ΣΤΟ ΒΕΡΟΛΙΝΟ ΜΕ ΤΟΥΣ MADRUGADA ΚΑΙ ΤΟΥΣ GREEK FANS
Είδαμε τη μεγάλη συναυλία των Madrugada στο Βερολίνο και σας μεταφέρουμε τις εντυπώσεις μας.
Μπορεί να φαίνεται ακόμη μακρινή σαν ημερομηνία, όμως το βράδυ της 24ης Σεπτεμβρίου του 2022 θα είναι ένα βράδυ απόλυτα ατμοσφαιρικό και ξεχωριστό. Και αυτό γιατί στο Καλλιμάρμαρο Στάδιο της Αθήνας οι Madrugada, με τους οποίους πια το ελληνικό κοινό έχει αναπτύξει μία σχέση σχεδόν ερωτική, θα δώσουν ένα μοναδικό live.
Και όταν λέμε ερωτική το εννοούμε. Αρκεί να παρακολουθήσει κάποιος μία συναυλία τους στο εξωτερικό και θα καταλάβει τη διαφορά. Όπως εμείς, που την Παρασκευή 1 Απριλίου βρεθήκαμε στο Βερολίνο και τους απολαύσαμε στη στάση που έκαναν στον εντυπωσιακά επιβλητικό συναυλιακό χώρο του Tempodrom που εξωτερικά μοιάζει σε κάτι ανάμεσα σε διαστημόπλοιο και παγόδα.
Ήταν μία ιδιαίτερη μέρα για το Βερολίνο, καθώς ήταν η πρώτη covid free day, η πρώτη μέρα δηλαδή που δε χρειαζόταν να φοράς μάσκα σε κλειστούς χώρους. Η αίσθηση αυτή ήταν αλλόκοτα περίεργη και ταυτόχρονα απελευθερωτική.
Γύρω στις 21.00 ο Sivert Hoyem στάθηκε μπροστά στο μικρόφωνο και η ζεστή ατμοσφαιρική του φωνή κατέκλυσε τον χώρο με τα νέα τους τραγούδια “Nobody Loves You Like I Do”, “Running From The Love Of Your Life” και “Slowly Turns The Wheel” από τον τελευταίο τους δίσκο “Chimes At Midnight”. Όταν τα καινούρια αυτά τραγούδια άρχισαν να αναμειγνύονται με τις μεγάλες τους επιτυχίες, όλα έγιναν όπως παλιά. Πριν τον κορονοϊό. Υπήρχαν μόνο τα μουσικά vibes να μας συνεπαίρνουν και να μας λικνίζουν στον ρυθμό τους, η χαρακτηριστική βαρύτονη φωνή του Hoyem, το γειωμένο μπάσο του Frode Jacobsen και τα εκκεντρικά ντραμς του Jon Lauvland Pettersen.
Το κοινό ήταν ετερόκλητο – ζευγάρια όλων των ηλικιών, αλλά και ολόκληρες παρέες- και ιδιαίτερα ένθερμο. Μάλιστα ήξερε τα περισσότερα από τα τραγούδια -ακόμη και τα καινούρια- του συγκροτήματος. Στο κέντρο της σκηνής υπήρχαν πολλοί ένθερμοι φαν που τραγουδούσαν δυνατά και έκαναν τον δικό τους “χαμό” σε κάθε νέο τραγούδι. Με μεγάλη μας έκπληξη ακούσαμε τον Sivert να μιλά σε αυτούς και να τους αποκαλεί Greek fans (!). Αυτοί οι “δικοί” μας λίγο αργότερα ξεδίπλωσαν και ανέμιζαν και μία ελληνική σημαία.
Δεν ξέρω γιατί σαν Έλληνες “ερωτευόμαστε” μπάντες σαν τους Madrugada, τους Depeche Mode ή τραγουδιστές, όπως ο Nick Cave. Ίσως “ηχούν” διαφορετικά στις καρδιές των Ελλήνων.
Τελικά, Έλληνες και Μadrugada είναι ένα, σαν να συνδέονται με ένα αόρατο νήμα. Γι΄ αυτό και κάθε τους συναυλία αποτελεί συναυλιακό γεγονός, γι΄αυτό και η Ελλάδα βρίσκεται πάντα στην κορυφή της λίστας τους. Δεν ξέρω γιατί “ερωτευόμαστε” μπάντες σαν τους Madrugada, τους Depeche Mode ή τραγουδιστές όπως ο Nick Cave. Ίσως “ηχούν” διαφορετικά στις καρδιές των Ελλήνων. Ίσως “φταίνε” οι ατμοσφαιρικοί και “σκοτεινοί” τους ήχοι ή το γεγονός πως μιλούν για τα άρρητα, εκφράζουν τις κρυφές σκέψεις μας και ουσιαστικά μάς αφηγούνται και μας γεμίζουν συναισθήματα.
