούμε να ζήσουμε σε αρμονία με τη φύση και να σωθούμε από φυσικές καταστροφές με τη βοήθεια της ρομποτικής; Στην ερώτηση αυτή η Μαρίνα, η Ιωάννα και η Εβελίνα της ομάδας REM – Robot Ex Machina, του 1ο Πειραματικού ΓΕΛ Ν. Ιωνίας Μαγνησίας στη Θεσσαλία, απάντησαν καταφατικά.

Η ομάδα των τριών κοριτσιών μας είπαν: “Εμείς στη Θεσσαλία ζήσαμε τις πλημμύρες και την καταστροφή και θέλαμε να βρούμε έναν τρόπο να σώσουμε ανθρώπους. Το ρομπότ μας λαμβάνει σήμα, ενεργοποιείται και σπεύδει στην περιοχή που έχει χτυπήσει η φυσική καταστροφή για να ανιχνεύσει ερείπια και ανθρώπους. Στη συνέχεια οι άνθρωποι μέσω μιας εφαρμογής καθοδηγούνται στο καταφύγιο και αφού φτάσουν, μπαίνουν στην εφαρμογή και δηλώνουν ότι είναι ασφαλείς ώστε να βγουν και από τη βάση δεδομένων που έχουμε φτιάξει. Στη βάση δεδομένων υπάρχει το location/Τοποθεσία και τα στοιχεία επικοινωνίας των πολιτών σε περίπτωση σεισμού ή πυρκαγιάς. Έχουμε σκεφτεί ότι το καταφύγιο σε περίπτωση φυσικής καταστροφής μπορεί να είναι ένα στάδιο που μπορεί να φιλοξενήσει ανθρώπους που έχουν χάσει το σπίτι τους – και λόγω του μεγέθους και λόγω της αντοχής του.”.

Η Ιωάννα που ασχολείται με τη ρομποτική από το δημοτικό μας εξηγεί ότι το όνομα Robot Ex Machina το διάλεξαν από τη λατινική φράση που σημαίνει από μηχανής θεός, επειδή “δίνουμε λύση από το πουθενά σε προβλήματα που βασανίζουν τους ανθρώπους, ειδικά σε χώρες όπως η Ελλάδα που είναι σεισμογενής και οι δασικές πυρκαγιές είναι ένα πρόβλημα που δεν έχει αντιμετωπιστεί πλήρως ακόμα”. Τα κορίτσια πήραν με το πρότζεκτ τους την 8η θέση πανευρωπαϊκά και θέλουν να συνεχίσουν και στο μέλλον να ασχολούνται με τη ρομποτική, ίσως και εκτός Ελλάδας.

Στην κατηγορία Future Innovators συναντήσαμε και την τριάδα της BotanIQ από την Εκπαιδευτική Αναγέννηση στην Αττική.

Η Ειρήνη θέλει να περάσει στη Νομική, ήρθε σε επαφή με τη ρομποτική μέσα από το σχολείο και ασχολείται τρία χρόνια. “Φτιάξαμε ένα ρομπότ που αναλύει χημικά τη σύσταση του εδάφους και προτείνει συγκεκριμένες καλλιέργειες, προσαρμοσμένες ακριβώς στο έδαφος του κάθε αγρότη. Προτείνει τις 10 καλύτερες και έτσι δεν θα χρειάζεται η χρήση χημικών και φυτοφαρμάκων. Αυτή είναι η βασική μας ιδέα και αυτό γίνεται μέσω ενός αλγορίθμου ΑΙ. Από το website γίνεται εκκίνηση του ρομπότ.” Τα παιδιά κατέκτησαν τελικά την 6η θέση παγκοσμίως και την 1η θέση πανευρωπαϊκά.

Θαυμάζουμε την άνεση με την οποία τα παιδιά μιλούν για τα πρότζεκτ τους. Η παρουσίαση της δουλειάς τους, οι διορθώσεις, η αντιμετώπιση προβλημάτων, όλα πλέον είναι “επάνω τους”. Ο “μέντορας”-καθηγητής έχει μεταδώσει τη γνώση και την καθοδήγησή του στα προηγούμενα στάδια, και τώρα τα παιδιά πρέπει να αποδείξουν μόνα τους στους κριτές ότι κατέχουν όσα έχουν μάθει.

