ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΤΟΥ ΣΕΞ

Το χίπικο “καλοκαίρι της αγάπης” του 1967 -ωδή στην σεξουαλική απελευθέρωση, την επαφή με την φύση, τον επαναπροσδιορισμό αξιών και την εναντίωση στον πόλεμο- συνδέεται με ένα αόρατο νήμα με το φετινό. Οι συζητήσεις των απελευθερωμένων πλέον νέων για τον έρωτα και το σεξ, ειδικά μετά από 16 πανδημικούς μήνες, ακούγονται σαν first world problems και υποτιμούνται ως τέτοια στην δημόσια συζήτηση. Υπερισχύει το αφήγημα του ερωτικού καλοκαιριού, όπου υποτίθεται πως οι νέες και οι νέοι μετά από ένα διάστημα συνεχούς φόβου, προσωπικής αποδυνάμωσης και μηδενικής κοινωνικοποίησης θα επιδοθούν σε άφθονο περιστασιακό σεξ, σαν να μην συμβαίνει τίποτα γύρω τους. Ή μήπως δεν είναι αφήγημα;

Η σανίδα σωτηρίας της ερωτικής ζωής, για όσους βλέπουν ένα ηδονιστικό καλοκαίρι στον ορίζοντα, θα είναι το εμβόλιο. Αλλά είμαστε έτοιμοι να βρεθούμε ξανά πρόσωπο με πρόσωπο; Να φιληθούμε και να φλερτάρουμε με αγνώστους, μετά από τόσους μήνες που μας λένε να διατηρήσουμε την απόσταση μας; Θυμόμαστε καν πώς;

Οι εφαρμογές γνωριμιών, πάντως, σημείωσαν σημαντικές αυξητικές τάσεις όταν αυστηροποιούνταν τα μέτρα. Αυτό είναι ενδεικτικό της δίψας για βιωματικές επαφές που υπήρχε ακόμα κι αν αποτελούσαν λύση έσχατης ανάγκης και ημίμετρο της “κανονικής” ζωής για πολλούς.

“Την εφαρμογή γνωριμιών την άνοιξα εν μέσω lockdown, δεν είχα προηγούμενη εμπειρία σε αυτό. Θεωρώ ότι εκεί μέσα υπάρχουν δύο “στρατόπεδα”. Αυτοί οι οποίοι μπαίνουν απλά για να γνωριστούν, να περάσουν καλά, να έχουν μία ιστοριούλα μέσα στην καραντίνα και κάτι να ασχολούνται και άλλοι οι οποίοι θεωρούν ότι θα βγει κάτι πιο δυνατό από αυτό. Εγώ μπήκα με το πρώτο σκεπτικό έτσι κι αλλιώς προτιμώ την irl (σ.σ. in real life) γνωριμία. Οπότε δεν είχα σκοπό να βρω σχέση εκεί μέσα” εξηγεί ο 24χρονος Χρήστος.

Ο Γιάννης, 24χρονος φοιτητής που έχει υπάρξει single από την πρώτη καραντίνα του 2020 λέει: “Είχα μπουχτήσει με την καραντίνα και με την προσωπική μου μη απελευθέρωση στο κομμάτι του σεξ, οπότε την άνοιξη έκανα 4-5 one night stand, κάτι που δεν είχα ξανά κάνει ποτέ στην ζωή μου”, εξομολογείται και συνεχίζει: “Ο λόγος που το συνδέω με το lockdown ήταν γιατί μου έβγαινε σαν ανάγκη να ξεσκάσω, να ξεδώσω και να απελευθερωθώ. Μέχρι τον προηγούμενο Αύγουστο είχα συνευρεθεί σεξουαλικά με 2 άτομα στη ζωή μου -επειδή ήμουν και 4 χρόνια σε σχέση- και μέσα στην άνοιξη αυτά τα άτομα τριπλασιάστηκαν”.