Η συναυλία που έδωσαν στο Βερολίνο ήταν ο καλύτερος προάγγελος για το τι μας επιφυλάσσει η νορβηγική μπάντα το φθινόπωρο στο Καλλιμάρμαρο.
Και δεν είναι τυχαίο που ο Sivert Hoyem είχε πει στη συνέντευξη που έδωσε πριν λίγους μήνες στο Μagazine πως “Νομίζω πως οι Έλληνες αισθάνονται τους Madrugada ως δική τους μπάντα, ότι κατά κάποιο τρόπο τους “ανήκει”. Νομίζω πως ναι, ανήκουμε στους Έλληνες, κάπως έτσι εξηγώ και τον ενθουσιασμό που έλαβα στην επανένωσή μας”.
Η συναυλία που έδωσαν στο Βερολίνο ήταν ο καλύτερος προάγγελος για το τι μας επιφυλάσσει η νορβηγική μπάντα το φθινόπωρο στο Καλλιμάρμαρο. Ήταν μία βραδιά γεμάτη συναίσθημα, ένταση και συγκίνηση. Το συγκρότημα σε πλήρη σύνθεση – μην ξεχνάτε πως επανενώθηκε το 2019, οπότε και επανασυστήθηκε με την παγκόσμια περιοδεία τους σε ένα νέο κοινό, αλλά και οι ίδιοι οι καλλιτέχνες εκτίμησαν το μουσικό ιδίωμα που ήδη είχαν δημιουργήσει τα πρώτα, έντονα χρόνια της καριέρας τους- έδωσε τον καλύτερό του εαυτό και για περισσότερες από δύο ώρες δήλωνε “παρών” στη σκηνή δημιουργώντας μέσα από τον νωχελικό και σκοτεινό του ήχο μία μελαγχολική, σχεδόν απόκοσμη, ατμόσφαιρα στην οποία και βυθιζόσουν σχεδόν αυτόματα.
Ακούστηκαν πολλά από τα νέα τους τραγούδια, αλλά και όλες τις μεγάλες τους επιτυχίες. Ανάμεσά τους το “Strange Color Blue” από το Industrial Silence – ένα τραγούδι που πάντα στα live τους τα φώτα σβήνουν, ο Sivert Hoyem αφήνει την κιθάρα και στρέφει έναν δυνατό φακό σε κάθε κατεύθυνση στο κοινό – μία πιο ήρεμη και ρομαντική εκτέλεση του “Majesty”, αλλά και το “Only when you’re gone” που αφιέρωσαν στον Μαρκ Λάνεγκαν που έφυγε πρόσφατα από τη ζωή.
Στις 24 Σεπτεμβρίου η βραδιά Παναθηναϊκό Στάδιο της Αθήνας, το Καλλιμάρμαρο, θα είναι σίγουρα ξεχωριστή. Όχι μόνο γιατί πρόκειται για έναν ιδιαίτερα εμβληματικό χώρο – σύμβολο που κουβαλά ένα βαρύ ιστορικό φορτίο που παραπέμπει ευθέως στην κλασική ελληνική αρχαιότητα, αλλά και γιατί τους ταιριάζει απόλυτα. Ανυπονομούμε να τους ξαναδούμε λοιπον γιατί κάθε live τους είναι μοναδικό. Είτε τους βλέπεις μέσα στο ασφυκτικά γεμάτο Gagarin ανάμεσα σε χιλιάδες ιδρωμένους φανς, είτε πιο κυριλέ καθισμένος στο μαξιλαράκι σου στο Ηρώδειο με το φεγγάρι να λάμπει από πάνω, είτε στο Βερολίνο ανάμεσα σε χιλιάδες Γερμανούς που διασκεδάζουν με τον δικό τους τρόπο, το ταξίδι είναι μοναδικό.
Σε λίγους μήνες, κάτω από το λόφο του Αρδηττού, υπό το βλέμμα του Παρθενώνα, θα ακουστεί δυνατά το νέο τους άλμπουμ «Chimes at Midnight», αλλά και άλλα πολύ αγαπημένα τραγούδια από το πρώτο άλμπουμ του συγκροτήματος, «Industrial Silence» το 1999 έως και το ομώνυμο του 2008, «Madrugada», όπου και ξεχωρίζουν αυθεντικά ροκ τραγούδια γεμάτα πάθος και εξομολογητική ειλικρίνεια. Εσύ θα λείπεις;