“Είναι όλα τα παιδιά νικητές, δεν το λέμε τυπικά αλλά ουσιαστικά”

Παιδιά από όλο τον κόσμο να δίνουν τα χέρια για να συγχαρούν, να βοηθήσουν, αλλά και να παρηγορήσουν άλλα παιδιά που δεν τα κατάφεραν. Σε μία ατμόσφαιρα ευγενούς άμιλλας σφυρηλατούνται χαρακτήρες. “Δεν έχει σημασία αν αποτύχεις, ξεκινάς πάλι έχοντας πάρει τη γνώση” μας λένε. Η αποτυχία είναι μέσα στη ζωή και αυτό τα παιδιά που ασχολούνται με τη ρομποτική το καταλαβαίνουν στην πράξη, αφού ένα ρομπότ ή πρότζεκτ που έχουν κατασκευάσει για να κάνει μία εργασία μπορεί – για πολλούς λόγους – να μην καταφέρει να αποδώσει μπροστά στο κριτή. “Το μεγαλύτερο δώρο είναι η γνώση και οι εμπειρίες που αποκτούν” λέει ο κ. Σομαλακίδης, Φυσικός και “λάτρης” των εργαστηρίων.

Ο επίσης Φυσικός, Μιχάλης Μπακάλογλου – συνεργάτης του STEΜ Education εδώ και επτά χρόνια – είναι ένας από τους 7 Έλληνες κριτές (σε σύνολο 190 από όλες τις χώρες) που με τη ροζ-φούξια μπλούζα τους έχουν γίνει “κινούμενοι στόχοι” για τα παιδιά. “Στην κατηγορία Future Engineers, μαθητές 14-19 σχεδιάζουν αυτόνομα οδηγούμενα αυτοκίνητα. Αυτοκίνητα που έχουν επάνω τους έναν υπολογιστή, έχουν αισθητήρες, κάμερες ή υπέρηχους και δύο κινητήρες – έναν κίνησης και έναν για να στρίβει. Το ρομποτάκι αυτοκινητάκι πρέπει σε τυχαία διαρρύθμιση της πίστας να εκτελέσει δύο διαγωνιστικές διαδικασίες χωρίς να πέσει δίπλα σε τοίχους” μας εξηγεί ο Μιχάλης που διοργανώνει τους διαγωνισμούς STEM στην Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας και επιμορφώνει παιδιά στη Β. Ελλάδα.

Ο Φοίβος Φιλιππίδης, ηλεκτρολόγος μηχανικός, είναι προπονητής των Earphones από τη Θεσσαλονίκη στην κατηγορία Robo Mission, Λυκείου. Εδώ οι ομάδες σχεδιάζουν, κατασκευάζουν και προγραμματίζουν ένα ρομπότ, ώστε να ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις της αποστολής που τους ανατίθεται. Η κατασκευή των ρομπότ έλαβε χώρα την ημέρα του προκριματικού, με τους συμμετέχοντες να κάνουν αλλαγές στον προγραμματισμό ανάλογα με έναν κανόνα-έκπληξη που αποκαλύφθηκε κατά τη διάρκεια του διαγωνισμού.

Τα παιδιά χρησιμοποιούσαν ακουστικά τις ατελείωτες ώρες που δούλεψαν για αυτό το πρότζεκτ και έτσι βγήκε και το όνομά τους. “Η ομάδα μας” , λέει ο Φοίβος, “αποτελείται από δύο μαθητές από το Αρσάκειο, τον Ανδρέα και τον Σπύρο και έναν μαθητή από το Πειραματικό ΓΕΛ ΠΑΜΑΚ, τον Γιώργο. Είναι η πρώτη μας χρονιά και είναι ιδιαίτερα δύσκολη συγκριτικά με τις προηγούμενες. Εγώ κατέβαινα ως μαθητής στους διαγωνισμούς από το 2014 και λίγο πολύ γίνομαι ένα με τα παιδιά. Ως προπονητής πρέπει να προνοώ και να καταλαβαίνω τι προκλήσεις θα συναντήσουν στο επόμενο βήμα τα παιδιά, τα οποία έχουν ένα πολύ φορτωμένο πρόγραμμα αφού δίνουν σε λίγο και πανελλήνιες. Για να ασχοληθείς με τη ρομποτική πρέπει να υπάρχει κλίση και ενδιαφέρον, να το ψάξεις πολύ και να σου αρέσει”. Η ομάδα τερμάτισε 4η πανευρωπαϊκά (25η παγκοσμίως) ανάμεσα σε 104 ομάδες.

Όταν τα ρομπότ παίζουν τένις, αλλά όχι όπως φαντάζεσαι

Φυσικά ακούγοντας τη λέξη ‘τένις‘ στην ίδια πρόταση με τη ρομποτική η πιο απλή σκέψη είναι ότι ανθρωπόμορφα ρομπότ παίζουν κανονικό τένις. Ούτε καν… Ο λόγος για την κατηγορία RoboSports και την ομάδα bitLab από την Καλαμάτα, που παρατρίχα να βγει πρώτη στην κατηγορία της, παίζοντας έναν αγώνα γεμάτο αδρεναλίνη με αντίπαλο την Ταϊβάν.

