Ο CARLO ΘΑ ΤΑΞΙΔΕΨΕΙ ΣΕ ΚΑΘΕ ΧΩΡΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
Από τα Βρασνά Θεσσαλονίκης, με στόχο να ανακαλύψει -κυριολεκτικά- όλο τον κόσμο.
Ο Carlo Ianni, με μητέρα Ελληνίδα και πατέρα Ιταλό, μεγάλωσε στα Βρασνά Θεσσαλονίκης, αλλά τα τελευταία δύο περίπου χρόνια ακολουθεί έναν διαφορετικό τρόπο ζωής. Για τον ίδιο, τα ταξίδια δεν είναι μόνο μια ευκαιρία να γνωρίσουμε τον κόσμο, είναι και μια ευκαιρία να ανακαλύψουμε τον εαυτό μας.
Στα 25 του, έχει ήδη ταξιδέψει σε 58 χώρες. Το πιο πρόσφατο ταξίδι του έλαβε χώρα στην Ασία, ένα μεγάλο solo ταξίδι, χωρίς σταθερή βάση -μόνο με το backpack του. Λάος, Καμπότζη, Φιλιππίνες, Ταϊλάνδη, Κίνα, Μπρουνέι, Ινδονησία, Μαλαισία, Μαλδίβες, Ομάν, Ιράν και πολλές ακόμη.
«Τα τελευταία δύο χρόνια, αν και επιστρέφω στην Ελλάδα, περνάω τους περισσότερους μήνες στο εξωτερικό. Συνολικά, μένω εκτός περίπου 7-8 μήνες τον χρόνο», λέει ο ίδιος, μιλώντας στο NEWS 24/7.
Η συνεχής περιπλάνηση δεν ήταν πάντα μέρος της ζωής του, όμως από μικρός είχε την επιθυμία να ανακαλύψει νέους κόσμους και κουλτούρες.
Ο CARLO ΕΧΕΙ ΕΝΑ ΟΝΕΙΡΟ. ΝΑ ΤΑΞΙΔΕΨΕΙ ΣΕ ΚΑΘΕ ΧΩΡΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
Ο Carlo γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Γερμανία μέχρι τα 12 του, όταν η οικογένειά του επέστρεψε στην Ελλάδα για να ανοίξει πιτσαρία. «Μεγάλωσα σε ένα χωριό, σπούδασα στη Θεσσαλονίκη και έχω ζήσει και λίγα χρόνια στο Λονδίνο για επαγγελματικούς λόγους», μου λέει.
«Από μικρός, αγαπούσα τη γεωγραφία, ζωγράφιζα σημαίες, μάθαινα τις πρωτεύουσες, ήθελα να ξέρω πού βρίσκεται κάθε μέρος του πλανήτη. Δεν με ενδιέφεραν ιδιαίτερα τα άλλα μαθήματα, μόνο αυτό με συνέπαιρνε. Ήθελα να δω με τα μάτια μου πώς είναι πραγματικά ο κόσμος».
Όταν τον ρωτάω για τις χώρες που έχει επισκεφθεί, χαμογελάει: «Έχω πάει σε 58 χώρες μέχρι στιγμής. Και υπάρχουν ακόμα πολλές μέχρι να φτάσω στις 195. Αλλά το σημαντικό είναι ότι συνεχίζω το ταξίδι, γιατί αυτό με γεμίζει. Πολλές εμπειρίες, πολλές αναμνήσεις που δεν θα ξεχάσω ποτέ, πολλά σωστά και λάθη μέσα σε όλο αυτό. Μαθήματα, πολλά μαθήματα. Μια αναμέτρηση με τον κόσμο, μια αναμέτρηση με τον εαυτό σου, που στο τέλος έχει συνήθως θετικό αποτύπωμα».
Ο στόχος του δεν είναι απλώς να συμπληρώσει έναν κατάλογο χωρών, αλλά να κατανοήσει τον κόσμο σε βάθος. «Το όνειρό μου είναι να επισκεφθώ κάθε χώρα, αλλά πάνω απ’ όλα, ταξιδεύω γιατί θέλω να δω και να καταλάβω τι πραγματικά συμβαίνει στον κόσμο. Τα ταξίδια σε μαθαίνουν να βλέπεις τη ζωή διαφορετικά. Στην Ευρώπη, πολλοί άνθρωποι θεωρούμε δεδομένα βασικά πράγματα, όπως το καθαρό νερό, την ηλεκτρική ενέργεια, ακόμα και το δικαίωμα να κυκλοφορείς ελεύθερα. Όταν πας σε χώρες στις οποίες όλα αυτά δεν είναι αυτονόητα, συνειδητοποιείς πόσο τυχερός είσαι».
ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΗΝ ΑΣΙΑ: ΣΤΕΡΕΟΤΥΠΑ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ
Έχοντας ταξιδέψει σε 58 χώρες, ο Carlo διαπιστώνει ότι η πραγματικότητα σε πολλές περιοχές διαφέρει από την εικόνα που προβάλλουν τα μέσα ενημέρωσης. Ένα από τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι το Ιράν. Παρά τις ανησυχίες των φίλων και γνωστών του, κατά την παραμονή του στη χώρα, εκείνος δεν ένιωσε ποτέ πραγματικό φόβο.
«Όλοι μου έλεγαν “πρόσεχε, μην πας”. Τελικά, ένιωσα μεγαλύτερη ασφάλεια στο Ιράν για πέντε μέρες, σε σχέση με τον φόβο που μπορεί να έχω νιώσει σε διάφορες περιοχές σε ευρωπαϊκό έδαφος, όπως στην Ελλάδα, στη Γαλλία ή στη Γερμανία», μου λέει. «Οι άνθρωποι εκεί είναι φιλόξενοι, σε φιλεύουν ό,τι έχουν, σε βάζουν στο σπίτι του, σε ρωτάνε από πού είσαι και δεν σε κρίνουν. Αυτό τουλάχιστον βίωσα εγώ αυτές τις λίγες ημέρες παραμονής μου. Υπάρχουν σίγουρα πολλά σημαντικά προβλήματα και περιορισμοί, ειδικά για τις γυναίκες, ωστόσο αυτό που θέλω να πω είναι ότι πολλές φορές έχουμε κάτι διαφορετικό στο μυαλό μας, σε σχέση με την πραγματικότητα. Αυτή την πραγματικότητα θέλω να δω στα ταξίδια. Να δω πώς ζουν οι άνθρωποι, ζώντας δίπλα τους, μπαίνοντας στα σπίτια τους, βιώνοντας παρόμοιες συνθήκες με εκείνους, έστω για λίγες ημέρες».
Για αυτούς τους λόγους, στα social media ο Carlo θέλει να δείχνει τα πράγματα όπως είναι. Δεν τον ενδιαφέρει να ακολουθήσει την εύκολη λύση των αψεγάδιαστων φωτογραφιών και των επεξεργασμένων εικόνων, που συχνά βλέπουμε στις οθόνες μας. «Ένα από τα πιο πολύτιμα μαθήματα που πήρα μέσα από τα ταξίδια μου είναι η αξία της προσαρμοστικότητας. Όταν βρεθείς σε μια χώρα όπου δεν μιλάς τη γλώσσα, δεν γνωρίζεις τους κανόνες και τους νόμους και όλα γύρω σου είναι καινούργια, αναγκάζεσαι να γίνεις πιο ευέλικτος. Μαθαίνεις να επικοινωνείς με χειρονομίες, να εμπιστεύεσαι το ένστικτό σου, να βρίσκεις λύσεις εκεί που δεν φαίνονται προφανείς. Έχουμε γεμίσει ψεύτικες φωτογραφίες από τη Google. Πολλοί ψάχνουν μια τέλεια εικόνα που δεν υπάρχει και στην παρουσιάζουν για να την πιστέψεις. Δεν θα είναι όλα εύκολα, δεν θα είναι όλα ούτε χάλια, ούτε και ονειρικά. Εγώ δεν το κάνω αυτό». «Τα βίντεό μου είναι αυθόρμητα. Ίσως ερασιτεχνικά, αλλά αληθινά».
Η συζήτηση συνεχίζεται γύρω από το μεγάλο ταξίδι του στη Νοτιοανατολική Ασία, μια περιοχή που πολλοί αποκαλούν «τριτοκοσμική». Ο Carlo, ωστόσο, την βλέπει με άλλα μάτια. «Έχουμε στο μυαλό μας χώρες, όπως το Βιετνάμ για παράδειγμα, τις οποίες πολλοί θεωρούν ότι είναι τριτοκοσμικές, όπως τις λένε. Αν είναι να μιλήσω για το Βιετνάμ, που μέσα σε 40-50 χρόνια, από τα συντρίμμια του πολέμου, έχτισαν μια χώρα γεμάτη ουρανοξύστες και ανάπτυξη, μια χώρα όμορφη, με πολύ φιλικούς ανθρώπους, μια χώρα που οι πολίτες της μπορούν να ζουν με αξιοπρέπεια. Και στην Ελλάδα, σήμερα που μιλάμε, ένα μεγάλο ποσοστό των ανθρώπων δεν έχει να φάει μετά τις 15 του μήνα. Υπάρχει για πολλούς μια ευρωπαϊκή ανωτερότητα. Νιώθουμε ότι είμαστε κάτι καλύτερο, κάτι σπουδαίο, κάτι μεγάλο. Δεν είμαστε, όμως, το κέντρο του κόσμου, παρόλο που νιώθουμε έτσι αρκετά συχνά».
ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΧΡΗΜΑΤΑ: ΤΟ ΜΕΣΟ, ΟΧΙ Ο ΣΤΟΧΟΣ
«Μιλούσα με έναν φίλο τις προάλλες και λέγαμε ότι η Ελλάδα του ’70 και του ’80 ήταν παράδεισος. Ζούσαν το όνειρο. Είχαν λεφτά, δεν τους ένοιαζε τίποτα. Μπουζούκια, ταξίδια, ζωή χαρισάμενη. Και τώρα; Τώρα ήρθαν οι δύσκολες εποχές και κανείς δεν είναι έτοιμος για όσα δύσκολα περνάμε. Κάτι πήγε πολύ λάθος. Νομίζαμε ότι τα κάναμε σωστά όλα, ότι εμείς είμαστε οι έξυπνοι. Τελικά, μάλλον πήγαν πολλά πράγματα λάθος», εξηγεί ο ίδιος και συνεχίζει: «Πολλές χώρες προχώρησαν μπροστά γιατί δούλεψαν, γιατί οι ηγέτες τους είχαν όραμα και νοιάστηκαν να χτίσουν ένα λαμπρό μέλλον για τους πολίτες. Καλώς ή κακώς, πιστεύουμε ότι τα ξέρουμε όλα και ότι κάνουμε τα πάντα καλά και σωστά. Και σιγά-σιγά τα βρίσκουμε όλα μπροστά μας».
Όπως μου λέει, το χρήμα δεν είναι τόσο σημαντικό, όσο η διαχείρισή του. Για τον ίδιο, σε αυτή τη ζωή τα λεφτά δεν είναι το παν, είναι όμως το μέσο για να πραγματοποιήσει τα όνειρά του. «Το μόνο που έχει σημασία για πολλούς ανθρώπους είναι να μπουν λεφτά στην τσέπη, έτσι δεν είναι;». Στο κομμάτι αυτό, οι γονείς του έπαιξαν καταλυτικό ρόλο, αν και δεν είχαν τις εύκολες λύσεις. «Οι γονείς μου τα επένδυσαν όλα στην πιτσαρία που άνοιξαν, με τα λεφτά που είχαν βγάλει στη Γερμανία, όταν είχαν πάει ως οικονομικοί μετανάστες. Και ενώ στην αρχή το μαγαζί δεν έβγαζε καθόλου, μετά από 8-9 χρόνια άρχισε να φέρνει κέρδη». «Από το 2011 μέχρι το 2019, ήμασταν συνέχεια μείον», θυμάται, αλλά το 2023, όταν πια οι συνθήκες είχαν αλλάξει και το μαγαζί είχε αρχίσει να αποφέρει κέρδη, η μητέρα του του είπε: «Από εδώ και στο εξής θα παίρνεις τα λεφτά που έχεις κερδίσει».
Έτσι, μετά από χρόνια σκληρής δουλειάς και έχοντας καταφέρει να συγκεντρώσει ένα σημαντικό ποσό «γύρω στις 15.000, ίσως και παραπάνω», είχε πλέον τα οικονομικά εφόδια για να σκεφτεί το επόμενο βήμα. Ήταν αυτό το ποσό που του έδωσε τη δυνατότητα να ακολουθήσει το όνειρό του και να ξεκινήσει ταξίδια στην Ευρώπη και τα Βαλκάνια, όπως εξηγεί: «Το όνειρό μου ξεκίνησε επίσημα το 2023. Όταν πέθανε η γιαγιά μου, συνειδητοποίησα πόσο μικρή είναι η ζωή και αποφάσισα ότι ήρθε η ώρα να το κάνω. Έτσι, ξεκίνησα τα μεγάλα ταξίδια.».
