ΑΡΓΕΙΣ ΠΑΝΤΑ ΑΠΟ ΑΠΟΨΗ Η ΕΙΣΑΙ TIDSOPTIMIST;

Όχι υπάρχουν εκεί έξω πολλά πράγματα που γίνονται και δεν έχουν συναντηθεί με τη λογική, αλλά δεν θα σταματήσω ποτέ να εκπλήσσομαι με τα παράλογα της ανθρώπινης υπόστασης.

Ενώ λοιπόν, ζούμε σε φρενήρεις ρυθμούς και τρέχουμε όλη ημέρα -κάποιες φορές χωρίς να βιαζόμαστε, αλλά από συνήθεια-, ένα μεγάλο ποσοστό του παγκόσμιου πληθυσμού αδυνατεί σταθερά να είναι τυπικό στα ραντεβού και τις υποχρεώσεις του.

Δηλαδή, καθυστερεί.

Πόσοι είναι αυτοί;

Μελέτες ενημερώνουν πως αντιστοιχούν στο 20%.

Δηλαδή, 1 στους 5 ανθρώπους αδυνατούν να είναι συνεπείς. Όχι γιατί θεωρούν πως ο χρόνος τους είναι πιο πολύτιμος από των υπολοίπων.

Το θέμα είναι πιο σύνθετο και θα το δούμε αφότου διαβάσετε ότι ένα 20% πηγαίνει νωρίτερα του προγραμματισμένου στα ραντεβού και παραδίδει τη δουλειά του επίσης νωρίτερα, πιστεύοντας πως όλοι πρέπει να λειτουργούν κατ’ αυτόν τον τρόπο.

Η πλειοψηφία (60%) δεν έχει θέμα με τη συνέπεια.

Πριν καταδικάσεις όσους αργούν, άκουσε τους

Όσα βιβλία και όσα μαθήματα ορθής διαχείρισης χρόνου και αν προκύψουν, όσοι έχουν τα θέματα τους με τη διαχείριση χρόνου θα συνεχίσουν να τα έχουν «γιατί έχουμε έναν μικρό δαίμονα στον εγκέφαλο μας που είναι αποφασισμένος να μην μας αφήσει να είμαστε συνεπείς», όπως μπορείτε να διαβάσετε στην ιστοσελίδα με το όνομα Timebending.

Yπάρχει κι ένας σύνδεσμος με τεστ που μπορείτε να κάνετε και να δείτε πού ανήκετε στην ‘κλίμακα καθυστερήσεων’.

Οι timebenders συνήθως κάνουν το 80% της δουλειάς τους το τελευταίο 20% του χρόνου πριν το τέλος της προθεσμίας, έχουν μια ιδιαίτερη αντίληψη για το χρόνο.

Τον ‘λυγίζουν’ κατά το δοκούν. Άλλοτε τον τεντώνουν και άλλοτε τον συρρικνώνουν.

H κλινική ψυχολόγος, Grace Pacie  πρώτα έζησε το φαινόμενο και μετά έγραψε σε βιβλίο με τίτλο Late! A Timebender’s Guide and How We Can Change τα συμπεράσματα της εμπειρίας και της έρευνας της.

Ανακάλυψε, μεταξύ άλλων, πως ο όρος ανήκει στον Ελβετό ψυχολόγο και ψυχαναλυτή (ιδρυτή της αναλυτικής ψυχολογίας), Carl Jung και τον ανέφερε στο έργο του για τους τύπους προσωπικότητας».

Σύμφωνα με εκείνον, οι άνθρωποι εμπίπτουν σε μία από τις δύο κατηγορίες: αυτή της ρεαλιστικής αντίληψης και εκείνη της διαισθητικής ονειροπόλησης.

Η δεύτερη είναι αυτή που παλεύει να διαχειριστεί αποτελεσματικά το χρόνο της.

Η Pacie, που ανήκει πια στους «χρονομέτρες» (είναι αυτοί που εργάζονται σε σταθερό ρυθμό, που είναι οργανωμένοι και τελειώνουν νωρίτερα από τις προθεσμίες τις δουλειές τους) λέει στη Guardian ότι «όσοι καθυστερούμε, γινόμαστε εύκολα θύματα καταδίκης. Έχουμε όμως, και μεγάλα προσόντα.

