ΤΑ ΚΑΥΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΚΑΛΠΗΣ

Μετά τη σαρωτική νίκη της Νέας Δημοκρατίας στις 21 Μαϊου, οι εκλογές της 25ης Ιουνίου μοιάζουν να μην έχουν… σασπένς. Οι δεύτερες κάλπες όμως θα δώσουν τις απαντήσεις σε μία σειρά από ερωτήματα που θα καθορίσουν την επόμενη ημέρα, τόσο για την κυβέρνηση όσο και για το χώρο της αντιπολίτευσης. 

Το πιο βασικό ερώτημα είναι φυσικά εάν θα προκύψει αυτή τη φορά, με τη βοήθεια και της ενισχυμένης αναλογικής, αυτοδύναμη κυβέρνηση. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, προκειμένου να συσπειρώσει τους ψηφοφόρους της ΝΔ και να αποφύγει τον κίνδυνο χαλαρότητας λόγω υπερβολικής σιγουριάς, τονίζει σε κάθε ευκαιρία πως το διακύβευμα είναι η αυτοδυναμία και δη μία ισχυρή αυτοδυναμία.

Όλες οι μετρήσεις πάντως δείχνουν ότι – ενδεχομένως επειδή το αφήγημα αυτό “πιάνει” – πως η ΝΔ έχει “στο τσεπάκι της” τις 151 έδρες και από εκεί και πέρα το μόνο ερώτημα είναι πόσο ευρεία θα είναι μία αυτοδυναμία. Αυτό εξαρτάται από το εάν η ΝΔ θα κρατήσει το 40% + των πρώτων εκλογών και από το πόσα κόμματα θα μπούν στη Βουλή. Εφόσον, όπως δείχνουν τουλάχιστον τα γκάλοπ, το ποσοστό της ΝΔ δεν πέσει και η επόμενη Βουλή είναι επτακομματική, οι γαλάζιοι “βλέπουν” 155- 160 έδρες τουλάχιστον. 

Για τον κ.Μητσοτάκη ο πήχης είναι ουσιαστικά οι 158 έδρες που είχε πάρει το 2019. Όμως ο πρόεδρος της ΝΔ φαίνεται να θέλει ακόμη μεγαλύτερη αυτοδυναμία, καθώς όχι μόνο δεν είναι το ίδιο ισχυρή μία αυτοδυναμία των 151 με μία αυτοδυναμία των 155 εδρών, αλλά με διαφορετική… άνεση κυβερνά ένας πρωθυπουργός όταν έχει πάνω από 160 έδρες. Την ίδια στιγμή πάντως ο πρόεδρος της ΝΔ διαβεβαιώνει ότι ακόμη και να είχε 180 έδρες (σενάριο μάλλον απίθανο) θα αναζητούσε τη στήριξη ενός τουλάχιστον ακόμη κόμματος για να προχωρήσει σε συνταγματική αναθεώρηση, με πρώτη προτεραιότητα την αλλαγή του άρθρου 16 για την ίδρυση ιδιωτικών ΑΕΙ. Ποιο θα μπορούσε να είναι το άλλο κόμμα, αποτελεί βέβαια αλλουνού παπά ευαγγέλιο… 

Το δεύτερο ερώτημα επομένως είναι πόσα κόμματα θα μπουν τελικά στη Βουλή στις 25 Ιουνίου. Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν όπως προαναφέρθηκε επτακομματική Βουλή, με το ΜεΡΑ25 να δυσκολεύεται να επανακάμψει, την Πλεύση Ελευθερίας να έχει… ούριο άνεμο και τη “Νίκη” να μην χρειάζεται… προσευχές για να μπει αυτή τη φορά στο Κοινοβούλιο. 

Πόσα και ποια κόμματα θα είναι στην επόμενη Βουλή θα επηρεάσει όχι μονο την αυτοδυναμία, αλλά και γενικότερα το πολιτικό τοπίο. Τίθεται πχ το ερώτημα εάν η Ζωή Κωνσταντοπούλου θα κάνει αντιπολίτευση στο ΣΥΡΙΖΑ ή στη ΝΔ. Αλλά και εάν η ΝΔ με δύο κόμματα πλέον στα έδρανα εκ δεξιών της, θα στρίψει το τιμόνι ακόμη πιο δεξιά, εθνικιστικά και συντηρητικά “χριστιανικά”, για να κρατήσει τους ψηφοφόρους της. 

