ΠΟΥ ΚΥΚΛΟΦΟΡΟΥΝ ΤΩΡΑ ΟΙ ΑΘΗΝΑΙΟΙ
Από την νέα πιάτσα της Κυψέλης, την πάντα αγαπημένη Ασκληπιού και την alternative πλευρά στο Κουκάκι μέχρι τα στέκια του Βοτανικού και τον Νέο Κόσμο, παρακάτω τα σημεία που συζητιούνται περισσότερο αυτή τη στιγμή.
Πολλές φορές, καταλαβαίνουμε ότι ζούμε σε μια κανονική μεγαλούπολη από τους ρυθμούς που αλλάζουν τα πράγματα γύρω μας. Νέες γειτονιές αποκτούν ξαφνικά ενδιαφέρον και άλλες χάνουν τον χαρακτήρα τους. Νέες πιάτσες με φούρνους που συστήνονται ως microbakeries και μαγαζιά τα οποία μέσα τους κρύβουν άλλα, διαφορετικά μαγαζιά, έτσι που από τη μία διαλέγεις χαρμάνια καφέ και από την άλλη μπλουζάκια με τυπώματα. Νέα μπαρ, νέα εστιατόρια, νέα καφέ συνεχίζουν να ανοίγουν στο κέντρο, αλλά αυτό που τελικά κερδίζει τους Αθηναίους είναι τα στοιχεία εκείνα που συνιστούν κάτι αυθεντικό, κάτι ανεπιτήδευτο, είτε αυτό μεταφράζεται σε ένα παρεΐστικο vibe με ποτά στο χέρι είτε σε παραδοσιακά γλέντια που σέρνουν τον χορό έξω στον δρόμο μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες.
Από τη νέα πιάτσα της Κυψέλης και την πάντα αγαπημένη Ασκληπιού μέχρι τον απλό και τίμιο Βοτανικό, αλλά και τις περιοχές που γειτνιάζει το –πρώτη φορά τόσο κουλ– ΕΜΣΤ, κάνουμε ένα πέρασμα από τα σημεία που συζητιούνται περισσότερο στην πόλη αυτή τη στιγμή.
Δεξιά και αριστερά από τη Συγγρού
Λίγο πριν τις γιορτές, το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης βρέθηκε να παρουσιάζει μια σειρά νέων εκθέσεων, ανανεώνοντας πλήρως το περιεχόμενο των ορόφων του, σε σημείο που ούτε λίγο ούτε πολύ είναι σαν να νάνει για δεύτερη φορά εγκαίνια. Ακόμη μια απόδειξη ότι το πλέον δραστήριο τοπόσημο στην αρχή της Συγγρού ανθίζει και εξελίσσεται παράλληλα με τις δύο περιοχές με τις οποίες γειτνιάζει, τον Νέο Κόσμο και το Κουκάκι. Δύο περιοχές που έχουν γραφτεί πολλές φορές σε αθηναϊκά αφιερώματα, αλλά παραμένουν να αποκαλύπτουν μυστικά μέσα από τα στενά τους, όπως οι μάγοι χρησιμοποιούν συχνά το καπέλο τους.
Να ξεκινήσουμε με ένα πολύ γρήγορο κουίζ: Υπάρχουν, άραγε, δρόμοι στο Κουκάκι όπου να συχνάζουν Αθηναίοι και όχι μόνο τουρίστες; Υπάρχουν στέκια που συζητούνται σήμερα στην περιοχή που παραδόθηκε πρώτη στο AirBnB; Άμα διστάζεις να απαντήσεις, αγνοείς πιθανότατα τον μικρό alternative κόσμο της Οδυσσέα Ανδρούτσου και της Φαλήρου κοντά στην Καλλιρρόης – έναν κόσμο που σε λίγα μέτρα έχει λαχταριστές ιταλικές πίτσες, μπίρες από το πρώτο taproom που άνοιξε στην Αθήνα, όμορφα χειροποίητα κεραμικά και υφαντά, ποιοτικά κοκτέιλ και μεζέδες στην πλατεία. Έναν κόσμο, δηλαδή, που έχει κάτι για όλους, όπως φαίνεται από τα γεμάτα τραπέζια.
Και όλα αυτά, ενώ μερικά μέτρα μακριά, περνώντας στην άλλη πλευρά της Συγγρού, έχεις την πιο low profile και γοητευτική μες την απλότητά της γειτονιά του Νέου Κόσμου. Μια περιοχή που όσο περνάει ο καιρός εκτιμάται όλο και περισσότερο από τους Αθηναίους για αυτό που προσφέρει, έξω από τον πυρετό που καθορίζει όλες τις υπόλοιπες πιάτσες. Στέκια σε easy going ρυθμούς αλλά με αδιαπραγμάτευτη ποιότητα, όπως το Φίτα και το Annie Fine Dining, όπως το Τέρας (με την υπέροχη εσωτερική αυλή) για cocktail και τον ξακουστό Τόμας για το σουβλάκι του, που κερδίζουν αμέσως την καρδιά σου.
