ΤΟ ΖΕΪΜΠΕΚΙΚΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΙΚΗ, Ο ΜΗΤΡΟΠΑΝΟΣ ΚΑΙ Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ, ΣΤΗΝ ΑΛΛΗ ΖΩΗ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΣΑΡΓΚΑΝΗ

Τον Νίκο Σαργκάνη τον γνωρίσαμε όλοι από τις έξοχες επεμβάσεις του στα γήπεδα. Είτε ήταν πέναλτι (αν χρειαζόταν και δυο σε ένα παιχνίδι), είτε κεφαλιές σαν του Βλαστού που υποχρέωσαν τον Θαλή Τσιριμώκο να του δώσει συγχαρητήρια στο ματς Ολυμπιακού-ΟΦΗ, είτε βολ-πλανέ από τα τρία μέτρα όπως αυτό του Άλαν Σίμονσεν στον περίφημο αγώνα Ελλάδας-Δανίας, με τον Γιάννη Διακογιάννη να φωνάζει από το μικρόφωνο της ΕΡΤ “καταπληκτική απόκρουση του Σαργκάνη”.

Σε εκείνο το ματς ο προπονητής της Εθνικής Δανίας τον βάφτισε με το παρατσούκλι που τον ακολούθησε μέχρι το τέλος της ζωής του, όταν πριν αρχίσει η συνέντευξη Τύπου είπε στον Αλκέτα Παναγούλια: “Δεν ήταν δίκαιο αυτό που έκανες. Δεν μου είπες ότι μαζί με την Εθνική Ελλάδος θα έφερνε μαζί σου και ένα φάντομ”.

Οι πτήσεις, βέβαια, είχαν αρχίσει πολύ νωρίτερα, στα ξερά γήπεδα του Ηλυσιακού και της Καστοριάς, στις δυο κορυφαίες ομάδες της χώρας (Ολυμπιακός, Παναθηναϊκός) και για κερασάκι στην τούρτα στον ιστορικό Αθηναϊκό του Βύρωνα. Με την τελευταία του ομάδα τα έβαλε σχεδόν μόνος του με ολόκληρη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.

Πετούσε πάνω από συμπαίκτες και αντιπάλους, ο τερματοφύλακας που -εκτός των άλλων- έβαζε και γκολ έμεινε στην ιστορία ως ένας από τους κορυφαίους Έλληνες ποδοσφαιριστές που φόρεσαν το νο 1 στην πλάτη τους.

Θα μπορούσε να είναι και το νο 9, καθώς ξεκίνησε παίζοντας σέντερ-φορ, αλλά τον εκνεύρισε ο τερματοφύλακας της δεύτερης ομάδας του Ηλυσιακού, που σε ένα φιλικό ματς στην Καισαριανή, αντί να παρακολουθεί τους αντιπάλους και την μπάλα σιγοτραγουδούσε την επιυχία του Τόλη Βοσκόπουλου “αδέρφια μου αλήτες πουλιά”! Την άλλη μέρα ζήτησε από τον προπονητή του να τον αφήσει να κάτσει κάτω από τα δοκάρια.

Αλλά ο Σαργκάνης ήταν ένας σπουδαίος άνθρωπος και μακριά από τα γκολποστ του, έξω από τα γήπεδα. Ο καλός του φίλος Νίκος Μάλλιαρης, έκανε για χρόνια μαζί (και οικογενειακή) παρέα μας τον σκιαγράφησε: “Ο Νίκος ήταν έξω καρδιά. Του άρεσε η ζωή, η μουσική, η καλή παρέα. Ήθελε να μαθαίνει και να συμμετέχει στα κοινά. Ταιριαστό ζευγάρι με την σύζυγό του Ελίνα, έχουμε περάσει πάρα πολλές ωραίες στιγμές μαζί, είτε σε διάφορες εκδηλώσεις, είτε σε διακοπές καλοκαιρινές, πασχαλινές, που πολλές φορές τις αναπολώ σαν μια γλυκιά ανάμνηση ενός σπουδαίου ποδοσφαιριστή αλλά και εξαιρετικού χαρακτήρα…”

Ναι, ο Σαργκάνης που έπεφτε δεξιά και αριστερά, που φώναζε στον διαιτητή Δέδε ότι “δεν ήταν πέναλτι, αλλά φάουλ του Ντουρονικολάε” στο περίφημο ματς Παναθηναϊκού-Ολυμπιακού 3-2, δείχνοντας τις σκαριές του Ρουμάνου στο στήθος του (έμειναν σαν … παράσημο στο κορμί του), ήθελε να γνωρίσει τον Μίκη Θεοδωράκη από κοντά και να χορέψει για χάρη του ένα ζεϊμπέκικο, υπό το βλέμμα του Λευτέρη Παπαδόπουλου!

Ο Σαργκάνης που σε ένα άλλο αιώνιο ματς Κυπέλλου (στον τελικό του 1988) πανηγύριζε έξαλλα την απόκρουση στο τελευταίο πέναλτι του Χουάν Χιλμπέρτο Φούνες, λάτρευε τον Δημήτρη Μητροπάνο και έπαιζε με την ομάδα “Hasa La Victoria Siempre” σε αγώνα αλληλεγγύης για τους απεργούς της ελληνικής χαλυβουργίας.

