ΓΙΑΤΙ ΣΤΟΛΙΖΟΥΜΕ ΤΟΣΟ ΝΩΡΙΣ ΓΙΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ;
Είσαι κι εσύ από εκείνους που στόλισαν φέτος για τα Χριστούγεννα από τις αρχές του Νοέμβρη; Ρωτήσαμε τους ειδικούς για να μάθουμε το λόγο.
Eκτός και αν έχεις ζήσει χρόνια στην Αυστραλία, το να στολίζεις χριστουγεννιάτικο δέντρο αρχές Νοέμβρη, με 27 βαθμούς Κελσίου και υπό ατελείωτη ηλιοφάνεια, μάλλον δεν είναι κάτι το συνηθισμένο.
Στα μυαλό κάποιων ίσως και να είναι ελαφρώς παράλογο.
Κυρίως το μέρος της τόσο πρώιμης ‘προετοιμασίας’ για τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά.
Εμείς όμως, δεν είμαστε εδώ για να κρίνουμε.
Είμαστε για να εξηγούμε πώς αυξήθηκαν φέτος κατακόρυφα οι φαν της συγκεκριμένης προσέγγισης.
Το trend είναι τόσο δεδομένο που ακούστηκαν οι ‘ύμνοι’ των Χριστουγέννων από τις πρώτες ημέρες του Νοέμβρη.
Χρειάζεται να πω ποιοι είναι αυτοί;
Δεν θα ήθελα…
«Ο στολισμός με κάνει πιο χαρούμενη»
Mέχρι φέτος ήξερα μόνο έναν άνθρωπο που στολίζει νωρίς, νωρίς. Είναι η νύφη μου η Κάλλυ. ‘Πιάνει’ δουλειά μετά την παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου από όταν ήταν φοιτήτρια.
Συνήθως στολίζει με παρέα «που κάνει τη διαδικασία ακόμα πιο ιδιαίτερη».
Τα τελευταία χρόνια έχει για βοηθούς τους φίλους των παιδιών της.
«Ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω αυτό που βλέπω κατά κόρον στις αμερικανικές ταινίες, με τους πρωταγωνιστές να στολίζουν δυο εβδομάδες πριν τα Χριστούγεννα.
Ο πρώορος στολισμός είναι κάτι που έκανα από όταν ήμουν φοιτήτρια.
Αλλάζει το ντεκόρ στο σπίτι και η αίσθηση. Είναι σαν να αποκτά μια ζεστασιά.
Επίσης, έχω βαρεθεί το καλοκαίρι φέτος. Φτάνει! Πόσο περισσότερο να ζήσουμε;
Τα στολιδάκια περιμένουν στωικά στα κουτιά τους να βγουν στο φως, σχεδόν ένα χρόνο. Πρέπει να τους δίνουμε το χώρο να αναδειχθούν.
Μου φτιάχνουν τη διάθεση, με ηρεμούν. Με κάνουν πιο χαρούμενη.
Ανυπομονώ να πάω στο σπίτι για να ανάψω τα λαμπάκια και τα κεράκια».
Συνηθίζει να κάνει και κάτι ακόμα.
«Από την ημέρα που στολίζω έως αυτήν που ξεστολίζω -είναι η 8η Ιανουαρίου- την ώρα που ξυπνάω συντονίζομαι στο Easy Christmas.
Το ‘χαλί’ αυτό υπάρχει σε ό,τι και αν κάνουμε στο σπίτι, όλες τις ώρες που είμαστε σε αυτό. Παίζουμε; Διαβάζουμε; Ακούμε χριστουγεννιάτικα τραγούδια».
Εξηγεί πως η μητέρα της είχε «και εξακολουθεί να έχει» τρέλα με τα Χριστούγεννα, οπότε ναι, πρόκειται για μια περίοδο που την έχει συνδέσει η ίδια με ευχάριστες παιδικές αναμνήσεις.
«Αλλά η αδελφή μου δεν είναι έτσι. Ναι στολίζει, αλλά την τελευταία στιγμή. Δεν αντλεί κάποιου είδους ευχαρίστηση από όλη αυτήν τη διαδικασία, μολονότι έχουμε τις ίδιες αναμνήσεις».
Αν ήμασταν όλοι ίδιοι, θα ήταν βαρετό.
