ROBBIE WILLIAMS: Η ΑΠΟΛΥΤΗ ΦΩΝΗ ΓΙΑ ΓΑΜΟΥΣ ΚΑΙ ΚΗΔΕΙΕΣ

Τα media ψάχνουν πάντα για τα “κακά παιδιά” τους. Είτε θα είναι performer σαν τη Rihanna, είτε θα είναι περιπτώσεις Amy Winehouse, είτε θα μιλάμε για ταλαντούχους Βρετανούς σαν τον Robbie Williams που μας έρχεται σήμερα στη Μαλακάσα.

Γιατί σου αρέσουν ή δεν σου αρέσουν τα τραγούδια του, τον Robbie δεν μπορείς να μην τον πεις ταλαντούχο.

Μπορείς να τον πεις εκκεντρικό, attention freak, νάρκισσο δηλαδή, καλομαθημένο μπορείς επίσης να τον πεις, ωστόσο ο Άγγλος σταρ έχει καταφέρει να φτάσει εκεί που έχει φτάσει με τη φωνή του, τη σκηνική παρουσία του και όχι λιώνοντας στις πρόβες. Γιατί όπως έχει αποκαλύψει πολλάκις, βαριέται. Ξέρει όμως να επιλέγει τους κατάλληλους συνεργάτες μεγαλώνοντας.

Τον προηγούμενο Φλεβάρη ο Βρετανός έγινε σαράντα ετών, γιορτάζοντας παράλληλα 23 χρόνια μουσικής και δισκογραφικής παρουσίας. 

Η είδηση είναι πως μέχρι σήμερα έχει καταφέρει να επιβιώσει από τα ναρκωτικά και τις καταχρήσεις. Και έχει επιβιώσει πουλώντας, ξεπουλώντας για την ακρίβεια τις δουλειές του. Έχει καταφέρει επίσης να είναι η φωνή που ακούγεται περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη σε γαμήλιες τελετές, δεξιώσεις, πάρτι αλλά και σε… κηδείες με το “Angels”. Αλλά για αυτό θα πούμε περισσότερα παρακάτω.

Ας μιλήσουν οι αριθμοί

Μέσα στα χρόνια της πολυετούς καριέρας του, ο Robbie Williams έχει πουλήσει πάνω από 70 εκατομμύρια δίσκους (σόλο καριέρα) και έχει κερδίσει τα περισσότερα Brit Awards από οποιονδήποτε άλλο καλλιτέχνη στην ιστορία, μετρώντας ήδη 17.

Έξι από τους δίσκους του Robbie φιγουράρουν στη λίστα με τα πιο δημοφιλή albums του Ηνωμένου Βασιλείου, ενώ κρατά το ρεκόρ με τα περισσότερα εισιτήρια που έχουν πωληθεί σε μια μέρα: 1.6 εκατομμύρια το 2006. Αυτή η επιτυχία του σε συνδυασμό με τις συναυλίες που έδωσε το 2003 στο Knebworth και συγκέντρωσαν 375.000 κόσμου επιβεβαιώνουν το status του σαν ένας από τους πιο σπουδαίους performer της μουσικής ιστορίας.

Feel, Angels, Come Undone, Let me Entertain You, Μe and My Monkey, She’s the One είναι μερικά από τα κομμάτια του που έχουν ξεχωρίσει και δίνουν τη δική τους μάχη με τον χρόνο φιλοδοξώντας να μπουν στο αρχείο των καλύτερων pop διαμαντιών της ιστορίας.

Όπου “pop” = popular, ουδεμία σχέση με τη δική μας εγχώρια, σχετική και εν τέλει άσχετη ταμπέλα.

Παρένθεση εδώ περί ταμπέλας: Ζώντας μέσα στο ελληνικό status quo, σκέψου τι εντύπωση μου έκανε η αναμετάδοση των κομματιών του Robbie από τον Rock FM, την ώρα που τον είχα στο μυαλό μου σαν ένα μέλος μιας boy band. Η απενοχοποίηση ήρθε αργότερα μαζί με το τέλος των φραγμών και των προσωπικών παρωπίδων.

Από τα γήπεδα στο τραγούδι

Ας πάρουμε όμως την καριέρα του Williams από την αρχή.

Ο Βρετανός performer σπούδασε στο Mill Hill Primary, καθώς και σε καθολική σχολή ενώ έκανε και μαθήματα χορού από την παιδική του ηλικία.

Στην εφηβεία του έγινε ποδοσφαιριστής της ομάδας του Πόρτ Βέιλ αλλά ένας άσχημος τραυματισμός έβαλε άδοξο τέλος στην γηπεδική του πορεία. Ποιος ξέρει, αν δεν είχε χτυπήσει στο γόνατο, μπορεί σήμερα να ήταν παλαίμαχος της Premier League.

