ΣΜΗΝΙΤΗΣ: “ΕΧΩ ΒΑΛΕΙ ΒΥΣΜΑ ΓΙΑ ΝΑ ΥΠΗΡΕΤΩ ΩΣ ΤΙΓΡΗΣ”
Μια τιγρίσια εξομολόγηση του ανθρώπου που ξέρει καλά πώς να παίξει το θέατρο που χρειάζεται ο στρατός για να την παλέψει.
Έχω βάλει βύσμα για να ντύνομαι τίγρης. Αρχικά το χαρτί μου ήταν για ελεφαντάκι, αλλά είχαμε γνωστό στο υπουργείο και το αλλάξανε.
Για τους γονείς το ‘κανα πιο πολύ, θέλανε να με καμαρώσουνε τίγρη-σμηνίτη. Εγώ και ελεφαντάκι δεν είχα πρόβλημα, 12 μήνες είναι, θα περάσουν έλεγα.
Μοιάζει εύκολο αλλά δεν είναι. Σκέψου ότι αντί για τούρκικες τουαλέτες, έχουμε μάθει να τα κάνουμε στην άμμο.
Έχουμε κι έναν ΕΠΟΠ εδώ, είναι τρία χρόνια στο σώμα, επίσης τίγρης, αλλά αυτοί ξεκινάνε από χαμηλά, σιγά σιγά παίρνουν βαθμούς. Είχε ξεκινήσει από γατάκι. Με κάθε βαθμό του δίνανε και μια ρίγα.
Τώρα είμαι με πενταήμερη τιμητική επειδή στάθηκα καλή προσοχή όταν περνούσαν οι πιλότοι από μπροστά μου. Τέντα, ε. Ακίνητος. Τσολιάς. Και στην έπαρση της σημαίας που ακουγόταν ο Εθνικός Ύμνος και στην υποστολή που έπαιζε το “Eye of the tiger”, μάτι δεν ανοιγόκλεισα.
Είχα σκάσει, βέβαια, μέσα στο τιγροτόμαρο. Άλλο λίγο να καθόμουν έτσι και θα ‘χα πέσει κάτω. Ευτυχώς όλα καλά όμως, μίλησε η εκπαίδευση. Αυτή η μονάδα δεν είναι για όλους. Έρχονται όσοι θέλουν, μένουν όσοι μπορούν.
Δεν πάει χαμένη πάντως όλη αυτή η εμπειρία. Με τόση ζέστη, ορθοστασία και ελάχιστα λεφτά, έχω την κατάλληλη προϋπηρεσία για να δουλέψω σε οποιοδήποτε νησί σεζόν το καλοκαίρι.
Ντάξει, κανά δύο πιλότοι γέλασαν αλλά τους έτριξα τα δόντια. Οι περισσότεροι σεβάστηκαν πάντως, ειδικά όσοι με πέρασαν για μόνιμο, γιατί σου λέει “τόσο σοβαρή δουλειά, δεν πρόκειται να έχουν βάλει ένα φαντάρο να την κάνει, έτσι δεν είναι; Βαριά η ευθύνη”.
Γενικά άρεσα τόσο πολύ στο ΝΑΤΟ, που είμαι σε συζητήσεις να πάρω μέρος και σε άλλες ασκήσεις, θα δούμε. Οι επόμενες είναι ναυτικές οπότε δεν ξέρω ακόμα, ίσως βρούμε κάποια άλλη στολή, κάτι να εμπνέει τους ναύτες, τους θαλασσινούς -Θάνος Μικρούτσικος ίσως.
Λοιπόν, χαιρετώ, πάω να φάω, έχουμε αντιλόπη σήμερα και είναι όποιος προλάβει. Μιλάμε.