«Δεν ξέρουμε τι να πούμε στα παιδιά μας»
Η Κάλλυ το ζει μέχρι τελευταίας ικμάδας. Ο Σταύρος Διοσκουρίδης not so much.
Βλέπει το παιδί σου παντού γύρω του χριστουγεννιάτικο στολισμό και σε ρωτάει ‘εμείς γιατί δεν έχουμε στολίσει ακόμα;’.
Τι απαντάς;
Ο Σταύρος εξήγησε στην κόρη του πως «Χριστούγεννα έχουν μόνο τα μαγαζιά».
«Η κόρη μου είναι 3 ετών και κάτι μηνών και απ’ ότι καταλαβαίνω φέτος είναι η πρώτη φορά στη ζωή της που αντιλαμβάνεται ότι τα Χριστούγεννα είναι μια διακριτή εποχή του χρόνου.
Και επίσης ότι είναι μια εποχή που την αφορά.
Πως υπάρχει ένας τύπος που λέγεται Άγιος Βασίλης που κάτι κάνει, υπάρχουν τα στολίδια, υπάρχουν τα λαμπιόνια, υπάρχει το δέντρο, υπάρχει μια ατμόσφαιρα που στα παιδικά μάτια μοιάζει καταπληκτική.
Και γιατί να μην είναι;
Αυτό που δεν ξέρει (και καλά κάνει) είναι ότι η μεγάλη γοητεία της γιορτής είναι η προσμονή της και η μικρή διάρκεια της.
Δεν γίνεται να είναι όλα γύρω μας Χριστούγεννα και να μην είναι… Χριστούγεννα.
Αυτό, πώς το εξηγείς σ’ ένα παιδί την 1η Νοεμβρίου που τα περισσότερα μαγαζιά της γειτονιάς έχουν ήδη στολίσει;
Ό,τι κάποτε οι στολισμοί ξεκινούσαν του Αγίου Νικολάου στις 6 Δεκεμβρίου και πώς τώρα ο κόσμος που σε φέραμε έχει παλαβώσει;
Μετά θα ξεκινάγαμε τα “γιατί έχει παλαβώσει” και θα καταλήγαμε στην καπιταλιστική κρίση και θα έχανε η κόρη τον μπαμπά και το αντίστροφο.
Η ειλικρίνεια μερικές φορές σώζει.
Στην ερώτηση “γιατί έχει στολίδια παντού, είναι Χριστούγεννα;” απάντησα “όχι ακόμα, Χριστούγεννα έχουν μόνο τα μαγαζιά, εμείς μετά”.
Το εξήγησε και στη μάνα της μετά οπότε έπιασε»
Άλλοι γονείς απολογούνται για την ολιγωρία τους και παίρνουν τα σχετικά μέτρα.
Υπάρχουν κι εκείνοι που γκρεμίζουν τα παιδικά όνειρα, γιατί κάποιοι γκρέμισαν τα δικά τους -ή δεν τους επέτρεψαν ποτέ έστω να τα κάνουν.
Εύχομαι να είναι λίγοι.
ΤΙ ΛΕΕΙ Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ
Νευρολόγοι έχουν καταθέσει εδώ και χρόνια ότι ο πρόωρος στολισμός προκαλεί τη νευρολογική ‘στροφή’ που παράγει ευτυχία.
Αυτό συμβαίνει με ό,τι μας βγάζει από τη ρουτίνα. Στέλνει σήμα στις αισθήσεις, αυτές ‘αξιολογούν’ αν πρόκειται για ευχάριστο ή όχι και ‘συμπεριφέρονται’ σχετικά.
Έχει διαπιστωθεί πως η χριστουγεννιάτικη διακόσμηση θα ανεβάσει τη ντοπαμίνη, μια ορμόνη για την καλή αίσθηση.
Πώς ο στολισμός ενεργοποιεί τις ορμόνες της χαράς
Τα φώτα και τα χρώματα είναι που αυξάνουν την παραγωγή της ντοπαμίνης.
Πιστεύεται επίσης, ότι η χρωματοθεραπεία αυξάνει τα επίπεδα ενέργειας και ενισχύει την ευτυχία.
Εικάζεται και ότι όλα μπορεί να οφείλονται στην ατμόσφαιρα ‘γιατί ποιος δεν χαμογελάει στη θέα ενός χριστουγεννιάτικου δέντρου που ανάβει πρώτη φορά;’.
