ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΤΑΙ ΜΙΑ ΑΠΙΣΤΙΑ;
Διάβασες την ερώτηση. Ψυχολόγοι αναζήτησαν αν υπάρχει και η σωστή απάντηση.
Eπειδή ποτέ δεν ξέρεις τι ξημερώνει, είναι χρήσιμο να έχεις πάντα πρόχειρο το δεδομένο πως οι άνθρωποι είμαστε ‘κατασκευαστικά’ επιρρεπείς στο λάθος.
Ο αριθμός εν τω μεταξύ, των λαθών που κάνουμε, δεν μειώνεται απαραίτητα όσο μεγαλώνουμε. Σε κάποια πράγματα αυξάνεται.
Ένα είναι η απιστία στις σχέσεις.
Για αυτό και υπάρχει ολόκληρη προσοδοφόρα «βιομηχανία αποκάλυψης απιστίας» που γράφει και ο κλινικός ψυχολόγος David J Ley.
Περιλαμβάνει θεραπευτές, ιδιωτικούς ντετέκτιβ και διάφορες άλλες ειδικότητες (πχ χειριστή τεστ αλήθειας) που αποκαλύπτουν, επιβεβαιώνουν και γιατρεύουν κάτι που απασχολεί τουλάχιστον μια φορά το 20% των γάμων και το 30 με 40% των σχέσεων.
Βάσει μελέτης που έγινε στις ΗΠΑ, οι πιθανότητες να απιστήσουμε στον γάμο αυξάνονται όσο μεγαλώνουμε.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν πως οι ενήλικες ηλικίας από 55 ετών και πάνω απιστούν σε μεγαλύτερο ποσοστό (20%), συγκριτικά με τα νεότερα παντρεμένα ζευγάρια (14%).
Όσοι κινούνται στις δεκαετίες των 50 και των 60 έχουν τις περισσότερες πιθανότητες να απιστήσουν.
Η εξήγηση έχει να κάνει με τα χρόνια του γάμου (που συνήθως συμβαίνει όταν οι σύντροφοι είναι στα 20 και τα 30) και φυσικά, την κρίση μέσης ηλικίας.
Για την ιστορία, δεν υπάρχει κοινά αποδεκτός ορισμός για την απιστία.
Ο επικρατέστερος θέλει να πρόκειται για «σεξουαλική και/ή συναισθηματική πράξη που πραγματοποιείται από ένα άτομο σε μια σχέση δέσμευσης, όπου μια τέτοια πράξη συμβαίνει εκτός της κύριας σχέσης και συνιστά παραβίαση εμπιστοσύνης ή/και παραβίαση συμφωνηθέντων βάσει κανόνων (φανερών και κρυφών) από το ένα ή και τα δύο άτομα σε αυτή τη σχέση σε σχέση με τη ρομαντική, συναισθηματική ή σεξουαλική αποκλειστικότητα».
Μολονότι χρειάστηκαν 55 λέξεις, φαντάζομαι είδες πως αφορά συνθήκη «one and done». Όχι παράλληλη σχέση ή πολλά διαφορετικά «one and done».
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΤΑΙ Η ΑΠΙΣΤΙΑ;
Οι λόγοι που μπορεί να οδηγήσουν στην απιστία και είναι αμέτρητοι. Έχω βρεθεί και στις δυο όψεις του νομίσματος για να ξέρω ότι μπορεί να ισχύσει και το «ήπια και έχασα τον έλεγχο».
Τα ‘γιατί’ εκτείνονται από τη χαμηλή αυτοεκτίμηση, μια μεγάλη αλλαγή που προκύπτει (πχ μια απώλεια ή απόκτηση ενός παιδιού), τη μόνιμη αποφυγή διαμάχης έως το ‘κλείσιμο’ του συναισθηματικού κύκλου.
Αν μου επιτρέπεις να γίνω κυνική, θα προσθέσω και ότι αυτή είναι η φύση του ανθρώπου -ως ζώου.
Εσύ θα ήθελες να το μάθεις αν ο/η σύντροφος σου απιστήσει;
Υπάρχουν λόγοι που η -ειλικρινής- απάντηση δεν είναι απλή υπόθεση. Και ξεπερνά τις τύψεις του άπιστου και το δικαίωμα στη γνώση του προδομένου.
Η αποκάλυψη μπορεί να συμβάλει στη διάγνωση μείζονος καταθλιπτικού επεισοδίου, με το προδομένο άτομο να νιώθει πως έχουν γκρεμιστεί όσα ήξερε για τον εαυτό του, τον/την σύντροφο και τη σχέση.
Επίσης, δεν είναι τυχαίο πως υπάρχει το φαινόμενο «διαταραχή μετατραυματικού στρες μετά την απιστία».
Δεν είναι επίσημος όρος που χρησιμοποιούν οι επαγγελματίες ψυχικής υγείας.