Το 1990 λοιπόν, ο τότε 16χρόνος Williams εντάχθηκε στο γκρουπ των Take That όπου παρέμεινε μέχρι το 1995.

Τον Ιούλιο του 1995 αποκαλύφθηκε πως ήταν μπλεγμένος με τα ναρκωτικά, κάτι που σήμανε και την αποχώρηση του από την μπάντα. Τίποτα δεν προμήνυε πως θα γινόταν ένας από τους μεγαλύτερους αστέρες των 00’s και ένα “εξαγώμενο προιόν” της πατρίδας του.

Οι Take That, διαλύθηκαν στις 13 Φεβρουαρίου 1996, δηλαδή την ημέρα των γενεθλίων του Robbie που συμπλήρωνε τα 22 του χρόνια. Μετά, την φυγή του από τους Take That, προσπάθησε να υπογράψει με την BMG τον Ιούλιο της ίδιας χρονιάς, αλλά τελικά έδωσε τα χέρια με την Chrysalis Records. Έφαγε “πόρτα” με άλλα λόγια.

Κάπως έτσι, το πρώτο του σόλο άλμπουμ κυκλοφόρησε το 1997 με τον τίτλο “Life Thru a Lens”.

Τεράστια επιτυχία έκανε όμως το δεύτερο του άλμπουμ του, το “I’ve Been Expecting Υou” που βγήκε το 1998 με το πρώτο Νο.1 single του καλλιτέχνη, το “Millenium”.

Παρά την εκτόξευση της καριέρας του, στα μέσα του 2000, αποσύρθηκε από τα φώτα της δημοσιότητας και απομονώθηκε στην πολυτελή βίλα του στο Λος Αντζελες που αγόρασε με τα κέρδη του δεύτερου δίσκου.

Και οι καταχρήσεις χτύπησαν κόκκινο. 

Το πάθος του για τα ναρκωτικά είχε φουντώσει ξανά και χρειάστηκε να μπει σε κέντρο αποτοξίνωσης, προκειμένου να ξεπεράσει τον εθισμό του και να επιστρέψει δριμύτερος τρία χρόνια αργότερα.

Τον Αύγουστο του 2000, έβγαλε άλλο ένα άλμπουμ. Ήταν το “Sing when you are Winning” που έγινε παγκόσμιο Νο. 1 σε χώρες όπως η Ιταλία, η Νέα Ζηλανδία, η Γερμανία, η Φινλανδία, η Αυστρία και η Αυστραλία. Αργότερα, κυκλοφόρησε το single με την Kylie Minogue με τίτλο “Kids”.

Στα μέσα του 2001 ήταν η ώρα του single “The Road to Mantalay” που έμεινε 91 εβδομάδες στα Βρετανικά charts και πούλησε πάνω από 2.400.000 αντίτυπα. Βρισκόμασταν άλλωστε ακόμα στα χρόνια των CD.

To 2001 σε ηλικία 27 ετών κυκλοφορεί το ίσως πιο πετυχημένο του άλμπουμ, το “Swing When You’re Winning” με πάνω από 7 εκατομμύρια πωλήσεις παγκοσμίως.

Την ίδια χρονιά βγήκε στην αγορά το DVD από την συναυλία του στο θρυλικό Albert Hall με τον προφανή τίτλο: “Robbie Williams Live at the Albert Hall”.

Η μεγάλη ώρα

Ήταν το 2002. Ο Βρετανός υπέγραψε το μεγαλύτερο σε απολαβές συμβόλαιο που είχε υπογράψει ποτέ τραγουδιστής μέχρι τότε στην EMI λαμβάνοντας 80 εκ. λίρες. Και έτσι, άνοιξε ο δρόμος για τις ΗΠΑ.

Την ίδια χρονιά ξεκίνησαν οι ηχογραφήσεις του Escapology που σημείωσε με τη σειρά του 6 εκ. πωλήσεις. Τραγούδια όπως το Feel και Come Undone έγιναν τεράστιες επιτυχίες στην Αμερική, ενώ μεγάλο μέρος του άλμπουμ ηχογραφήθηκε στο Λος Άντζελες. Το Feel έφτασε στο Νο. 1 πολλών ευρωπαϊκών κρατών και θεωρήθηκε η επιτομή της pop φόρμας.

Τον Οκτώβρη του 2003, ο Williams έβγαλε το πρώτο του live άλμπουμ, με τίτλο “Live at Knebworth”, το οποίο έφτασε στη δεύτερη θέση στο Ηνωμένο Βασίλειο.

