ΚΑΝΕ FOCUS: Η MYRTW ΣΥΣΤΗΝΕΤΑΙ ΜΕΣΩ… ΠΑΡΑΙΣΘΗΣΕΩΝ

Ένα νέο κορίτσι με όρεξη για ζωή, στο κατώφλι όλων των πρωτόγνωρων εμπειριών που θα διαμορφώσουν τη μετέπειτα πορεία της. Η Myrtw (Μυρτώ Πατρικίδου) μεγάλωσε στο Γαλάτσι, και είναι μόλις 18 ετών. Ζει εδώ και λίγους μήνες στο Λονδίνο για να ακολουθήσει σπουδές υποκριτικής, λατρεύει το γράψιμο, τη μουσική, τα μιούζικαλ, το σινεμά. Μα πάνω απ’ όλα, αναζητά εκείνες τις εμπειρίες που αφήνουν δυνατό αποτύπωμα και δίνουν νόημα στην πορεία της ζωής.

Το πρώτο της τραγούδι λέγεται “Μόνο Λες”, ενώ έχει κάνει και μια πολύ ενδιαφέρουσα διασκευή στο “Smalltown Boy” των Bronski Beat, το οποίο ακούγεται στην ταινία της με τίτλο “Παραισθήσεις” (ένα φιλμ που θα προβληθεί την Πέμπτη 10/4, 19:00 στον κινηματογράφο Δαναό).

Παρά το νεαρό της ηλικίας της, η Myrtw δεν αφήνει ούτε στιγμή να πάει χαμένη. Με βλέμμα στραμμένο στο μέλλον, προχωρά αποφασιστικά προς όλα όσα ονειρεύεται να κατακτήσει.

Ένα μεσημέρι σε ένα cafe στο Παγκράτι μάς μιλήσε για όλα όσα την εμπνέουν και την συγκινούν στη μουσική και στον κινηματογράφο.

Myrtw – “Το σπίτι μας είχε πάντα μουσική”

Ένα πράγμα που σίγουρα θα τη βρεις να κάνει είναι να γράφει στο σημειωματάριό της. Και όταν πάει κάπου με τους φίλους της, θα βρει – όπως μας λέει – ένα μαγαζί να αγοράσει… τετράδια. “Μου αρέσει να γράφω τα πάντα. Εκφράζομαι στο χαρτί γιατί η αλήθεια είναι ότι δεν μου αρέσει τόσο πολύ να μιλάω. Υπάρχουν πράγματα τα οποία προτιμώ να τα γράψω, γιατί ξέρω ότι το τετράδιό μου δεν θα πάει να τα… αποκαλύψει σε κανέναν. Μπορεί να κάθομαι εδώ, να μου έρθει κάποια ιδέα, κάποια σκηνή, ένα τραγούδι. Τα σημειώνω όλα και τα μεταφέρω μετά στον υπολογιστή για να τα έχω και ψηφιακά!” μας λέει η Myrtw χαμογελώντας και κραδαίνοντας ένα στυλό πάνω από το ορθάνοικτο σημειωματάριό της.

Η σχέση της με τη μουσική ξεκίνησε σε πολύ μικρή ηλικία. “Μεγάλωσα σε μια οικογένεια – από την πλευρά του πατέρα μου – με έντονες μουσικές επιρροές, καθώς η θεία μου ήταν τραγουδίστρια στην όπερα και ο θείος μου είναι μαέστρος και μουσικοπαιδαγωγός. Το σπίτι μας είχε πάντα μουσική. Από πολύ μικρή έπαιζα πιάνο και τραγουδούσα και πάντα θυμάμαι τον εαυτό μου, από τεσσάρων χρόνων, να ασχολούμαι με τη μουσική. Στα 16 μου άρχισα να γράφω τραγούδια.

Το “Μόνο Λες” είναι το πρώτο τραγούδι μου και το έγραψα για μια φίλη μου και τον σύντροφό της. Γενικά, προτιμώ να αντλώ έμπνευση από το περιβάλλον μου, παρά να γράφω για προσωπικές καταστάσεις. Αναφορικά με τη φωνή μου, έχω κάνει κάποια μαθήματα αλλά ό,τι έχω καταφέρει, κυρίως το έχω δουλέψει μόνη μου.

Η Myrtw μεγάλωσε με μουσικές άλλων… δεκαετιών. “Ακούω τα πάντα! Από όπερα μέχρι μέταλ. Ο μπαμπάς μου είναι φαν του μέταλ, οπότε πολλά από τα τραγούδια που έχω μάθει είναι αυτά που άκουγα μαζί του. Kάθε φορά που είμαι στο αυτοκίνητο βάζει το δικό του metal playlist και έχω μάθει αρκετά τραγούδια. Επίσης, είχα την τύχη να ακούω συχνά παλιά κομμάτια από τη δεκαετία του ’70, του ‘80 και του ’90. Ήταν τα αγαπημένα μου όταν ήμουν μικρή, και το iPod που μου είχε δώσει η οικογένειά μου ήταν γεμάτο με αυτά τα τραγούδια.