Είναι όμως, η πραγματικότητα πολλών που βίωσαν ως προδοσία την απιστία, ως μορφή επίθεσης. Που τους δημιούργησε τραύμα, το οποίο εκφράστηκε με την εμφάνιση συμπτωμάτων PTSD (post-traumatic stress disorder).
Δηλαδή, οργή, ταπείνωση, παρεμβατικές εικόνες, αναδρομές στο παρελθόν, συναισθηματικό μούδιασμα, αυξημένο άγχος -που είναι χρόνιο-, ακανόνιστη συμπεριφορά και ξαφνικές εναλλαγές διάθεσης.
Συν δυσκολία στον ύπνο και τη συγκέντρωση.
Ενδέχεται να προκύψουν θέματα εμπιστοσύνης και δέσμευσης, σύγχυση και τελικά, απόσυρση από τις κοινωνικές αλληλεπιδράσεις.
Σε ό,τι αφορά τον άπιστο, ο οποίος επικεντρώνεται στο τι θα γίνει αν αποκαλυφθεί το ατόπημα και όχι τι θα γίνει εάν δεν αποκαλυφθεί, σε πολλές περιπτώσεις αντιμετωπίζει αυξημένο κίνδυνο κατάθλιψης και κρίσης άγχους.
Όχι σε ενδιαφέρει, εσένα το προδομένο άτομο, αλλά το βάρος που νιώθουν κάποιοι κάνουν αδύνατο να εκφράσουν οτιδήποτε μπορεί να συμβαίνει στη σχέση και να είναι για εκείνους πρόβλημα.
ΘΑ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΣ ΣΕ ΦΙΛΟ ΣΟΥ ΑΠΙΣΤΙΑ ΤΗΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥ ΤΟΥ;
Το being there, done that με αφορά και σε αυτήν την περίπτωση, όταν αποκάλυψα σε καρδιακή μου φίλη πως είχα δει τον σύντροφο της με άλλη γυναίκα.
Μπορείς να μαντέψεις τη συνέχεια: έμειναν μαζί και για κάποιο καιρό η φίλη μου δεν μου μιλούσε. Αρχικά είχα μπερδευτεί. Μετά κατάλαβα ότι ένιωθε ντροπή να με αντιμετωπίσει καθώς ήξερα πως έμεινε ενώ γνώριζε την απιστία.
Αλλά να σου πω κάτι; Έχεις δικαίωμα να κάνεις ό,τι θες στη ζωή σου. Τι σε νοιάζει τι θα πουν οι άλλοι; Ας τα κάνουν καλύτερα αυτοί.
Εν πάση περιπτώσει, οι ειδικοί ενημερώνουν ότι αν αποκαλύψει τρίτος τη σχέση, οι συνέπειες είναι ίδιες με την επ’ αυτοφώρω σύλληψη. Πρόκειται για τα δυο χειρότερα μοτίβα ‘ενημέρωσης’.
Στο Νο3 είναι η μισή αλήθεια, καθώς όταν αποκαλυφθεί όλη (που θα αποκαλυφθεί αργά ή γρήγορα) θα εξαφανιστεί η εμπιστοσύνη που ‘μάτωσε’ για να ‘ξαναχτιστεί’ μετά την απιστία.
ΑΝΤΕ ΚΑΙ ΤΟ ΛΕΣ. ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΛΕΣ;
Η Wayne Baker, επαγγελματίας σύμβουλος, με ειδίκευση στην ‘ίαση’ και την προσωπική μεταμόρφωση προσδιόρισε το πλαίσιο της αφήγησης που μπορεί να γίνει, από όσους δεν θέλουν να ‘χάσουν’ τη σχέση.
1) Αρχίζουμε με το «θες να μάθεις λεπτομέρειες;» προς τον σύντροφο μας
«Εφόσον η απάντηση είναι ‘ναι’, συνιστάται προσεκτική αφήγηση από την αρχή έως το τέλος.
Πάρα πολύ συχνά, η ιστορία λέγεται αποσπασματικά, με τον προδομένο σύντροφο να διακόπτει για περισσότερες ερωτήσεις και να χάνεται ο ειρμός και η σειρά των γεγονότων.
Έτσι συνηθέστερα έρχονται στην επιφάνεια νέες πληροφορίες».
2) Όταν τελειώνει η αφήγηση, αυτός που την κάνει είναι χρήσιμο να μην πει «αυτό ήταν όλο»
«Είναι πολύ καλύτερα να ομολογούμε πως έχουμε πει όσα θυμόμαστε εκείνη την στιγμή, καθώς μπορεί να μην έχουμε πει τα πάντα, να έλθει στο προσκήνιο κάτι από όσα έχουμε ξεχάσει και να χαθεί κάθε ίχνος εμπιστοσύνης.