Όπως όλοι οι σπουδαίοι ποδοσφαιριστές της εποχής του είπε ναι στην ενασχόληση του με τον συνδικαλισμό και τα κοινά του ΠΣΑΠ. Κάποια στιγμή, μάλιστα, ήρθε σε σύγκρουση και με τον ίδιο τον Μάλλιαρη: “Ναι, τα τσουγκρίσαμε, αλλά ποτέ δεν σπάσαμε την ενότητα του συνδέσμου. Ο ΠΣΑΠ ήταν πάνω απ’ όλα. Για αυτό συνεχίσαμε να κάνουμε παρέα τα χρόνια που ακολούθησαν…” λέει ο άλλοτε συνοδοιπόρος του.

Αν και με το ποδόσφαιρο δεν σταμάτησε ποτέ να ασχολείται, για χρόνια με άμεση συνεργάτιδα την συζυγό του, λειτούργησε την Ακαδημία του, είχε παράλληλα ενδιαφέροντα. Δεν είπε ποτέ όχι, σε καμιά πρόσκληση. Η συνάντηση μιας ομάδας παλαιμάχων με τον Μητροπολίτη Μεσογαίας Νικόλαο ήταν ιδιαίτερη.

“Θυμάμαι είχε έρθει με πολλή χαρά. Ήμασταν μια ομάδα ποδοσφαιριστών που μέναμε στα Μεσόγεια και ήταν μεγάλη η χαρά του Μητροπολίτη που μας είδε όλους μαζί. Πάνω απ’ όλα τον Τάκη Λουκανίδη, που τον προσφώνησε με το κανονικό του όνομα “Νεοτάκης” και του θύμισε ότι χάρη σ’ αυτόν ο Άρης, η ομάδα του δηλαδή, κατέκτησε το 1970, το μοναδικό του τίτλο,το Κύπελλο Ελλάδος. Ο Νίκος είχε χαρεί πολύ σε αυτή τη συνάντηση…” λέει ο Μάλλιαρης.

Ο Σαργκάνης ήταν παρών και σε όλες τις άλλες εκδηλώσεις που οργανώθηκαν κατά καιρούς από τους παλαίμαχους ποδοσφαιριστές, με στόχο την σύνδεση του σπορ με τη μουσική και την τέχνη. Τον Δημήτρη Μητροπάνο τον αγαπούσε ιδιαίτερα, άλλωστε ο αείμνηστος τραγουδιστής έβλεπε πολύ ποδόσφαιρο και ήταν φανατικός Ολυμπιακός…

Δεν είχε τόση σημασία το χρώμα του καθενός. Ολυμπιακοί ο Μίκης και ο Μητροπάνος, παναθηναϊκός ο Θάνος Μικρούτσικος που με χαρά υποδέχθηκε τον Σαργκάνη και τους υπόλοιπους παλαίμαχους ποδοσφαιριστές σε μια παράσταση του

Ο Σαργκάνης ήταν παρών στην δενδροφύτευση που έγινε πριν από δέκα χρόνια στο περίφημο Πάρκο των Διεθνών το οποίο όμως έμεινε … στη μέση. Είχε φυτέψει κι αυτός ένα δεντράκι με το όνομα του, αλλά η γραφειοκρατία και η αδιαφορία άφησαν λειψό όλο το έργο, που θα ολοκληρωνόταν σε ένα μικρό δασάκι με τα δέντα όλων των εν ενεργεία και παλαιών διεθνών και τη δημιουργία του Μουσείου Ποδοσφαίρου.

Δεν είπε όχι ούτε στους αγώνες που έδωσε η φοβερή ομάδα Asta La Victoria Siempre με έμβλημα τον Τσε Γκεβάρα. Και πάντα διευκόλυνε με υλικοτεχνική υποδομή κάποιες από τις πρώτες εμφανίσεις της Εθνικής Αστέγων. Ήταν δοτικός, αλλά και έτοιμος να προσφέρει όπου του ζητούσαν τη βοήθεια. Για αυτό δεν είναι περίεργο που στις προηγούμενες περιφερειακές εκλογές πρώτα ήταν υποψήφιος στο ψηφοδέλτιο επικρατείας του ΠΑΣΟΚ και μετά με την παράταξη Χαρδαλιά στις περιφερειακές εκλογές.

Τον περασμένο Ιούνιο έδινε το παρών στην εκδήλωση “Μουσική και ποδόσφαιρο” που διοργανώθηκε στο Μέγαρο Μουσικής. Ήδη είχε αρχίσει ένας άλλος μεγάλος αγώνας του.

Ο καρκίνος δεν τον φόβισε. Τον πολέμησε. Έκανε πολλές αποκρούσεις, όπως συνήθιζε όταν έπαιζε ποδόσφαιρο. Ήταν μια μάχη δύσκολη όσο και άνιση. Τις πρώτες πρωινές ώρες της Κυριακής, άφησε την τελευταία του πνοή. Έφυγε ήσυχα, με ειρήνη και αγάπη, περιστοιχισμένος από την αγαπημένη του σύζυγο Ελίνα και τις κόρες του Μιρέλλα και Βαλέρια.

Η οικογένεια του Νίκου ενημερώνει ότι η εξόδιος ακολουθία θα πραγματοποιηθεί την Τρίτη 10/12 στο Κοιμητήριο του Παπάγκου (στις 11πμ). Η ευγενική της παράκληση είναι αντί στεφώναν να γίνουν δωρεές στη μνήμη του, για την ενίσχυση της Μονάδας Ανακουφιστικής Φροντίδας, Γαλιλαία, της Ιεράς Μητροπόλεως Μεσογαίας και Λαυρεωτικής.

Το φάντομ έφυγε από κοντά μας, αλλά κανείς δεν πρόκειται να ξεχάσει τις πτήσεις του. Μέσα και έξω από τα γήπεδα…