ΜΑΔΡΙΤΗ, ΕΝΑ ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΣΤΗΝ ΙΣΠΑΝΙΚΗ ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑ

Η Μαδρίτη είναι αναμφίβολα μια από τις ωραιότερες πόλεις της Ευρώπης και αποτελεί έναν εξόχως δημοφιλή προορισμό για επισκέπτες από όλο τον κόσμο. Η ιστορία της, τα μνημεία, τα μουσεία, τα αξιοθέατα, αλλά και η σύγχρονη εικόνα της, προσελκύουν το ενδιαφέρον και τον θαυμασμό όσων έχουν την τύχη να τη γνωρίσουν από κοντά. Για όσες και όσους αποφασίσουν να πραγματοποιήσουν αυτό το ταξίδι, το Magazine παρουσιάζει έναν μίνι τουριστικό οδηγό με τα σημαντικότερα σημεία ενδιαφέροντος και διασκέδασης στη “βασίλισσα” της Ιβηρικής χερσονήσου. Πάμε λοιπόν να τα δούμε ένα-ένα, ή μάλλον, για να είμαστε πιο ακριβείς, vamos!

Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ

Η Μαδρίτη είναι η πρωτεύουσα και η μεγαλύτερη πόλη της Ισπανίας. Βρίσκεται χτισμένη σε υψόμετρο 650 μέτρων στις όχθες του ποταμού Μανθανάρες, στο κέντρο της Ιβηρικής χερσονήσου, ανάμεσα στο αυτόνομο διαμέρισμα της Καστίγια ι Λεόν (στο Βορρά) και σε αυτό της Καστίγια λα Μάντσα (στο Νότο). Ο πληθυσμός της ανέρχεται στα 3,3 εκατομμύρια κατοίκους, ενώ μαζί με τα προάστια και τους γύρω οικισμούς φτάνει τα 6,8 εκ. (το δεύτερο μεγαλύτερο μητροπολιτικό κέντρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης μετά το Παρίσι). Η Μαδρίτη είναι το οικονομικό, πολιτιστικό και πολιτικό κέντρο της χώρας.

Σε αυτήν εδρεύουν η ισπανική Κυβέρνηση και τα Υπουργεία της, το ισπανικό Κοινοβούλιο με την Κάτω Βουλή (Κογκρέσο των Αντιπροσώπων – Congreso) και την Άνω Βουλή (Ισπανική Γερουσία – Senado), το Ανώτατο Δικαστήριο (Tribunal Supremo), το Συνταγματικό Δικαστήριο (Tribunal Constitucional), ενώ στην πόλη βρίσκονται και οι επίσημες κατοικίες των Ισπανών βασιλέων και του Πρωθυπουργού της χώρας. Η ονομασία της προέρχεται από την αραβική λέξη για τον ποταμό Μανθανάρες που ήταν Αλ-Μαχρίτ (πηγή νερού). Οι καθολικοί μετά την ανάκτηση της πόλης και την εκδίωξη των Μαυριτανών κατακτητών υιοθέτησαν το Μαχρίτ, το οποίο άλλαξε και έγινε Madrid (Μαδρίδ). Οι κάτοικοί της ονομάζονται Madrileños (Μαδριλένιος).

ΛΙΓΗ ΙΣΤΟΡΙΑ

Αν και υπάρχουν αρχαιολογικά ερείπια από την εποχή των Ρωμαίων και των Βησιγότθων, η Μαδρίτη αναφέρεται για πρώτη φορά ως οικισμός τον 9ο μ.Χ. αιώνα, όταν οι Άραβες έχτισαν εκεί ένα οχυρό με ένα μικρό παλάτι (ακριβώς στη θέση όπου σήμερα βρίσκεται το παλάτι των Ισπανών βασιλέων). Το 1085 την κατέλαβαν οι Καθολικοί και το 1561, ο βασιλιάς Φίλιππος Β’ (Felipe II), ήταν εκείνος που επέλεξε ως έδρα της βασιλικής Αυλής τη Μαδρίτη, κάνοντάς τη de facto πρωτεύουσα της επικράτειας. Στους επόμενους αιώνες μεταφέρθηκαν εκεί σιγά – σιγά όλες οι εξουσίες (κυρίως από το Βαγιαδολίδ, τη Σεβίλλη, το Τολέδο και τη Σαραγόσα) και στο τέλος του 19ου αιώνα η πόλη αποτελούσε πλέον γεωγραφικά και διοικητικά το κέντρο της χώρας.

Στη διάρκεια του εμφύλιου πολέμου (1936-1939) η πόλη υπήρξε συνεχές θέατρο πολεμικών επιχειρήσεων και για πολλούς μήνες οι δρόμοι της ήταν γεμάτοι οδοφράγματα. Η Ισπανική πρωτεύουσα κρατάει μάλιστα και ένα ρεκόρ στα παγκόσμια χρονικά του πολέμου. Είναι η πρώτη μεγάλη πόλη στην ιστορία που βομβαρδίστηκε συστηματικά από αεροπορικές δυνάμεις, οι οποίες μάλιστα στόχευαν περισσότερο τον ανθρώπινο πληθυσμό και όχι τις υποδομές (μάχη της Μαδρίτης, Νοέμβριος 1936, εκεί που γεννήθηκε και το περίφημο σύνθημα των Ρεπουμπλικάνων, “no pasarán”, δηλαδή “δε θα περάσουν”). Στα χρόνια του Φράνκο (1939-1975) δημιουργήθηκε στα περίχωρα ο βαρύς βιομηχανικός ιστός της πόλης, ο οποίος βοήθησε στην οικονομική αλλά και στη δημογραφική ανάπτυξή της. Σήμερα η Μαδρίτη είναι το μεγαλύτερο οικονομικό, πολιτιστικό, βιομηχανικό, εκπαιδευτικό και τεχνολογικό κέντρο της Ιβηρικής χερσονήσου.

ΑΣ ΤΟΠΟΘΕΤΗΘΟΥΜΕ ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΜΑΔΡΙΤΗ

Τα αξιοθέατα της ισπανικής πρωτεύουσας είναι αναρίθμητα και καλύπτουν όλες τις εποχές. Πριν προχωρήσουμε όμως σε αυτά, θα ήταν χρήσιμο να σας “τοποθετήσουμε” πρώτα μέσα στην πόλη, με τη βοήθεια του χάρτη που βλέπετε ακριβώς από πάνω. Στο κάτω μέρος του και προς τα δεξιά (κάτω από τον αριθμό 38), βλέπετε την Ατότσα (Atocha), τον κεντρικό σιδηροδρομικό σταθμό της Μαδρίτης (και νότιο σύνορό της), από τον οποίο ξεκινάει η οδός Paseo del Prado. Ακολουθώντας τη προς τα βόρεια, φτάνουμε στο νούμερο 33, όπου συναντάμε την Plaza de Cibeles (εκεί βρίσκεται το ομώνυμο συντριβάνι της Κυβέλης, σημείο στο οποίο συγκεντρώνονται οι φίλοι της Ρεάλ Μαδρίτης για να γιορτάσουν τις μεγάλες νίκες της ομάδας τους). Από εκεί και μετά, ο δρόμος συνεχίζει προς τα βόρεια, πλέον με την ονομασία Paseo de Recoletos, μέχρι την Πλατεία του Κολόμβου (Plaza de Colón, στον αριθμό 29).