Για παράδειγμα, βλέπουμε τον χρόνο ως ευέλικτο και μπορούμε να επιταχύνουμε όταν χρειάζεται. Παίρνουμε ενέργεια από τις προθεσμίες και είμαστε σε θέση να είμαστε στην ώρα μας όταν έχει σημασία. Συχνά νιώθουμε ότι παράγουμε το πιο δημιουργικό μας έργο, όταν βρισκόμαστε υπό πίεση χρόνου».

«Απολαμβάνουμε το θόρυβο της αδρεναλίνης που λαμβάνουμε όταν δουλεύουμε υπό πίεση χρόνου».

Πιστεύει πως υπάρχει μια υποσυνείδητη συμπεριφορά που οδηγεί στην καθυστέρηση: ο τρόμος του να φτάσουν στο ραντεβού πολύ νωρίς.

«Συνήθως, σκοπεύουμε να φτάσουμε έγκαιρα, όχι νωρίτερα. Μου πήρε πολύ χρόνο για να καταλάβω ότι αν έχω να πάω κάπου που θα χρειαστώ 10 λεπτά για τη μετάβαση, δεν πρέπει να φύγω από το σπίτι δέκα λεπτά νωρίτερα από το ραντεβού.

Ότι είναι απαραίτητο να αφήνω χρόνο, μην τυχόν και πάει κάτι στραβά».

Είναι η αισιοδοξία των time optimists που γίνεται εμπόδιο. Ποιοι είναι αυτοί;

Οι timebenders στη Σουηδία.

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ TIDSOMPTIMISTS

Οι Σουηδοί έχουν καταφέρει να βρουν μια λέξη που φαίνεται θετική, για αυτούς που δεν μπορούν να είναι συνεπείς: είναι το tidsoptimist.

Προκύπτει από το Time και Optimist. Για την ιστορία, οι Σουηδοί είναι κι αυτοί που εμπνεύστηκαν τη μέθοδο καθαρίσματος σπιτιού με το όνομα döstädning.

Δηλαδή, τη μέθοδο του καθαρισμού (städning) του θανάτου (dö). Προέκυψε από ανθρώπους με καταδικαστικές διαγνώσεις, που δεν ήθελαν να αφήσουν πολλά πίσω και να ταλαιπωρήσουν τους οικείους του.

Πίσω στον tidsoptimist, είναι ο αισιόδοξος με το χρόνο που έχει στη διάθεση του (για να προετοιμαστεί για κάτι) και ως εκ τούτου, συχνά καθυστερεί στα ραντεβού και τις υποχρεώσεις του.

Είναι το σύμβολο του συστήματος που λέγεται ‘τελευταία στιγμή’. Γεγονός που σίγουρα δημιουργεί άγχος στους άλλους που εμπλέκονται στις ιστορίες της ζωής του. Δημιουργεί και στους ίδιους.

Και αυτό είναι το παράλογο της υπόθεσης.

Ή δεν είναι;

Η λέξη έχει μια θετική χροιά, εν τούτοις κανείς δεν λατρεύει να περιμένει κάποιον με τον οποίον έχει προγραμματίσει να συναντηθεί για μισή και πλέον ώρα.

Η Σουηδή κλινική ψυχολόγος, Michaela Thomas εξηγεί ότι «κάποιες φορές μπορεί να σκεφτεί όποιος περιμένει τους tidsoptimists πως πιστεύουν πως θεωρούν ότι ο χρόνος τους είναι πιο σημαντικός από εκείνον όλων των άλλων. Άρα, μπορεί να εκληφθεί ως ασέβεια.

Πραγματικά εξαρτάται από τον αντίκτυπο που έχει στους άλλους η τάση για εσφαλμένη εκτίμηση του χρόνου».

ΤΙ ΛΕΝΕ ΟΙ ΕΡΕΥΝΕΣ ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΚΑΘΥΣΤΕΡΟΥΝ

Έρευνες έχουν δείξει πως η επαναλαμβανόμενη καθυστέρηση σχετίζεται συχνότερα με χαρακτηριστικά προσωπικότητας όπως το άγχος ή η τάση για αναζήτηση συγκίνησης.