Η φιλοσοφία του για τα ταξίδια είναι απλή: «Ακόμα και με περιορισμένα χρήματα, αν έχεις τη θέληση και τη σωστή νοοτροπία, μπορείς να ζήσεις τις εμπειρίες που ονειρεύεσαι». Ο ίδιος αναφέρει ότι για το μεγάλο του ταξίδι στην Ασία, πληρώνοντας 3-5 ευρώ τη βραδιά για διαμονή σε χόστελ, κατάφερε να παραμείνει για 5 μήνες, τονίζοντας πως «όταν πας για τόσο καιρό, πρέπει να βρίσκεις οικονομικές λύσεις». «Με 5 ευρώ τη βραδιά σε ξενοδοχείο και 5 ευρώ τη μέρα για φαγητό, ζούσα πολύ καλά. Δεν χρειάζεσαι κάτι παραπάνω, αν θες να ζεις απλά».
Αυτή η φιλοσοφία του να ζεις με χαμηλό κόστος σε νέα μέρη, μακριά από τη ζώνη ασφαλείας του, του έχει επιτρέψει να ζει ελεύθερα και να απολαμβάνει την καθημερινότητά του χωρίς τις δεσμεύσεις και τη ρουτίνα που επιβάλλει πολλές φορές η ζωή στην Ελλάδα ή άλλες χώρες του λεγόμενου Δυτικού κόσμου. «Η Ασία είναι πολύ διαφορετική με τη ζωή που έχουμε συνηθίσει», αναφέρει. «Οι άνθρωποι είναι ήρεμοι και χαρούμενοι με λίγα, ενώ εμείς στην Ευρώπη έχουμε τόσα, αλλά πάντα θέλουμε περισσότερα και αγχωνόμαστε με το παραμικρό».
Σε περιοχές όπως το Λάος, η Καμπότζη, η Ταϊλάνδη, φαίνεται να υπάρχει μια διαφορετική νοοτροπία γύρω από τις αξίες της ζωής, όπου η γαλήνη και η χαρά έχουν μεγαλύτερη σημασία από την υλική ευημερία. Για τον Carlo, όσο γενικό κι αν ακούγεται αυτό, οι πιο ευγενικοί και φιλόξενοι άνθρωποι βρίσκονται στις φτωχότερες χώρες του κόσμου. Στο Πακιστάν και τη Συρία, ο ίδιος βρήκε ανθρώπους που, παρά τις δύσκολες οικονομικές συνθήκες που αντιμετωπίζουν, δείχνουν απίστευτη γενναιοδωρία και φιλοξενία στον ξένο, στον διαφορετικό.
ΤΑΞΙΔΕΥΟΝΤΑΣ SOLO: ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΤΗΝ ΠΑΛΕΨΟΥΜΕ ΜΕ ΤΗ ΜΟΝΑΞΙΑ ΜΑΣ;
Ο Carlo πιστεύει ότι το solo ταξίδι είναι μια εμπειρία που απαιτεί βαθιά αυτογνωσία και αληθινή αποδοχή του εαυτού. «Αν δεν είσαι καλά με τον εαυτό σου, το ταξίδι γίνεται δύσκολο», λέει, επισημαίνοντας ότι για να ταξιδέψεις μόνος, πρέπει να είσαι σε θέση να αντιμετωπίσεις τη μοναξιά και να βρεις παρηγοριά στη δική σου συντροφιά. Ο ίδιος θεωρεί το solo ταξίδι ως μια μοναδική ευκαιρία για αυτοβελτίωση. Όταν ταξιδεύει μόνος, έχει την ευκαιρία να ανακαλύψει νέες πτυχές του εαυτού του, να εξερευνήσει τα όριά του και να κατανοήσει βαθύτερα τις ανάγκες και τις επιθυμίες του.
Αρκετοί άνθρωποι, όπως παρατηρεί, δυσκολεύονται με τη μοναξιά και συχνά αναζητούν συντροφιά ή επιβεβαίωση από τους γύρω τους για να νιώθουν καλά. Αυτή η ανάγκη για κοινωνική αλληλεπίδραση μπορεί να τους εμποδίσει να βιώσουν την ελευθερία που προσφέρει το solo ταξίδι. Από την άλλη, ο Carlo βλέπει το solo ταξίδι ως μια ευκαιρία για προσωπική ανάπτυξη. Για εκείνον, η μοναξιά δεν είναι κάτι που πρέπει να αποφύγουμε, αλλά κάτι που μας επιτρέπει να έρθουμε σε επαφή με τον πιο αυθεντικό μας εαυτό. «Η ηρεμία αυτή μας βοηθά να δούμε τον κόσμο και τον εαυτό μας με μια νέα, πιο καθαρή ματιά. Έρχεσαι αντιμέτωπος με τους φόβους σου, με τα άγχη σου, και βλέπεις και κομμάτια της προσωπικότητάς σου που ήταν καλά κρυμμένα».