Εκεί αλλάζει και πάλι όνομα και γίνεται Paseo de la Castellana, που είναι και η μεγαλύτερη λεωφόρος μέσα στην πόλη, φτάνοντας μέχρι την Plaza de Castilla, σημείο το οποίο οριοθετεί τα βόρεια σύνορα της ισπανικής πρωτεύουσας. Αυτός λοιπόν ο οδικός άξονας, στην ουσία ενιαίος, παρά τα τρία διαφορετικά ονόματα, διασχίζει την ισπανική πρωτεύουσα από Νότο προς Βορρά και τη χωρίζει σε δυτική και ανατολική. Όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό από τον χάρτη, τα περισσότερα αξιοθέατα είναι συγκεντρωμένα στη δυτική πλευρά της πόλης, όπου βρίσκεται και το ιστορικό κέντρο. Τώρα λοιπόν που κατά κάποιο τρόπο βρήκαμε έναν προσανατολισμό μέσα στη Μαδρίτη, ας ξεκινήσουμε την περιήγησή μας, με πρώτο σταθμό το περίφημο “τρίγωνο της τέχνης” (triángulo del arte).

“ΤΟ ΤΡΙΓΩΝΟ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ”

Το “Τρίγωνο της Τέχνης” βρίσκεται στην περιοχή του Paseo del Prado και “ενώνει” τα τρία σημαντικότερα μουσεία της Μαδρίτης, κάθε ένα σε μια από τις τρεις κορυφές του “τριγώνου”. Το πρώτο από αυτά είναι το Πράδο (Museo del Prado), το νούμερο 35 στον χάρτη μας. Πρόκειται για το πλέον φημισμένο Μουσείο της Ισπανίας και για μια από τις σημαντικότερες Πινακοθήκες στον κόσμο. Στεγάζει μια από τις μεγαλύτερες συλλογές Ευρωπαϊκής τέχνης από τον 12ο έως και τον 19ο αιώνα (γύρω στα 8.600 έργα), ενώ στις αίθουσές του φιλοξενεί συνολικά περισσότερα από 35.000 εκθέματα (πίνακες, γλυπτά, σχέδια, νομίσματα, μετάλλια και διακοσμητικά αντικείμενα). Το Πράδο είναι φημισμένο κυρίως για έξι μεγάλες συλλογές: των Ισπανών Βελάθκεθ (Diego Velazquez) και Γκόγια (Francisco Goya), του δικού μας Δομήνικου Θεοτοκόπουλου (El Greco), του Φλαμανδού Ρούμπενς (Peter Paul Rubens), του Ιταλού Τιτσιάνο (Tiziano Vecellio) και του Ολλανδού Μπος (Hieronymus Bosch).

Επίσης μπορείτε να θαυμάσετε έργα πολλών μεγάλων της ζωγραφικής, όπως οι Ραφαήλ, Μουρίγιο, Μποτιτσέλι, Καραβάτζιο, Ρέμπραντ, Ντίρερ, Βερονέζε, Φαν Ντάικ, Φρα Αντζέλικο κ.ά. Το Μουσείο χτίστηκε το 1819 και επεκτάθηκε το 1918. Το συναντάμε επί του Paseo del Prado, στην άνοδο, αμέσως μετά τον Βοτανικό Κήπο και πριν την Plaza de Cánovas del Castillo, εκεί όπου βρίσκεται το συντριβάνι του Ποσειδώνα (Fuente de Neptuno), σημείο όπου παραδοσιακά γιορτάζουν της επιτυχίες της ομάδας τους οι φίλοι της Ατλέτικο Μαδρίτης. Το Πράδο είναι ανοιχτό καθημερινά, Δευτέρα έως Σάββατο από τις 10 το πρωί μέχρι τις 8 το βράδυ (και Κυριακές από τις 10 μέχρι τις 7). Κλείνει μόνο την Πρωτοχρονιά, την Πρωτομαγιά και τα Χριστούγεννα. Χρήσιμο είναι να γνωρίζετε ότι μισή ώρα πριν το κλείσιμο απαγορεύεται η είσοδος. Το εισιτήριο κοστίζει 15 ευρώ (+5 αν θέλετε ηχογραφημένη ξενάγηση), ενώ τις δυο τελευταίες ώρες η είσοδος είναι ελεύθερη. Μειωμένο εισιτήριο (7,5 ευρώ) δικαιούνται οι άνω των 65 ετών και οι πολύτεκνοι. Ανήλικοι, φοιτητές 18-25 ετών και ΑμεΑ, δεν πληρώνουν εισιτήριο. Περισσότερες πληροφορίες εδώ.

“THYSSEN-BORNEMISZA” & “REINA SOFÍA”

Απέναντι και διαγώνια από το Πράδο, στην αριστερή μεριά του Fuente de Neptuno (αριθμός 25 στον χάρτη), βρίσκεται το Εθνικό Μουσείο Thyssen-Bornemisza, μια πινακοθήκη με έργα από τον 14ο έως και τον 20ο αιώνα, που στεγάζεται στο Palacio de Villahermosa (παλιό παλάτι του 14ου αιώνα) και η οποία στηρίχθηκε αρχικά στη μεγάλη ιδιωτική συλλογή τέχνης της οικογένειας Thyssen-Bornemisza (την αγόρασε η ισπανική κυβέρνηση το 1993). Το συγκεκριμένο μουσείο λειτουργεί από το 1992, όταν και συμπληρώθηκε η τρίτη κορυφή του “τριγώνου της τέχνης” στη Μαδρίτη. Είναι και αυτό ανοιχτό ολόκληρο το χρόνο (εκτός από Πρωτοχρονιά, Πρωτομαγιά και Χριστούγεννα), από Τρίτη έως Κυριακή 10-7, ενώ τις Δευτέρες η είσοδος είναι ελεύθερη (ωράριο 12-4). Το εισιτήριο κοστίζει 13 ευρώ, ενώ μειωμένο (9 ευρώ) δικαιούνται οι άνω των 65, οι συνταξιούχοι και οι φοιτητές. Περισσότερες πληροφορίες εδώ.