Δηλαδή, μερικοί άνθρωποι έλκονται από την έκρηξη της αδρεναλίνης του σπριντ της τελευταίας στιγμής μέχρι τη γραμμή τερματισμού. Άλλοι λαμβάνουν ένα boost στο ‘εγώ’ τους, όταν γεμίζουν την καθημερινότητα τους.

Η καθηγήτρια κοινωνικής και ψυχολογίας υγείας στο Durham University, Fuschia Sirois υποστηρίζει πως «είναι μια πολύ απλοϊκή και επιφανειακή άποψη, ιδιαίτερα όταν πρόκειται για καθυστερήσεις που προκαλούνται από αναβλητικότητα».

Η μελέτη της επικεντρώθηκε στο λόγο που κάποιοι αποτυγχάνουν να ολοκληρώσουν μια υποχρέωση, στην ώρα της.

«Η αναβλητικότητα συχνά δεν έχει να κάνει με τη διαχείριση του χρόνου. Πρόκειται για κακή διαχείριση της διάθεσης».

«Σημαίνει ότι το άτομο δεν μπορεί να ρυθμίσει τα δύσκολα συναισθήματα για μια συγκεκριμένη εργασία, επομένως το αναβάλλει.

Μπορεί να είναι ανήσυχοι, να φοβούνται την αποτυχία ή να νιώθουν απογοήτευση. Ή μπορεί να επικεντρωθούν στο αποτέλεσμα και στο πώς αυτό θα επηρεάσει το μέλλον τους, κάτι που προσθέτει περισσότερη πίεση.

Ή, μερικές φορές, οι άνθρωποι απλώς ξεχνιούνται. Έχουν να κάνουν πάρα πολλά πράγματα με τη δουλειά και την οικογένεια.

Σε όλα αυτά τα σενάρια, οι άνθρωποι μπαίνουν στον πειρασμό να επιλέξουν τη γρήγορη και εύκολη λύση: να καθυστερήσουν να εργαστούν πάνω στο πράγμα. Αυτό δίνει άμεση ανακούφιση».

TO ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΤΗΣ «ΧΡΟΝΙΚΗΣ ΤΥΦΛΩΣΗΣ»

Οι ειδικοί εξηγούν πως συγκεκριμένα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας μας μπορεί να είναι ο λόγος που αργούμε πάντα. Πλέον όμως, προκύπτει ένας συνεχώς αυξανόμενος αριθμός ανθρώπων που προτείνει πως η αδυναμία κάποιου να είναι συνεπής είναι σύμπτωμα της Διαταραχής Ελλειμματικής Προσοχής Υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ).

Λέγεται ‘χρονική τύφλωση’.

H Τhomas λέει ότι «για νευροαποκλίνοντες ανθρώπους, όπως ορισμένοι ασθενείς με ΔΕΠΥ, μπορεί να είναι σχεδόν αδύνατο να φτάσουν στην ώρα τους και να οργανωθούν για μια προθεσμία.

Εάν έχετε ΔΕΠΥ, δεν είναι δικό σας λάθος αν είναι πολύ δύσκολο να διαχειρίζεστε τον χρόνο σας. Είναι κάτι που σχετίζεται με προβλήματα εκτελεστικής λειτουργίας στους μετωπιαίους λοβούς του εγκεφάλου σας.

Η χρονική τύφλωση είναι ένα πρόβλημα αντίληψης, του να μην έχεις αίσθηση του πόσος χρόνος περνά ή πόσος χρόνος απομένει».

Αυτή η συνθήκη μπορεί να οδηγήσει σε οργανωτικό χάος.

ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ‘ΦΤΙΑΞΕΙΣ’ ΤΟ ΧΟΥΪ -ΑΝ ΘΕΣ

Το ‘ξεκίνα νωρίτερα’ έχει την αποτελεσματικότητα του ‘ηρέμησε’ που ακούει όποιος έχει ένταση. Δηλαδή, καμία.