Είναι γεγονός πως συχνά ο άπιστος σύντροφος καταφεύγει στο «δεν θυμάμαι» όταν δεν θέλει να πει κάτι που θα σημάνει το τέλος της σχέσης. Υπάρχει ωστόσο, το ενδεχόμενο όντως να μη θυμάται κάτι και να χρειάζεται χρόνο ή βοήθεια -μέσω της θεραπείας- για την ανάκληση.
Βοηθά η δέσμευση πως θα μοιραστεί ό,τι θυμηθεί, κατά τη διάρκεια των θεραπειών».
ΠΩΣ ΚΛΕΙΝΕΙΣ ΣΩΣΤΑ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΠΙΣΩ ΣΟΥ
Για το τέλος άφησα όσα προτείνουν οι θεραπευτές για τους προδομένους που αφού έχουν μάθει ό,τι ήταν να μάθουν, αποφασίζουν πως θέλουν να εγκαταλείψουν τη σχέση χωρίς να επιτρέψουν στο σοκ να προσδιορίσει τη συνέχεια.
Τα σχόλια δίπλα στις προτάσεις, είναι προσωπικές ιστορίες, συνδυασμένες με κουβέντες της θεραπεύτριας μου, εικόνες και παραστάσεις των σχεδόν πέντε δεκαετιών σε αυτόν τον πλανήτη.
Μην κατηγορείς τον εαυτό σου
Όπως έχει πει η θεραπεύτρια μου «εσύ απίστησες; Όχι. Τότε γιατί το παίρνεις πάνω σου;». Μα μπορεί η συμπεριφορά μου να έπαιξε ρόλο. Κάτι που δεν κατάλαβα ότι έκανα κι ενοχλούσε. «Ναι, αλλά δεν απίστησες εσύ. Εκείνος απίστησε. Εκείνος φταίει».
Αναγνώρισε το συναίσθημα σου
Άσε τους ‘εγωισμούς’, τις ‘ντροπές’ και το ‘τι θα πει ο κόσμος’ στην άκρη. Δεν έχουν νόημα. Αν όμως, τους τα επιτρέψεις, μπορούν να αλλάξουν προς το χειρότερο τη ζωή σου. Μη σπαταλάς φαιά ουσία, την οποία χρειάζεσαι για να ‘γιατρευτείς’ και να προχωρήσεις. Θα σε βοηθήσει να προσδιορίσεις το συναίσθημα. Δεν είναι ‘καθαρός’ θυμός. Έχει μέσα και άλλα στοιχεία. Βρες τα και βάζε τα σε πρώτο πλάνο, κάθε φορά που νιώθεις πως ‘λυγίζεις’.
Μάθε να εμπιστεύεσαι ξανά.
Αφότου σου τραβούν το χαλί κάτω από τα πόδια, αμφισβητείς ό,τι σε αφορά σε επίπεδο σχέσεων. Και τι κάνεις; Κλείνεσαι στο καβούκι σου. Όσο μένεις σε αυτό, κάνε και ένα ξεσκαρτάρισμα και κράτα όσους νιώθεις πως μπορείς να εμπιστευτείς κοντά σου.
Μετά, συνέχισε το από εκεί. Δεν έχει πρόβλημα η διαίσθηση σου. Οι άνθρωποι γενικά, έχουμε πρόβλημα. Οπότε στο εξής, κάνε έναν κόπο και βάζε όρια σε όλες τις σχέσεις (λέγε τι σε ενοχλεί, τι σου αρέσει -γενικά μίλα για όσα νιώθεις).
Φρόντισε τον εαυτό σου.
Έχεις που έχεις επιπλέον χρόνο, αφιέρωσε τον σε εσένα. Σε πράγματα που σε ευχαριστούν. Δεν έχεις κάποιο; Δοκίμασε διάφορα που σε ιντριγκάρουν και κάπου θα μείνεις. Να επιδιώκεις και να συνυπάρχεις με άλλους και να θυμάσαι ότι κάνουμε σχέσεις με τους ανθρώπους στους οποίους βλέπουμε τον εαυτό μας. Αν αγαπήσεις εσένα, όλα θα γίνουν πιο εύκολα.
Βάλε όριο στα flashback
Σκέφτεσαι όλη μέρα τα κακώς κείμενα. Και τι έγινε; Αλλάζει κάτι; Θα αλλάξει εκείνος/εκείνη; Ή η συνθήκη; Σου είπα και πριν: επικέντρωσε στον εαυτό σου και φρόντισε τον. Θέσε και ένα όριο στο χρόνο που σου επιτρέπεις να ασχοληθείς με αυτό που συνέβη.
Προτίμησε να δίνεις το χρόνο σου σε πράγματα που θα σε κάνουν καλύτερη. Συνέχισε να διεκδικείς τα ‘θέλω’ σου, γνωρίζοντας καλύτερα ποια είναι αυτά και μέχρι πού φτάνει η υπομονή σου.