Κλείνουμε την περιήγησή μας στον περίπατο της τέχνης με το Εθνικό Μουσείο Centro de Arte Reina Sofía, την Πινακοθήκη Σύγχρονης Τέχνης της Μαδρίτης, που στεγάζεται στο παλιό Γενικό Νοσοκομείο της πόλης (κτίσμα του 18ου αιώνα) και βρίσκεται ακριβώς δίπλα στον σιδηροδρομικό σταθμό της Ατότσα (νούμερο 39 στον χάρτη). Ανάμεσα στα εκθέματα, κυριαρχούν τα έργα των Πάμπλο Πικάσο, Σαλβαδόρ Νταλί και Τζουάν Μιρό, μαζί με καλλιτέχνες όπως οι Φράνσις Πικαμπιά, Ζωρζ Μπρακ, Φράνσις Μπέικον, Αντόνιο Σάουρα, Ντιέγο Ριβέρα, Βασίλι Καντίνσκι κ.ά. Φυσικά, το πιο σημαντικό έκθεμα του μουσείου είναι η περίφημη “Γκερνίκα” (Guernica) του Πικάσο, που μεταφέρθηκε εκεί το 1992, τη χρονιά δηλαδή που εγκαινιάστηκε το “Reina Sofía”. Το μουσείο είναι κλειστό κάθε Τρίτη, τις υπόλοιπες μέρες λειτουργεί από τις 10 έως τις 9 (Κυριακές 10-2.30). Το εισιτήριο κοστίζει 12 ευρώ, ενώ η είσοδος είναι δωρεάν για τους άνω των 65, τους ανήλικους, τους φοιτητές, τους δημοσιογράφους, τους δασκάλους και καθηγητές και τα ΑμεΑ. Περισσότερες πληροφορίες εδώ.

Τέλος, να αναφέρουμε ότι υπάρχει και η κάρτα “Paseo del Arte”, η οποία κοστίζει 32 ευρώ και δίνει πρόσβαση και στα τρία μουσεία σε διάρκεια ενός χρόνου.

ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ

Το ιστορικό κέντρο της Μαδρίτης βρίσκεται δυτικά του Paseo del Prado (στα αριστερά δηλαδή της συγκεκριμένης οδού, όπως βλέπουμε τον χάρτη). Δεν είναι ιδιαίτερα μεγάλο σε έκταση (όπως για παράδειγμα εκείνο της Σεβίλλης) και η αλήθεια είναι ότι συνυπάρχει σε μεγάλο βαθμό με τη σύγχρονη δόμηση, όμως μια σειρά από ιστορικά κτίρια και μνημεία, διατηρούν τον χαρακτήρα και την ταυτότητα της παλιάς πόλης. Θα σας συνιστούσα να ξεκινήσετε τον περίπατό σας σε αυτό από την Puerta del Sol, την “Πύλη του Ηλίου” (νούμερο 19 στον χάρτη), την πλέον κεντρική πλατεία της Μαδρίτης, στην οποία δεσπόζει το κτίριο όπου εδρεύει η τοπική κυβέρνηση του αυτόνομου διαμερίσματος της ισπανικής πρωτεύουσας.

Ακριβώς μπροστά από αυτό το κτίσμα του 18ου αιώνα, πάνω στο πεζοδρόμιο, υπάρχει το περίφημο “χιλιόμετρο μηδέν” (kilómetro cero), σημείο από το οποίο μετριούνται όλες οι οδικές αποστάσεις της Μαδρίτης από την υπόλοιπη Ισπανία. Σε αυτή την πλατεία, κάθε χρόνο την παραμονή της Πρωτοχρονιάς, χιλιάδες κόσμου συγκεντρώνεται για να ακούσει το ρολόι του πύργου του κεντρικού κτιρίου να χτυπάει 12 φορές τα μεσάνυχτα και να υποδεχτεί τον καινούργιο χρόνο, τρώγοντας μια ρώγα σταφυλιού σε κάθε χτύπημα, όπως προστάζει το έθιμο. Αν βρεθείτε στην πόλη εκείνη τη μέρα, μη χάσετε αυτή τη μοναδική εμπειρία.

Από την Puerta del Sol ξεκινούν δυο δρόμοι με κατεύθυνση προς τα δυτικά, η Calle Mayor και η Calle del Arenal. Πάρτε πρώτα την Mayor και στον δεύτερο κάθετο στρίψτε αριστερά. Μπροστά σας, σε όλη της τη μεγαλοπρέπεια, βρίσκεται η Plaza Mayor (Πλάθα Μαγιόρ), μια από τις πιο όμορφες πλατείες σε όλη την Ευρώπη, η οποία εγκαινιάστηκε το 1619 (νούμερο 17 στον χάρτη). Έχει ορθογώνιο σχήμα (121μ. Χ 93μ.) και είναι κλειστή από τριώροφη συνεχόμενη κατασκευή του 1790. Συνολικά την πλατεία “κοιτούν” 237 υπέροχα μπαλκόνια, ενώ στο κέντρο της δεσπόζει το άγαλμα του έφιππου Φίλιππου του 3ου. Υπάρχουν 9 τοξωτές είσοδοι, ενώ τα ισόγεια της πλατείας είναι γεμάτα παραδοσιακά μπαρ και εμπορικά καταστήματα. Μη χάσετε την ευκαιρία να καθίσετε στα “τραπεζάκια έξω” και να πιείτε μια μπύρα ή ένα κρασί με μια ή περισσότερες “τάπας” (τοπικοί μεζέδες). Ψάξτε στη βόρεια μεριά της πλατείας τα περίφημα μπαρ μέσα στον βράχο, που μοιάζουν με σπήλαια (Cuevas), πραγματικά απίστευτης ομορφιάς!

Για να μην μπερδευτείτε, θα σας πρότεινα αμέσως μετά να επιστρέψετε στη Σολ και από εκεί να πάρετε την Calle del Arenal. Ο δεύτερος κάθετος είναι ένας μικρός πεζόδρομος, το Pasadizo del San Ginés, στο τέλος του οποίου βρίσκεται η Chocolateria San Ginés, το μέρος με τα καλύτερα churros σε όλο τον κόσμο! Στέκι όλων των ξενύχτηδων της πόλης, αφού από Πέμπτη μέχρι και Κυριακή, είναι συνεχώς ανοιχτό, προσφέροντας ζεστή σοκολάτα και εκπληκτικά τσούρος. Κατεβαίνοντας και πάλι την Calle del Arenal, να πούμε ότι η περιοχή είναι γεμάτη από μοναστήρια διαφόρων ταγμάτων. Οι πιο θρησκευόμενοι μπορείτε να τα επισκεφθείτε, οι μοναχοί είναι εξαιρετικά ευγενικοί και φιλόξενοι.