Εγώ -και φαντάζομαι πολλοί άλλοι.
Αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μας, αφού για την πλειοψηφία ‘πιάνει’. Για την πλειοψηφία ‘ενεργοποιείται’ και ο παράγοντας της νοσταλγίας.
Όπως λέει στο Magazine η Αγγελική Ζαφειροπούλου, ψυχολόγος και ψυχοθεραπεύτρια MSc «για πολλούς τα Χριστούγεννα είναι μια μαγική περίοδος, είναι μια περίοδος αθωότητας, είναι μια περίοδος χαράς.
Έτσι ο πρόωρος στολισμός γίνεται μια θετική διαχείριση αυτής της κατάστασης.
«Πολλοί άνθρωποι στολίζουν νωρίς γιατί θέλουν να έχουν μεγαλύτερα διαστήματα χαράς, να έρχονται για μεγαλύτερο διάστημα πολύ πιο κοντά στο κομμάτι της παιδικότητας και της αθωότητας τους».
Να δίνουν παράταση και επέκταση σε αυτό το συναίσθημα».
Αυτό ισχύει περισσότερο για τους ανθρώπους που έχουν χαρούμενες παιδικές αναμνήσεις από τις γιορτές και θέλουν να δημιουργήσουν ξανά αυτό το συναίσθημα, όσο πιο νωρίς μπορούν.
«Άλλοι ‘χρησιμοποιούν’ τον πρόωρο στολισμό γιατί θέλουν να παραβλέψουν με αυτόν τον τρόπο τις δυσκολίες της καθημερινότητας.
Ανέκαθεν ήταν η ανάγκη του ανθρώπου να έχει να περιμένει να ζήσει κάτι. Αυτό εξυπηρετούν οι πολλές γιορτές.
Είναι κάτι που ουσιαστικά, λειτουργεί ως κίνητρο για τη ζωή.
Πολλές φορές όμως, αυτή η υπέρμετρη ενασχόληση και το να δίνεις τόση σημασία, ίσως κάνει και πιο έντονα τα δύσκολα συναισθήματα συναισθήματα του τέλους αυτής της περιόδου.
Εστιάζουν τόσο πολύ σε όλο αυτό, διογκώνουν την αναμονή και όταν τελειώσει η εορταστική περίοδος είναι πιο βαρύ το συναίσθημα που νιώθουν».
Σε ό,τι αφορά τα παιδιά και τη δική τους πρόωρη προσδοκία του Άγιου Βασίλη «είτε ανυπομονούν για τη χαρά που τους προσφέρουν οι γιορτές, είτε ψάχνουν αποκούμπι σε ένα δύσκολο οικογενειακό περιβάλλον, των πολλών προκλήσεων λόγω των προβλημάτων που υπάρχουν στην καθημερινότητα».
Εν τω μεταξύ, πάντα υπάρχει και το εμπορικό κομμάτι «με τους πρόωρους στολισμούς να παρατείνουν την αγοραστική περίοδο».
Και όλα αυτά συμβαίνουν «ενώ υπάρχει το αντιφατικό του καιρού που δεν σε προδιαθέτει για να στολίσεις πιο νωρίς».
Παρ’ όλα αυτά, το κάνουμε.
Κάτι που μπορεί να έχει συνέπειες στους ανθρώπους που δεν νιώθουν όπως οι περισσότεροι. Ίσως και γιατί δεν έτυχε να έχουν συνδέσει τα παιδικά τους χρόνια με τις χαρούμενες αναμνήσεις των γιορτών.
Αλλά όπως πιθανότατα να έχεις καταλάβει, απλά με μια βόλτα στους δρόμους δεν είναι πολλοί αυτοί που δίνουν δεκάρα για το πώς νιώθει ο άλλος.
«Όσοι δεν ταυτίζονται με το κλίμα που επικρατεί από τώρα, μπορούν να δοκιμάσουν να αρχίσουν μια νέα παράδοση.
Για παράδειγμα, μπορούν να κάνουν ένα ταξίδι ή ό,τι άλλο τους ευχαριστεί και είναι ικανό να δημιουργήσει μια νέα σύνδεση. Έτσι, οι επόμενες γιορτές υποσυνείδητα μπορεί να συνδεθούν με μια νέα, πιο χαρούμενη ανάμνηση».