Στο ίδιο πλαίσιο, η 24χρονη Ελένη διηγείται: “Μου γεννήθηκε μία ανάγκη βεβιασμένη να θέλω να γνωρίσω κόσμο η οποία όμως δεν ήταν καθόλου παραγωγική γιατί όταν οι συνθήκες δεν το ευνοούν, οι τρόποι με τους οποίους μπορούσες να κοινωνικοποιηθείς ήταν σαν “αναγκαστικοί”. Άρα οι επαφές ήταν ιντερνετικές. Το να σου τύχει γνωριμία σε ένα πάρκο (γιατί μόνο εκεί βγαίναμε) δεν ήταν σύνηθες. Οπότε χρησιμοποίησα μία εφαρμογή γνωριμιών. Σε εμένα δεν λειτούργησε. Με έκανε να νιώθω περίεργα και αμήχανα. Έκλεισα το προφίλ μέσα σε μία ώρα γιατί με εκνεύριζε η λογική του “ψωνίζω” κόσμο, γιατί πρακτικά αυτό κάνεις. Δεν μπορώ να κρίνω μόνο από μία εικόνα, θέλω μία πραγματιστική επαφή”, διευκρινίζει.

“Δεν νομίζω ότι ο βασικός λόγος που δεν έκανα γνωριμίες μέσα στο lockdown ήταν το ότι έμενα με γονείς” μας εξηγεί η 23χρονη Λίνα. “Είμαι ξεκάθαρα ο τύπος ανθρώπου που θέλει να κάνει μόνο από κοντά γνωριμίες. Δεν έχω γνωρίσει ποτέ αγόρι ιντερνετικά και να κανονίσω να βγω μαζί του χωρίς να τον έχω γνωρίσει ήδη πρώτα από κοντά. Οπότε όλο αυτό με την καραντίνα για εμένα ήταν πολύ ανασταλτικό, γιατί δεν ξεκινάω γνωριμίες ιντερνετικά και ούτε το έκανα”.

Ο Γιάννης, συμφωνώντας με την Ελένη για την “ρηχότητα” των Tinder και Grindr λέει: “Κι εγώ έχω κλείσει τις εφαρμογές τον τελευταίο ένα μήνα” από όταν δηλαδή έληξε το lockdown. “Προτιμώ το instagram ως μέσο που μπορεί να σου δώσει μια πιο συνολική εικόνα για τα ενδιαφέροντα του άλλου. Το Grindr φημίζεται για τον πιο σαρκικό του προσανατολισμό και ήταν σαν να υπέβαλα τον εαυτό μου σε μία διαδικασία one night stand. Ήταν μία άνοιξη που έκανα πράγματα τα οποία δεν έχω ξανά κάνει ποτέ και ένιωσα το σώμα μου κάποια στιγμή να αντιδρά σε όλο αυτό. Η ανάγκη μου δηλαδή εκφράστηκε στην υπερβολή της. Υπήρχαν κάποια βράδια που θα ήμουν κολλημένος 2-3 ώρες στην εφαρμογή, για να βρω οπωσδήποτε κάτι να κάνω” τονίζει, με την Ελένη να υπερθεματίζει λέγοντας πως “είναι εμμονικές αυτές οι εφαρμογές. Δεν έχει αρχή και τέλος. Μπαίνεις σε μία διαδικασία εθισμού και συνεχίζεις να ψάχνεις μέχρι να βρεις το τέλειο”.

Ο Χρήστος που έχει ζήσει για κάποιο διάστημα και στο εξωτερικό φαίνεται να μην απογοητεύτηκε από τις εφαρμογές γνωριμιών, αλλά να εντόπισε στην ελληνική προσέγγιση ένα συντηρητισμό. ”Στην Ελλάδα είναι πιο στείρα τα πράγματα, δηλαδή δεν υπάρχει η επαφή με tinder και η ανοικτότητα όσο στο εξωτερικό. Ακόμα κι αν κάνεις ένα match δεν είναι απαραίτητο ότι θα μιλήσεις. Δεν ήταν ξεκάθαρο για ποιο λόγο ήταν ο καθένας εκεί μέσα. Εγώ μέσα από την συζήτηση με ευγενικό πάντα τρόπο θα ήμουν ξεκάθαρος. Είχα γνωριμίες και κάποιες πήγαν καλά, αλλά δεν είχαν διάρκεια. Δηλαδή με μία κοπέλα βρέθηκα τρεις φορές και με μία άλλη κανά δυό φορές στο δεύτερο lockdown”.

Στην Ελλάδα είναι πιο στείρα τα πράγματα, δηλαδή δεν υπάρχει η επαφή με tinder και η ανοικτότητα όσο στο εξωτερικό. Ακόμα κι αν κάνεις ένα match δεν είναι απαραίτητο ότι θα μιλήσεις.