Στο σημείο που η Arenal αλλάζει όνομα και γίνεται Calle de Vergara, θα δείτε στο δεξί σας χέρι το βασιλικό θέατρο της Μαδρίτης (Teatro Real), το σημαντικότερο της ισπανικής πρωτεύουσας και έδρα της βασιλικής όπερας (νούμερο 11 στον χάρτη). Η πόλη γενικά είναι γεμάτη από θέατρα, τα άλλα δυο πιο σημαντικά βρίσκονται από την άλλη μεριά της Puerta del Sol, στην Calle de Alcalá (που επίσης ξεκινάει από την πλατεία, αλλά προς την ανατολική κατεύθυνση), το Teatro de la Zarzuela και το Teatro Alcázar. Επιστρέφουμε στον περίπατό μας, όπου αμέσως μετά την Όπερα, φτάνουμε στην Plaza de Oriente (νούμερο 10 στον χάρτη). Εκεί βρίσκονται οι προτομές όλων των Ισπανών βασιλέων και ακριβώς απέναντι ορθώνεται επιβλητικό το παλάτι του Οριέντε, η επίσημη κατοικία του Ισπανού Μονάρχη. Το Palacio Real (νούμερο 1 στον χάρτη) πρωτοχτίστηκε τον 16ο αιώνα, αλλά αυτό που υπάρχει σήμερα είναι νεότερη κατασκευή (1755), αφού το αρχικό κτίσμα καταστράφηκε από πυρκαγιά.

Με έκταση 135.000 m² και 3.418 δωμάτια, είναι το μεγαλύτερο της Δυτικής Ευρώπης (διπλάσιο από εκείνα του Μπάκιγχαμ και των Βερσαλλιών). Το εσωτερικό του είναι διακοσμημένο με έργα των Βελάθκεθ, Γκόγια και Καραβάτζιο, ενώ εκεί σώζεται και εκτίθεται το μοναδικό στον κόσμο ολοκληρωμένο έγχορδο κουιντέτο Στραντιβάριους. Μπορείτε να επισκεφθείτε το παλάτι, όμως δεν υπάρχει σταθερό ωράριο, αφού αυτό εξαρτάται από τις επίσημες τελετές που λαμβάνουν χώρα στους χώρους του. Η βασιλική οικογένεια πάντως δεν το χρησιμοποιεί πλέον σαν κατοικία, προτιμά το μικρότερο Palacio de la Zarzuela στις βόρειες παρυφές της πόλης.

Από την πίσω μεριά του παλατιού, στα δυτικά, εκτείνονται οι περίφημοι κήποι Campo del Moro, δηλαδή “η πεδιάδα του Μαυριτανού” (νούμερο 3 στον χάρτη), λόγω του ότι εκεί στρατοπέδευσαν το 1109 οι αραβικές δυνάμεις, προσπαθώντας να ανακαταλάβουν την πόλη της Μαδρίτης από τους χριστιανούς. Ο περίπατος την ώρα του ηλιοβασιλέματος είναι μοναδικός. Στη βόρεια πλευρά βρίσκονται οι κήποι του Σαμπατίνι (Jardines de Sabatini, νούμερο 4 στον χάρτη), που ονομάζονται έτσι από τον σχεδιαστή τους, Φραντσέσκο Σαμπατίνι, Ιταλό αρχιτέκτονα. Από την αντίθετη μεριά, στο Νότο, υψώνεται ο Καθεδρικός ναός της πόλης, η Catedral de la Almudena (νούμερο 2 στον χάρτη). Η κατασκευή ξεκίνησε το 1883 και ολοκληρώθηκε πρόσφατα, το 1993.

Ακριβώς πίσω από τον Καθεδρικό, μπορείτε να δείτε τα μοναδικά σωζόμενα ερείπια του τείχους που είχαν χτίσει οι Άραβες τον 9ο αιώνα γύρω από τη Μαδρίτη (νούμερο 5 στον χάρτη) και αμέσως μετά υπάρχει το Viaducto de Segovia, μια εντυπωσιακή οδογέφυρα ύψους 23 μέτρων, η κατασκευή της οποίας ολοκληρώθηκε το 1942 και είναι γνωστή ως “puente de los suicidas”, δηλαδή “γέφυρα αυτών που αυτοκτονούν”, ακριβώς επειδή από τα πρώτα κιόλας χρόνια της λειτουργίας της, υπήρξε το “αγαπημένο” σημείο όσων απελπισμένων ήθελαν να βάλουν τέλος στη ζωή τους. Παίρνοντας τον δρόμο της επιστροφής, κάντε μια μικρή στάση στο περίφημο Café de Oriente (στην εσωτερική πλευρά της ομώνυμης πλατείας), ένα από τα αγαπημένα στέκια του Πέδρο Αλμοδόβαρ, με τα μικρά μελωδικά πουλιά που πετούν στο εσωτερικό του, να δίνουν ένα ιδιαίτερο χρώμα στον χώρο.

ΑΠΟ ΤΗΝ GRAN VÍA ΣΤΗΝ PLAZA DE ESPAÑA

Αυτά που περιγράψαμε δεν είναι φυσικά όλα τα μνημεία, αξιοθέατα και σημεία ενδιαφέροντος στο ιστορικό κέντρο, αλλά σίγουρα τα σημαντικότερα. Ένας μεγάλος περίπατος σε αυτό είμαι σίγουρος ότι θα σας εντυπωσιάσει, ας πάμε όμως τώρα λίγο πιο πάνω, για να ξεκινήσουμε μια άλλη, διαφορετική βόλτα στη Μαδρίτη. Σημείο εκκίνησης το νούμερο 33 στον χάρτη και η Plaza de Cibeles, με δυτική κατεύθυνση (προς τα αριστερά), σε ένα μικρό τμήμα δηλαδή της Calle de Alcalá, για να στρίψουμε αμέσως μετά δεξιά και να εισέλθουμε στην Gran Vía, έναν από τους πλέον εμπορικούς δρόμους της Μαδρίτης (νούμερο 22 στον χάρτη). Ακριβώς στο ξεκίνημα της Γκραν Βία, δεσπόζει το Edificio Metrópolis (νούμερο 27 στον χάρτη), ένα από τα πλέον εμβληματικά κτίρια της Μαδρίτης, που εγκαινιάστηκε το 1911 και σήμερα στεγάζει την ασφαλιστική εταιρεία Metrópolis Seguros (το αριστερό κτίριο στην κεντρική φωτογραφία του κειμένου).