Το ίδιο έγινε σε Γερμανία, Αυστρία, Λατινική Αμερική και Αυστραλία. Στην ταινία του 2003, “Ψάχνοντας τον Νέμο”, ακούγεται ένα από τα τραγούδια του, το “Beyond the Sea”.

Τον Οκτώβριο του 2004, ο Williams κυκλοφόρησε το “Greatest Hits”, μια αναδρομή στα δέκα πρώτα χρόνια της καριέρας του, ενώ έδωσε στους οπαδούς του το κομμάτι “Radio”.

Στα Brit Awards του 2005, το κοινό ψήφισε το “Angels” σαν το καλύτερο single των τελευταίων 25 χρόνων.

Τον Νοέμβριο του 2005, Williams πήρε το βραβείο MTV Europe Music στην κατηγορία “Best Male Singer”, και μπήκε στο The Guinness Book of World Records, για την παγκόσμια περιοδεία του για το 2006. Όταν ανακοινώθηκε, 1,6 εκατομμύρια εισιτήρια “έφυγαν” μόλις σε μία μέρα σπάζοντας κάθε σχετικό ρεκόρ.

Το πολυαναμενόμενο Rudebox κυκλοφόρησε στις 23 Οκτωβρίου 2006.

Εδώ υπάρχουν συνεργασίες με τους Pet Shop Boys, William Orbit, Soul Mekanik, Joey Negro, Mark Ronson, Chris Grierson, και Orr The Boys. Το NME βαθμολόγισε τον δίσκο με 8 από 10, αλλά οι λοιπές κριτικές ήταν κάπως “μουδιασμένες”.

Το άλμπουμ πούλησε πάνω από 2 εκατομμύρια κομμάτια.

Και εκεί άρχισαν πάλι τα προβλήματα.

Μέτα το πέρας της παγκόσμιας περιοδείας του 2006 ο Williams εγκατέλειψε τα φώτα της δημοσιότητας και κλείστηκε στο σπίτι του στο Λος Άντζελες.

Φήμες έλεγαν ότι αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα με τα ναρκωτικά, πράγμα που παραδέχτηκε και ο ίδιος. Μετά από την δεύτερη είσοδό του σε κέντρο αποκατάστασης και αφού ξεπέρασε το πρόβλημα, άρχισε να γράφει το 8ο άλμπουμ του “Reality Killed the Video Star” το οποίο σημάδεψε την επιστροφή του με το single “Bodies” τον Οκτώβριο του 2009.

Τον Οκτώβριο του 2010, ο Williams κυκλοφόρησε το δεύτερο Greatest Hits του “In and Out of Consciousness: The Greatest Hits 1990–2010”, για να γιορτάσει τα 20 χρόνια του ως καλλιτέχνης.

Μετά από δύο δισκογραφικές, στις 21 του Οκτώβρη του 2011 ανακοίνωσε ότι είχε υπογράψει με την Universal Music.

O Williams ήταν το opening act στη συναυλία Diamond Jubilee που πραγματοποιήθηκε έξω από το παλάτι του Μπάκιγχαμ στις 4 Ιουνίου 2012 κάτι που για τους Βρετανούς αποτελεί και “highlight” της πορείας του.

Tο άλμπουμ του “Take the Crown” έκανε το ντεμπούτο του στο νούμερο ένα στα άλμπουμ του Ηνωμένου Βασιλείου. 

Τον Σεπτέμβριο του 2013, ανακοίνωσε μια συνέχεια του 2001 swing άλμπουμ του, το “Swings Both Ways” που κυκλοφορήσει το Νοέμβριο. Περιλαμβάνει διασκευές και συνεργασίες με τους Michael Bublé, Olly Murs, Rufus Wainright, Lily Allen και Kelly Clarkson.

Στα της προσωπικής του ζωής, από το 2003 ο Williams κατοικεί στο Λος Άντζελες ενώ το 2010 παντρεύτηκε την Αμερικανίδα ηθοποιό Ayda Field. Σήμερα η περιουσία του αγγίζει τα $ 220 εκ.

Όσο για τη φήμη του, φροντίζει να τη συντηρεί ζωντανή μέσα από εκκεντρικές ή αποκαλυπτικές φωτογραφήσεις και σκάνδαλα που για πολλούς είναι “στημένα”.