Με τον τρόπο που τα social media γεμίζουν συχνά ανασφάλεια τους νέους φαίνεται να λειτούργησε, πάντως, το Grindr για τον Γιάννη. “Αντιμετώπισα μία απογοήτευση που δεν μπορούσα να κάνω τις γνωριμίες όπως θα τις ήθελα και αυτό με “έριξε” ψυχολογικά” μας λέει και προσθέτει: “Με στεναχώρησε και συνειδητοποίησα ότι είχα καλομάθει σε μία μακροχρόνια σχέση που μπορεί να είχε τα χίλια προβλήματα αλλά ήταν μία σταθερά, πράγμα πιο δύσκολο στην Ελλάδα λόγω της δικής μου σεξουαλικότητας. Φοβάμαι το πόσο καιρό θα μου πάρει να συναντήσω έναν άνθρωπο ο οποίος θα είναι σε μία κοινή παρέα, σε μία καφετέρια και θα γίνει οργανικά όλο αυτό. Δηλαδή η χρήση των εφαρμογών με άγχωσε και με στεναχώρησε”.

Οι “από κοντά” γνωριμίες δεν είχαν πολλές προοπτικές να εξελιχθούν καλύτερα, λόγω συνθηκών όπως λέει η Λίνα. “Χώρισα πριν ξεκινήσει η δεύτερη καραντίνα. Άρα είχα ανάγκη να βγαίνω φουλ για να ξεσκάσω, αλλά με την καραντίνα, εκτός του ότι δεν γινόταν αυτό για πρακτικούς λόγους, μειώθηκε και η διάθεση. Για την ακρίβεια, δεν υπήρχε καθόλου η διάθεση για φλέρτ. Είχα ξεκινήσει να μιλάω με ένα παιδί αλλά το γεγονός ότι βρισκόντουσαν ανάμεσα μας κρούσματα ήταν ανασταλτικό στο να βρεθούμε. Είχαμε πάει μόνο μία βόλτα για περπάτημα” είπε, τονίζοντας πως η προσωπική της ζωή ήταν το τελευταίο που την απασχολούσε “σε σχέση με όλα τα άλλα που βιώναμε”.

Οι γνωριμίες- ευτράπελα μέσω internet

“Έχει τύχει να δω στο feed του tinder κοπέλα που έγραφε εσείς που θέλετε να εμβολιαστείτε ή πιστεύετε στον ιό μην κάνετε swipe right, κάντε swipe left. Ήθελα απλά να κάνω swipe right για πλάκα αλλά φοβήθηκα την περίπτωση να γίνει match” διηγήθηκε ο Χρήστος γελώντας, αφού εξήγησε πως ήταν όσο πιο προσεκτικός μπορούσε κατά την διάρκεια της καραντίνας και πριν από κάθε συνάντηση μέσω tinder προσπαθούσε να εκμαιεύσει ένα μίνι ιστορικό. “Βγαίνεις, βρίσκεσαι με κόσμο; Κάπως έτσι χαλαρά ας πούμε το συζητούσαμε”.

“Γνώρισα στην αρχή της δεύτερης καραντίνα έναν τύπο στο γκρουπ TYN (σ.σ. Thank you Next). Είχαμε κανονίσει πρώτο ραντεβού την μέρα που εντέλει ανακοινώθηκε ότι ξεκινάει το lockdown. Είχε αυτός μία βεβαίωση εργασίας, έστειλα κι εγώ ένα sms και πήγαμε μία βόλτα. Μου φάνηκε μια χαρά, αλλά κάπου στην πορεία, μετά από διάφορα “παράνομα” ραντεβού εν μέσω lockdown, αποδείχθηκε μισογύνης και το έληξα με συνοπτικές διαδικασίες. Αν δεν έχεις γνωρίσει τον άλλον σε ένα πλαίσιο, σε μία κοινή παρέα, τις αντιλήψεις περί μισογυνισμού, για παράδειγμα, δεν μπορείς να τις φανταστείς από πριν” είπε η Ελένη που μετά από αυτό είναι αρνητικά προκατειλημμένη στο ενδεχόμενο ιντερνετικών γνωριμιών.