Η Gran Vía εγκαινιάστηκε το 1924, έχει μήκος 1.300 μέτρα και είναι ξακουστή για τα καταστήματα με τα πιο γνωστά διεθνή brand names της μόδας, τα εμπορικά κέντρα της, τα πολυτελή ξενοδοχεία και τους τεράστιους κινηματογράφους της. Πρόκειται για έναν από τους δημοφιλέστερους τουριστικούς προορισμούς στην ισπανική πρωτεύουσα, προσέξτε όμως, όταν νυχτώνει, καλύτερα θα είναι να την αποφύγετε, αφού μετατρέπεται σε ένα από τα πλέον κακόφημα σημεία της πόλης. Στη μέση της περίπου βρίσκεται ο σταθμός του μετρό Callao, από εκεί και μετά, μέχρι και την Plaza de España, είναι γνωστή ως το “ισπανικό Broadway”, αφού ο δρόμος είναι γεμάτος με σύγχρονα θέατρα που ανεβάζουν κυρίως παραστάσεις μιούζικαλ.

Η Gran Vía τελειώνει στην “Πλατεία της Ισπανίας” (νούμερο 8 στον χάρτη), μια από τις μεγαλύτερες της χώρας, στη μέση της οποίας δεσπόζει το Μνημείο στον Μιγκέλ ντε Θερβάντες (Monumento a Miguel de Cervantes), που εγκαινιάστηκε το 1929 και είναι αφιερωμένο στον μεγάλο Ισπανό συγγραφέα του “Δον Κιχώτη”. Στο μνημείο – ύψους 23 μέτρων – υπάρχει το άγαλμα του Θερβάντες και μπροστά του, δυο μπρούτζινα αγάλματα του Δον Κιχώτη και του Σάντσο Πάνθα. Στη βόρεια πλευρά της πλατείας βλέπουμε την Torre de Madrid (τον Πύργο της Μαδρίτης), έναν ουρανοξύστη ύψους 142 μέτρων (162 μαζί με την κεραία). Στους 9 πρώτους ορόφους στεγάζεται το ξενοδοχείο Barceló, ενώ στους υπόλοιπους (μέχρι τον 37ο) υπάρχουν διαμερίσματα. Παλιότερα, στον πρώτο όροφο του κτιρίου στεγάζονταν τα γραφεία της Ολυμπιακής Αεροπορίας στη Μαδρίτη.

Στην ανατολική πλευρά της πλατείας, βρίσκουμε έναν ακόμα ουρανοξύστη, το Edificio España (Κτίριο Ισπανία), που εγκαινιάστηκε το 1953, έχει ύψος 117 μέτρα, πλάτος 150 στην εντυπωσιακή του πρόσοψη και από το 2019 στεγάζει στους 26 ορόφους του το ξενοδοχείο “Hotel Riu Plaza España”. Στη βορειοδυτική γωνία της πλατείας, βλέπουμε την υπέροχη Casa Gallardo, χαρακτηριστικό δείγμα του ύστερου μαδριλένικου Art nouveau (εγκαινιάστηκε το 1914). Τέλος, στη νότια πλευρά της πλατείας υπάρχει ακόμα ένα ιστορικό κτίριο, η παλαιά έδρα της Βασιλικής Εταιρείας των Ορυχείων του Αστούριας (Real Compañía Asturiana de Minas), που εγκαινιάστηκε το 1899 και σήμερα στεγάζει το ισπανικό Υπουργείο Πολιτισμού.

ΜΙΑ ΣΥΝΤΟΜΗ ΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ATOCHA

Πριν συνεχίσουμε την περιπλάνησή μας στη Μαδρίτη, θα ήθελα να κάνουμε μια μικρή στάση στον κεντρικό σιδηροδρομικό σταθμό της Μαδρίτης, την Estación de Atocha (ακριβώς κάτω από το νούμερο 38 στον χάρτη). Η Ατότσα εγκαινιάστηκε το 1851 ως ένας απλός σταθμός, με το πέρασμα όμως των χρόνων επεκτάθηκε σε μια τεράστια έκταση μέσα από ένα σύμπλεγμα κτιρίων και γραμμών, εξυπηρετώντας σήμερα πάνω από 100 εκατομμύρια επιβάτες ετησίως. Πέρα από τα συμβατικά τρένα, ο σταθμός είναι η βάση των περίφημων τρένων υψηλής ταχύτητας AVE (Alta Velocidad Española), τα οποία ξεπερνούν σε ταχύτητα τα 300 χλμ/ώρα και δίνουν την αίσθηση αεροπορικής πτήσης, παρά επίγειου ταξιδιού.

Το 1992, στο πλαίσιο της γενικής ανακαίνισης του σταθμού, οι υπεύθυνοι δημιούργησαν μέσα στο κεντρικό κτίριο του παλιού σταθμού έναν βοτανικό κήπο με 7.200 φυτά από 260 διαφορετικά είδη! Στην ουσία πρόκειται για ένα τεράστιο θερμοκήπιο με δικό του μικροκλίμα, πάνω απ’ όλα όμως για μια εκπληκτικής σύλληψης έμπνευση και πιστέψτε με, αξίζει τον κόπο να το επισκεφθείτε, ακόμα και αν δεν πρόκειται να ταξιδέψετε με τρένο. Υπάρχουν άφθονα καφέ, στα οποία μπορείτε να πιείτε κάτι θαυμάζοντας τη μαγεία του χώρου. Τέλος, να θυμίσω ότι στην Ατότσα έγινε η βομβιστική επίθεση στις 11 Μαρτίου του 2004, με 193 νεκρούς και 2.057 τραυματίες, την ευθύνη της οποίας ανέλαβε η Αλ Κάιντα, στο πλέον αιματηρό τρομοκρατικό χτύπημα στην ιστορία της Ισπανίας.

ΤΟ ΠΑΡΚΟ EL RETIRO

Αφήνουμε την Ατότσα και προχωράμε προς τα πάνω, το Paseo del Prado, από όπου είχαμε περάσει νωρίτερα για την επίσκεψή μας στο μουσείο του Πράδο. Πίσω από αυτό, βρίσκεται το Parque del Buen Retiro, ή απλά El Retiro, όπως το αποκαλούν οι κάτοικοι της Μαδρίτης (νούμερο 36 στον χάρτη). Πρόκειται για τον μεγαλύτερο “πνεύμονα” της ισπανικής πρωτεύουσας, έχει έκταση 1.180.000 m², περίμετρο 4,5 χιλιόμετρα και ο σχεδιασμός του ξεκίνησε το 1630. Μέσα στο πάρκο υπάρχουν αρκετά αγάλματα, παλαιά ιστορικά κτίρια και μια λίμνη, η Estanque Grande de El Retiro, που αρχικά χρησίμευε ως σκηνικό αναπαράστασης ναυμαχιών. Ο κήπος άνοιξε για το κοινό το 1767 και το 1868 περιήλθε στην ιδιοκτησία του Δήμου της Μαδρίτης.

