ΤΟ ΣΕΞ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ: 5 ΣΥΝΗΘΕΙΕΣ ΠΟΥ ΘΑ ΣΕ ΕΚΠΛΗΞΟΥΝ

Η Παλαιά Διαθήκη εκτός από ανυπολόγιστη θρησκευτική αξία για όσους πιστεύουν, έχει και αντίστοιχα ανυπολόγιστα ιστορική αξία καθώς προσφέρει μία πολύ καλή και διεισδυτική ματιά στον τρόπο που ζούσαν οι άνθρωποι της Μέσης Ανατολής, σχεδόν πριν από 3.000 χρόνια. Οι νόμοι, οι ηθικοί κανόνες, οι συνήθειες και η καθημερινότητα των Ισραηλιτών έχει αποτυπωθεί ανάγλυφα στις χιλιάδες σελίδες της, και σήμερα μόνο με γοητεία μπορείς να τις χαζεύεις.

Ειδικά κάποιες λεπτομέρειες που μπορεί εκ πρώτης όψεως να περνούν απαρατήρητες, αλλά αν σκύψεις από πάνω τους, μπορείς να ανακαλύψεις θησαυρούς. Για παράδειγμα, εδάφια που αφορούν τι επιτρέπεται και τι δεν επιτρέπεται να κάνουν οι άνθρωποι στο κρεβάτι τους και στην ιδιωτική τους ζωή, σε μαγνητίζουν, ειδικά αν τις συγκρίνεις με το σήμερα.

Έχουμε συγκεντρώσει πέντε τέτοιες περιπτώσεις:

1. Αν είχες πρόβλημα στα γεννητικά όργανα δεν έμπαινες σε ναό

Στο Δευτερονόμιο, το πέμπτο βιβλίο της Παλαιάς Διαθήκης, στο 23ο κεφάλαιο, γράφεται χαρακτηριστικά: “Εκείνος που έχει τα κρύφια του σπασμένα ή αποκομμένα, δεν θα μπει μέσα στη συναγωγή τού Κυρίου”.

Αυτό το απόσπασμα προέρχεται από ένα μεγαλύτερο εδάφιο που περιγράφει ποιοι άνθρωποι αποκλείονται από την είσοδο στον ναό. Μεταξύ εκείνων με θρυμματισμένα γεννητικά όργανα περιλαμβάνονταν και οι Μωαβίτες και οι Αμμωνίτες, δύο ομάδες με τις οποίες οι Ισραηλίτες δεν είχαν καλή σχέση.

Ο λόγος για τον οποίο δεν επιτρεπόταν η είσοδος σε άτομα με κατεστραμμένα γεννητικά όργανα προέρχεται από την απαίτηση του Θεού οι ιερείς ή αυτοί που “πλησιάζουν να προσφέρουν το ψωμί του Θεού” να είναι σωματικά τέλειοι (Λευιτικό 21:16-23). Αυτό σήμαινε ότι αποκλειόταν οποιοσδήποτε είχε κάποιου είδους σωματικής αναπηρίας, πχ να ήταν τυφλός.

Ο Θεός δηλαδή δεν καταδίκαζε αποκλειστικά και μόνο εκείνους με αποκομμένους όρχεις, ο αποκλεισμός ήταν για όλους όσοι είχαν τέτοια θέματα.

2. Μια γυναίκα θα θανατωνόταν αν έπιανε τα γεννητικά όργανα ενός άνδρα χωρίς άδεια

Πάλι απ’ το Δευτερονόμιο, αυτήν τη φορά απ’ το 25ο κεφάλαιο:

“Αν δυο άντρες μάχονται μεταξύ τους, και η γυναίκα τού ενός πλησιάσει για να ελευθερώσει τον άνδρα της από το χέρι εκείνου που τον χτυπάει, και απλώνοντας το χέρι της, τον πιάσει από τα κρύφια μέρη του, τότε θα κόψεις το χέρι της. Μην της δείξεις κανέναν οίκτο”.

Αρχικά φαίνεται σαν να μη βγάζει κανένα νόημα αυτή η προσταγή. Δηλαδή πόσες φορές ήταν πιθανό μια γυναίκα να βρεθεί στην ανάγκη να κάνει κάτι τέτοιο, ώστε αυτό να αναφέρεται ρητά ως απαγόρευση, και μάλιστα με τέτοια λεπτομέρεια;

Η λογική εδώ λέει ότι η απαγόρευση μάλλον θα είχε να κάνει με την ανάγκη του να μην ξεπεράσει μια γυναίκα τα όρια του γάμου ή γενικά της σεξουαλικότητας.

3. Πολυγαμία

Αν ακολουθήσουμε κατά γράμμα τα όσα λέει η Παλαιά Διαθήκη, τότε θα δούμε ότι η πολυγαμία ήταν κάτι το τρομερά συνηθισμένο για εκείνη την εποχή. Πολλά αξιοσέβαστα και σημαντικά πρόσωπα της Βίβλου, είχαν πέσει στα δίχτυα της και το φχαριστήθηκαν όσο να ‘ναι, όπως για παράδειγμα ο γιος του Κάιν, ο Λάμεχ.