Εν τω μεταξύ, επειδή οι timebenders ή tidsoptimists ή όπως και αν τους πείτε δεν αργούν πάντα, στο μυαλό τους δεν έχουν πρόβλημα ασυνέπειας. Και αυτό στοιχίζει στις σχέσεις και στις δουλειές τους.

Μια λύση που προτείνει η Sirois είναι «να αποκτήσετε μια πιο ρεαλιστική σχέση με τον μελλοντικό σας εαυτό. Ας πούμε ότι έχετε μια προθεσμία, αλλά νιώθετε κουρασμένοι ή δεν έχετε έμπνευση. Υπάρχει ένας μεγάλος πειρασμός να φανταστείτε πως την επόμενη ημέρα, εβδομάδα ή μήνα θα βρείτε τη διάθεση και την ενέργεια σας και θα έχετε τις καλύτερες ιδέες.

Αναρωτηθείτε αν θα αλλάξετε πραγματικά τόσο πολύ μέχρι αύριο/την επόμενη εβδομάδα που σκοπεύετε να ολοκληρώσετε τη δουλειά σας.

Αν πραγματικά μπορείτε να κάνετε τα πάντα την επόμενη εβδομάδα, γιατί να μην τα κάνετε σήμερα;

Οι πιθανότητες είναι ότι στο μέλλον θα αγχωθείτε ακόμη περισσότερο, καθώς θα έχετε καθυστερήσει».

H ίδια ζητά πάντα προθεσμίες «πραγματικές που έχουν συνέπειες, σε περίπτωση καθυστέρησης».

Προτείνεται να μη σχεδιάσετε ποτέ ξανά στη ζωή σας να είστε οπουδήποτε on time. Αρχίστε να προγραμματίζετε να φτάσετε στον προορισμό (υπό την όποια έννοια), νωρίτερα.

Η στρατηγική δέσμευσης συγκεκριμένων ωρών κάθε ημέρας, για τουλάχιστον ένα μήνα σε μια εργασία είναι μια ακόμη μέθοδος που φαίνεται να βοηθά.

Μια άλλη είναι το reset ως προς τον τρόπο που ‘διαβάζετε’ το χρόνο.

Οι timebenders τείνουν να υποτιμούν το χρόνο που χρειάζονται οι δραστηριότητές τους κατά 25% με 30%.

Όταν γράφουν κάπου όλες τις δραστηριότητες τους, πριν τις κάνουν και μετρήσουν πόσο χρόνο θα χρειαστούν πραγματικά για όλες, τα μαθηματικά γίνονται πιο εύκολα.

Οι ειδοποιήσεις στο τηλέφωνο -για το πότε πρέπει να ετοιμαστείτε και το πότε πρέπει να φύγετε- και η δημιουργία μιας νέας ρουτίνας κατά την οποία δεν θα κάνετε πριν φύγετε από το σπίτι πράγματα ζωτικής σημασίας (πχ να βάλετε τους φακούς σας) επίσης μπορούν να βοηθήσουν. Όπως θα βοηθηθείτε αν αποφύγετε πράγματα που δεν χρειάζεται να κάνετε εκείνην την στιγμή. Όπως ένα περίτεχνο μακιγιάζ. Ή να κατεβάσετε τα σκουπίδια.

Όσοι τώρα, συναναστρέφεστε με έναν tidsoptimist, δεν βοηθά πουθενά να του λέτε λάθος ώρες για τα ραντεβού, υπολογίζοντας το μισάωρο που θα καθυστερούσε. Θα την ‘πατήσει’ 1-2 φορές, αλλά μετά θα έρχεται ακόμα πιο αργά.

Δεν βοηθά και να θυμώνετε. Όπως λέει η Pacie «αν συνηθίσουν στις φωνές σας, δεν θα φεύγουν από το σπίτι πριν σας ακούσουν να φωνάζετε».

Μπορείτε να κάνετε κάτι άλλο: να κάνετε μια κλήση και να βάζετε ένα συγκεκριμένο τραγούδι, κάθε φορά που κινείτε εσείς για το ραντεβού.

Πάνω από όλα, χρειάζεται καλή διάθεση και να αγαπάμε ο ένας τον άλλον, με τα ελλατώματα του, καθώς ουδείς είναι άσφαλτος -που έχει πει και μια ψυχή.