Τα σημαντικότερα αξιοθέατα μέσα στο Πάρκο, είναι το εντυπωσιακό Μνημείο στον Αλφόνσο ΙΒ’ (Monumento a Alfonso XII), το Κρυστάλλινο Παλάτι (Palacio de Cristal), το Παλάτι του Βελάθκεθ (Palacio de Velázquez), ο Περίπατος των Αγαλμάτων (Paseo de las Estatuas), το Βασιλικό Αστεροσκοπείο της Μαδρίτης (Real Observatorio de Madrid) και το Συντριβάνι του Εκπεσόντος Αγγέλου (Fuente del Ángel Caído). Ο κήπος αποτελείται από 19.000 δέντρα, 167 διαφορετικών ειδών, ενώ υπάρχει η δυνατότητα βαρκάδας μέσα στη λίμνη για τους πλέον ρομαντικούς. Τα ιστορικά κτίρια που αναφέραμε, φιλοξενούν εκθέσεις έργων τέχνης και άλλες πολιτιστικές εκδηλώσεις, όπως συναυλίες, φεστιβάλ κλπ. Το Πάρκο έχει δυο διαφορετικά ωράρια, από Οκτώβριο μέχρι Μάρτιο είναι ανοιχτό από τις 6 το πρωί έως τις 10 το βράδυ, ενώ από Απρίλιο μέχρι Σεπτέμβριο, από τις 6 το πρωί έως τις 12 τα μεσάνυχτα.

ΑΝΕΒΑΙΝΟΝΤΑΣ ΤΟ PASEO DE LA CASTELLANA

Ήρθε η ώρα να αφήσουμε το ιστορικό κέντρο της πόλης και τις παρυφές του, για να μετακινηθούμε στην Plaza de Colón (νούμερο 29 στον χάρτη), από όπου ξεκινάει το Paseo de la Castellana, η μεγαλύτερη και σημαντικότερη οδική αρτηρία μέσα στην ισπανική πρωτεύουσα. Στην πλατεία βρίσκεται το μνημείο αφιερωμένο στον Χριστόφορο Κολόμβο (Cristóbal Colón στα ισπανικά), ύψους 17 μέτρων (εγκαινιάστηκε το 1885), ενώ στην ανατολική πλευρά της υπάρχει ένας ιστός ύψους 50 μέτρων, πάνω στον οποίο κυματίζει η μεγαλύτερη ισπανική σημαία στον κόσμο (21 Χ 14 μέτρα). Απέναντι από την πλατεία, στην άλλη μεριά της Καστεγιάνα, ορθώνονται οι δίδυμοι Πύργοι του Κολόμβου (Torres de Colón), δυο ουρανοξύστες ύψους 117 μέτρων, που εγκαινιάστηκαν το 1976 και στεγάζουν γραφεία εταιρειών.

Ανεβαίνοντας την Καστεγιάνα προς τα βόρεια, έχουμε μια πλήρη εικόνα του οικονομικού, επιχειρηματικού και εμπορικού ιστού της ισπανικής πρωτεύουσας, με τα τεράστια κτίρια και τους ουρανοξύστες όπου εδρεύουν πολυεθνικές εταιρείες-κολοσσοί, τράπεζες (ισπανικές και ξένες), ξενοδοχεία, καθώς και μεγάλα εμπορικά κέντρα. Φτάνοντας στο ύψος της στάσης του μετρό “Nuevos Ministerios” (Νέα Υπουργεία), βρίσκουμε στην αριστερή μεριά της λεωφόρου ένα σύμπλεγμα από κτίρια, τα οποία στεγάζουν διάφορα υπουργεία της ισπανικής κυβέρνησης. Από το ξεκίνημα της Καστεγιάνα και για ένα περίπου χιλιόμετρο, η συνοικία που βρίσκεται στα δεξιά μας, ονομάζεται Σαλαμάνκα (Salamanca) και είναι η πιο ακριβή εμπορική περιοχή της Μαδρίτης με τις μεγάλες διεθνείς φίρμες (κάτι αντίστοιχο με το Κολωνάκι).

Λίγο πιο πάνω, συναντάμε την Plaza de Lima, στα δεξιά της οποίας δεσπόζει το ανακαινισμένο “Estadio Santiago Bernabéu”, η εμβληματική έδρα της ποδοσφαιρικής Ρεάλ Μαδρίτης, του πλέον ένδοξου συλλόγου στον κόσμο. Οι ποδοσφαιρόφιλοι, η αλήθεια είναι ότι θα δυσκολευτείτε να βρείτε εισιτήριο για κάποιον – οποιονδήποτε – αγώνα της Ρεάλ, προσπαθήστε το πάντως, η διάθεση ανοίγει περίπου 15 ημέρες πριν από κάθε ματς και γίνεται ηλεκτρονικά μέσα από την επίσημη ιστοσελίδα της ομάδας. Εκεί θα βρείτε και αναλυτικές πληροφορίες για το Tour Bernabéu, την επίσκεψη δηλαδή στους χώρους του γηπέδου και στο μουσείο (με τα 25 Κύπελλα Πρωταθλητριών, 14 στο ποδόσφαιρο και 11 στο μπάσκετ), με τις τιμές να κυμαίνονται από 25 έως 37 ευρώ ανά άτομο.

Συνεχίζουμε να ανεβαίνουμε και φτάνουμε στην Plaza de Cuzco, στα αριστερά της οποίας, περίπου στα 500 μέτρα και στην οδό Infanta Mercedes 79, βρίσκεται η ψησταριά Asador Donostiarra, ξακουστή για τα κρέατά της, αλλά και για το γεγονός ότι εκεί γιορτάζουν τις νίκες τους οι ομάδες ποδοσφαίρου και μπάσκετ της Ρεάλ Μαδρίτης. Οι τιμές είναι τσιμπημένες, αλλά πραγματικά αξίζει τον κόπο να βρεθείτε στον χώρο όπου φημολογείται πως πριν κάποια χρόνια ο συνάδελφος και φίλος Γιάννης Φιλέρης καταβρόχθισε έναν ολόκληρο ταύρο! Η επόμενη πλατεία που θα συναντήσουμε – πάντα με πορεία προς τα βόρεια – είναι η Plaza de Castilla, που όπως ήδη έχουμε προαναφέρει, οριοθετεί το βόρειο σύνορο του δήμου της Μαδρίτης.