Ο Γιάννης που έζησε αρκετές εμπειρίες μέσω Grindr θυμήθηκε αυτή που τον έφερε σε δύσκολη θέση. “Τον Μάρτιο βρέθηκα με ένα παιδί το οποίο ήταν το μοναδικό άτομο που γνώρισα μέσω εφαρμογής και με ενθουσίασε. Ήταν ο μοναδικός με τον οποίο είδα ένα potential, δεν κάναμε ποτέ σεξ. Στο δεύτερο ραντεβού, ενώ εγώ ήμουν ενθουσιασμένος, αυτός μου είπε ότι είναι σε σχέση. Δεν ξέρω αν είναι ενδεικτικό, αλλά προφανώς άτομα τα οποία ήταν σε σχέση μπούχτησαν από τον εγκλεισμό και άνοιξαν κι αυτά λογαριασμούς σε εφαρμογές”.

Ο βαθμός προσωπικής καταπίεσης κατά την διάρκεια του lockdown καθόρισε εν πολλοίς το “ξέσπασμα” του καθένα και προδιαγράφει το επερχόμενο καλοκαίρι. Οι προσδοκίες τόσο των υπολοίπων όσο και των συνομηλίκων των νέων γι αυτό το καλοκαίρι καθιστούν το FOMO της επιβεβλημένης (ερωτικής) καλοπέρασης, δηλαδή τον φόβο του να μένει κανείς στην απέξω, αναπόφευκτο. Η Ελένη όμως δεν διστάζει να παραδεχτεί πως δεν νιώθει ότι πρέπει υποχρεωτικά να περάσει το καλύτερο καλοκαίρι της ζωής της. “Πρώτη φορά στην ζωή μου, δεν με ενδιαφέρει καν το να πάω στις διακοπές σε ένα καινούριο μέρος. Θέλω απλά να αράξω σε μία παραλία. Νιώθω ότι έχω κατά κάποιο τρόπο επανεκτιμήσει τα στάνταρ της ποιότητας του ελεύθερου χρόνου μου, όσο ξενέρωτο και να ακούγεται αυτό. Είναι σαν να συνειδητοποίησα τι είναι για εμένα πραγματικά σημαντικό και να θέλω να δώσω βάση σε αυτό”.

Και ο Γιάννης ξεκαθάρισε ότι θέλει καλοκαίρι με την παρέα και ό,τι προκύψει. “Έχω πει ότι φέτος το καλοκαίρι θα περάσω τέλεια με φίλους σε διακοπές. Το ερωτικό κομμάτι έχω πει ότι θα το αποφύγω όσο πιο πολύ γίνεται, λόγω των υπερβολών του προηγούμενου διαστήματος. Δεν με ενδιαφέρει να ζήσω κάτι τρελό, ψάχνω για κάτι οικείο που θα με κάνει να περάσω καλά”.

Σε μια πρόσφατη μελέτη του Ινστιτούτου Kinsey σχετικά με το σεξ μετά από πανδημία, στην οποία συμμετείχαν 2.000 Αμερικανοί ηλικίας μεταξύ 18 και 45 ετών, περισσότεροι από τους μισούς – 52 % – των singles δήλωσαν ότι θέλουν να βρουν μια σχέση, ενώ μόνο 1 στους 10 είπε ότι ψάχνει για σεξ χωρίς δεσμεύσεις. Ο Justin Garcia, εκτελεστικός διευθυντής του Ινστιτούτου, είναι επίσης επιφυλακτικός. Πιστεύει ότι “το πιο πιθανό είναι να δούμε μια επιστροφή στην κανονική προ-πανδημική σεξουαλική ζωή και δεν πρόκειται να ζήσουμε το καλοκαίρι της ακολασίας”.

Σίγουρα δεν θα ήθελα ένα χαλαρό καλοκαίρι. Όταν εμβολιαστώ πλήρως θα απελευθερωθώ.

Η Λίνα από την άλλη δεν φαίνεται να ανήκει σε αυτή την κατηγορία. “Σίγουρα δεν θα ήθελα ένα χαλαρό καλοκαίρι. Όταν εμβολιαστώ πλήρως θα απελευθερωθώ. Τώρα με την πρώτη δόση φέρομαι πιο συγκρατημένα. Μου έχει βγει μία επιθυμία να το ζήσω πιο έντονα το φετινό καλοκαίρι, οπότε μετά την δεύτερη δόση θα αφεθώ περισσότερο. Πάμε για έξαλλο καλοκαίρι ξεκάθαρα!”. Μερικοί ψυχολόγοι εξηγούν πως ο κύριος λόγος που είναι πράγματι πιθανό τα ποσοστά περιστασιακού σεξ να αυξηθούν αυτό το καλοκαίρι είναι το συλλογικό μας τραύμα. “Όταν είμαστε αντιμέτωποι με τη δική μας θνησιμότητα, έχουμε την τάση να είμαστε πιο ριψοκίνδυνοι, θέλουμε να αξιοποιήσουμε στο έπακρο τη ζωή μας”, λέει η Ashley Thompson, αναπληρώτρια καθηγήτρια ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο της Μινεσότα, η οποία ειδικεύεται στην ανθρώπινη σεξουαλικότητα.