Πρόσφατα ο Βρετανός καλλιτέχνης δημοσίευσε ένα χιουμοριστικό video στο διαδίκτυο όπου ανακοινώνει ότι… βαρέθηκε να είναι pop star:

“Γεια σας είμαι ο Robbie Williams και έχω μία μεγάλη ανακοίνωση να κάνω. Σε αγαπάω Γερμανία και για να είμαι ειλικρινής βαρέθηκα να είμαι pop star. Είχα μία υπέροχη καριέρα, αλλά θέλω να κάνω κάτι διαφορετικό”, και συνέχισε λέγοντας:

“Θα ήθελα να κάνω κάτι διαφορετικό μένοντας στη Γερμανία. Θέλω μια κανονική δουλειά, για πρώτη φορά στη ζωή μου. Είμαι μπαμπάς τώρα και αυτό είναι το σωστό να κάνω. Έχω σκεφτεί τι επιλογές έχω και τι θα μπορούσε να είναι η κανονική μου δουλειά. Σκέφτηκα να ασχοληθώ με το ποδόσφαιρο στη Γερμανία, αλλά είμαι πολύ μεγάλος, σκέφτηκα να ασχοληθώ με τη μόδα, αλλά είμαι πολύ χοντρός. Και μετά σκέφτηκα ότι η Γερμανία έχει καταπληκτικά αυτοκίνητα… Πάρτε με τηλέφωνο!”.

Το πιο πρόσφατο άλμπουμ του είναι το Under the Radar Volume 1 που αρχικά κυκλοφόρησε μόνο σε ψηφιακή μορφή ακολουθώντας τις επιταγές της τεχνολογίας. Όλα τα τραγούδια του δίσκου είναι ελεύθερα προς πρόσβαση μέσα από την προσωπική σελίδα του καλλιτέχνη στο YouTube. Περιέχει demos, B-sides και ακυκλοφόρητες μέχρι τότε ηχογραφήσεις από το 1997 μέχρι το 2013.

Τα Studio albums του Robbie Williams

-Life thru a Lens (1997)

-I’ve Been Expecting You (1998)

-Sing When You’re Winning (2000)

-Swing When You’re Winning (2001)

-Escapology (2002)

-Intensive Care (2005)

-Rudebox (2006)

-Reality Killed the Video Star (2009)

-Take the Crown (2012)

-Swings Both Ways (2013)

-Under the Radar Volume 1 (2014)

Μερικές από τις ατάκες του:

-Στη ζωή μου έχω μόνο μία φιλοδοξία. Να είμαι διάσημος.

-Η μεγαλύτερη ευθύνη είναι να είσαι σόλο καλλιτέχνης,

-Πολλοί gay τραγουδιστές προσποιούνται ότι είναι straight. Εγώ θα κάνω το κίνημα των straight τραγουδιστών που θα προσποιούνται πως είναι gay.

-O Paul McCartney και ο Elton John ζηλεύουν πια τον Justin Timberlake. Μάλλον ζήλευαν και εμένα όταν ήμουν στα πάνω μου (δήλωση όταν ήταν σε αποτοξίνωση).

-Δεν υπάρχει λόγος να μετανιώνεις για κάτι. Αν δεν μπορείς να κάνεις το έγκλημα, μην το κάνεις καθόλου. Η ζωή είναι πολύ μικρή για τέτοια πράγματα.

-Είμαι γεννημένος performer. Όταν ανοίγω το ψυγείο και πέφτει το φως πάνω μου, αρχίζω να τραγουδάω.

-Ναι, πιστεύω στα φαντάσματα (αυτό το είχε δηλώσει πριν ξεκινήσει την αποτοξίνωση πάντως).

-Ποιο είναι το μεγαλύτερο ταλέντο μου; Να επιδεικνύομαι προφανώς.

-Δεν έχω χτυπήσει ποτέ, κανέναν στη ζωή μου.

-Το μεγαλύτερο μου πρόβλημα είναι πως είμαι τεμπέλης. Παλιά σκεφτόμουν πως θα συνεχίσω να τραγουδάω μέχρι τα 50 μόνο αν έχω 2,3 πρώην συζύγους και παιδιά και πρέπει να τους πληρώνω διατροφή (είναι 40 και συνεχίζει).

ΥΓ. Το “Angels” είναι το πιο πολυπαιγμένο τραγούδι στην ιστορία, σε γάμους αλλά και σε… κηδείες.

YΓ. 2: Στα περισσότερα κομμάτια του, η μουσική και οι στίχοι είναι δικοί του. Σε πολλά από αυτά, αφηγείται “κεφάλαια” από τη μάχη του με τα ναρκωτικά (λογικό).

Τα υπόλοιπα, απόψε στη Μαλακάσα:

Τα εισιτήρια ( Pitch A) κοστίζουν 80€

Τα VIP εισιτήρια κοστίζουν 98€

TerraVibe Park, 37ο χλμ Εθνικής Οδού Αθηνών Λαμίας