Φτάνοντας στην πλατεία, βλέπουμε κατά σειρά: το μνημείο αφιερωμένο στον Χοσέ Κάλβο Σοτέλο (Ισπανό φιλομοναρχικό πολιτικό που δολοφονήθηκε στις 13 Ιουλίου του 1936 από παραστρατιωτικούς σοσιαλιστές, τέσσερις μέρες πριν ξεσπάσει ο ισπανικός εμφύλιος), στη συνέχεια τον Obelisco de la Caja, προσφορά στην πόλη της Μαδρίτης από την Caja Madrid (το παλαιότερο ισπανικό ταμιευτήριο, με την ευκαιρία της συμπλήρωσης 300 χρόνων από την ίδρυσή του το 1702), ύψους 92 μέτρων και έργο του Σαντιάγο Καλατράβα και αμέσως μετά τους δίδυμους κεκλιμένους πύργους ΚΙΟ (από την εταιρεία ΚΙΟ του Κουβέιτ, που προώθησε αρχικά το έργο, το οποίο ολοκληρώθηκε το 1996), δυο ουρανοξύστες ύψους 114 μέτρων, με κλίση 14 μοιρών προς το εσωτερικό τους, που σήμερα ονομάζονται Puerta de Europa (Πύλη της Ευρώπης).

CUATRO TORRES BUSINESS AREA

Αμέσως μετά την Plaza de Castilla, η Καστεγιάνα συνεχίζει ακόμα πιο βόρεια, έξω από τα όρια της Μαδρίτης, προς τα προάστια της ισπανικής πρωτεύουσας, για περίπου ένα χιλιόμετρο, όπου λίγο πριν ολοκληρωθεί, στο αριστερό μας χέρι βρίσκουμε τους πέντε εμβληματικούς ουρανοξύστες του λεγόμενου Cuatro Torres Business Area, εκεί ακριβώς που μέχρι το 2004 βρισκόταν το προπονητικό κέντρο της Ρεάλ Μαδρίτης. Ο τότε – όπως και νυν – πρόεδρος της Ρεάλ, Φλορεντίνο Πέρεθ, πούλησε την έκταση στον Δήμο της Μαδρίτης και στη συνέχεια, η εταιρεία κατασκευών ιδιοκτησίας του ανέλαβε την ανέγερση των τεσσάρων “Πύργων”, που πέρα από τα κανονικά τους ονόματα, ο κάθε ένας έχει και ένα παρατσούκλι από τους τέσσερις πιο φημισμένους παίκτες της Ρεάλ εκείνης της εποχής, που λόγω της αξίας τους είχαν ονομαστεί “galácticos”.

Έτσι λοιπόν, έχουμε τον Torre de Cristal, ύψους 249 μέτρων (το υψηλότερο κτίριο σε όλη την Ισπανία), γνωστό και ως Torre Zidane, τον Torre Cepsa, ύψους 248 μέτρων, γνωστό και ως Torre Figo, τον Torre PwC, ύψους 236 μέτρων, γνωστό και ως Torre Ronaldo και τον Torre Emperador Castellana, ύψους 224 μέτρων, γνωστό και ως Torre Beckham. Οι τέσσερις αυτοί ουρανοξύστες ολοκληρώθηκαν ανάμεσα στο 2007 και το 2009, όμως ένας πέμπτος ήρθε να προστεθεί πρόσφατα, ο Torre Caleido, ύψους 181 μέτρων, που εγκαινιάστηκε το 2021. Και τα πέντε αυτά κτίρια (τα πέντε υψηλότερα της Ισπανίας) στεγάζουν διάφορες μεγάλες ισπανικές και πολυεθνικές εταιρείες, διαθέτουν τεράστια υπόγεια πάρκινγκ, ενώ σε όλα υπάρχει απευθείας υπόγεια οδική πρόσβαση.

ΑΕΡΟΔΡΟΜΙΟ ADOLFO SUÁREZ-BARAJAS

Φτάνοντας στο τέλος της Καστεγιάνα, αν από εκεί στρίψουμε δεξιά και μπούμε αρχικά στον αυτοκινητόδρομο Μ-30 και αμέσως μετά στον Μ-11, ακολουθώντας πορεία προς τα ανατολικά, θα φτάσουμε πρώτα στη συνοικία-προάστιο του Βαλντεμπέμπας, εκεί όπου στο αριστερό μας χέρι θα δούμε το εντυπωσιακό καινούργιο προπονητικό κέντρο της Ρεάλ Μαδρίτης (Ciudad Real Madrid Florentino Pérez), που εγκαινιάστηκε το 2005, κόστισε 100 εκατομμύρια ευρώ και σε έναν τεράστιο χώρο που καλύπτει 1.200 στρέμματα, προσφέρει όλες τις απαραίτητες εγκαταστάσεις και ανέσεις στις ομάδες του ποδοσφαίρου και του μπάσκετ του συλλόγου. Αμέσως μετά φτάνουμε στην περιοχή Μπαράχας (Barajas), όπου βρίσκεται το διεθνές αεροδρόμιο της Μαδρίτης, η επίσημη ονομασία του οποίου από το 2014 είναι Aeropuerto Adolfo Suárez Madrid-Barajas, προς τιμή του Αδόλφο Σουάρεθ, του πρώτου δημοκρατικά εκλεγμένου πρωθυπουργού της Ισπανίας (1977) μετά τη δικτατορία του Φράνκο.

Το αεροδρόμιο βρίσκεται πολύ κοντά στην πόλη, μόλις 14 χιλιόμετρα βορειοανατολικά του κέντρου της Μαδρίτης και λειτουργεί ως κύριος κόμβος για τις ισπανικές αερογραμμές Iberia. Διαθέτει τέσσερις τερματικούς σταθμούς, ενώ ο ένας εξ αυτών, ο Τ4 που άνοιξε το 2006 σε έκταση 760.000 τ.μ., είναι από τους μεγαλύτερους σε όλο τον κόσμο. Το 2022 η ροή επιβατών ξεπέρασε τα 50 εκατομμύρια άτομα (μέσος όρος πάνω από 138.000 επιβάτες την ημέρα), γεγονός που καθιστά το Μπαράχας το τέταρτο στην Ευρώπη και 15ο σε όλο τον κόσμο σε αριθμό επιβατών. Καθημερινές απευθείας πτήσεις από Αθήνα για Μαδρίτη, πραγματοποιούν η Aegean και η Iberia, όμως αν συμβουλευτείτε τον ταξιδιωτικό σας πράκτορα, σίγουρα θα βρείτε πολλές περισσότερες εναλλακτικές με άλλες εταιρείες και ενδιάμεσους σταθμούς.

ΤΙ ΝΑ ΠΡΟΣΕΞΕΤΕ

Η Μαδρίτη είναι μια μοντέρνα μεγαλούπολη, με τα θετικά και τα αρνητικά της. Όσοι την επισκεφθείτε, καλό είναι να γνωρίζετε πως αν δεν ξέρετε ισπανικά, πιθανόν να αντιμετωπίσετε προβλήματα συνεννόησης. Οι ξένες γλώσσες αποτελούν είδος πολυτελείας, αν και οι νεώτερες γενιές το προσπαθούν αρκετά φιλότιμα. Αλλά ακόμα και αυτούς που μιλάνε, χρειάζεται κάποια προσπάθεια να τους καταλάβετε, λόγω (ελεεινής) προφοράς. Αυτό βέβαια συνήθως αντισταθμίζεται από την ευγένεια και την φιλόξενη διάθεση – σε γενικές γραμμές – των κατοίκων. Μπορείτε να κινηθείτε άνετα μέσα στην πόλη. Οι συγκοινωνίες είναι καλά οργανωμένες και το Μετρό πραγματικά άρτιο.