Στο ίδιο μήκος κύματος, ο Χρήστος θα ήθελε ένα αυθόρμητο σε ερωτικό επίπεδο καλοκαίρι. “Η ερωτική διάθεση μου για το καλοκαίρι που έρχεται είναι υψηλή. Αν κάνω μία γνωριμία εκεί που θα είμαι στην παραλία δεν θα διστάσω. Θα ρωτήσω βέβαια αν έχει κάνει εμβόλιο, μπορεί να ζητήσω και πιστοποιητικό εμβολιασμού, ξερω γω, ένα QR να χτυπήσω” (γέλια).

Η συζήτηση για τον εμβολιασμένο ή μη ερωτικό παρτενέρ είναι κάτι που τους απασχολεί όλους. “Η αλήθεια είναι ότι αν μου έλεγε πως δεν έχει εμβολιαστεί θα ξενέρωνα αλλά θα είχα την διάθεση να συζητήσω για ποιον λόγο. Αφού δεν θα έκανα που δεν θα έκανα σεξ, ας συζητήσουμε. Από ανεμβολίαστο θετικό σε εμβολιασμένο, μπορείς να κολλήσεις. Δεν κόλλησα τόσο καιρό, γιατί να το πάθω από μία ξεπέτα;” συνεχίζει ο Χρήστος.

Η Λίνα συμφωνεί. “Κοίτα νομίζω ότι θα με ξενέρωνε να μην ήταν ο άλλος εμβολιασμένος, ειδικά αν έλεγε ότι δεν έχει καν σκοπό. Συν ότι επειδή προβλέπεται το μεγαλύτερο μέρος του καλοκαιριού να μην είμαι πλήρως εμβολιασμένη, θα ξενέρωνα και για λόγους υγείας. Ακόμα και μία δόση να έχει κάνει ο άλλος, σημαίνει ότι είναι πιο safe”.

“Από άποψη υγείας δεν θα με ανησυχήσει” είπε ο Γιάννης, “γιατί εγώ έχω κάνει το εμβόλιό μου. Αλλά θα με ξενερώσει πνευματικά το γεγονός ότι μπορεί να είναι, όχι απαραίτητα “ψεκασμένος” αλλά, του στύλ “Αα δεν τα πιστέυω όλα αυτά”. Επειδή είμαι και εγκεφαλικός τύπος πιστεύω δεν θα με ψήσει και τόσο πολύ η φάση, οπότε θα παίξει ρόλο το αν θα με τραβάει συνολικά αυτό το άτομο, όχι ότι θα φοβηθώ για λόγους υγείας” εξήγησε.

Τα συγκοινωνούντα δοχεία του συλλογικού και ατομικού άγχους και φόβου για τα πάντα του τελευταίου πανδημικού χρόνου έπληξαν την κοινωνικότητα και την ερωτική ζωή. Η επανάκτησή τους δεν θα έρθει μέσα από βεβιασμένο φλερτ και την υποχρέωση χρήσης tinder.

Η αφαίρεση κάθε προοπτικής και πλάνου για την ζωή τους, η χαμένη διέξοδος της κοινωνικής επαφής έκαναν τους νέους να ανακαλύψουν και μία πιο ευάλωτη πλευρά του εαυτού τους που έχει ανάγκη από σταθερές. Την ίδια στιγμή, αναζητούν μανιωδώς να βγουν με ξένους, να κάνουν γνωριμίες, σεξ και να ζήσουν τα καλύτερα χρόνια της ζωής τους με ξεγνοιασιά. Και να τα κάνουν όλα αυτά ταυτόχρονα, το ίδιο καλοκαίρι. Αν κάτι μας συνδέει με εκείνο το καλοκαίρι της αγάπης του 1967 είναι η ανάγκη επούλωσης του συλλογικού τραύματος.