Το τρίτο και… φαρμακερό ερώτημα είναι ποιος θα κυριαρχήσει στο χώρο της κεντρο- αριστερής αντιπολίτευσης. Ο Αλέξης Τσίπρας τονίζει πως ο ΣΥΡΙΖΑ είναι και θα παραμείνει κόμμα εξουσίας και καλεί όσους πολίτες δεν θέλουν να δουν μία παντοδύναμη κυβέρνηση Μητσοτάκη να συσπειρωθούν γύρω του. Ο Νίκος Ανδρουλάκης από την πλευρά του θεωρεί πως το ΠΑΣΟΚ μπορεί να αναδειχθεί δεύτερο κόμμα και εν πάσει περιπτώσει ότι ο πράσινος ήλιος ανατέλλει ξανά. 

Ενδιαφέρον είναι και ποια στάση κρατά η ΝΔ απέναντι σε αυτό το μπρα ντε φερ στο χώρο της κεντροαριστεράς. Πολλοί γαλάζιοι το βράδυ της 21ης Μαϊου επίχαιραν για την πτώση του ΣΥΡΙΖΑ και θεωρούσαν θετικό το σενάριο ολικής επαναφοράς του ΠΑΣΟΚ. Στο γαλάζιο στρατόπεδο όμως γρήγορα διαπίστωσαν ότι περαιτέρω ανάκαμψη του ΠΑΣΟΚ θα σήμαινε και επιστροφή κεντρώων ψηφοφόρων που στις πρώτες εκλογές είχαν ψηφίσει ΝΔ. 

Υπενθυμίζεται ότι στις 21 Μαϊου το ΠΑΣΟΚ έχασε προς τη ΝΔ, αλλά αντιστάθμισε αυτές τις απώλειες με ροές ψηφοφόρων απο το ΣΥΡΙΖΑ. Ως εκ τούτου η ΝΔ άλλαξε τακτική και ξεκίνησε ένα διμέτωπο αγώνα. Μάλιστα ο κ. Μητσοτάκης παρουσίαζε τη ΝΔ ως μόνη εναλλακτική διακυβέρνησης, σχολιάζοντας ότι ΣΥΡΙΖΑ- ΠΑΣΟΚ διαγκωνίζονται για το ρετιρέ στην κεντροαριστερή πολυκατοικία και διαμηνύοντας στους πιο συντηρητικούς κεντρώους ψηφοφόρους ότι “στις εκλογές ψηφίζουμε για κυβέρνηση, όχι για αντιπολίτευση”. 

Υπό μία έννοια στη ΝΔ θέλουν να παραμείνει αξιωματική αντιπολίτευση ο ΣΥΡΙΖΑ χωρίς όμως να ανακάμψει ώστε να είναι ένας αντίπαλος “εύκολος” και βέβαια το ΠΑΣΟΚ να παραμείνει στα ίδια περίπου ποσοστά με το Μάιο. 

Σημασία έχει όμως και το ποσοστό που θα λάβει το ΚΚΕ, το οποίο υποστηρίζει πως στην πραγματικότητα το μόνο ανάχωμα απέναντι σε “αντιλαϊκές πολιτικές” που θα εφαρμόσει μία νέα κυβέρνηση Μητσοτάκη, θα είναι ο αριστερός ακτιβισμός στο ΕΣΥ, σε χώρους εργασίας κλπ. Για το ΚΚΕ το στοιχημα είναι ειδικότερα εάν θα κρατήσει αριστερή ψήφο που πήρε στις 21 Μαϊου ή εάν κάποιο ψηφοφόροι θα πειστούν από το αφήγημα του ΣΥΡΙΖΑ για μία ισχυρή αξιωματική αντιπολίτευση ώστε να μην είναι “παντοδύναμος” ο κ. Μητσοτάκης.