Κυψέλη τη μέρα, Κυψέλη τη νύχτα
Ποιο είναι το πακέτο που προσφέρει το τελευταίο διάστημα η Κυψέλη και πολλοί λένε ότι πρώτη φορά επιβεβαιώνει τόσο ζωηρά τη σημασία του ονόματός της, με την έννοια μιας γειτονιάς που βουίζει πρωί και βράδυ στις παρυφές του κέντρου, αλλά χωρίς τον ενοχλητικό χαμό του κέντρου;
Πρωινός φρεσκοκαβουρδισμένος καφές στον χαλαρό πεζόδρομο της Αγίας Ζώνης με τις εκπληκτικές αλοκάσιες στα παρτέρια, έπειτα μια απαραίτητη στάση στην Δημοτική Αγορά Κυψέλης, όπου όλο και κάποια εκδήλωση, κάποιο pop up μπαζάρ ή κάποιο φεστιβάλ θα τρέχει από τα καταστήματα που στεγάζονται εκεί (ανάμεσά τους και το φιλομαθές store της ομάδας η Γεωγραφία είναι πολύ Κουλ), και έπειτα βόλτα στα στενά προς την Ευελπίδων για ανακάλυψη της πι οφρέσκιας, κυριολεκτικά και μεταφορικά, πιάτσας που έχει να προσφέρει τώρα η Αθήνα.
Ψάχνεις προζυμένια ντόνατ με σπιτική μαρμελάδα και signature κορμό μας με αλμυρή καραμέλα; Ψάχνεις coffee blends με ονομασία προέλευσης τα οποία να ανανεώνονται ανά εβδομάδα, για να μη βαριέσαι; Ψάχνεις το πιο τραγανό και αβανταδόρικο σε μέγεθος χοιρινό σνίτσελ της πόλης; Θέλεις με λίγα λόγια μαγαζιά με easy going διάθεση αλλά hard going παρασκευές και προετοιμασίες στα ανοιχτά τους εργαστήρια; Μαγαζιά των οποίων η αισθητική να φαίνεται από τις κεραμικές κούπες που χρησιμοποιούν μέχρι το μωσαϊκό στο πάτωμα, που ανέδειξαν με σεβασμό σε ισόγεια του ’60 και του ’70;
Με λίγα στενά να χωρίζουν το ένα απ’ το άλλο, στέκια όπως το νεο-καφενείο Αλλιώς, το Florú, το Williwaw και το γλυκατζίδικο Morning Sweetie μοιάζουν με μια μεγάλη παρέα που βρίσκεται στο ίδιο μήκος κύματος (και πάνω-κάτω την ίδια ηλικία), έχοντας κερδίσει τους θαμώνες της, μεταξύ αυτών φυσικά και τα χαρούμενα σκυλάκια που ξεκουράζονται δίπλα στους κηδεμόνες τους, έχοντας πρώτα κάνει τη βόλτα τους στο Πεδίον του Άρεως.
Στον Βοτανικό για μεζέδες
Σε αντίθεση με τις γειτονικές συνοικίες του Κεραμεικού και του Μεταξουργείου, η περιοχή του Βοτανικού παραμένει κατά έναν περίεργο τρόπο σ’ ένα άλλο παράλληλο σύμπαν, με τους δικούς της ρυθμούς, χωρίς να έχει απολέσει την αυθεντικότητα που τόσο πολύ αποζητούμε πια, ενάντια στο επιτηδευμένο. Εδώ, τα στέκια είναι μετρημένα στα δάχτυλα και τα τραπέζια χορταίνουν με μερακλίδικους και πειραγμένους μεζέδες, αχνιστά μαγειρευτά και κρεατικά της ώρας, με την εγγύηση πάντα της καλής, προσεκτικά επιλεγμένης πρώτης ύλης. Και μάλιστα, σε πολύ προσιτές τιμές.
Γι’ αυτό και πρέπει να ξέρεις ότι δεν είναι λίγες οι πιθανότητες να χρειαστεί λίγη αναμονή μέχρι να βρεθεί τραπέζι, εκτός και αν πάρεις με τη σειρά τις λίγες και καλές διευθύνσεις για φαγητό στον Βοτανικό: από τον ζωηρό πεζόδρομο της Πέλλης με το Laika και το (πάντα γεμάτο) Ραφίκι, μέχρι το συνεργατικό καφενείο Συντρίμμι, την κρυφή αυλή –σαν να είσαι σ’ άλλη εποχή– του Θεσσαλού και τον ιστορικό Λέλουδα που κοντεύει έναν αιώνα ζωής. Το καθένα έχει τους λόγους του να σε κρατήσει και στο τέλος ίσως βρεθείς να σέρνεις τον χορό, έξω στον δρόμο.
Στην για πάντα αγαπημένη Ασκληπιού
Είναι γεγονός ότι κάθε λίγα χρόνια, μια νέα ηχηρή άφιξη θα κάνει την Αθήνα να στρέψει το βλέμμα της στον παράλληλο της Ιπποκράτους, επιβεβαιώνοντας για άλλη μια φορά ότι είναι η αιώνια καρδιά του αθηναϊκού κέντρου. Πιο πρόσφατο παράδειγμα, η Στέπα των Εξαρχείων, που ανάμεσα σε δροσερά κοκτέιλ με χειροποίητα υλικά και κεφτεδάκια σχάρας σέρβιρε την ανεπιτήδευτη φρεσκάδα που ψάχναμε. Αλλά δεν είναι το μόνο και γι΄ αυτόν τον λόγο δεν αξίζει να μείνεις σε ένα σημείο στην Ασκληπιού, αλλά να ακολουθήσεις τη φυσική ροή των πραγμάτων, απ’ τη μία μπάρα στην επόμενη, όπως κάνουν δηλαδή σχεδόν όλοι οι θαμώνες της.
Μαζί με τη ΔΕΗ “ανάβουμε τα φώτα” σε ό,τι νέο συμβαίνει στην πόλη.