Κάθε ομάδα έχει από 2 ρομπότ στην πίστα. Τα ρομπότ είναι προγραμματισμένα ώστε να μαζεύουν μπάλες και να τις ρίχνουν στο αντίπαλο. Παίζουν το παιχνίδι αυτόνομα ή συνεργάζονται μεταξύ τους όπου είναι δυνατόν. Νικητής είναι εκείνος που με τη λήξη του χρόνου, σε τρία σετ, έχει στην κατοχή του τις λιγότερες μπάλες.

Πληροφορικάριος με μεταπτυχιακές σπουδές στο εξωτερικό και εμπειρία στον ιδιωτικό τομέα ο Λεωνίδας Φίλος προπονητής των παιδιών και ιδιοκτήτης του Κέντρου Ρομποτικής BitLab Robotics στην Καλαμάτα μας λέει: “Αποφάσισα να επιστρέψω μόνιμα στην Καλαμάτα, και ασχολήθηκα με το STEM από το 2016, συμμετέχουμε στην Ολυμπιάδα από το 2017. Έχω δει να εξελίσσεται η ρομποτική από τα σπάργανα, από τότε που μου έλεγαν όλοι “τι ασχολείσαι και παίζεις με τα καραγκιοζάκια”; Και τώρα έχουν δει το ντοκιμαντέρ της COSMOTE “The Real Robokids” και μου ζητάνε αυτόγραφα. Στη δική μας κατηγορία οι εναλλαγές του σκορ είναι άμεσες και έχει πολύ άγχος.

Εμείς πρώτα απ’ όλα εκπαιδεύουμε την κριτική ικανότητα των παιδιών, την ικανότητα να αναλύουν το πρόβλημα, να μπορέσουν να το αντιμετωπίσουν, να βρουν τη λύση μόνα τους – γιατί δεν έχουν τη δική μας ενίσχυση τη στιγμή του αγώνα. Από κει και πέρα κάνουμε προγραμματισμό, μηχανική, κατασκευές. Το παιδί αποκτάει ένα σωρό εφόδια που θα χρειαστούν αργότερα. Μπορούν να κάνουν εγκατάσταση μόνοι τους, να συνδέσουν κάμερες, να προγραμματίσουν, να φτιάξουν από το μηδέν κάτι και να λύσουν μια αποστολή. Είναι ακριβό ‘άθλημα’, βέβαια, και είμαστε σε διαρκή αναζήτηση χορηγών.”

Την ομάδα αποτελούν ο Ηλίας, ο Γιάννης και ο Παναγιώτης που θέλουν να συνεχίσουν στον προγραμματισμό και την πληροφορική και μας λένε ότι έφτασαν εδώ με πολύ κόπο: “Ο καθένας κάνει διαφορετικό κομμάτι, τα ενώνουμε μαζί και έχουμε ένα καλό αποτέλεσμα, μετά από πολλές ώρες ενασχόλησης” μας λένε τα παιδιά ανεμίζοντας την ελληνική σημαία.

Δυναμική παρουσία και αυτή των γονιών που βρίσκονται ανά πάσα στιγμή δίπλα στα παιδιά, για να τα εμψυχώσουν και να επιβραβεύσουν την προσπάθειά τους με χαμόγελα. Βασικός πυλώνας της προσπάθειας των παιδιών όπως μας λέει ο κ. Σομαλακίδης είναι οι γονείς που με υπομονή και επιμονή στρέφουν τα παιδιά τους στη απόκτηση αυτών των δεξιοτήτων.

Η επίσκεψή μας στην Σμύρνη για την Ολυμπιάδα ρομποτικής κλείνει με μια βόλτα στην πόλη, και σκέψεις για την επόμενη διοργάνωση που θα φέρει τα παιδιά σε μια παγκόσμια μητρόπολη καινοτομίας και τεχνολογίας.

Η Σιγκαπούρη θα φιλοξενήσει το 2025 τους τελικούς της Παγκόσμια Ολυμπιάδας Ρομποτικής. Εκεί αναμένονται 500 ομάδες από 100 χώρες – δηλαδή τα νούμερα των συμμετεχόντων εξακοντίζονται χρόνο με τον χρόνο.

Θέμα της θα είναι “το Μέλλον των Ρομπότ” και το κλίμα αναμένεται πανηγυρικό, καθώς η Σιγκαπούρη γιορτάζει πάνω από δύο δεκαετίες από τότε που φιλοξένησε για πρώτη φορά τους διεθνείς τελικούς της WRO. Ήδη τα παιδιά δουλεύουν πάνω στις επόμενες ιδέες τους.

**Δείτε τους νικητές στο wrohellas.gr