Και ας πούμε το “Smalltown Boy” των Bronski Beat – που έχω διαλέξει για την ταινία μου “Παραισθήσεις” – είναι ένα κομμάτι με κάνει να αισθάνομαι πολύ έντονα. Διαλέγω να ασχοληθώ μόνο με τα τραγούδια που με κάνουν να ανατριχιάζω.” 

Και όπως μας λέει τα αγαπημένα της δεν είναι τραγούδια της GEN Z, αλλά εποχών που η ίδια δεν είχε γεννηθεί. “Αγαπώ τη μουσική των προηγούμενων δεκαετιών και τη συνδέω με τις αναμνήσεις μου. Αν και η σύγχρονη μουσική έχει κάποια καλά τραγούδια, νιώθω πως σήμερα υπάρχουν κομμάτια που ακούγονται πανομοιότυπα, χωρίς μεγάλη δημιουργικότητα. Για μένα, η μουσική πριν το 2015 είχε μια πιο αυθεντική έκταση. Συνεχίζουν βέβαια και σήμερα να υπάρχουν καταπληκτικοί καλλιτέχνες, αλλά λιγότεροι. Πχ η Lady Gaga, δεν βγάζει ποτέ τίποτα ίδιο και μου αρέσει πολύ σε ό,τι κάνει.”

“Η τέχνη είναι μια συναρπαστική αναζήτηση”

Η Myrtw θέλει να σπουδάσει υποκριτική, αλλά οι μεγάλες της αγάπες είναι η μουσική και το σινεμά.
“Η υποκριτική είναι κάτι που με ενδιαφέρει πολύ. Αποφάσισα να σπουδάσω στο Λονδίνο, γιατί πιστεύω ότι είναι μια πόλη που προσφέρει πολλές ευκαιρίες, αν και έχει σκληρό ανταγωνισμό. Επιπλέον, θεωρώ ότι σαν πιο εύσωμη κοπέλα στην Ελλάδα δεν έχω τις ευκαιρίες που θα έχω στο Λονδίνο. Παράλληλα σκέφτομαι ότι θέλω να πάρω μια “συνολική” παιδεία. Θεωρώ ότι ένας καλός ηθοποιός πρέπει να ξέρει και από μουσική, να είναι performer, να έχει γνώσεις μάνατζμεντ, γιατί όλα αυτά αλληλοσυμπληρώνονται στην τέχνη. Αν και αγαπώ το θέατρο, πιστεύω ότι η μουσική και το σινεμά είναι τα πεδία που με ενδιαφέρουν πιο πολύ.”

Στις “Παραισθήσεις” πρωταγωνιστεί ένα γκέι νεαρό αγόρι σε ένα νησί, το οποίο υφίσταται σκληρό μπούλινγκ. Τη ρωτάμε γιατί διάλεξε να “αφηγηθεί” αυτή την ιστορία;

“Έγραψα αυτή την ιστορία για μια άσκηση στο μάθημα των αγγλικών όταν ήμουν 16 ετών. Μας άρεσε και είπαμε να την κάνουμε ταινία για να περάσουμε ένα δυνατό μήνυμα. Γενικότερα σαν άνθρωπος έχω φάει πολύ μπούλινγκ από πολύ μικρή, οπότε ο Στεφ, ο κεντρικός χαρακτήρας είναι σαν να είμαι… εγώ. Είναι πολύ γλυκός, πολύ καλός, και ήθελα να δείξω ότι είναι λάθος αυτό που λένε πολλές φορές οι άνθρωποι ότι “αυτός προκαλούσε”. Έχουμε τόσα πράγματα να ασχοληθούμε τα οποία είναι όντως σοβαρά και ασχολούμαστε ακόμα με κάποιον που είναι γκέι και δεν μας αφορά.

Οι γονείς μου με μεγάλωσαν να έχω σεβασμό και να είμαι “ανοιχτή” στο διαφορετικό. Ειδικά η μητέρα μου, που είναι πάντα δίπλα μου, και με στηρίζει σε κάθε μου απόφαση, όσο απρόβλεπτη κι αν είναι.

Αναφορικά με την ταινία – που θα προβληθεί και στον Δαναό (10/4)- θεωρώ ότι είχαμε μια καταπληκτική συνεργασία με όλα τα παιδιά, προσπαθήσαμε πολύ και το αποτέλεσμα μας δικαίωσε κινηματογραφικά.”

Και η καλλιτεχνική της πορεία στο μέλλον;

“Με το που θα γίνεις 18, σου βάζουν ‘αυτό το πράγμα’ στο κεφάλι, στο σχολείο, ότι πρέπει να τα έχεις βρει όλα. Νιώθεις ότι πρέπει να αποφασίσεις σαν να τελειώνει ο χρόνος σου. Εγώ τώρα ξεκινάω και έχω πολλές ιδέες. Θέλω να δοκιμάσω τα πάντα, να πειραματιστώ και να μάθω μέσα από τις εμπειρίες μου.

Η τέχνη είναι μια συναρπαστική αναζήτηση, και εγώ θέλω να εξελιχθώ σε όλα τα επίπεδα: τραγούδι, υποκριτική, και σινεμά. Αυτό το διάστημα ετοιμάζω 5-6 τραγούδια εμπνευσμένα από διάφορες δεκαετίες να βγουν σε ένα άλμπουμ. Ανυπομονώ να το ακούσετε!”