Αποφύγετε όμως να το χρησιμοποιήσετε τη νύχτα με κατεύθυνση απομακρυσμένους σταθμούς. Σε τέτοια περίπτωση προτιμήστε ένα ταξί, οι τιμές τους είναι λογικές και σε πάνε ακριβώς εκεί που θα τους πεις. Επίσης μην κυκλοφορείτε το βράδυ στα δαιδαλώδη στενά του ιστορικού κέντρου με πολλά χρήματα επάνω σας. Δεν υπάρχει λόγος να προκαλέσετε την τύχη σας. Τέλος, όσοι κυκλοφορείτε με νοικιασμένο αυτοκίνητο, μην παραξενευτείτε όταν προσπαθήσετε να παρκάρετε και δείτε κάποιον να σας δίνει οδηγίες. Πρόκειται για άτομα που ζουν από αυτό. Μην τους αποπάρετε, απλά δώστε τους κανένα ψιλό και θα έχετε το κεφάλι σας ήσυχο.

ΠΟΥ ΝΑ ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΕΤΕ

 Η νυχτερινή ζωή της Μαδρίτης προσφέρει τα πάντα. Διασκέδαση, φαγητό, χορό, μπαρ, κλαμπ, καφέ, λάτιν, φλαμένκο, ό,τι ζητήσετε, μπορείτε να το βρείτε. Η πόλη είναι τεράστια και οι επιλογές άπειρες. Εμείς θα σας προτείνουμε συγκεκριμένες συνοικίες και μέρη, αλλά η τελική απόφαση είναι δική σας. Πάμε λοιπόν…

 Για φαγητό:

– La Vinoteca: Υπέροχες κροκέτες σπανάκι και χαμόν. Στο κέντρο, Plaza de Santa Ana.
– Juana la Loca: Καταπληκτική τορτίγια (ισπανική ομελέτα) με καραμελωμένο κρεμμύδι. Στο κέντρο, Στάση Μετρό La Latina.
– El Viajero, La Musa: Με τοπικούς μεζέδες (τάπας). Στο κέντρο, στάση Μετρό La Latina. Γενικότερα στη συγκεκριμένη περιοχή θα βρείτε πολλά τέτοια παραδοσιακά μπαρ με καλή κουζίνα. Η περιοχή La Latina θυμίζει τα δικά μας Γκάζι και Ψυρρή.
– Casa Mingo: Κορυφαίο κοτόπουλο στα κάρβουνα και παραδοσιακή sidra (μηλίτης) σε έναν υπέροχο χώρο. Στη στάση μετρό Plaza de España, δίπλα στον ποταμό Μανθανάρες.
– Καλή κουζίνα και τάπας μπορείτε επίσης να βρείτε στην οδό Fuencarral, στην περιοχή της Chueca. Αν φτάσετε μέχρι εκεί, δοκιμάστε οπωσδήποτε τον καπνιστό σολομό και την καβουρόψιχα και γευτείτε την τοπική σανγκρία. Το μέρος είναι το κέντρο της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας της πόλης και τα τελευταία χρόνια έχει αναπτυχθεί σε μια από τις πλέον κοσμοπολίτικες περιοχές της Μαδρίτης.
– Churros με σοκολάτα για όλους τους ξενύχτηδες. Μπορείτε να τα βρείτε σε όλη τη Μαδρίτη, πιο εύκολα όμως στο κέντρο (Πουέρτα δελ Σολ), στην Chocolateria San Ginés, όπως αναφέρουμε και πιο πάνω στο κείμενο.

Για ποτό:

– Café Madrid: Ωραία ατμόσφαιρα και όμορφη διακόσμηση με τα παραδοσιακά ζωγραφιστά ισπανικά πλακάκια. Βρίσκεται στο κέντρο, κοντά στην Puerta del Sol και μπορεί να συνδυααστεί με το Vinoteca.
– Delic: Το καλύτερο mojito της Μαδρίτης, στο κέντρο, στάση Μετρό La Latina.
– Calle de las Huertas: Πολλά μικρά μπαράκια, επίσης κοντά στην Santa Ana.    

Για χορό:

Στη Μαδρίτη είναι δύσκολο να βρείτε μέρος που να μην παίζει μόνο ισπανική και latin μουσική.
– Joy Eslava: Κλασική ντίσκο για τουρίστες με beat μουσική. Στην οδό Arenal, στάση Μετρό Sol.
– Lolita: Κοντά στο Bernabéu, με δυο ορόφους. Κάτω ισπανική μουσική, πάνω ρετρό ξένη μουσική.
– MoMa bar: Λίγο πιο κυριλέ και αρκετά μεγάλο, με ισπανική και ξένη μουσική. Λίγο πριν το Nuevos Ministerios, στα αριστερά του Paseo de la Castellana.

Για καφέ:

Υπάρχουν πολλά ανοιχτά υπαίθρια καφέ σε όλη τη Μαδρίτη. Απολαυστικός, όπως είπαμε και πριν, είναι ο καφές στην Plaza de Oriente, είτε στο Café de Oriente, είτε σε κάποιο άλλο από τα καφέ της πλατείας. Άλλη όμορφη γωνιά είναι λίγο πιο πέρα, δίπλα από τον Καθεδρικό, στο San Isidro. Τις Κυριακές προτιμήστε την Plaza Mayor.

Για ψώνια:

– Για γρήγορα ψώνια είναι must το El Corte Inglés (αλυσίδα πολυκαταστημάτων). Έχει τα πάντα. Στην Gran Via θα βρείτε τα κλασικά Zara, Mango, H&M κλπ. Εκεί βρίσκεται και το Fnac, με CD και βιβλία για τους ισπανόφωνους.
– Πιο κυριλέ μαγαζιά θα βρείτε στις περιοχές Salamanca, Serrano και Ortega y Gasset. Επίσης η οδός Goya είναι γεμάτη καταστήματα.
– Για τις κυρίες, μικρές και μεγάλες: Θα βρείτε Tous και Longchamp σε εξαιρετικές τιμές. Όσο για παπούτσια, κοιτάξτε στην οδό Augusto Figueroa και στην περιοχή της Chueca.

* Αυτά από εμάς σε αυτή τη σύντομη ξενάγηση στην ισπανική πρωτεύουσα και για όσες/όσους αποφασίσετε να επισκεφθείτε τη Μαδρίτη, ευχόμαστε buen viaje (καλό σας ταξίδι)!