“Τότε ο Λάμεχ πήρε για τον εαυτό του δύο γυναίκες: το όνομα της μίας ήταν Αδά και το όνομα της δεύτερης Ζηλλά (Γένεση 4:19)”.

Ο Μωυσής, επίσης, είχε δύο γυναίκες, ενώ ο βασιλιάς Σολομώντας ακόμη περισσότερες. Ο Αβραάμ και η Σάρα, η Ραχήλ και ο Ιακώβ, και τα δύο αυτά ζευγάρια, είχαν διάφορες ερωμένες και εραστές.

Η αλήθεια είναι ότι ο Θεός ποτέ δεν τιμώρησε άμεσα την πολυγαμία, η οποία στην πραγματικότητα ασκούνταν ευρέως μεταξύ των νοικοκυραίων. Ωστόσο, αυτήν την ανοχή στην πολυγαμία δεν την έδειχναν προκειμένου να ικανοποιούν οι άνθρωποι τις ανάγκες τους ή τις διαστροφές τους -συνήθως. Ήταν περισσότερο ένας τρόπος προκειμένου να γεννηθούν πολλά παιδιά, έτσι ώστε να υπάρχουν ακόμη περισσότερα χέρια για να εργάζονται στα χωράφια, να προστατεύουν τις γυναίκες, να αυξάνουν τον πλούτο του νοικοκυριού και, όσο τρομερό κι αν ακούγεται αυτό, να αντικαθιστούν μια σύζυγο αν πέθαινε κατά τη διάρκεια του τοκετού. Κι όμως, ήταν λογικό για τότε.

4. Η σεξουαλική απόλαυση είναι κάτι καλό

Στις “Παροιμίαι”” της Παλαιάς Διαθήκης, διαβαζουμε: “η πηγή σου ας είναι ευλογημένη· και να χαίρεσαι με τη γυναίκα τής νιότης σου. Ας είναι σε σένα σαν αξιαγάπητη ελαφίνα, ένα χαριτωμένο ζαρκάδι· ας σε ποτίζουν οι μαστοί της σε κάθε καιρό· να χαίρεσαι πάντοτε στην αγάπη της”.

Η Παλαιά Διαθήκη είναι γεμάτη από παραδείγματα ικανοποιητικών, υγιών σχέσεων, μονογαμικών ή μη, και ασχολείται συχνά με το θέμα της επιθυμίας. Είναι προφανές από το νόημα αυτού του επιλεγμένου στίχου ότι πραγματικά το εννοούσαν (τουλάχιστον οι άντρες, μιας και αυτοί ήταν υπεύθυνοι γι’ αυτά τα κείμενα).

Όμως η ετυμηγορία είναι σαφής: η ευχαρίστηση είναι καλή, και ούτε ο σύζυγος ούτε η σύζυγος πρέπει να αρνούνται ο ένας στον άλλο αυτήν την ευχαρίστηση.

Και στην Καινή Διαθήκη όμως αργότερα μπορούμε να δούμε ότι ακόμη και ο Άγιος Παύλος συμφωνεί ότι οι σύζυγοι δεν πρέπει να αρνούνται σωματικά ο ένας τον άλλον.

5. Sex trafficking; Αλήθεια;

Σύμφωνα με τα εδάφια 7-11 του 21ου Κεφαλαίου της Εξόδου, αν μια οικογένεια πουλούσε την κόρη της ως δούλη, τότε η ίδια δεν θα μπορούσε να εξαγοράσει την ελευθερία της. Αντίθετα ένας άντρας θα μπορούσε να το κάνει αυτό.

Επίσης “αν δεν αρέσει στο αφεντικό της, που την αρραβωνιάστηκε για τον εαυτό του, τότε θα την απολυτρώσει· δεν έχει εξουσία να την πουλήσει σε ξένο έθνος…”

Και επίσης ξανά “αν πάρει για τον εαυτό του μια άλλη, δεν θα της στερήσει την τροφή, τα ενδύματά της, και το χρέος του γάμου σ’ αυτήν. Αν, όμως, δεν της κάνει τα τρία αυτά, τότε θα φύγει δωρεάν, χωρίς χρήματα”.

Σήμερα, έχουμε έναν πολύ διαφορετικό ορισμό για να περιγράψουμε αυτήν την πρακτική: εμπορία ανθρώπων. Ωστόσο, πρέπει να θυμόμαστε ότι η επίγνωση της ανηθικότητας πίσω από τη δουλεία και την εμπορία ανθρώπων είναι μία έννοια αρκετά πρόσφατη για την ανθρωπότητα. Οπότε ας το έχουμε αυτό κατά νου μας πριν καταδικάσουμε τι συνέβαινε χιλιάδες χρόνια προ Χριστού -πόσο μάλλον από τη στιγμή που κάποιοι ηθικά δεν καταδικάζουν το trafficking και το ασκούν ακόμη, έστω και σε καθεστώς παρανομίας.