ΠΙΣΤΕΥΟΝΤΑΣ ΣΤΗΝ ΚΑΛΟΣΥΝΗ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ
Η ικανότητά του να προσαρμόζεται σε διαφορετικά περιβάλλοντα και να αποδέχεται τους ανθρώπους όπως είναι, είναι μια από τις πιο σημαντικές ικανότητες που έχει αναπτύξει. «Το μεγαλύτερο δώρο των ταξιδιών είναι να μπορείς να αποδεχτείς τον άλλον και να τον καταλάβεις χωρίς να χρειάζεται να συμφωνήσεις απαραίτητα μαζί του».
Ο Carlo πιστεύει στη θετική φύση του ανθρώπου, υποστηρίζοντας ότι «ο άνθρωπος είναι καλός». Παρόλο που αναγνωρίζει ότι υπάρχουν και κακοί άνθρωποι εκεί έξω, θέλει να πιστεύει ότι οι περισσότεροι άνθρωποι είναι θετικοί και φιλόξενοι. Αυτό είναι το θεμέλιο του ταξιδιού του: η πίστη στον άνθρωπο και η επιθυμία να ανακαλύψει τη θετική πλευρά του κόσμου. «Τα σύνορα βρίσκονται στο μυαλό».
Λίγο πριν το τέλος της κουβέντας μας, ο ίδιος εκφράζει τη γνώμη ότι, παρά τα σοβαρά κοινωνικά προβλήματα της εποχής, ζούμε στην πιο εύκολη εποχή στην ιστορία της ανθρωπότητας. «Η εποχή μας είναι αρκετά ελεύθερη, σε πολλά επίπεδα. Όλα είναι στα χέρια μας, και πολλές φορές τελικά καταλήγουμε να μην κάνουμε τίποτα», λέει. Αναφέρεται σε social media, όπως το TikTok, επισημαίνοντας ότι αν τα χρησιμοποιούμε σωστά, μπορούν να μας δώσουν πρόσβαση σε σημαντικές γνώσεις και πληροφορίες από άλλους ανθρώπους. Παρόλα αυτά, μπορεί να καταλήξουμε να βλέπουμε μόνο «χαζές εικόνες» και να απομακρυνόμαστε από το νόημα της ζωής. «Το λέω και σε νεότερα παιδιά με τα οποία συναναστρέφομαι. Μην μείνετε όλη μέρα σε μία οθόνη βλέποντας χαζές εικόνες, πηγαίνετε έξω και ζήστε την πραγματικότητα, να χτίσετε τις δικές σας εικόνες, τις δικές σας εμπειρίες. Η ζωή είναι στα χέρια μας. Αν δεν το καταλάβουμε, θα μείνουμε φυλακισμένοι και δεν θα καταλάβουμε πότε τελείωσε η ζωή».
«Πρέπει να φεύγουμε από την ίδια καθημερινότητα, να προσπαθούμε να βλέπουμε καινούργια μέρη, να μιλάμε με διαφορετικούς ανθρώπους. Να πλησιάζουμε τον άνθρωπο που έχει διαφορετικό χρώμα δέρματος από το δικό σου, να ερχόμαστε κοντά με άλλες κουλτούρες και άλλους τρόπους ζωής. Εκεί, μάλλον θα διαπιστώσουμε ότι στο τέλος δεν έχουμε και μεγάλες διαφορές».
«Τα ταξίδια με έκαναν να δω τον κόσμο με διαφορετικά μάτια. Έμαθα να εκτιμώ την απλότητα, να σέβομαι τη διαφορετικότητα, να κατανοώ πως η αλήθεια δεν είναι μία –αλλά πολλές, όσες και οι εμπειρίες μας. Σε μια απομακρυσμένη γωνιά του κόσμου μπορείς να βρεις ανθρώπους που ζουν με ελάχιστα, αλλά είναι γεμάτοι χαρά. Και τότε αναρωτιέσαι: μήπως τελικά η ευτυχία δεν εξαρτάται από το πόσα έχεις, αλλά από το πώς ζεις;».
Μπορείτε να ακολουθήσετε τον Carlo στα social media του: Instagram: @by_ceejay, TikTok: @by_ceejay, Youtube: @by_CeeJay.
